رواية عشق الراحيل الفصل الثالث3 والرابع4بقلمعائشة احمد
سامر بغضب: رنيم
رحيل اخدت التليفون: انا روحت لاهل بابا
سامر بغضب: نعم
رحيل : متقلقش يا سامر انا معملتش حاجه كل اللى عملته انى عرفتهم ان بابى مات
سامر: لى يا رحيل اكيد عملوا فيكى حاجه حد زعلك
رحيل افتكرت جدتها وهى بتحضنها ودموعها فى عنيها : لا يا سامر محدش كلمنى المهم هتنزلوا امته
سامر: بكرة خلصت كل حاجه ونازلين
رحيل : تمام
###############$
صباح يوم جديد
فيلا المنشاوى الكل قاعد عالفطار
عمران : عملت اى يا معاذ
معاذ: كل حاجه تمام وزى ما انت عايز
زهرة: انتوا بتتكلموا عن اى
عمران : مفيش وقام من مكانه معاذ تعال معايا وانتو وشاور على الكل اجهزوا عشان قريب ولاد سالم هيكونوا وسطينا
زهرة بفرحه: بجد بتتكلم بجد
عمران : ربنا يسهل سلام
وخرج هو ومعاذ
عمران : عملت اى
معاذ : هى قاعدة هى وصحبتها فى فندق وعينت حرس
عمران : وصحبيتها
معاذ : متقلقلش عرفت انها متربيه معاهم كان باباها صاحب عمى ومات فى حادثه وعمى اللى مربيها
عمران : والباقى
معاذ : كلمت صديق ليا عرفت انهم هينزلوا مصر انهاردة وحضر حرس هيستناهم فالمطار
عمران : تمام اى تطورات عرفنى
معاذ: حاضر
#######################
فى امريكا
شمس : انا خائفه سامر
سامر ببسمه : لا تخافى كل شئ سيكون على ما يرام
سندس: انا جاهزة
سامر بصوت عالى؛ نورين
نورين من الداخل : اتيه
سامر : هيا بنا لا اريد التاخر حتى لانفوت الطائرة
نورين ؛ حسنا اتيت هيا بنا
:::::::::::::::::::::::::::::::::::
الفندق
رخيل بفرحه : حمدالله عالسلامه
سامر ببسمه الله يسلمك
رنيم بفرحه : وحشتونى اوى
سندس بغمزة : احنا ولا
رنيم بغيظ : سندس
نورين؛ لا تحرجيها اكثر
سندس : حسنا
رحيل تذهب لامها : ماذا بكى امى
شمس بخوف: خائفه رحيل
رحيل: من ماذا امى
شمس : من كل شئ اهل ابيكى اعلم انهم لن يتقبلوننا
رحيل بشرود: سياتقبلوننا امى سيتقبلوننا
شمس: ماذا تقولين
رحيل : لا شئ لا شئ
###############################
فالشركه
معاذ: وصلوا وراحوا عالفندق والحرس مراقبهم
عمران : تمام
معاذ: هتعمل اى
عمران : مش انا
معاذ: امال مين
عمران : انت
معاذ بغضب: مستحيل
عمران : انت عارف انك ليك معزة فى قلبى كبيرة عشان كدا معرفك كل حاجه عنى ومحدش هيقوم بالمهمه دى غيرك
معاذ بغيظ: والمطلوب
عمران : هتطلب منهم يجوا القصر يعيشوا معانا
معاذ : بس
عمران ؛ من غير بس وانهاردة قبل بكرة لازم يكونوا قدام عنينا لحد ما نشوف اى اللى هيحصل
############################
فى احد الاماكن فى امريكا
ويليام : ماذ تقول يجب ان نعثر عليه
ديفيد: لقد بحثت فى كل مكان فى منزلهم بعدما غادروا لم اجد شئ
ويليام : تحدث مع احد فى مصر واخبرة ان يضعهم تحت عينيه جميعا وتحدث بشرود خاصه الفتاه التى تدعى رحيل
ديفيد : تحت امرك سيدى
ويليام : اين ذهب اللعنه عليك سالم اللعنه عليك ستدمرنا جميعا
##############################
فى المساء
الفندق
حكت ليهم رحيل مقابلتها مع اهل ابوها
سندس ببسمه: انا نفسى اشفهم اوى
شمس : لما سندس لما تريدين الستى خائفه
ردسندس: لا اريد الشعور بدفأ العائله اريد ان احظى بحضن جدتى اريد العيش مع عائلتى امى لقد مللنا من الخوف معظم حياتنا كنا خائفين معهم سنودع الخوف
شمس : لا ادرى
رحيل : كفايه كدا اولا احنا بقينا بمصر بلدنا اول شئ لازم نتكلم لغتهم اعتقد كلنا بنعرف نتكلم مصرى ثانيا مفيش خوف لان
جرس الباب رن
رنيم : غريبه
نورين : انتو مستنيين حد
رنيم : حد اى احنا يادوب بقالنا يومين ومشفناش برة زى اى هنعرف مين
سامر : خلاص خلاص انا هفتح تلاقيهم خدمه الغرف
سامر راح يفتح الباب
سامر باستغراب : مين
معاذ: بجمود انا معاذ المنشاوى
سامر ببسمه : اتفضل
رحيل : مين يا سا..انت
سندس : انتى تعرفيه
معاذ: انا معاذ المنشاوى ابن عمكوا
شمس بتوتر: تفضل
معاذ : انا مش جى عشان اقعد انا جى انفذ اوامر جدى
سامر باستغراب: اوامر
معاذ: جدى طلب منى ارجعكم القصر يعنى تعيشوا معانا
سامر: بس
شمس قاطعتهم ؛ موافقين سنذهب معك
سندس: لكن
شمس: لا اريد نقاش
سامر ينظر حوله ويستعجب من سكوت رحيل : اول مرة تكونى ساكته
معاذ بص عليها
رحيل : معنديش مانع نعيش معاهم
نورين : رحيل انتى كويسه
رحيل : وهى باصع على معاذ اه كويسه عن اذنكوا
معاذ: تمام بكرة هبعت اسواق يجيبكوا ويجيب حاجتكوا كلها
سامر : ممكن اكلمك ع انفراد
معاذ ببسمه : متخفش محدش هيقرب او هيضايقوا بكلمه انتو هتكونوا فى حمى عمران المنشاوى
سامر ببسمه : شكرا
معاذ: سلام
نزل ولقى رحيل قاعدة فالاستقبال
وقف وراها
معاذ: مكنتش متوقع انك هتوافقى
رحيل من غير ما تبص : محدش عارف الخير فين
وانا عايزة اخواتى يكونوا وسط اهلهم
معاذ: وانتى
رحيل وقفت وبصتله : انا لا يهمنى وجود الاشخاص كل ما اريدة ان يكون اهلى واخوتى بخير سلام
وسابته وطلعت
معاذ بغرابه : وراكى اى يا رخيل هدوئك خايف ليكون الهدوء الذى يسبق العاصفه
تلفونه رن
معاذ: ايوة يا جدى
الجد:......
معاذ: بكرة هيكونوا فالبيت
الجد:........
معاذ: سلام
"""""""""********************
صباح يوم جديد
زهرة بفرحه : جهزتوا كل حاجه يا لميس
لميس: اه يا ماما
سامر بفرحه : هيجوا امته
لميس : فالطريق
زهرة : ريما نادى الكل عشان نستقبلهم
ريما : حاصر يا تيتا
بعد شويه
ريما : جم يا تيتا
زهرة بفرحه طلعت تجرى تفتحلهم الباب والدموع فى عنيها واول ما فتحت الباب كان سامر فى وشها من غير كلام شددته لحضنها
زهرة بدموع : ابنى حبيبى
سامر مش عارف يعمل اى بص حواليه لقى الجميع عيونه مدمعه حس ان وسط اهله فعلا حاسس بحب كبير جوة حضنها شامم ريحت ابوة فيها حضنها جامد
وبعد شويه بعد ومسح دموعها
سامر : ازيك يا تيتا
زهرة بدموع : بخير يا نن تيتا
سندس: احم انا كمان عايزة حضن زيه
نورين : وانا كمان
زهرة بفرحه ودموع ؛ دا انا احضنكوا بعيونى
مروان ببسمه : طب ادخلوا يا جماعه مش عالباب كدا
دخلوا ورحيل وامها واقفين برة رحيل مسكت ايدامها وابتسمت : يلا
شمس : بتوتر: يلا
الكل متجمع والكل بيسلم عليهم ورحيل واقفه مع امها بعيد هى عارفه ان امها خايفه منهم وخايفه حد يزعلها
فلاش بااااك
سالم : رحيل امك يا رحيل جدك كارها خلى بالك منها اوعى حد يزعلها حتى لو بكلمه هى روحى ولو زعلت اعرفى ان روحى هتزعل مرات عمك ابعديها عن امك اوعى تأذى امك
باااااااااك
الكل سكت وباصوا فوق
سندس ونورين وسامر بصوا مكان ما هما باصين شافوا راجل عجوز بس جامد زى الصخرة رغم تجاعيد وشه
رحيل عرفت ان جدها اللى نازل ومبصتش عليه اما شمس فخافت اكتر لما لقت الرعب فى عيونهم منه ومسكت رحيل
معاذ باصص على رحيل وشايفها واقفه ومش بتتحرك ولحظه وعنيها جت فى عنيه بيحاول يعرف اى اللى فى عنيها وهى باصه ليه
رحيل فى نفسها : انا ببصله لى نزلى عينك يارحيل
قلبها : استنى انتى بتاخدى قوة منه صدقينى
العقل : انا قويه لوحدى اللى كنت باخد منه قوتى مات
فاقت على صوت جدها
عمران : اهلا بيكوا وسطينا
سامر نورين وسندس واقفين وراه وماسكين فيه خايفين
عمران : متخافوش منى انتوا ولاد ابنى وليكوا حق تقعدوا هنا معانا عشان كدا هتقعدوا
زهرة حاولت تلطف الجو: قصده يعنى وسط اهلكوا وكدا هنعوضكوا
رحيل بصت على اخواتها البنات وهزت راسها كانها بتقلهم متخفوش
مروان ومعاذ ويحى باصين على البنات وباصوا على رحيل واتفاجوا لما بعدوا عن سامر وسابوا قميصه بعد ما شاورت ليهم
مروان : معقول
يحيى من غير ما ينزل عنيه من عليهم : بيستمدوا منها القوة
معاذ باصص على رحيل
عمران لف حواليهم ولقى شمس ورحيل بعيد بدأ يمشى ناحيتهم الكل اترعب
اول ما قرب منهم رحيل وقفت قدام شمس ووقفت بتحدى وعيون كالصقر كانها مستعدة لحرب
عمران ابتسم بسمه بسيطه : متخفيش يا بنت سالم
رحيل : مين قالك انى خايفه
الكل خايف من تحديها لجدها
زهرة لسه هتتكلم عمران سكتها بايديه وعنيه على رحيل
عمران : امال اى وقفتى ليه فى وشى
رحيل ببسمه : عشان اعرفك ان امى انا دايما هكون فى وش اى حد ممكن يفكر يقرب منها وبصت على نورهان ورجعت بصت على عمران وانا مبخفش من اى حاجه
عمران اعجب بثقتها بنفسها ابتسم : ماشى يا بنت سالم عالعموم يا مدام متخفيش محدش هيقدر ياذيكى بكلمه واحدة وبص للكل والكلام دة للكل ورجع بص عليها واهلا بيكى فى علتنا
زهرة راحت عندها وقربت منها وبصت على رحيل: هتفهمنى
رحيل: اه
زهرة ببسمه : انتى مرات الغالى انتى واولادك فى عيونه
شمس بدموع : ينفع احضنك
زهرة حضنتها والاتنين دموعهم نازله كل واحدة افتكرت الشخص اللى كان رابطهم اللى هو سالم
عمران : الغدا جهز ولا لسه
سامر : ايوة يا بابا اتفضلوا عالغدا
عالغدا
نورهان : ودى مين اللى معاكوا دى وشاورت على رنيم
رنيم اتوترت وشرقت وبدات تكح
سندس: بنت صاحب بابا اتربت معانا لماومكملتش
رنيم بدموع عرفت ان سندس سكتت عشان متوجعهاش فكملت هى : لما اهلى ماتوا بابا سالم هو اللى ربانى
رحيل : وخطيبت سامر
زهرة ببسمه : انتى كمان اعتبرى نفسك حفيدتى
نورهان بغيظ : هى جت عليكى
حامد : نورهان
عمران : طبعا كان ليكوا حياتكوافى امريكا بس هنا الحياه تختلف عن امريكا مروان
مروان كح : نعم
البنات ضحكوا
عمران : بنات عمك هات ورق كليتهم وانقلوا هنا شفهم فى كليه اى
مروان : حاضر
روان : سندس: هتكون معايا لانها طب مش كدا
سندس ببسمه : اه انتى كمان طب
نورين : وانا كليه تجارة
مروان : وانتى كمان هتكونى مع نسرين
نورين بصت على نسرين : انتى فى كليه تجارة
نسرين بقرف : اه
ريما : انا بقه زى رحيل محاميه
رحيل ابتسمتلها ومتكلمتش
عمران : معاذ انت وسامر هضموا الشركتين مع بعض
لو مش حابب كدا اللى يريحك
سامر: لا معنديش مانع
معاذ تمام بالليل هنقعد.سوا ونشوف هنعمل اى
عمران بص على رحيل : وانتى يا بنت سالم
رحيل : انا مليش سكه معاكوا
نادين بغيظ : يعنى اى وازاى امريكا وبتتكلمى كدا
رحيل باصتلها : اعتبرينى متربيه فى حوارى مصر
نادين : بتتكلمى كدا لى شايف يا جدو
عمران بغضب : بس انا مسمحش طول ما انا موجود حتى يتخانق مع حد
نادين: اسفه يا جدوا
والكل بص على رحيل وشمس بتضغط على رحيل
رحيل بنفاذ صبر : عايزين اى منى المكام اللى عايزينى فيه حطونى فيه
معاذ بغيظ: بس مش دة المطلوب حاليا
رحيل عرفت هما مستنيين اى منها بصت على معاذ بتحدى : مبعتذرش من حد
معاذ بغضب قام من مكانه : انتى اتجننتى
عمران مسك ايدة وسكته
سامر : رحيل
رحيل : انا خلصت اكل عن اذنكوا
شمس بتوتر: انا اسف هى مش تقصد انا هخليها ترجع تعتذر
عمران وقفها بايدة: سبيها
معاذ بغيظ: عن اذنكوا
$###########$$$$$$###$$$$$$$
رحيل مشت ودخلت المطبخ : مساء الخير
سميرة : اتفضلى يا هانم
رحيل : انا اسمى رحيل مش هانم وبعدين يا حاجه انا قد بنتك حتى يقول لبنته كدا
سميرة ببسمه : تسلمى يا بنتى
رحيل : تمام عايزة اطلع اوضتى ممكن حد يوريهالى
نسمه بفرحه: تعالى انا هطلعك
رحيل : اسمك اى
نسمه : نسمه يا هانم
رحيل : هانم برضوا انا قلت رحيل سهل هو مش وحش على فكرة
نسمه: دا انتى قمرايه والله
طلعت اوضتها ودخلت وقفلت على نفسها ووقفت فالشباك ودموعها بدات تنزل
رواية عشق الرحيل
الفصل الرابع
رحيل واقفه فالشباك ومغمضه عنيها ودموعها نازله وبتتخيل
:ادينا اتجمعنا يا بابا بس انت مش موجود
سالم : انا موجود مين قال ان انا مش موجود
رحيل : فين يا بابا
سالم شاور على قلبها : هنا يا رحيل انا هنا
تحت معاذ شافها وهى واقفه فالشباك وباصص عليها
اما رحيل ففاقت من خيالها على خبط عالباب
رحيل فتحت الباب واتفجأت بجدتها
زهرة ببسمه : ينفع ادخل
رحيل : اكيد اتفضلى
زهرة : مالك يا بنتى انتى لى كدا
رحيل بتستغراب : كدا ازاى
زهرة : لى مبينه القساوة وانتى من جوة حنينه وهشه
رحيل : لا انا مش
زهرة قاطعتها: بصى يا روح تيتا كل اللى تحت بيحبوكى وانتى كمان حبيهم خلينا نعيش عيله حلوة مع بعضينا كفايه انى اتحرمت من باباكى عوضونى بيكوا
رحيل : ان شاء الله
زهرة جت ماشيه رجعت تانى : متتحديش عمران يا بنتى ابعدى عنه طاوعيه وهتاخدى عنيه هو طيب وحنين بس يبان قاسى صدقينى
سابتها ومشت
################$$$$$$$###$$##
البنات والاولاد قاعدين تحت
سندس: يعنى انت وروان مخطوبين
يحيى : مخطوبين قولى مخللين
سندس : ههههههه طب ولى جدو مش عايزكوا تتجوزوا يعنى
روان : والله يا اختى منعرفش اصل جدو صعب حد يفهمه
يحيى : غيرة وشاور على معاذ اللى قاعد بعيد
سامر: طب لى متكلمتوش معاه
مروان : مع مين يابا دا اصلا خطوبتهم دى كانت عامله زى صلح الحديبيه كدا
رنيم : معقول
ريما : واكتر يا اختى
نادر: والنبى يا جماعه عايز اعمل صلح حديبيه تانى حد يساعدنى وبص على ريما
يحيى : ما تلم نفسك ياض وضربه
نادر : حيوان ايد مرزبه
مروان : ابقى دور يا حبيبى على اللى هيصالح هههههه لاما تروحله وبص على معاذ سلام وسابهم ومشى
نادر بص على معاذ
يحيى: بلاش
سامر : بلاش لى
يحيى : اصلك متعرفهوش اصبر وهتعرفه
نورين : هى لى نادين ونسرين مش بيتكلموا معانا وحاسه انهم مش بيحبونا
ريما ببسمه : متخديش فبالك نادين اختى اهى ولا كانها اختى يمكن طول حياتنا متكلمناش مع بعض زى ما اتكلمت معاكوا فالشويه دول
معتز: نادين شايفه نفسها فوق فوق وهتفضل كدا لحد ما تقع على جدور رقبتها
نورين : طب ونسرين
روان : نسرين عايشه حياتها بالطول والعرض وللاسف اهلى مطوعينها وسايبينها ومعاذ لو عرف اللى بتعمله هيقتلها بس للاسف ماما بتتستر عليها
سامر : انا هروح اتكلم مع معاذ عالشغل
نادر ومعتز: خدنا معاك شكلها هتبقى قعدة بنويتى
ريما : كلمونا عن رحيل شكلها قويه عشان تتحد جدى ومعاذ او مشاكسه
سندس: رحيل دى روح بيتنا حاجه كدا تقدرى تقولى الحيطه اللى بندارى فيها طيبه جدا بس مش بتبين طيبتها بتقول ضعف والناس ممكن تستغل الضعف دة وفى شغل المحماه الطيبه ممنوعه
ريما : شكلى هتعلم كتير منها
سندس : معلش بقه مامى بترن هنطلع نشوفها
روان : اتفضلوا
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""
رحيل فاوضتها
مسكت لاب توب باباها وبتمشى ايدها عليه : وحشتنى يا بابى اوى اوى
فتحت اللاب توب وبدأت تتدور فيه على اى خيط يساعدها
جتها رساله على ايميل باباها فتحتها وبدأت تقرا
"انت فين يا سالم بيه بحاول اوصلك مش عارف انتهو من الفيرس وهيبدؤا التجربه على البنى ادمين عشان يعملو المصل حاول تتصرف بس فى حاجه غريبه من يومين الدنيا اتقلبت فالشركه ومش عارف اى حاصل ربنا يستر هبلغلك لو فى جديد "
رحيل بدأت تكتب : انا رحيل سالم والدى توفاه الله انا اعلم كل شئ هل استطيع مقابلتك انا جئت مصر
الشخص: لا يمكننى الوثوق بيكى
رحيل : صدقنى انا ابنته ما الاثبات الذى تريدة
الشخص : حدثينى بالكاميرا
رحيل : حسنا وفتحت الكاميرا
الشخص: نعم انتى بنته لقد ارسل لى صور له هو وعائلته انا نشأت
رحيل :اهلا بيك ممكن اقابلك بكرة
نشأت : تمام اى دة بتتكلمى مصرىرحيل : اه
نشأت: قابلينى ....... هتعرفى
رحيل : اه التاكسى اكيد هيعرف المكان مش كدا
نشات ؛ اه هو مكان معرف
رحيل ؛ تمام
"""""""""""""""""""""""""""""""""
صباح يوم جديد الجميع عالفطار
مروان : جدى انا هاخد سندس ونورين وهنبدأ اجرأت النقل
عمران : ماشى يا مروان وانت يا معتز ابقى روح معاهم
معتز: اللى تؤمر بيه يا جدى
حامد : انا هسافر انهاردة الغردقه
روان : لى يا بابا
حامد ببسمه : فى مشكله فالمنتجع اللى بيتبنى هحلها وارجع
زهرة : ترجع بالسلامه يا حبيبى
نورهان قاعدة ولا هممها شئ
رحيل قامت من عالاكل : عن اذنكوا
عمران : على فين
رحيل : عندى مشوار
سامر : مشوار اى يا رحيل
رحيل ؛ اى يا سامر رايحه مشوار هتمشى شوى يا سيدى
معاذ من غير ما يبص: على فكرة هنا كل حاجه بحساب انتى مش فامريكا انتى فمصر
رحيل : المقصود
معاء وقف وبصلها بتبريق وصوته طالع بغضب مكتوم : يعنى خروجك بحساب ورجوعك بحساب وجدى لازم يبقى عارف كل خطوه بتخطيها
رحيل حست بخوف من جواها بصت لجدها : انا خارجه اتعرف عالبلد حابه اتمشى فيها
سامر : خدى رنيم معاكى
رنيم فاهمه صحبتها وادام مذكرتهاش يبقى مش عايزاها : معلش يا سامر انا تعبانه وعايزة انام
رحيل ببسمه لصاحبتها : خلاص انا هروح لوحدى
زهرة : سبوها يا ولاد اكيد عارفه مصلحتها بس متاخريش يا بنتى واوعى تتوهى
رحيل ببسمه : متخفيش معايا Gps
عمران : الساعه ١ تبقى موجودة فالشركه اجتماع لازم تكونى موجودة فيه
رحيل بصت عالساعه
معاذ شافها : يعنى قدامك ٣ ساعات بالعدد ولو اخرتى صدقينى هتندمى
رحيل بصتله : هكون موجودة ان شاء الله
وسابتهم ومشت
سامر الكبير : مالكوا يا جماعه قايمين عليها لى كدا
شمس :رحيل عنيدة كتير ومش بتسمع كلام احد ودة كتير يوقعها فمشاكل سالم مكنش بيقدر يسيطر عليها اتمنى حد يقدر يعمل كنترول عليها
معاذ قام ورن عالحرس : امشوا وراها ومتسبوهاش لحظه وعرفنى بتعمل اى
سامر جه من وراه : يلا احنا كمان
معاذ : يلا
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
رحيل وصلت عالمكان المحدد وملكتش نشأت وصل قعدت استنته بعد ربع ساعه
نشات بنهجه : معلش اخرت عليكى الدنيا زحمه جدا
رحيل : مش مشكله اتفضل استريح هتشرب اى
نشأت : لمون
طلبوا لمون وبدؤا الكلام
رحيل : ازاى وصلت لبابا او بابا ازاى وصلك
بصى : انا بشتغل ساعى
رحيل : ساعى
نشأت ببسمه : يعنى بقدم قهوة شاى ميه وانضف المكاتب
رحيل ابتسمت لابتسامته : كمل
نشأت : مرة كان فى اجتماع وكان ناس اجانب فيه هما ميعرفوش انى واخد كليه مفكرينى جاهل
رحيل باستغراب : لى معرفتهموش
نشأت بحزن : انا مكنتش لاقى شغل خالص بمؤهلى وواحد صاحبى جابلى الشغلانه دى بس اشترط عليا معرفهمش انى بمؤهل لو عايز اشتغل حاولت اعرف منه لى مرضيش يقلى بس انا عرفت كان سؤال اساسى اذا كنت بعرف انجليزى ولا فالتكنولوجيا عندهم فالمقابله وانا عرفتهم انى معرفش حاجه وحاولوا يوقعونى كتير ومعرفوش انا استعجبت دا انا هقدم قهوة وشاى يعملولى مقابله ويعملوا كل دة ليه
رحيل : عشان ميكنش عندك علم بحاجه ولا تفهم
نشأت : عليكى نور
رحيل بصت فقيها
نشأت ضحك : لا دا مثل يعنى انك فهمتى الموضوع
رحيل ضحكت
نشأت : وصلت لسالم بيه كيف كان مرة فى اجتماع وكانوا اجانب وكنت بودى قهوة ليهم سمعتهم بيتكلموا بالانجليزى طبعا هما مش عاطيين خوانه المهم سمعتهم بيتكلموا عن فيرس بيكونوه وعايزين يضربوا بيه العرب بس فى واحد من اللى بيشتغل معاهم معارض الفكرة ورافض والشخص دة مهم جدا وذكروا اسمه سالم المنشاوى ومسمعتش تانى لان لو فضلت كانوا هيشكوا
رحيل : كمل
نشأت : دورت كتير جدا عليه معرفتش اى معلومات عنه فقررت افتش فمكتب المدير وفعلا دخلت بغرض انى انضف الاوضه لقيت بالصدفه موبيل المدير اخدته دورت عالاسم وفعلا ظهر الرقم اخدته سريعا وطلعت
اتصلت بيه وبالفعل رد عليا وقلتله اللى سمعته واللى ناويين عليه طلب منى ابقى عينه فالشركه هنا وفعلا كل حاجه كنت بقولهاله لحد ما فجأه اختفى ومعرفتش اوصله خالص ولا بالتليفون ولا بالايميل اللى كان بيخلينى اكلمه عليه وبعدها الشركه كانت مقلوبه مش عارف ليه
رخيل بغصه: لانهم قتلوا بابا
نشأت بخضه : ازاى
رحيل : مش مهم ازاى انا عايزاك تعرفنى كل صغيرة وكبيرة بتحصل فالشركه لانى ناويه اكمل اللى بابا مقدرش يكمله بصت فالساعه ولقت نفسها هتاخر عالاجتماع
رحيل : انت ساكن فين
نشأت : فى .........
رحيل : دة بعيد ولا قريب
نشات : بعيد شوى
رحيل : فكرت لو عتطته فلوس ممكن يزعل ففكرت
طب يلا هناخد تاكسى نروحك وبعدين يروحنى
نشأت ببسمه : لا طبعا اتفضلى انتى وانا هروح مع نفسى
رحيل ببسمه : هتروح فالتاكسى معايا يعنى هتروح مفيش نقاش
نشأت : اخاف ءأخرك
رحيل : لا مفيش تاخير
:::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::
فالشركه
عمران : كل حاجه جاهزة
معاذ: ايوة
عمران : طب نبدأ
سامر : بس رحيل
معاذ بغيظ : الاجتماع الساعه واحدة والساعه حاليا واحدة يلا نبدأ
وبدوا الاجتماع
عند رحيل : يا نهار اتأخرت سالت الاستقبال على اوضه الاجتماع وطلعت بسرعه
رحيل بنهجه : انا رحيل سالم عايزة ادخل
السكرتيرة : طبعا يا افندم اتفضلى
رحيل دخلت ومعاذ اول ما شفها
معاذ بغضب : انتى اى دخلك
رحيل : نعم
معاذ : اطلعى برة
يحيى : مش كدا يا معاذ
معاذ: محدش يدخل
سامر : جه يتكلم نادر مسكه
نادين : حضرتك اللى بياخر على الاجتماع مبيدخلش سورى دى قواعد معاذ
رحيل : lt dosn't matter me(لاتهمنى)
معاذ بغضب : اخرجى برة حالا
رحيل بصت على سامر اخوها
سامر بص لجدة اللى شاورله ميدخلش
رحيل بغضب : سامر
معاذ: الاجتماع قرب ينتهى وتبقى السكرتيرة تعرف القرارات وقفل الباب فى وشها
رحيل بغضب: حيوان فكر نفسه مين انا هوريه
السكرتيرة : انتى كويسه
رحيل : اه عن اذنك وسابتها ومشت
###########################
فالقصر
الكل رجع القصر
شمس: طلعو تجرى على سامرماذا حدث لما رحيل هكذا
سامر بحزن: هى فين
شمس : فى غرفتها ولا تريد التحدث
عمران : سيبها يا سامر
سامر : بس
معاذ: من غير بس هى لازم تعرف انها لما تغلطت تتعاقب
زهرة : هو اى اللى حصل
نادين : انا هقلك يا تيتا
معاذ :انا طالع اوضتى وهو طالع اوضته سمع رنيم
رنيم بخوف : open the door rahil pleas (افتحى الباب رحيل ارجوكى)
رحيل بغضب: go away (اذهبى بعيدا)
سامر طلع ومقدرش يسيب اخته كدا : افتحى الباب رحيل
رحيل بغضب : stay away from me (ابقى بعيدا عنى )
سامر بص خواليه عايز يفتح الباب لقى معاذء بيمد ايدة بالمفتاح
سامر اخدة : انا م
معاذ : افتح
سامر فتح الباب ودخل
رحيل بصراخ what do you want i said stay away from me(ماذ تريد لقد قلت لك ابقى بعيدا عنى )
سامر بحزن : انا اسف وبيحاول يحضنها
رحيل زقته : you make me feel that i'm alone you follow his order and left me i never forgive you go away(لقد جعلتنى اشعر انى وحيدة لقد اتبعت اوامرة لن اسامحك اذهب بعيدا
سامر بحزن : لا تفعلى ذلك رحيل
رحيل : من غير ما تبص go away samer and don't speek with me again
رنيم مسكت ايد سامر وخرجته : هتهدى وتكلمك متزعلش وابتسمت بدموع فى عنيها
معاذ زعل عليها جدا وكلامها مس قلبه : لى بتعمل كدا
رنيم : هى حاسه انها وحيدة من بعد بابا سالم ما مات بس هى مش عايزة تبين دة وكلنا بنحاول نحسسها اننا جنبها فكل وقت
سامر : هى خست انى اتخليت عنها لما سمعت كلامكوا ولجأت ليا وانا مساعتهاش
معاذ: لازم دة يحصل لازم عشان نقدر نتحكم فى تصرفاتها
تلفونه رن
معاذ : عن اذنكوا الو
المجهول : ........
معاذ بغضب: ابعتلى الصور وعايز كل حاجه عن الولد دة