رواية عشق الرحيل الفصل الخامس5 والسادس6بقلم عائشة احمد
صباح يوم جديد
الكل متجمع عالفطار
عمران : كل واحد عرف مكانه فالشركه مش كدا
سامر: اه
عمران بص على رحيل اللى مش عاطيه اى اهتمام ليهم : وانتى يا بنت سالم
رحيل من غير ما تبص: انا اى
سامر: هتبدأى شغل فالشركه هتمسكى الشئون القانونيه
رحيل من غير اهتمام : تمام
معااذ باصص ليها وعايز يعرف مالها مسالمه ليه وعايز يعرف بتفكر فاى
سندس: يلا يا روان عشان منتأخرش
عمران : كل واحد هيكون ليه عربيه بس فالاول تتطلعوا رخصه سواقه
سندس بحرج: انا مش بعرف اسوق
نسرين بتريقه : كنتى عايشه فامريكا ومكنتيش بتعرفى تسوقى هههههه والله انا شاكه انكوا كنتوا فحوارى مصر هنا
رحيل بغيظ : والله حضرتك تربيه امريكا الحمدالله احسن مليون مرة من تربيه مصر وبصتتلهانظرة حرقتها
معاذ بغضب: انتى بتتكلمى ازاى
رحيل وهى ماشيه : بص وشوف الفرق (هى قصدها ان نسرين طايشه ومش محجبه ع عكس اختها
نورهان بغضب: شايف يا عمى بتقول اى
عمران : والله يا بنت اخويا اللى على راسه بطحه وسابهم ومشى ومعاذ قام وراه
شمس : انا مش عارفه اقول اى
زهرة ببسمه : متقوليش حاجه ومش كل ما تحصل حاجه تتأسفى
نورهان بغضب: امال مين اللى يتأسف مش تربيتها
لميس: والله اجنبيه ومربيه احسن تربيه الحمدالله جو الاجانب مغيرهمش
نورهان لسه هتتكلم قاطعها مروان بغضب
مروان: كفايه لحد كدا اى دة خلاص انتهى
ومشى بس رجع تانى وبص لامه لو حرقك الكلام اوى ابقى صلحى الفاسد اللى جايبلك الاهانه
نورهان بغصب: انت اتجننت يا ولد تعال هنا
بس هو كان خرج
زهرة : لا حول الله انا فاوضتى يا بنتى هرتاح شوى
لميس: اتفضلى يا ماما
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
فامريكا
ديفيد : لقد عادوا الى بلادهم
ويليام : مصر
ديفيد: نعم
ويليام: يجب ان نذهب اليهم لنعثر على الميمورى
ديفيد بتوتر: لكن
ويليام: ماذا
ديفيد : يسكنون مع جدهم
ويليام : ماذ يعنى
ديفيد: عمران المنشاوى اكبر رجل اعمال فالشرق الاوسط
ويليام بغضب: لا يهمنى من يكون انا اريد الميمورى
ديفيد: اهدئ سيدى سارى ما يمكننى فعله
ويليام : الذهاب اليهم اريد اول طائرة الى مصر
ديفيد: حسنا
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
فالشركه
الكل متجمع
معاذ: كل واحد لى مكتب وكمان هيكون فى سكرتيرة
سامر: معاذ انا مش عايز سكرتيرة
يحيى بغمزة : اى ياباشا خفت ولا اى
سامر بضحك : حاجه زى كدا
معاذ: عايز سكرتير يعنى
سامر: لا رنيم هتكون سكرتيرة
مروان : لا دا رعب مش خوف
الجميع : هههههههههههه
رحيل: فين مكتبى
معاذ مسك التليفون : ابعتيلى انسه فرح
بعد شوى
فرح : نعم يا معاذ بيه
معاذ: هتكونى سكرتيرة الانسه وشاور على رحيل
رحيل بغضب: اسمر رحيل ر ح ي ل
معاذ بصلها واتجاهلها
فرح : حاضر يا افندم
معاذ: السكرتيرة برة هتعرفك عالمكتب فين
##############################
فالجامعه
روان بقرف: الدكتور دة ملزق ومقرف
سندس : لى بتقولى كدا
روان : هتشفيه يختى اصبرى على رزقك
الدكتور: اى الاخبار يا شباب
الجميع : بخير
شهد بدلع: ازيك يادكتور
الدكتور: بخير يا شوشو عام ولاحظ سندس اى دة فى اشكال جديدة موجدة معانا نتعرف
سندس بخجل : انا سندس سالم
الدكتور بغمزة: اهلا وسهلا دكتور نادى
روان بتصغط على اسنانها : سندس سالم المنشاوى
نادى وهو بيبلع ريقه : المنشاوى
روان : اه
نادى : احم اى اللى جابك عندنا
روان : كانوا عايشين فامريكا ورجعوا مصر
نادى باعجاب : امريكا
شهد بغيظ: خلصنا تعارف مش هنبدأ ولا اى
نادى : اكيد وغمز لسندس
سندس بتوتر: هو بيتكلم كدا لى
روان : ملكيش دعوة بيه اكتر ما هو دكتور فاهمه
سندس : اه
بعد المحاضرة
نادى : لو فى اى حاجه مش فهمها ممكن افهمهالك ولو المنهج مش واصلك ممكن اساعدك
سندس: شكرا لحضرتك مش محتاجه حاجه
وجت تمشى وقفها
نادى : طب لو احتجتى اى حاجه انا موجود
سندس وهى متوترة : شكرا لحضرتك وسابته وجريت
روان ؛ اخرتى لى
سندس : مفيش
عند نادى
شهد بغيظ : خير يا دكتور
نادى : خير يا شوشو
شهد : مهتم بالبنت الجديدة اوى لى كدا
نادى ابتسم : لا مفيش حاجه
شهد رفعت صباعها فوشه : بحذرك يا نادى مش انا اللى يتلعب بيها
نادى بتوتر: متخفيش يا شوشو انا اقدر هشفوك انهاردة
شهد بدلع : هفكر
نادى : خدى هنا يا بت تفكرى اى دة
شهد بضحك : هههههه با باى يا دك
نادى : يا بنت ال...
###########################
خارج الكليه
روان : مروان هيجى دلوقتى
سندس باستغراب : مروان
روان : اه كان قريب من الجامعه وهياخدنا معاه باعتلى مسج بكدا
سندس: oky
روان خبطت على راسها: اوبس نسيت اجيب الكتاب بصى خليكى هنا مروان شوى وهيكون هنا هجيب كتاب ليا وليكى سريع وهرجع
سندس : Don't late
روان : حاضر
سندس خدت جنب تحت شجرة ومستنيه مروان
نادى كان مروح ولقاها واقفه نزل وراح عندها واتكلم من وراها: الجنيل واقف ليه لوحدة
سندس اتخضت : دكتور
نادى : ممكن تقوليلى يا نادى انا برة الجامعه
سندس بتوتر : احم انا همشى
نادى : ع فين تعالى اوصلك
سندس: شكرا
لسه هتمشى نادى شدها من ايدها
سندس بغضب: let my hand)اترك يدى
ولسمه هتتكلم تانى لقت مروان نادت عليه
سندس بخوف: مروان
مروان شافها وراح فخطوتين وصل عندها وهى اول ما شافته طلعت تجرى عليه ونادى اول ما شافه ساب ايدها
مروان بغيظ: فى اى
نادى بتوتر: لا مفيش انا كنت بعرض عالانسه اوصلها لما عرفت انها مش من هنا وكدا
مروان بغيظ : لا متشكرين لخدمات سياتك
نادى : انا دكتور نادى
مروان : اهلا وبص على سندس اللى وشها مخطوف
انتى كويسه
سندس حركت راسها
نروان بص لنادى : ملمحكش حواليها بعد كدا عشان انا مش مصدق حوارك بس هعمل نفسى مصدقك بس لو حاجه حصلت منك تانى هعملك زى صباع الكفته
نادى بخوف: طبعا يا افندم وطلع يجرى من قدامه
مروان لف وشه لسندس وفضل باصص ليها
سندس : فى حاجه
مروان : لا انتى فى حاجه
سندس: لا
مروان سكت
سندس قربت منه : شكرا
مروان باستغراب : ع اى
سندس بتنهيدة : يعنى انك اقصد يعنى انك حسستنى انك بتحمينى
مروان : بس انا فعلا بحميكى انتى بنت عمى يعنى لحمى ودمى
سندس : ضحكت
مروان : مش فاهمه
سندس : يعنى حاجه زى كدا
مروان : يعنى مهما يحصل هتلقينى جنبك واى حاجه تحتجيها اطلبيها منى ماشى
سندس ببسمه: ماشى
روان : ااااه انت جيت انا جيه جرى
مروان بغيظ: انتى كنتى فين وسايبه بنت عمك وحدها لى
روان : فى اى حاجه حصلت انتى كويسه
مروان : لا بس كان فيه واحد اتم كان بيغدت شكله عليها
روان : مين دة
مروان : اسمه نادى انا اعرف نادى اى
روان وسندس ضحكوا وهو سرح مع سندس
روان : يادى القرف دكتور لو يغور فداهيه
بصت لقت مروان مش معاها خالص
روان حركت ايديها : يلا يابابا
مروان : احم يلا
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
فى كليه تجارة
نادر : مين المكنه اللى جت معاكى دى يا نسرين
نسرين بلا مبالاه بنت عمى او نصيبى
سها : اوبا يعنى هتبقى رقيب ولا اى
نسرين بضحك: على مين يا ماما دا انا امحيها
تامر: بس هى جميله مفيش كلام اسمها اى
نسرين : نورسين
تامر : طب هروح اشوف النورسين انا بقه
نسرين : هههههههه
نورسين كانت قاعدة بعيد وحديها وخايفه لوحدها فى مكان متعرفش فى حد فى دنيا غير الدنيا اللى كانت عايشه فيها وشاردة
تامر: ازى الجميل
نورسين بتوتر : مين حضرتك
تامر: انا تامر ممكن نتعرف ومد ايدة
نورسين : سورى مبكلمش اولاد عن اذنك ولسه هتمشى اعترض طريقها
تامر : اهدى على نفسك يا وحش
نورسين والدموع فى عنيها what do you want?ماذا تريد
تامر بضحك : اى دة دا احنا بتكلم انجليزى كمان دى ليله فل بس نسرين مقلتش انك مش مصريه
نوسين بحزن : نسرين
تامر : اه نونو حبيبت الجماهير فكى كدا وخليكى زيها ولسه هيمد ايدة على طرحتها سمع صوت وشخص بيتكلم دب الرعب جواه
ايدك لو اتمدت عليها اعتبرها اتكسرت
تامر لف وراه وبلع ريقه برعب : دكتور خالد
خالد بغضب: ايوة
تامر : انا انا مكنتش بعمل حاجه انا كنت بعدلها الطرحه
امنيه (اخت خالد):وانت مالك انت وتعدلها طرحتها لى كنت من بقيت اهلها
خالد بصلها راحت سكتت
خالد : مواقفك كترت يا تامر وصدقنى بدأ صبرى ينفد
تامر : اسف يا دكتور عن اذنك وطلع يجرى من قدامه
خالد لف٩حطت عنيها فالارض : اسفه
خالد بص على نورسين اللى خايفه ومتوترة : انتى مين انتى جديدة هنا ولا ا
نورسين بتوتر: انا نورسين سالم المنشاوى
امنيه بقرف : انتى قريبه نسرين
نورسين بحزن : اه
امنيه : شكلك مش من هنا
نورسين : احنا كنا فامريكا ولما بابا وسكتت امنيه فهمت
امنيه معلش يا قمر انا امنيه ودا خالد اخويا
خالد بصلها بلعت ريقها قصدى دكتور خالد انتى فى سنه كام
نورسين : تانيه
امنيه بضحك : بصرة احنا الاتنين مع بعض
نورسين بفرحه : بجد
امنيه : طبعا
نورسين : انا فرحانه جدا ممكن نبقى اصحاب
امنيه : طبعا طبعا
اما خالد فكان سرحان مع الشله بتاع نسرين وبيستعجب ازاى دول قرايب واحدة عالم وواحدة عالم
امنيه : يلا يا دكتور روحت فين
خالد : ها لا مفيش
##########################
رحيل قاعدة فمكتبها بتعمل سيرش على شخص فالداخليه يكون سهل الوصول ليه
رحيل بفرحه : I found him
(لقد وجدته )
رحيل : عاصم يونس الهوارى
الباب خبط
رحيل قفلت اللاب بسرعه ؛ ادخل
فرحه ببسمه : استاذ معاذ طالب حضرتك فالمكتب
رحيل باستعجاب: لى متعرفيش
فرحه : لا يا افندم
رحيل : اوكى روحى انتى
وشالت اللاب توب وقامت راحت عند معاذ
رحيل : نعم
معاذ اللهم اطولك يا روح بصى بقه انا شغل بنات برة دة مش هنا وخبط عالمكتب فاهمه
رحيل اترعبت من صوته : بتقول اى
معاذ : الخروج باذن والدخول باذن والصغيرة قبل الكبيرة اكون عارفها عشان محطش قيود عليكى مش هتزعلك
رحيل لسه هتتكلم معاذ وقفها : انا قلت اللى عندى واختارى يا هتلتزمى باللى بقوله يا هتشوفى وش تانى خالص اتفضلى
رحيل وقفت ومشت وهى ماشيه بتكلم نفسها : ماله دة هو مفكر نفسه مين هأ قال التزم وطلع صوتها وهى بتقول دا مجنون
مروان بضحك : بتكلمى نفسك ولا اى
رحسل ببسمه : لا مفيش
مروان بص عالباب : هو فعلا مجنون
رحيل ابتسمت : طب سلام
#السادس
فمكتب رحيل بتكلم نشأت
رحيل : ايوة يا نشأت
نشأت : اتفضلى يا استاذة رحيل
رحيل : انا وصلت لواحد فالداخليه واعتقد انه هيقدر يساعدنا
نشأت : تمام يا استاذتنا هنوصله كيف
رحيل : هنروح الداخليه
نشأت بتوتر : بس
رحيل : بس اى
نشأت : اصل الداخليه يعنى قصدى مش بالساهل يا استاذه
رحيل : انت ناسى ان انا محاميه وكمان حامله الجنسيه الامريكيه متخفش
نشأت : اللى تؤمرى بيه يا استاذة
رحيل : بدون مقدمات عايزة ادخل مكتب مدير شركه لورد
نشأت بصدمه: نعم
رحيل : زى ما سمعت
نشأت : مستحيل يا استاذة صعب جدا
رحيل : ملقش دعوة بحاجه كل اللى انا عايزاه منك مفتاح المكتب فقط لا غير
نشأت: سهله يا استاذة بس مش هتقدرى
رحيل : هقدر
قفلت معاه السكه وقعدت تفكر هتعمل اى فاللى جى
############################
مكتب معاذ
معاذ: يا جدى انا متأكد ان هى بتعمل حاجه ومتأكد ان هى اللى معاها الميمورى
عمران : مستحيل تخاف تشيل حاجه زى دى معاها متنساش انها فالاخر بنت والبنات قلوبها ضعيفه
معاذ بشرود : الا هى
عمران : بتقول اى
معاذ: ها ولا حاجه طب هنعمل اى
عمران : عايز الولد دة
معاذ : اعتبرة عندك
###################÷######
الليل جه والكل متجمع ماعدا رحيل اللى فاوضتها ومعاذ كمان
فاوضه معاذ
فلاش باك فى امريكا
معاذ : يا بلال انت مجنون خف شويه من اللى بتعمله دة
بلال ببرائه انا بعمل حاجه دا هما اللى بييجوا لحد عندى
معاذ بضحك : اه اصلك دنجوان زمانك والبنات بتتهبل عليك
بلال : اكيد يبنى بيموتوا فيا
معاذ : لا جامد يلا
بلال : اثبتلك
معاذ: اتفضل
بلال : البنت اللى هناك دى مش هتاخد فايدى غلوة
معاذ بص : ورينى
بلال مشى وراح عند البنت اللى بيتكلموا عنها
بلال : مرحبا كيف الحال؟
البنت: نعم .ماذا تريد؟
بلال : هلا يمكننا التعارف ؟
البنت : لا
ولسه هتمشى بلال مسك ايديها وشدها عليه فالبت لفت وشهاليه وطربته بوكس فى وشه
بلال : بالم اااااه
معاذ طلع يجرى عليه بس وقف لما سمع كلام البنت
البنت : اسمى رحيل سالم المنشاوى لا تنسى هذا الاسم ابدا وسابته ومشت
معاذ بخفوت : رحيل سالم المنشاوى
بلال بالم : انت يا بارد الحقنى بنت الذين اديها مرزبه
معاذ عاد من شرودة
معاذ : عشقتك من لحظتها يارحيل كنت دايما معاكى فكل مكان وبراقبك فى كل لحظه عشقتك من اول لحظه شفتك فيها فاق على خبط عالباب
معاذ: اتفضل
الخدامه : عمران باشا طالب حضرتك تحت
معاذ: حاضر
"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
رحيل بتكلم نشأت : اى الاخبار
نشات : بكرة هيكون معايا المفتاح ان شاء الله
رحيل : تمام نشأت انا خايفه اكون بعرضك للخطر
نشأت ببسمه : حتى لو هتعرض للخطر انا واحد انما اللى هيضيع كتير
رحيل ابتسمتله : اشوفك بكرة
نشأت : سلام
""""""""":""::"""""""""""""""""""""""""
صباح يوم جديد
معاذ: الولد معانا
عمران : انتوا فين
معاذ فالمخزن
عمران : هكون عندك حالا
فالمخزن
معاذ بغيرة: اى علاقتك برحيل سالم المنشاوى
نشأت بتوتر: رحيل مين يا باشا
معاذ : انت هتستعبط يالا متخلنيش اعلمك الادب
نشأت : يا باشا انا معرفش انت بتتكلم عن مين
معاذ بغضب : عن دى يا روح امك ووراه الصورة
نشأت بخوف : دى معرفهاش كنت ماشى ونادت عليا وكانت بتسألنى عن عنوان
معاذ مسكه من قميصه ولسه هيضربه دخل عمران
عمران؛ استنى يا معاذ
عمران : هتقلى على اللى بينك وبينها ولا هنتصرف تصرف مش هيعجبك
نشات : معرفهاش يا بيه انتو عايزين اى
فاللحظه دى تلفون نشأت رن وكانت رحيل
معاذ مسك الفون لقى مكتوب رحيل
معاذ بغيرة : امسك رد
نشأت بيبلع ريقه : مش وقته شخص مش مهم
معاء بغضب رد وافتح الاسبيكر
نشأت بتوتر فتح ؛ الو
رحيل : اى يا نشأت مبتردش لى رحتلك البيت فالولى انك مش موجود
نشأت : اصل يعنى
رحيل : مالك يا نشأت انت كويس
معاذ : واقف غيران والغيرة بتاكله ومش قادر يمسك نفسه مسك الفون ؛ لا متقلقيش فالحفظ والصون
رحيل سمعت صوت معاذ : انت
معاذ: اه انا
رحيل بغضب: نشأت فين انت اخدتوا فين اتكلم
عمران مسك الفون : احنا فالمخزن
رحيل طلعت تجرى والتليفون معاها : اوعى حد يعمله حاجه معاذ قفل فى وشها السكه ولف ضرب نشات بالبوكس هى دى اللى متعرفهاش
نشأت بالم : انتو مين وعايزين اى
معاذ : وهو بيضربه انا ابن عمها يا روح امك
الغيرة عاميه عيون معاذ ومخليها مش سامع جدة اللى بيحاول يوقفه
اما عند رحيل وهى بتجرى اتخبطت فيحيى
يحيى : مالك فى اى
رحيل بنهجه : فين المخزن
يحيى : لى عايزة
رحيل بغضب : ودينى المخزن بسرعه
يحيى : تعالى
الكل بيستعجب اى اللى بيحصل لى بيجروا ويحيى مستعجب وبيقول ماله المخزن بيخليها تجرى وخايفه كدا
مروان شافهم : فى اى
يحيى : مش عارف
مروان راح وراهم
فالمخزن
رحيل دخلت جرى لقت نشأت بيموت فايد معاذ
رحيل طلعت تجرى عليهم : ابعد وبتزيح فى معاذ
معاذ وقف لما شافها رحيل زاحته لورا جامد
رحيل : ابتعد عنه
يحيى ومروان واقفين مش فاهمين اللى بيحصل وعمران قاعد عالكرسى
رحيل بتشووف نشات: انا اسفه
نشات ببسمه : انا كويس متخفيش
رحيل ببسمه : بتقول كويس بكل اللى فيك دة
معاذ بغيرة: اى اللى بينك وبينه
رحيل سمعت صوته زى مايكونه قنبله وانفجرت وقفت وراحت ليه وعنيها بتطلع شرار : انت حيوان وبتزيحه بس هو مبيتهزش انت اى دخلك بيا عايز اى منه
معاذ بغضب مسكها من كتفها جامد: اى اللى بينك وبينه
يحيى بيحاول يبعد معاذ: اهدى يا معاذ
معاذ: اتكلمى
رحيل بتبص فى عنيه وخايفه جواها من نظرته وفى صراع جواها هتتكلم ولا هتخبى فاقت على هزة جامدة وصراخ معاذ فى وشها
معاذ: اتكلمى
مروان طلع يجرى يساعد يحيى يبعدوة عن رحيل
رحيل بصت لنشأت ورجعت بصت لمعاذ : بحبه
الكل سمع الكلمه وكانهم اتشلوا وكمان نشأت اللى بلع ريقه برعب
معاذ بصدمه : نعم وبعد يحيى ومروان
وقرب منها: بتقولى اى سمعينى تانى
رحيل بنبرة مرتعشه : بحبه وهتجوزة
معاذ رفع ايدة ونزل على خدها ضربها قلم خلى الكل يتصعق من صوته
عمران بغضب: معاااااذ انت اتجننت
معاذ واقف وقلبه هبتخلع عليها وهى باصاله ومصدومه
عمران عارف حفيدة حب يلحق الامور قبل ما تتطور :بس للاسف الكلام دة مش هيحصل
رحيل بصتله
عمران : لانك مخطوبه
رحيل : نعم
عمران : اه ابن عمك خطبك من والدتك
وبصت على اللى بيشاور عليه لقته بيشاور ع معاذ
رحيل : مستحيل
عمران : لا وكلمى مامتك واعرفى واخوكى كمان
رحيل بعدم تصديق : مستحيل مستحيل
ومسكت التليفون ورنت على ما متها
معاذ واقف وبيفتكر اللى حصل
فلاش باك
معاذ : نعم يا جدى
عمران : اقعد يا معاذ
الباب خبط ودخلت شمس وسامر
سامر: نعم ياجدى
عمران : اقعدوا كلكوا
شمس بتوتر: هل رحيل فعلت شئ اخر
عمران : لا انا جمعتكوا عشان هتطلب ايد رحيل لمعاذ
معاذ بصدمه : اى بس
عمران وقفه باشارة من ايدة واتكلم رحيل عنيدة وانتى قلتى عايزة حد يسيطر عليها وع تصرفاتها
شمس هزت راسها
عمران كمل والشخص دة هيكون معاذ
معاذ: بس يا جدى
عمران : اتمنى تنفذلى طلبى يا معاذ
سامر : بس رحيل مش هتوافق
عمران : مهو احنا مش هناخد رايها
شمس: كيف
عمران هنحطها قدام الامر الواقع
معاذ: ازاى
عمران : اقروا معايا الفاتحه بس
باااااك
رحيل بغضب: قفلت التليفون ووقفت قدام معاذ مستحيل حاجه تجمعنى بيك
معاذ ببرود : بس حصل
رحيل بغضب زفت الباب ومشت من قدامهم
معاذ راح عند نشأت : ملمحكش ناحيتها ساااااامع
نشأت وهو بيجرى : سامع سامع
عمران : يلا نلحق الحريقه اللى هتحصل فالبيت كلموا سامر
مروان : طب لما نفهم
عمران بصون عالى: مروان
مروان بخوف : هنكون قبل حضرتك فالبيت
الكل راح عالقصر والكل مستعجب لى رجعوا بدرى من الشغل
عمران : رحيل لسه مرجعتش
شمس بخوف لسه
عمران : رنوا عليها وشوفوا معاذ فين هو كمان
عايز الكل يكون موجود حالا
لسه مخلصش كلام كأن اعصار ودخل عليهم
رحيل بغضب راحت لامها: لماذ فعلتى هذا لماذا
شمس : بحزن اهدئ ابنتى
رحيل : اجبروكى اليس كذلك
سامر : تدخل لا يا رحيل احنا وافقنا ومحدش اجبرنى ولا اجبر ماما
رحيل بصت ليه بغضب اتكلمت : مين عطاك الحق لتتدخل بحياتى
رنيم : ماذا يحدث
رحيل بصراخ : لن يحدث هذا
عمران بغضب وصوت عالى : كفايه لحد كدا انا سكت كتير ليكى وبقول هتعقلى بس انت حاليا فبيتى وكل اللى فالبيت بينفذوا اوامرى انا وانا اللى اقرر اى اللى هيمشى واى اللى مش هيمشى
سامر : اهدى يا بابا فهمونا فى اى بس
رحيل بصوت عالى: لا انا مش هقبل بكدا محدش هيقرر حاجه تخص حياتى وانا
كلمها اتقطع لما سامر اخوها لفها ليه وضربها قلم على وشها وقعت من قوته بس وقعت فى حضن سيكون مهربها من كل شئ
معاذ بغضب: سااااااامر
الكل مصدوم من اللى بيحصل
سامر : كفايه بقى انتى بقيتى مش مسئوله بقيتى انسانه معندكيش احترام لحد هى دى تربيه بابا انك متكونيش محترمه
رنيم بحزن : سامر
وراحت لرحيل اللى لسه فحضن معاذ وبتقرب عليها رحيل زاحت ايدها وطلعت تجرى بس وقفها صوت عمران
عمران : استنى لسه مخلصتش كلامى مروان وسندس وكمان انتى ومعاذ ونورين ومعتزونادروريما هنعملكوا حفل خطوبه اخر الاسبوع ومش عايز اى كلام
الكل مصدوم من القرارات اللى اصدرها عمران المنشاوى
.
رحيل مشيت
شمس : انتظرى رحيل
سامر الكبير: انا هروح وراها متقلقوش عليها
############################
رحيل خرجت من القصر وماشيه ومش عارفه تروح فان
سامر : اركبى
رحيل بصت لقت عمها : مش عايزة
سامر : اركبى بس هوديكى مكان هيريحك
رحيل ركبت مع عمها ووداها عالنيل
سامر : مالك
رحيل بصتله : مالى اه فعلا مالى بابا مات ومن يوم ما مات وكل حاجه فى حياتى اتقلبت رجعت لبلد معرفش عنها حاجه ووسط ناس معرفهمش لا ومش بس كدا ويتحكم عليه اقضى حياتى مع واحد مبطتقهوش وبتقلى مالك
سامر ببسمه : انتى لى بتحكمى على كل حاجه بالظاهر بس انتى لو عطيتى لنفسك فرصه تعرفى معاذ هتحبيه صدقينى معاذ مش زى ما انتى متخيله
رحيل ببسمه : مستحيل
سامر ببسمه : صدقينى معاذ دة راجل تقدرى تتطمنى على نفسك لو هترمى نفسك من فوق وهو ماسك ايدك انا عمه اهو بس بحس بامان معاه ادى لنفسك فرصه وع فكرة جدك مش بالقسوة اللى انتى تعرفيها او شيفاها جدك قلبه طيب جدا بس هو معتقد ان الطيبه والحنيه ضعف زيك
رحيل باستغراب: زييي انا
سامر : انتى نسخه منه صدقينى ادى لنفسك فرصه تتدخلى جوانا صدقينى هترتاحى احنا اهلك نرمى نفسنا فالنار عشان خاطركوا نهد الدنيا لو دمعه من عنيكوا نزلت انتو ولاد سالم ولاد اخويا صدقينى هتلاقينا فضهرك فاى حاجه هتحتجيها اى مشكله هتقعى فيها هتلاقينا وراكى
رحيل الكلام لمس قلبها وبدون مقدمات رمت نفسها فحضنه وهو حضنها جامد وقاله انتو ولادى ولاد الغالى لو عايزانى اكلم جدك عشان
رحيل : لا هنفذ اللى هو عايزة
سامر: صدقينى معاذ كويس وطيب وحنين بس قربى منه
رحيل بلا اهتمام : مش فارقه
سامر: يلا نرجع
رحيل: يلا