رواية ورقة زواج عرفي
من الفصل التاسع حتى الرابع عشر
الفصل التاسع
شرين خرجت و عبد الرحمن فضل سرحان مش مصدق اللى اتحكاله
" معقول وصل بيك الاستهتار و الاهمال لكده ..............ماشى يا هشام انا لازم اربيك من اول و جديد .........صبرك عليه "
و مسك عبد الرحمن التليفون و اتصل بالسكرتيره
عبد الرحمن : ابعتيلى كريم عمر من الحسابات حالا
و بعد 10 دقايق كان باب المكتب بيخبط
عبد الرحمن : اتفضل
كريم و هو داخل و باين عليه القلق : حضرتك طلبتنى
عبد الرحمن بنرفزه : اه اقعد
كريم وقلقه زاد : خير حضرتك
عبد الرحمن ادى كريم ورقه : تعرف ايه عن الورقه دى
كريم مسك الورقه لقها ورقة الجواز العرفى : انـــا .........انناااااا
عبد الرحمن : قول كل حاجه تعرفها احسنلك يا كريم
كريم حكى كل حاجه يعرفها عن الموضوع ده و عن نرمين و كلام هشام ليه اخر مره
عبد الرحمن : يعنى البنت دى بتقول الحقيقه
كريم باحراج : اه .............و هى فعلا بنت محترمه اوى
عبد الرحمن : طب تمام .............روح دلوقتى على مكتبك
عبد الرحمن كلم السكرتيره تانى : الغى كل المواعيد انا هروح دلوقتى
............................................................................................
فى المستشفى
شرين و هى قاعده على السرير و ماسكه ايد باباها : حمد الله ع سلامتك يا بابا
فؤاد بصوت تعبان : الله يسلمك يا حبيبتى
شرين بعياط : بابا انا محتجالك اوى قوم بقى وفوق و ارجع وسطنا تانى
فؤاد و هو بيضغط على ايدها : مالك يا حبيبتى ؟؟
شرين و هى بتمسح دموعها : مفيش بس ........... بس لما تعبت حسيت بكده . ربنا يخليك لينا يارب
شريفه : خلاص بقى يا شرى ...........خلى بابا يرتاح
شرين : حاضر يا ماما
شريفه : خدى اختك و روحوا و انا هبات مع بابا انهارده
فؤاد : و روحوا جامعتكوا و ذاكروا عشان الامتحانات انا بقيت كويس
شرين : حاضر يا بابا ............بس انت خد بالك من نفسك و من صحتك
فؤاد : و انتى كمان يا حبيبتى و خلى بالك من اختك
شرين قامت باست باباها و حضنته و طلعت بره الاوضه و شريفه وراها
شريفه بقلق : انتى مالك ياشرين
شرين : مالى يا ماما ؟؟
شريفه : مش عارفه بس حسه ان فيكى حاجه زعلانه و مضايقه
شرين : متقلقيش يا حبيبتى انا بس قلقانه على بابا
شريفه : مفيش حاجه تانيه
شرين بارتباك : لا مفيش هيكون فى ايه يعنى
شريفه : ماشى يا حبيبتى روحى انتى دلوقتى و خدى شهد معاكى
شرين : هى شهد فين اصلا
شريفه : فالكافتريا بتاع المستشفى بتشرب نسكافيه عشان مصدعه
شرين : ماشى يا حبيبتى هاخدها و نروح متقلقيش علينا
شريفه و هى بتحضن شرين : ماشى يا شرى خلى بالك من نفسك و بكره روحى كليتك عشان المحاضرات و تعاليلى بعد كده .........و حاولى انتى و اختك تذاكروا شويه عشان تعوضو اللى فاتكو
شرين : حاضر يا ماما مع السلامه
...................................................................................
هشام قاعد فى اوضه و بيكلم بنت فالتليفون و عمال يهزر معاها و يضحك فجاءه دخل عليه باباه و قفل بسرعه معاها
هشام و هو مقلق من شكل باباه : خير فى حاجه
عبد الرحمن : ممكن تقولى ايه دى
و رمى فوشه ورقة الجواز
هشام و هو مصدوم : انت جبت منين الورقه دى
عبد الرحمن : ده اللى يهمك ..............و ميهمكشى البنت المحترمه اللى عاوز تفضحها عشان بتلعب
و مسكه من ياقة التيشرت : انا مش فاهم انت بتعمل كل ده ليه بتعاقب مين ..........لحد امتى هتبقى مستهتر و مش قد تصرفاتك اخوك اللى اصغر منك ارجل منك ...........انت ايه ده
هشام و هو بيبعد ايده عنه : والله مش ذنبى انى متربتشى .......و لو انا فعلا مش متربى فده مش غلطى ده غلطكم انتم لانكم معرفتوش تربونى كويس
عبد الرحمن : هات الورقه الاصل
هشام ببرود : ليه
عبد الرحمن بنرفزه : بقولك هات الورقه
هشام خرج الورقه و رماها على السرير عبد الرحمن خادها : تمام .........انا فعلا معرفتش اربيك بس من انهارده هربيك من اول و جديد و هصلح غلطتى .........هات مفتاح العربيه
هشام : و ده ليه كمان
عبد الرحمن : هو كده .............و اعمل حسابك انا واقفت كل حساباتك فالبنوك و كل الكرديت اللى معاك مش شغاله
و سابه و خرج من الاوضه و هو على اخره
........................................................................................
شرين قاعده بتذاكر فى اوضاتها بس مش عارفه تذاكر خالص و شويه و موبيلها يرن
شرين : السلام عليكم
ليلى : وعليكم السلام .............اخبارك ايه يا شرى
شرين : الحمد لله يا لولو ..........ماشى الحال بس مش عارفه اركز خالص الموضوع ده شاغل بالى اوى
ليلى : معلشى يا شرى ان شاء الله هتتحل
شرين : ان شاء الله
ليلى : هو باباه لسه مكلمكيش
شرين : لا لسه بس هو لحق يابنتى ده شكله راجل مهم كده انا كنت مرعوبه و انا عنده اكيد مش فاضى استنى كده يا لولو عندى ويتنج رقم غريب هشوف مين و هكلمك تانى .سلام
ليلى : اوكى سلام
شرين قفلت مع ليلى و ردت على الرقم
شرين : السلام عليكم
عبد الرحمن : وعليكم السلام .ازيك يا شرين انا عبد الرحمن
شرين : اهلا بحضرتك
عبد الرحمن : اخبار باباكى ايه دلوقتى ؟؟
شرين : الحمد لله احسن هيخروج من المستشفى كمان اسبوع
عبد الرحمن : ربنا يشفيه . بصى يا شرين انا جبت الورقه من هشام و هى معايا دلوقتى
شرين بفرحه : بجد .انا مش عارفه اشكر حضرتك ازاى
عبد الرحمن : تشكرينى على ايه ده انا اللى مش عارف اتاسفلك ازاى . المهم انتى دلوقتى خليكى مع والدك و ركزى فى مذاكرتك و اطمنى خالص من ناحية الموضوع ده و ان شاء الله لما تخلصى امتحانات تجيلى الشركه عشان عاوزك فى موضوع مهم
شرين باستغراب : حضرتك عاوزنى انا ؟؟الفصل 10
بعد حوالى شهر
كانت شرين خلصت امتحاناتها وباباها بقى الحمد لله احسن كتير
واتفقت مع عبد الرحمن انها تروحله الشركه عشان عاوزها فى موضوع مهم جدا
شرين وهى مستنيه عند السكرتيره والمردى اكتر توتر وقلق مش عارفه ممكن عبدالرحمن يطلب منها ايه
وشويه ودخلت شرين : السلام عليكم
عبد الرحمن والمرادى بترحيب كبير لشرين وترها اكتر :وعليكم السلام ........اتفضلى يا شرين ...........اخبارك ايه واخبار بابا ايه
شرين بتوتر : الحمد لله تمام ...........وبابا احسن الحمد لله
عبد الرحمن : انا عاوزك فى موضوع مهم ..........واتمنى انك توافقى عليه
شرين : خير ........اتفضل
عبد الرحمن : عاوزك تتجوزى هشام
شرين وهى مش مستوعبه كلامه : نعم ؟؟؟
عبد الرحمن : هجوزك لهشام ابنى بس رسمى
شرين بخضه : ليه .............لا طبعا
عبد الرحمن : بصى هو ديل وفى مصلحتك وانا واثق انك ذكيه وهتوافقى
شرين ساكته ومش عارفه تقول ايه
عبد الرحمن : بصى وبساطه كده انا عاوزك تتجوزى هشام لمده معينه سنه مثلا وطبعا اهلك مش هيعرفو حاجه عن الكلام ده ..........انا هاجى مع هشام ونتقدملك رسمى وكل اللى تطلبيه واهلك عاوزينه هعملهولك
شرين باستغراب : بس ليه ........وايه اللى يخلينى اوافق على كده
عبد الرحمن : بصى هى مصلحه للطرفين
وقام من مكتبه وقعد فالكرسى اللى قدام شرين
عبد الرحمن : هشام ابنى انا معرفتش اربيه وانا معترف بده وانتى شخصيتك عجبانى ومحترمه وممكن تساعدينى اننا نغيره ويبقى راجل ويتحمل المسؤليه
شرين : بس انا مالى بكل ده .............انا ليه اتجوز اكتر واحد كان هياذينى واكتر واحد بكرهه ..........انا اسفه انا مش هقدر
عبد الرحمن بضحكه صفره : متنسيش ان ورقة الجواز العرفى لسه معايه
شرين بعصبيه : حضرتك بتهددانى ؟؟
عبد الرحمن : مش تهديد ولا حاجه ...........بصى انا هعينك هنا فالشركه
بمرتب 3000 جنيه ده غير انك هيتقدملك احسن شبكه وكمان الفيلا بتاع هشام جاهزه من كل حاجه انا مش عاوزك غير بشنطة هدومك وكمان هكتبلك مؤخر كبير عشان عند الطلاق تخديه
شرين : حضرتك انا ميهمنيش كل ده ...........انا مش هعيش مع واحد زى ابنك انا بجد بكرهه
عبد الرحمن : انا مش هاخد ردك دلوقتى فكرى شويه فى عرضى وردى عليا كمان يومين
شرين وهى قايمه وباين عليها الصدمه : ان شاء الله
عبد الرحمن : شرين اتمنى انك توافقى
شرين بحزن : عن اذن حضرتك
......................................................................................
شريفه قاعده فى اوضتها وسمعت صوت الباب قامت تشوف مين
شريفه : شرين انتى جيتى
شرين : اه ياماما
شريفه : تعالى يا شرين ..........انا عاوزاكى
ودخلت اوضاتها ووراها شرين
شرين : خير يا ماما
شريفه :انتى نتيجتك هتبان امتى ؟؟
شرين باستغراب : يعنى شهر كده .........ليه ؟؟
شريفه وهى سرحانه : شهر ....
شرين : فى ايه ياماما قلقتينى ؟؟
شريفه : بصى يا شرين ........انتى مبقتيش صغيره .......بصراحه كده من كام يوم باباكى عرف انهم هيحلوه على المعاش بسبب ظروفه الصحيه
شرين : ايــــه
شريفه : المشكله بقى ان المعاش نص تقريبا مرتب باباكى انا مش عارفه هتصرف ازاى .............. وحتى المبلغ اللى كنا محوشينه عشان جوازك انتى واختك جزاء كبير منه اتصرف فى المستشفى وتعب باباكى .....انا مش عارفه اعمل ايه وخايفه باباكى يشيل الهم يتعب تانى
شرين : وبعدين يا ماما .......
شريفه : مش عارفه انا كان عندى امل انك تشتغل وتساعدينا بس ياترى هتلاقى شغل بالسرعه دى
شرين وهى بتفكر افتكرت عرض عبد الرحمن .........بس لما افتكرت هشام حاولت تنسى الحل ده
...............................................................................
عدى يوم وشرين محتاره ومش عارفه تنام من كتر التفكير
وهى سهرانه بتكلم ليلى وبتفكر معاها عشان حسه انها تعبت اوى ومش عارفه تشارك حد معاه غير ليلى اللى تعرف كل حاجه من الاول
شرين : انا تعبت اوى ياليلى ..........يارب اموت وارتاح من اللى انا فيه ده
ليلى : حرام عليكى ...........استغفرى ربنا
شرين : استغفر الله العظيم ...........بس ليه بجد بيحصلى كل ده .......... كل مقول خلصت مشكله تطلعلى مصيبه
ليلى : بس يا شرى الكلام مش هينفع .....قومى صلى ركعتين كده وقرى قراءن وحاولى تنام كويس وبكره الصبح روحى الشركه واللى هيطلع وقتها يبقى هو ده اللى ربنا كتبهولك
شرين : انا فعلا تعبت اوى وعاوزه اسيبها على ربنا .........ربنا يسترها يارب
ليلى : امين يارب ...............خالى بالك من نفسك وطمنينى عليكى بكره
شرين : ان شاء الله مع السلامه
ليلى : سلام
............................................................................................
بعد حوالى اسبوع
عبد الرحمن يدخل اوضه هشام
عبدالرحمن من غير نفس : جهز نفسك بليل الساعه 8 هتيجى معايا مشوار
هشام باستغراب : مشوار ايه
عبد الرحمن : هخطبلك
هشام وقف متنح ومش مصدق اللى بيقوله : انت قولت ايه
عبد الرحمن وهو خارج من الاوضه : هخطبلك
الفصل 11 و12
بعد حوالى اسبوع
عبد الرحمن يدخل اوضه هشام
عبدالرحمن من غير نفس : جهز نفسك بليل الساعه 8 هتيجى معايا مشوار
هشام باستغراب : مشوار ايه
عبد الرحمن : هخطبلك
هشام وقف متنح ومش مصدق اللى بيقوله : انت قولت ايه
عبد الرحمن وهو خارج من الاوضه : هخطبلك
جرى وراه هشام : يعنى ايه ...........و ازاى .........ومين دى اللى هخطوبها
عبد الرحمن : هتعرف بعدين
هشام بنرفزه :ازاى يعنى .............انا مش هروح فى حته
عبد الرحمن : يبقى تلم هدومك وتطلع بره البيت .....وشوف بقى هتعيش ازاى
هشام : هو ايه الذل ده ؟؟
عبد الرحمن : هو مش انا معرفتش اربيك ادينى بحاول اصلح غلطتى
وسابه ومشى ودخل اوضته فريده قبلته
فريده : ها عملت ايه ؟؟
عبد الرحمن : قولتله
فريده : وهو عمل ايه ؟؟
عبد الرحمن : هيعمل ايه يعنى اكيد هيوافق انا قولتله لو موافقشى هطرده من البيت
فريده بخضه :ايـــه ...... وانت هتعمل كده فعلا؟؟
عبد الرحمن بتحدى : اه
فريده :ازاى يعنى وهيعيش ازاى وانت واخد منه الفلوس وكل حاجه
عبد الرحمن : اهو يتعلم يعتمد على نفسه ولو مره فى حياته
فريده : هى البنت وافقت
عبد الرحمن بيحكى اللى حصل من شرين
فلاش باك
شرين فى مكتب عبد الرحمن وباين عليها التعب والتوتر
عبد الرحمن: ها يا شرين قرارتى ايه
شرين تسكت شويه وتسرح وبعد شويه تفوق على صوت عبد الرحمن
عبد الرحمن : ها ياله قوليلى هتعملى ايه
شرين : انا موافقه ..........بس عندى شرط
عبد الرحمن : شرط .........شرط ايه
شرين : حضرتك تكلم بابا وانا مليش دعوه بالموضوع ده
عبد الرحمن : وهقوله ايه
شرين : ممكن حضرتك تقوله ان هشام قريب وحده صاحبتى وشافنى وعاوز يخطبنى كده يعنى ...........بس عشان خاطرى محدش يعرف اى حاجه عن اتفاقنا او موضوعى مع هشام
عبد الرحمن : ماشى يا شرين
شرين انا هكتب لحضرتك رقم البيت وممكن تقول انك جبته من صاحبتى دى
عبد الرحمن : خلاص يا شرين اللى تحبيه ..........انا هتكلم انا مع بابا واضبط كل حاجه
ويرجع تانى عبد الرحمن لفريده
فريده : وانت عملت ايه مع باباها
عبد الرحمن : عادى كلمته واديته اسمى عشان يسال علينا وقال لشرين وطبعا وافقت وحدد معايا انهارده عشان نروح نقابلهم
فريده : طيب تمام .............ربنا يستر بقى وهشام يعقل كده وميعملشى مشكله
عبد الرحمن : لا متقلقيش هو غصب عنه هيوافق وهيسمع كلامنا
فريده : انا مش مصدقه ان ابنى عمل كل ده
عبد الرحمن : لا صدقى .........وانتى مستنيه تكون ايه النتيجه لاهمالك لولادك واهتمامك باصحابك والنوادى طول اليوم
فريده بنرفزه : يا سلام بقيت انا السبب
عبد الرحمن : انا وانتى السبب ولازم نفوق ونعمل حاجه بقى .............قبل ميضيع خالص
فريده : ربنا يستر
.......................................................................................
فى بيت شرين كل حاجه جهزه والكل فرحان ما عدا شرين طبعا
ومامتها كانت حسه بكده
شرين فى اوضتها بتجهز قبل ما الناس يجو وتدخلها مامتها
شريفه : بسم الله ما شاء الله .............زى القمر ياحبيبتى
شرين بتبتسم لمامتها ابتسامه حزينه
شريفه : مالك يا شرين ........انتى مش مبسوطه .........لو مش موافقه انا هقول لبابا ونرفض ....عادى ياحبيبتى
شرين : لا يا ماما موافقه ........انا بس مخضوضه من الموقف دى اول مره ابقى فالموقف ده
شريفه : هو انتى تعرفى العريس
شرين : اه شوفته مره فالكليه
شريفه : يعنى عجبك ومرتاحاله
شرين : اه ياماما هو باين عليه محترم اوى وكمان بابا سئل على باباه وطلع محترم اوى
شريفه : ربنا يوفئك يا حبيبتى يارب
شويه وشهد جات ودختلهم
شهد بفرحه : ماما العريس جه وانا دخلتهم الصالون ...........ايه ده ده امور اوى ........يا بختك يا بت يا شيرى
شريفه : عيب يا بت .............انا هقوم ادخلهم وانتى نص ساعه كده وتعالى ماشى يا حبيبتى
شرين : ماشى يا ماما
..................................................................................
فالصالون عبد الرحمن وفريده وشريفه وفؤاد الكل قاعد يضحك ويتكلم وهشام قاعد ساكت وهو مش فاهم اى حاجه
وشويه وتدخل شرين : السلام عليكم
هشام يقوم يقف ويتنح وهو مش مصدق ان شرين هى العروسه
عبد الرحمن وهو بيحاول يدارى صدمة ابنه : ايه ياهشام العروسه زى القمر دى ليك حق تقوم تقف وانت مبهور بيها كده
هشام وهو بيحاول يفوق من صدمته : ايه
ويبتسم ايتسامه وهو بيبص لشريفه وفؤاد ويقعد تانى مكانه
فريده : ماشاء الله ......... زى القمر تعالى يا شرين اقعدى جانبى
عبد الرحمن وهو بيبص لفؤاد : نتكلم بقى فالمهم ........... انا عاوز اطلب ايد الانسه شرين لابنى هشامالفصل 12
فالصالون عبد الرحمن و فريده و شريفه و فؤاد الكل قاعد يضحك و يتكلم
عبد الرحمن و هو بيبص لفؤاد : نتكلم بقى فالمهم انا عاوز اطلب ايد الانسه شرين لابنى هشام
فؤاد : و ده شرف ليا انت متعرفشى انا مرتحلكم ازاى
عبد الرحمن : الله يخليك و ده احساسى برده بص بقى انا عاوز شرين بشنطة هدومها
فؤاد : بس انا لازم اجهز بنتى و اجبلها كل حاجه
عبد الرحمن : اسمعنى بس هشام عنده الفيلا بتاعه و انا هجهزها من كل حاجه و كمان وظيفة شرين عندى فالشركه
شرين و هى بتبص لباباها : هو انا ممكن اقول حاجه
عبد الرحمن : قولى يا عروسه اومرك مجابه
فؤاد بيبصلها بابتسامه انها ممكن تتكلم و هشام بيبصلها عنده فضول هتقول ايه
شرين : بعد اذن حضرتك انا مش عاوزه اعيش فالفيلا
عبد الرحمن باستغراب: ليه لو مش عجباكى ممكن اشوفلك فيلا تانيه
شرين : لا مش كده انا عاوزه شقه صغيره
عبد الرحمن : ليه حد يرفض الفيلا و يطلب شقه صغيره
شرين : معلشى انا كده هبقى مرتاحه اكتر ........انا مش هقدر على شغل الفيلا و كمان هبقى فالشغل الصبح
عبد الرحمن و هو بيضحك : و مين قالك انك هتشتغلى فيها انا هجبلك شغاله
شرين : لا معلشى محبش يكون فى حد غريب فى بيتى بعد اذن حضرتك توافق ولا رايك ايه يا بابا
فؤاد : انا اللى يهمنى راحتك يا بنتى
عبد الرحمن : خلاص مفيش مشكله انا هشوفلك شقه صغيره و تكون قريبه من باباكى و مامتك كمان اى حاجه تانيه
شرين : لا شكرا
عبد الرحمن : خلاص يا حج فؤاد اتفقنا
فؤاد : على بركة الله اتفقنا
عبد الرحمن : تمام يبقى نقراء الفاتحه و الخطوبه الخميس اللى جاى و الفرح و كتب الكتاب بعد شهر
شريفه : بالسرعه دى
عبد الرحمن : خير البر عاجله ولا فى مشكله
فؤاد : لا مفيش مشكله نقراء الفاتحه
قرائوا الفاتحه و هشام قاعد حاسس انه فدنيا تانيه مش مصدق ان كل الكلام ده يخصه و ان اللى هيتجوز كمان شهر ده يبقى هو مكنشى عارف يضحك ولا يعيط ولا يقوم يزعق و يقول انا مش هتجوز كل اللى كان بيعمله انه ساكت و بيتفرج و ابتسامه غبيه على شفايفه
............................................................................................
بعد ما نزلوا من عند شرين كلهم فالعربيه
فريده : مبروك يا هشام
هشام ساكت و مش بيرد و بصص من الشباك
و بعد شويه هشام : انا عاوز انزل اتمشى شويه
عبد الرحمن : هتروح فين ؟؟
هشام بنرفزه : فى اى دهيه انا عاوز انزل
عبد الرحمن ركن ع جنب و نزل هشام
عبد الرحمن : هشام
رجع هشام تانى لباباه : نعم
عبد الرحمن : خلى الفلوس دى معاك ومتتاخرشى
هشام خد الفلوس و هو ساكت لانه فعلا مكنشى معاه ولا مليم و مشى .
مشى هشام و راح الكافيه اللى دايما بيقعد فيه كان عنده امل يلاقى كريم و يتكلم معاه لانه اقرب واحد ليه بس ملقاش حد
دخل قاعد وهو سرحان و شويه فاق من سرحانه لقى نرمين قدامه
نرمين : سرحان فايه كل ده
هشام بدون وعى : انا خطبت
نرمين بنرفزه : نعم انت بتستعبط بقالى شهر و اكتر بدور عليك و قافل موبايلك و مش معبرنى و فالاخر تقولى خطبت
هشام بنرفزه: بقولك ايه انا مش فايق للكلام بتاعك ده انا فيا اللى مكفينى
نرمين وهى بتشد ناعم : طب خلاص اهدى احكيلى ايه اللى حصل
و حكى هشام لنرمين كل حاجه
نرمين بضيق: يعنى احنا نعمل فيها المقلب و تقلبه علينا انت لازم ترفض الجوازه دى
هشام : مش هينفع
نرمين : يعنى ايه مش هينفع انت البت عجباك ولا ايه .الجوازه دى على جثتى
هشام : خلاص ماشى انا هرفض الجواز و ابويا يحرمنى من كل حاجه و اترمى فالشارع هتبقى تصرفى عليا
(هشام قالها كده عشان هو عارف ان نرمين بتجرى وراه عشان فلوسه و من غير الفلوس ده ميلزمهاش )
نرمين : لا طبعا .انا قصدى خلاص بقى اتجوزها و خلاص
هشام بنرفزه: انا كنت عارف انك هتقولى كده ممكن بقى تخفى من وشى
نرمين : ياهشام انا بحبــــــــــ
هشام : اسكتى بقى مش عاوز اسمع صوتك انتى السبب فى كل ده مش عاوز اشوف وشك تانى
و سابها هشام و مشى من الكافيه و هو على اخره
............................................................................................
و يجى يوم الخميس
عملو خطوبه عائليه جدا فى بيت شرين و هى برده اللى صممت ع كده
مكنشى حاضر غير هشام و باباه و مامته و اخوه و كريم صاحبه و طبعا شرين و باباها و مامتها و اختها و ليلى و عم شرين و خالتها و بس.
قعدو هيسو شويه و كل كان فرحان و مبسوط ماعدا العريس و العروسه و طبعا ليلى و كريم اللى عارفين كل حاجه عن الموضوع
و عدى اليوم و بعد ما خلصو الخطوبه
عبد الرحمن : فؤاد ياله بقى تعالو انا عزمكو ع العشا
فؤاد : لا مش هقدر ان تعبت اوى انهارده
عبد الرحمن : طب ينفع اخد البنات وهوصلهم لحد البيت
فؤاد : مفيش مشكله شرين خلاص بقت بنتك
عبد الرحمن : اكيد طبعا متقلقش مش هنتاخر
.....................................................................................
فى مطعم فخم جدا
هشام و شرين و عبد الرحمن و فريده و شهد و احمد قاعدين بيتكلمو و بيتعشو
شهد كانت عماله تتكلم و تهزر و احمد كمان و الاب و الام مبسوطين و شرين كل شويه ترد ع شهد او تضحك ضحكه مجامله و خلاص و هشام قاعد ساكت سرحان و بيلعب فى الطبق و مش بياكل
عبد الرحمن : هشام .........هشام
هشام بيفوق من سرحانه وهو بيبص لعبد الرحمن : ايوه
عبد الرحمن : تعالى انت و شرين عاوزكم فى موضوع
الفصل 13 و14
عبد الرحمن : تعالى انت و شرين عاوزكم فى موضوع مهم
قام هشام و شرين و عبد الرحمن و قعدو على تربيزه تانيه
عبد الرحمن : فى حاجات عاوزين نتفق عليها . اولا كده انتم هتتجوزوا لمدة سنه بس و فاى وقت لو شرين قالت انها عاوزه تنفصل انا هبقى معاها . انت هتشتغل فالشركه بمرتب 5000 جنيه بس هيبقى الوضع مختلف المره دى لو غبت من الشغل هيتخصم من مرتبك و اى غلطه هتتحسب عليك يعنى هتتعامل كاى موظف فالشركه و اعمل حسابك انك هتبقى مسؤل عن بيت و مصروف البيت و كل حاجه تطلبها شرين منك هتجبهلها
و شرين هتشتغل فالشركه بمرتب 3000 جنيه بس مش هتصرف حاجه على البيت يعنى الفلوس دى بتاعها تتحكم فيها زى مهي عاوزه
هشام بغيظ: اشمعنا بقى و انا هصرف عليها بتاع ايه
عبد الرحمن : عشان انت الراجل ولا انت عندك رائى تانى
هشام سكت و معرفشى يرد
عبد الرحمن : كل يوم هتوصلها معاك الشغل و طبعا هتستناها تروح معاك انت عارف لو عرفت انها روحت فيوم لوحدها
هشام بنرفزه : هو انا هشتغل سواق عندها
عبد الرحمن : اه اذا كان عجبك
هشام و هو بيبص لشرين : انا مش عارف ايه الهم ده
عبد الرحمن : اعمل حسابك انت و هى تتعاملوا بطريقه كويسه قدام اهلها هم ميعرفوش اى حاجه مش عاوزنهم يخدو بلهم و تعاملهم باحترام انت فاهم و لو شرين جات تشتكيلى منك فى يوم هتبقى ليلتك سوده
هشام : يا سلام و هى مين دى يعنى عشان تعمل فيا كل ده عشانها دى وحده استغلاليه و بتعمل كل ده عشان الفلوس
شرين بغيظ : احترم نفسك و مين اصلا عمل كل ده من الاول
هشام : استعبطى بقى ده انتى قلبتى اللعبه كلها لمصلحتك و انا اللى كنت فكرك طيبه
عبد الرحمن : هشام لو اتكلمت تانى هتخلينى افقد اعصابى اسكت احسنلك
هشام : ادينى اتزفت و سكت
عبد الرحمن و هو بيبص لشرين : معلشى يا شرين متزعليش عاوزه حاجه تانيه
شرين : اه انا عندى شرط قبل كتب الكتاب
هشام : اه طبعا اتشرطى ما كلنا هنمشى بامرك بعد كده
عبد الرحمن : شرط ايه قولى
شرين : الجواز هيبقى على الورق بس
هشام بعصبيه : ازاى يعنى و ده من ايه
شرين : ما انا مش هينفع اتجوز اكتر واحد بكرهه فالدنيا
هشام : ده على اساس انى بموت فيكى يعنى
شرين : طب و ايه اللى مضايقك كل واحد يعيش فحاله
هشام : لا مش كل حاجه هتقوليها هتتنفذ و ده حقى و هخده
شرين : ده على جثتى معلشى يا عمو انا مش هوافق على كتب الكتاب الا بالشرط ده
هشام : هو انتى بتتامرى على ايه محسسانى ان مفيش زيك ده انا البنات بيترمو ورايا و يتمنو يكلمونى
شرين : يا سيدى انا وحشه و استغلاليه و زى الزفت هتموت عليه ليه بقى متوافق و خلاص
هشام بتريقه : هموت عليكى انتى ليه يعنى على ايه يا حسره ماشى انا موافق انا اصلا مش طايق اشوفك
شرين : خلاص تمام كل واحد يبقى فى حاله
عبد الرحمن : و هو بيبصلهم ارتحتوا ممكن بقى تتهدو شويه شهد و احمد هيخدو بالهم ايه ده ده انتم تعصبوا بلد
و سابهم و مشى و شرين قامت وراه و راحت تقعد معاهم و هشام فضل قاعد و هو سرحان ومضايق و مش طايق شرين ولا حتى باباه
............................................................................................
وفات اسبوع و عبد الرحمن لقى الشقه و عجبت شرين و كان كل يوم تنزل شرين و شريفه و شهد مع فريده و هشام عشان يجيبو العفش و يفرشو الشقه هشام كان بداء ياخد على شهد و شريفه و كان بيتكلم و يهزر مع شهد عادى بس يجى لحد شرين و هم الاتنين كانو بيتجاهلو بعض بس مكنوش بيحولو يبينو كده قدام شريفه و شهد
و عدت الايام و اتفرشت الشقه و كل حاجه بقت جاهزه
و قبل الفرح بيوم كان الكل فرحان و زغريط و هيسه و الاغانى شغاله عند شرين فالبيت و شرين قاعده فى اوضاتها مع ليلى
شرين : ليلى انا خايفه اوى انا عامله نفسى قويه و مش هاممنى حاجه بس كل مفتكر انى خلاص بكره هعيش مع اكتر واحد بكرهه فى حياتى بموت من الخوف
ليلى : حسه بيكى يا شرين بس كنتى هتعملى ايه
شرين : ربنا يهدى الحال و تعدى الفتره دى على خير
ليلى و هى بتحضنها : امين يارب
ليلى : ياله بقى قومى كده و قعدى بره مع الناس عشان محدش يقول انك متجوزه غصب عنك
شرين بحزن : حاضر هقوم اهوه
تانى يوم شرين طبعا من الصبح فالكوافير و معاها شهد و ليلى و خلصوا و كانو مستنين هشام عشان يخدومهم بس الوقت عدى و محدش جه
شرين قاعده قلقانه و ليلى و شهد بيهدوها
ليلى : اكيد فى حاجه عطلته زمانهم جاين
شهد : طب متكلميه يا شرى
شرين : مش معايا نمرته
شهد باستغراب : بجد ازاى يعنى امال بتتكلمو ازاى الفتره اللى فاتت دى
شرين عشان تدارى على ان مفيش اتصال بينهم : اصل هو غير رقمه امبارح و نسيت اخده منه
شهد : طب و بعدين ليكون حصل حاجه
ليلى : بس يا شهد احنا بنطمنها ولا بنقلقها اكتر
شهد : مش قصدى والله
و بعد تفكير و حيره شهد: انا هكلم بابا و هو يكلم عمو عبد الرحمنالفصل 14
هشام قاعد فى اوضته لابس البدله و عمال يلف سجاير بانجو و يشرب و تقريبا كده كان ضارب كل مخدرات ممكنه
دخل عليه احمد و هو فرحان : ياله يا عريس العرووو............
احمد بخضه : ايه اللى انت بتشربه ده
هشام بيضحك بشكل هستير : مفيش بظبط العريس
احمد : انت اتجنينت بابا لو شافك هتبقى ليله سوده
احمد مسك موبيله و اتصل بكريم بسرعه
احمد : الو ايوه يا كريم انت فين ...........تحت ........طب اطلع بسرعه انا فاوضة هشام ........ياله بسرعه هتفهم لما تيجى
مفيش دقايق و كان كريم فى الاوضه
كريم : يا نهار اسود هو عمل ايه
احمد: مش عارف هو شرب ايه بس ده مش فى وعيه هنعمل ايه
كريم : لو راح الفرح بالمنظر ده هتبقى فضيحه
قام احمد و كريم مسكو هشام و قلعوه جاكت البدله و دخلوه الحمام و حطو دماغه تحت الحنفيه
هشام : بس بقى هضيعولى الدماغ
كريم : اسكت انت بقى احمد روح خلى اى حد يعمله كوباية قهوه
و رجع بعد شويه احمد بالقهوه و هشام فاق شويه
كريم : احنا اتاخرنا اوى على شرين
هشام : و ايه المشكله
احمد : ياله قوم عشان ننزل و بنا يستر و تعدى الليله دى على خير
...........................................................................................
البنات فى الكوافير قلقانين من تاخير هشام و محدش معاه نمرته عشان يطمن عليه
شهد: انا هكلم بابا و هو يكلم عمو عبد الرحمن
و لسه شهد بتتصل سمعت صوت عربيات و هيصه عرفت ان هشام جه و خرجت بسرعه عشان تطمن
خرجت شهد شافت احمد : ايه يا احمد اتاخرتوا كده ليه كنا قلقانين اوى
احمد : طب ياله عشان التاخير شرين خلصت
شهد : اه من بدرى و شويه وجه هشام و خرجت شرين و كانت قمروه اوى
هشام اول ماشافها و بصوت عالى : الله هى العروسه الحلوه دى مراتى
شرين بخوف مسكت ليلى : هو ماله شكله مش طبيعى
ليلى : مش عارفه ربنا يستر
هشام راح مسك ايدها و ركبوا العربيه و الكل ركب العربيات و طلعوا على القاعه
الزفه عدت على خير و كريم و احمد واقفين جانب هشام عشان لو عمل اى حاجه و شرين كانت خايفه و طلبت من ليلى متسبهاش
شويه و شرين و هشام قاعدين فالكوشه جم عليهم شوية بنات قرايب و اصحاب هشام بس كانو افر اوى فى لبسهم كان عريان جدا و اخدوه و بداؤ بقى الرقص و طبعا هشام مكنشى متوصى اصلا
شرين فضلت قاعده مكانها و ليلى قاعدت جانيها
شرين بغيظ : شايف المناظر
ليلى : و انتى متغاظه ليه غيرانه
شرين : غيرانه ايه بس و زفت ايه بس انا شكلى ايه دلوقتى انتى عاجبك تصرفاته انا حسه اصلا انه شارب حاجه
ليلى : شارب ........شارب ايه يعنى
شرين : مش عارفه بس مش منظر واحد طبيعى ابدا انا خايفه بابا و ماما يخدو موقف من تصرفاتوا دى
كريم و احمد راحو لهشام
احمد: اهدى بقى شويه مينفعشى اللى بتعمله ده
هشام: بعمل ايه فرحى و فرحان و برقص ايه المشكله
كريم : مينفعشى كده شرين شكلها مضايق و اهلها كمان مضايقين من تصرفاتك
احمد : ياله تعاله معايا اقعد جانب عروستك بقى و بلاش فضايح خالى الليله تعدى على خير
هشام مشى و قعد جانب شرين و هو مش طايق نفسه
و احمد و كريم حاولو يخلصو الفرح بدرى بدرى قبل متحصل اى حاجه
خلص الفرح و الكل روح و وصلو العريس و العروسه على بيتهم
........................................................................................
شرين قاعده على الانتريه قلقانه و خايفه شويه و يقرب عليها هشام و يقعد جانبها
هشام : تعرفى انك حلو اوى انهارده
و بيقرب منها قامت شرين زقته و ضرباه بالقلم
هشام : انتى اتجنينتى
شرين : لا انا بفوقك لان واضح انك شارب حاجه
هشام بتحدى : اه شارب ........شارب كل حاجه ممكن تتخيلهيا ........شارب عشان انسى اللى انا فيه انتى ليه فوقتينى ليه متسبينى اعيش فعالم تانى و انسى كل القرف اللى انا فيه
شرين : قرف و مين السبب فالقرف ده مش انت ...........انت ليه عايش دور الضحيه
شرين بداءت تعيط : انت دمرت حياتى بسبب لعبه و تسليه منك خلتنى اعيش حياه مكنتش اتمناهاخلتنى انسانه حقيره و مستغله و بتجرى وراء الفلوس انهارده كان يوم فرحى اليوم اللى بتحلم بيه اى بنت حلمى بالفستان الابيض و الراجل اللى بحبه و هعيش معاه طول عمرى ضيعته منى خليت احلى يوم فحياتى اكتر يوم بكرهه و بكرهه نفسى فيه خليت حلمى كابوس و كل ده ليه عشان لعبه .......... لعبه و انا اللى دفعت تمانها فوق بقى فوق انت المجرم مش الضحيه ..انت المجرم
و سابته شرين و دخلت اوضه الاطفال و قفلت على نفسها الباب و هى منهاره من العياط
و هشام فضل قاعد على الانتريه و هو سرحان فى كلام شرين لحد ما راح فالنوم
........................................................................................
تانى يوم تصحى شرين على صوت موبايلها و هو بيرن و تبص فالساعه تلاقى الساعه 5 العصر
شرين بصوت نايم : السلام عليكم ....ايوه يا ماما .........اه كنت نايمه .......انا تمام كويسه .............هشام اه كويس الحمد لله ...... ماشى يا حبيتى تنورينى طبعا ............. ماشى سلام
تقوم شرين تلاقى نفسها لسه بفستان الفرح وتبص فالمرايه تلاقى الميك اب مبهدل وشها من العياط طول الليل
تطلع شرين من الاوضه تلاقى هشام نايم على الانتريه بالبدله زى ما هو
دخلت اخدت شور و غيرت هدومها و صلت و ظبطت نفسها عشان مامتها لو جات و هشام برده لسه نايم قربت منه براحه
شرين : انت ........هشام ..........يا هشام
هشام يقوم مفزوع من النوم : فى ايه ؟؟
شرين بخضه رجعت لواره : مفيش حاجه .........قوم غير هدومك عشان ماما هتيجى دلوقتى
هشام بص فالساعه و دخل على اوضه و قفل على نفسه من غير ما يتكلم
و بعد نص ساعه كان الجرس بيرن شرين خبطت على هشام و خرج
شرين : افتح الباب و متنساش المفوض اننا اسعد ناس فالدنيا
هشام راح فتح و على وشه ابتسامه عريضه : اهلا وسهلا
شريفه : اهلا بيك يا حبيبى صباحيه مباركه
هشام و هو بياخد شيل كتير من شريفه : الله يبارك فيكى يا طنط شهد و عمو فين
شرين خرجت سلمت على مامتها و حضنتها اوى
شرين : وحشتينى اوى يا ماما .بابا و شهد فين
شريفه : فى البيت انا جيت بس عشان اجبلكم الاكل ده و هروح على طول
شرين : لا و النبى يا ماما اقعدى معايا شويه
شريفه : مش هينفع ورايا حاجات هعملها هجيلك تانى بليل مع بابا و شهد
هشام : طب خليكى معانا لبليل و شهد و عمو يجوا براحتهم
شريفه : صدقنى يا هشام مش هينفع انا همشى بقى و بالهنا و الشفا
مشت شريفه و شرين اخدت الاكل و جهزته و حطت على السفره و هشام كان بيتفرج على التلفزيون
شرين : الاكل جاهز.......انا فالاوضه لو احتاجت حاجه
هشام باستغراب : مش هتاكلى ؟؟
شرين : لا مليش نفس
و سابته و دخلت اوضة الاطفال و هشام قام كل معلقتين وقعد يقلب فالاكل شويه و قام هو كمان دخل اوضته
.......................................................................................
بليل عند العرسان كان الكل متجمع عبد الرحمن و فؤاد و شريفه و فؤاد قاعدين فالصالون و عمالين يتكلمو و يضحكو و باين علهم الفرحه و الانبساط
و فالناحيه التانيه كانت شرين و شهد و احمد و هشام قاعدين و طبعا شهد بشقوتها عماله تضحك و تهزر و برده كانو مبسوطين
و شويه و سرحت شرين كانت مبسوطه من الفرحه اللى اهلها فيها و دى كانت اكتر حاجه مصبرها على اللى هيا فيه و قاعدت تتخيل لو هشام ده فعلا حد بتحبه و مفيش كل المشاكل دى و الاهل كده بيحبو بعض اكيد كانت هتبقى اسعد وحده فالدنيا
و تفوق و هى مخضوضه من زغزغه شهد
شهد : ايه يا عروسه سرحانه فايه
شرين : انتى مش هتبطلى غلاسه بقى
شهد : لا طبعا مش هبطل .انتى فاكره انك بقى اتجوزتى بجد و مش هعرف ازغزغك تانى لا انسى ولا ايه يا هشام
هشام : براحتك يا شهد اختك و انتى حره فيها
شهد : اخدت كده انا الاذن
و بداءت شهد تزغزغ شرين و شرين تضحك اوى
هشام كان اول مره يشوف شرين بتضحك بجد من قلبها و كان مبسوط و كان الكل مبسوط
و بعد شويه و الكل روح و شرين دخلت اوضتها و قفلت على نفسها و هشام كمان
............................................................................................
و عدى كام يوم على نفس الوضع طول معندهم ناس او حد من اهلهم بيبقو مبسوطين و يضحكو و يهزرو
و هم لوحدهم كل واحد واخد جانب و قاعد فى اوضته
و فى يوم شرين كانت زهقانه اوى قامت كلمت ليلى
شرين : لولو حبيبتى وحشتينى اوى
ليلى : و انتى كمان .اخبارك ايه
شرين : الحمد لله .انتى فين مشوفتكيش من يوم الفرح
ليلى : اصلى سافرت اسكندريه تانى يوم مع بابا و ماما انا كنت مأجله السفر عشان الفرح
شرين بزعل : يعنى مش هينفع تجيلى انا زهقانه اوى
ليلى : معلشى بقى اول لما ارجع هجيلك على طول المهم اخبارك ايه مع هشام
شرين : عادى كل واحد فى حاله
ليلى : ربنا معاكى يا قمر انا هقفل بقى دلوقتى عشان نزله
شرين : ماشى يا لولو خلى بالك من نفسك .......سلام
ليلى : سلام
شرين قاعده مضايقه و مش عارفه تعمل ايه مسك موبايلها تانى و كلمت شهد
شرين : شهود حبيبتى اخبارك ايه
شهد : شرى انا تمام ......انتى عامله ايه
شرين : زهقانه اوى تعالى اقعدى معايا شويه
شهد : و انا كمان زهقانه .........بس هو هشام فين
شرين بارتباك : هشام ....هشام نايم ........تعالى بقى خليكى جدعه
شهد : خلاص هقول لماما و هاجى مسافة السكه
شرين : اوكى يا حبيبتى . سلام
شهد : سلام
و فعلا بعد نص ساعه كانت شهد عند شرين قاعدوا يتكلمو و يهزرو مع بعض زى العاده
شرين و هى بتضحك : بطلى بقى زغزغه . والله لو ماسكتى هرش عليكى مايه
شهد : ههههههه متقدرش
شرين : بقى كده طب اهوه
شرين رشت على شهد مايه غرقتها وهى كمان رشت عليها مايه وفضلو يجرو وراء بعض
هشام فاوضه سمع صوت جرى و تخبيط و صوت عالى فالصاله طلع جرى و هو مخضوض
هشام وقف يبص عليهم و هم عمالين يهزروا و يجروا وراء بعض زى المجانين و هم مش و خدين بالهم من هشام
و فجاءه ...............