حذيفه العاشق
السادس
ايمان صالح
حذيفه كان قاعد عن صاحبه ومتضايق جدا دخل عليه صاحبه
احمد : حذيفه انت لسه متضايق
حذيفه : الحمد لله
احمد : حذيفه انت لسه متضايق
حذيفه : الحمد لله
احمد : فك شويه كده غلط عشان صاحتك
حذيفه : لا انا تمام الحمدلله يا احمد متقلقش
احمد : طيب انا رايح الشغل عايز حاجه
حذيفه : اها
احمد : اي هي
حذيفه : هنزل اشتغل معاك
احمد : لي كده يا حذيفه
حذيفه : انا تعبان يا احمد يمكن ارتاح شويه لما انزل
احمد : اوعي تكون بتتكلم عن الفلوس
حذيفه : لا انا عايز انزل
احمد : تمام تعالي معايا
راحوا الشركه مع بعض ووصلوا وأحمد عرف المدير بشغل حذيفه ووافق وقال يجربه
حذيفه : لا انا تمام الحمدلله يا احمد متقلقش
احمد : طيب انا رايح الشغل عايز حاجه
حذيفه : اها
احمد : اي هي
حذيفه : هنزل اشتغل معاك
احمد : لي كده يا حذيفه
حذيفه : انا تعبان يا احمد يمكن ارتاح شويه لما انزل
احمد : اوعي تكون بتتكلم عن الفلوس
حذيفه : لا انا عايز انزل
احمد : تمام تعالي معايا
راحوا الشركه مع بعض ووصلوا وأحمد عرف المدير بشغل حذيفه ووافق وقال يجربه
بدا احمد وحذيفه يشتغلوا مع بعض بعد شويه حذيفه قعد وهو زعلان وبدأ يفكر احمد شافه راح عنده
احمد : مالك
حذيفه : ها لا مفيش
احمد : تحب تروح
حذيفه : لا
احمد : طيب اهدي شويه
حذيفه : وحشتني اووي يا احمد
احمد : متزعلش ربنا هيجبر بخاطرك 💙
حذيفه : يارب بس نفسي أشوفها انا هروح أشوفها
احمد : تروح فين بس مش هي مخطوبه
حذيفه : بس انا لازم أشوفها يا احمد
احمد : مينفعش
حذيفه :بالله عليك سبني يمكن ارتاح شويه
احمد : طيب خلي بالك من نفسك
حذيفه : ماشي
راح حذيفه عند الجامعه وفضل واقف يبص عليها وهي داخله من غير ما يشوفها فضل
احمد : مالك
حذيفه : ها لا مفيش
احمد : تحب تروح
حذيفه : لا
احمد : طيب اهدي شويه
حذيفه : وحشتني اووي يا احمد
احمد : متزعلش ربنا هيجبر بخاطرك 💙
حذيفه : يارب بس نفسي أشوفها انا هروح أشوفها
احمد : تروح فين بس مش هي مخطوبه
حذيفه : بس انا لازم أشوفها يا احمد
احمد : مينفعش
حذيفه :بالله عليك سبني يمكن ارتاح شويه
احمد : طيب خلي بالك من نفسك
حذيفه : ماشي
راح حذيفه عند الجامعه وفضل واقف يبص عليها وهي داخله من غير ما يشوفها فضل
واقف يتأمل فيها شويه هيعمل اي فضل يفكر راح جاب رساله وكتابها وندي علي طفل صغير
حذيفه : خد يا حبيبي
: نعم يا عمو
حذيفه : ممكن اطلب منك طلب
:, اتفضل يا عمو
حذيفه : خد الرساله دي واول ما انسه تيجي تروح تدهالها وخد الفلوس دي ليك
الطفل بفرحه : شكرا يا عمو
حذيفه : بس اوعي تقول انا مين فاهم
: حاضر يا عمو
اول ما خلود طلعت راح الطفل ادالها الرساله وحذيفه وقف بعيد يشوفها هتعمل اي شاف لهفتها عليه كان نفسه يروح يقولها هو جنبها بس مقدرش
حذيفه : خد يا حبيبي
: نعم يا عمو
حذيفه : ممكن اطلب منك طلب
:, اتفضل يا عمو
حذيفه : خد الرساله دي واول ما انسه تيجي تروح تدهالها وخد الفلوس دي ليك
الطفل بفرحه : شكرا يا عمو
حذيفه : بس اوعي تقول انا مين فاهم
: حاضر يا عمو
اول ما خلود طلعت راح الطفل ادالها الرساله وحذيفه وقف بعيد يشوفها هتعمل اي شاف لهفتها عليه كان نفسه يروح يقولها هو جنبها بس مقدرش
روح البيت عند صاحبه وهو مرتاح شويه من انه شافها بس زعلان انه شافها زعلانه جه احمد جنبه
احمد : شوفتها
حذيفه : اها
احمد : خلي بالك من نفسك اوعي يحصلك حاجه
حذيفه : متقلقش اهم حاجه اني شوفتها وبعتلها رساله
احمد : بعتلها رساله اذاي
حذيفه حكي له علي الحصل
احمد : وعي شافتك
حذيفه : لا
عدي كام يوم وهو بيعمل كده لحد ما في يوم حذيفه ملقاش الطفل روح زعلان انه خلاص مش هيبعتلها رساله راح ل احمد صاحبه
احمد : شكلك زعلان
حذيفه : اها جدا
احمد :لي
حذيفه : الطفل القولتلك عليه مبقاش يجي
احمد :, انت هتعمل اي
حذيفه : مش عارف زهقت من حوار الرسايل ده
احمد : خلاص متزعلش
حذيفه : انا لو ينفع أظهر واطمن عليها بس مش عارف
احمد : عندي فكره ممكن اقابلها انا واكلمها
حذيفه : انت
احمد : اها انا انت مش واثق فيا
حذيفه : لا واثق فيك بس
احمد : بس اي
حذيفه : هتقولها اي
احمد : هطمنها عليك واطمنك
حذيفه : تمام تعالي معايا هقف بعيد وانت روحلها
احمد : تمام
احمد صاحب حذيفه وميعرفش حكايه خلود اصلا ولا يعرف انها كانت أخته ولا لا
حذيفه راح هو وأحمد ووقف من بعيد وأحمد راح عندها
احمد : انسه خلود
خلود : نعم
احمد : انا جاي من طرف حذيفه
خلود :حذيفه
احمد : اها
خلود : ه هو هو عامل اي
احمد : هو كويس وبيطمنك إنه بخير
خلود : ط طيب هو فين عايزه اشوفه
احمد : معنديش أمر منه اني اقلك مكانه
خلود : لي
احمد : اسف جدا هو كده
خلود : طيب انت جاي لي
احمد : عشان اطمنه عليكي
خلود : لا يطمن وبعدين طالما كده يبقي قولوا ميبعتليش حاجه تاني أنا واحده مخطوبه وقربت اتجوز شكرا لي بعد اذنك
سابته ومشيت وهو راح عند حذيفه بحزن وحكاله بصاله بحزن ووجع وراح البيت
دخلت خلود الشقه وهي بتمسح دموعها دخلت وقعدت وجه باباها ومامتها وقعدوا جنبها
: اي يا خلود مالك
خلود : مفيش يا ماما
: لا فيه انتي بقالك فتره متغيره
خلود : ماما هو حذيفه يقربلي ايى
: انتي مالك ومال حذيفه
خلود : انا عايزه اعرف الحقيقه عشان تعبت
: حقيقه اي انتي قبلتي حذيفه فين
خلود : قبلته وخلاص هو يقربلي اي
: اياك اشوفك تكلميه تاني فاهمه
خلود : لي هو عمل اي اذاي تعملوا كده
: اذاي اي
خلود : كدبتوا عليا وقولتوا انه اخويا بس انتوا بتكدبوا
: هو مش اخوكي فاهمه ملكيش دعوه بيه ماشي
خلود : يعني كلامه صح
: اها كلام حذيفه صح وملكيش دعوه بالزفت ده تاني
خلود : انا مش مصدقه انتوا لي بتعملوا كده لي ط طيب هو مين
: ملكيش دعوه وملكيش دعوه بيه فاهمه
خلود : لازم اعرف هو مين واذاي تخلوا عني حاجه ذي كده واذاي عايزني ابعد عنه ولي
: قولتلك ملكيش دعوه
خلود : لا عايزه اعرف
: عايزه تعرفي اي عايزه تعرفي أنه تربيه ملجئ وأمه عاهره
خلود : اييي
الجزء السابع من هنا
احمد : شوفتها
حذيفه : اها
احمد : خلي بالك من نفسك اوعي يحصلك حاجه
حذيفه : متقلقش اهم حاجه اني شوفتها وبعتلها رساله
احمد : بعتلها رساله اذاي
حذيفه حكي له علي الحصل
احمد : وعي شافتك
حذيفه : لا
عدي كام يوم وهو بيعمل كده لحد ما في يوم حذيفه ملقاش الطفل روح زعلان انه خلاص مش هيبعتلها رساله راح ل احمد صاحبه
احمد : شكلك زعلان
حذيفه : اها جدا
احمد :لي
حذيفه : الطفل القولتلك عليه مبقاش يجي
احمد :, انت هتعمل اي
حذيفه : مش عارف زهقت من حوار الرسايل ده
احمد : خلاص متزعلش
حذيفه : انا لو ينفع أظهر واطمن عليها بس مش عارف
احمد : عندي فكره ممكن اقابلها انا واكلمها
حذيفه : انت
احمد : اها انا انت مش واثق فيا
حذيفه : لا واثق فيك بس
احمد : بس اي
حذيفه : هتقولها اي
احمد : هطمنها عليك واطمنك
حذيفه : تمام تعالي معايا هقف بعيد وانت روحلها
احمد : تمام
احمد صاحب حذيفه وميعرفش حكايه خلود اصلا ولا يعرف انها كانت أخته ولا لا
حذيفه راح هو وأحمد ووقف من بعيد وأحمد راح عندها
احمد : انسه خلود
خلود : نعم
احمد : انا جاي من طرف حذيفه
خلود :حذيفه
احمد : اها
خلود : ه هو هو عامل اي
احمد : هو كويس وبيطمنك إنه بخير
خلود : ط طيب هو فين عايزه اشوفه
احمد : معنديش أمر منه اني اقلك مكانه
خلود : لي
احمد : اسف جدا هو كده
خلود : طيب انت جاي لي
احمد : عشان اطمنه عليكي
خلود : لا يطمن وبعدين طالما كده يبقي قولوا ميبعتليش حاجه تاني أنا واحده مخطوبه وقربت اتجوز شكرا لي بعد اذنك
سابته ومشيت وهو راح عند حذيفه بحزن وحكاله بصاله بحزن ووجع وراح البيت
دخلت خلود الشقه وهي بتمسح دموعها دخلت وقعدت وجه باباها ومامتها وقعدوا جنبها
: اي يا خلود مالك
خلود : مفيش يا ماما
: لا فيه انتي بقالك فتره متغيره
خلود : ماما هو حذيفه يقربلي ايى
: انتي مالك ومال حذيفه
خلود : انا عايزه اعرف الحقيقه عشان تعبت
: حقيقه اي انتي قبلتي حذيفه فين
خلود : قبلته وخلاص هو يقربلي اي
: اياك اشوفك تكلميه تاني فاهمه
خلود : لي هو عمل اي اذاي تعملوا كده
: اذاي اي
خلود : كدبتوا عليا وقولتوا انه اخويا بس انتوا بتكدبوا
: هو مش اخوكي فاهمه ملكيش دعوه بيه ماشي
خلود : يعني كلامه صح
: اها كلام حذيفه صح وملكيش دعوه بالزفت ده تاني
خلود : انا مش مصدقه انتوا لي بتعملوا كده لي ط طيب هو مين
: ملكيش دعوه وملكيش دعوه بيه فاهمه
خلود : لازم اعرف هو مين واذاي تخلوا عني حاجه ذي كده واذاي عايزني ابعد عنه ولي
: قولتلك ملكيش دعوه
خلود : لا عايزه اعرف
: عايزه تعرفي اي عايزه تعرفي أنه تربيه ملجئ وأمه عاهره
خلود : اييي
الجزء السابع من هنا