رواية خدمة العملاء
الجزء السادس
احمد : خلاص هرن عليكى على رقمك
ساره : انت عارف رقمى ؟
احمد : اه طبعا . ثوانى وهرن
..
ساره : ايه بقا حكايتك . عاوز منى ايه ؟
احمد : ولا حاجه
ساره : ازاى ولا حاجه ؟ اى
حد بيكون متابع شخص
معين او بيراقبه بيكون
عاوز منه حاجه .. قولى
انت عاوز منى ايه يمكن
اقدر افيدك واريحك واريح
قلبك واريح قلبى انا كمان
احمد : صدقينى ولا حاجه !
مش عاوز غير انى اشوفك
مبسوطه والضحكه على وشك
ساره : من غير مقابل يا استاذ احمد ؟
احمد : من غير مقابل يا استاذه ساره . بس ليا طلب عندك
ساره : خير
احمد : بلاش الروج اللى قولتلك عليه … شكلك بيكون حلو فيه
ساره : ( مكسوفه ) ليه ؟
احمد : بتكونى حلوه فيه وشكلك مُلفت
ساره : حاضر مش هحطه تانى
احمد : وطلب تانى
ساره : خير
احمد : ياريت تحسنى من
مشيتك وانتى ماشيه ..
بدل مانتى كنتى ماشيه زى
الرقاصه النهاره وعماله تكركرى
انتى وصاحبتك .. كنت هاجى
واخبطكو باى حاجه ف وشكو
انتو الاتنين بس قولت لنفسي خلينى بعيد
ساره : ههههههههههههه حاضر
. هتلاقى بعد كده عسكرى ماشي
احمد : تمام ! والبنطلون
ساره : ماله بقا البنطلون .. هاا ماله ؟
احمد : مايتلبسش تانى .
. البنطلون ده مايتلبس تاااااانى
ومش عاوز اقل ادبى اكتر
من كده كان محزق وكان ملزق ..
ساره : لا انا هلبسه بقا بكره
وكون انى سمعت كلامك ف
حاجه ف ده من باب الفضول
مش اكتر . مايديلكش الحق
انك تقولى البسي ده وماتلبسيش ده ؟
احمد : طيب ابقي ورينى هتلبسيه بكره ازاى ؟
ساره : هلبسه يا احمد . عشان
اغيظك واضايقك ف عيشتك
وتيجى تتخانق معايا واعرف انت مين
احمد : عارفه ! بجد انتى
لو لبتسيه ولقيتك ماشيه بيه
بكره هختفى من حياتك .. وبجد
ساره : بطل اسلوب التهديد ده … انا مايفرقش معايا
احمد : عن اذنك سلام
ساره : سلام …
( بقفل السكه وبتعصب وبفضل
طول الليييييييل سهرانه .
مسهمه وبفتكر كلامى معاه
وبفتكر كل كلمه اتقالت .
. بضحك وبسرح وبقول ايه
الواد ده ؟ هو غيران عليا
بجد ولا حركه بيعملها .
صدقونى انا واصله معاه
لاحلى احساس ممكن
اى بنت تحسه ف الدنيا …
حد محاوطنى ومشقلبلى
كيانى من غير ما اعرف
شكله ولا ملامحه ولا هو مين .
. معرفش غير يدوب اسم
ممكن اوى مايكونش ده اسمه اصلا )
…..
( تانى يوم )
ساره : الو ! مونى فينك
امانى : خارجه م البنك ده كنت بسحب فلوس . انتى فينك
ساره : جنب الكافيه . هتيجى ندخل سوا
امانى : اه ثوانى وجايه . اسبقينى انتى
ساره : لا هنخش مع بعض ..
عشان عاوزه اعرف حاجه
امانى : ههههههههههههه يادى
المفتش كورمبو اللى متقمصك ده .
يابنتى مش هو . مش هووووووو ماتجننينش بقي
ساره : اخلصى بس . عشان
فضلت اتكلم معاه اكتر من ساعه امبارح
امانى : يابنت الجزممممممممه . طب استنى انا خلاص جايالك اهو داخله عليك
………..
امانى : ايش ايش ايه الطقم الحلو ده
ساره : عجبك ؟
امانى : جدا ! اومال فين بنطلون امبارح الطقم كان حلو
ساره : احححم قولت اغيره بقي مش ناقصين جرسه
امانى : جرسة ايه بقي
ساره : تعالى بس ندخل واحكيلك
امانى : يلا
……………..
( لقيت الجرسون داخل مبتسم
ومبسوط جداااااااااا وهو بيكلمنا
وبياخد اوردرنا ) \
الجرسون : اهلاااااا الدنيا كلها نورت يا اساتذه
ساره : اححححم متشكره يا احمد
امانى : الحقنى بكوباية قهوه
بقي يا احمد من فضلك عشان دماغى هتقلب
احمد : عيونى … وانتى يا
استاذه ساره احلى كوباية
عصير فريش لاجل عيونك
النهارده .. طلبكو النهارده مجانى على حسابنا
ساره : ايه ده ؟ ليه ؟
احمد : هههههههههههه مافيش
بس زبايننا بنعمل معاهم
كده كل فتره .. والنهارده بالذات انا قلبى مبسوط
ساره : اشمعنى النهارده ؟
وبعدين مش ناوى تحكيلى حكايتك ؟
احمد : بعدين بعدين ..
عن اذنكو بقا هروح اظبطلكو الاوردر
امانى : اوكاى
…………
ساره : ياختااااااااااااى انا
دماغى قربت تسيح اكتر ماهى
سايحه .. انا مش عارفه افكر .
هتجنن اقسم بالله اللى
كنت شاكه فيه لقيته بيحصل . ايه اللى انا فيه ده