الفصل الثالث
#ضل_راجل
#شروق_محمود_ندا. #ذات_الرمادى
عطوه:مساء الجمال على ست الكل الجميل كان فين
اميره:كنت فى داهيه ي عم عطوه مالك انت
عطوه:الله!!!مالك ي جميل بتزق كد ليه وبعدين مبلاش عم دى قوليلى عطوه حاف
اميره بضيق :بلا حاف بلا برغيف وبعدين انت قد ابويا ولازم اقولك عم
عطوه: بس انت عارف غرضى ي جميل وعارف أن ريدك فى الحلال
اميره بصوت عالى نسبيا:ونا مش موفقه ي شيخ اتقى الله انت قد ابويا ومتجوز ثلاثه وعندك عيال طب قولى مرتاتك موافقين
عطوه:وهم مالهم اصلا مش انا ال مره تمشى كلمتها عليا وكمان الشرع حلل اربعه ونا راجل مقتدر وعايز اتجوز الرابعه
امير :ماشى ي عم عطوه روح اتجوز بس بعيد عنى انا مش موافقة. ثم تركته وذهبت
عطوه بغموض:وماله احب النوع المخربش ده
عادت اميره إلى المنزل فوجدت امها وعمتها والخاله اجلال (وهى جارتهم وتعمل خطابه)
اميره بابتسامه:طنط إجلال عامله ايه
إجلال بأبتسامه: الحمدلله تعالى اقعدى جمبى عايزاكى فى موضوع
اميره وقد فهمت ما ستقوله:يوه ي خالتى انا مش موفقه هه
إجلال:ي بنتى استنى المره دى غير كل مره ده راجل مقتدر ومعاه فلوس يامه وانتى عارفاه عطوه الجزار
اميره بصدمه:انتى بتهزرى ي طنط ده متجوز تلاته وقد ابويا
إجلال:معلشى ي بنتى بس هيصونك ويبعد عنك كلام الناس وعلى رأى المثل ضل راجل ولا ضل حيطه ولا ايه رأيك ي ام اميره
نجاة:لا طبعا مش موفقين انا مش هخلى بنت اخويا تعيش ال انا عشته وتتظلم بسبب مجتمع متخلف لا مستحيل انا عندى تفضل كده ولا أنها تتجوز اى حد
ابتسمت اميره وفرحت لكلام عمتها وأنها وقفت بجانبها بينما وجهت نظرها لامها خوفاً من أن تخذلها
منال:نجاة معاها حق احنا عمرنا ما نرمى بنتنا كده *ووجهت نظرها لاميره ال تحولت نظراتها إلى الفرح العارم* وبعدين بنتنا الف من يتمنها
إجلال :طبعا ي ام اميره خلاص ادام ده رأيكو انا مش فى ايدى حاجه اعملها ربنا يصلح حالك ي بنتى يلا بلإذن اقوم انا بقى
نجاة:لسه بدرى ي ست إجلال خليكى نتغدى مع بعض
إجلال:تسلمى ي ست نجاة سبقتكو يلا فتكو بعفيه
ام اميره:فى رعاية الله ي حبيبتى سلام
دلفت اميره إلى غرفتها وذهبت نجاة ومنال إلى المطبخ بينما ذهبت إجلال إلى عطوه لتخبره بردها ليستشيط غضبا
__________________
هبه:يلا ي ختى سلام بقى صدعتينى
نور:بس بذمتك مش مبسوطه
هبه بغيظ:مبسوطه بأيه ده هيودينى فى داهيه
نور وهى تحاول اغاظتها:بس مكنتش اعرف انو مز كده ي بت ي هبه بقلك ايه متسيبيه ليا
هبه بغيره:طب غورى من قدامى ي نور عشان مقتلكيش يلا شارعكو اهو
نور:طب متزوقش انا مشيه اهو سلاموز على ما اشوفك
هبه:سلام. وذهبت إلى الحاره وهى تتحدث الى نفسها
هبه :يا لهوى يانى ده زمان الدرس كله شاف مصطفى والبنات ولاد الذينا تنوهم يعكسوه ي خرابى ماشى انا هقتلك ي مصطفى انت ونور والبنات والواد حموده
اسلام:من مضايق الجميل
هبه بضيق:ونت مالك ي اخ
اسلام:الله!!!!مسألش ي جميل
هبه بصوت عالى :اه متسألش وابعد كده من وشى لعملك شاورما ولم تنتظر رده وذهبت إلى منزلها فوراً
اسلام لنفسه:وماله اتقلى براحتك مسيرك تيجى تحت رجليه
صديق اسلام:ايه ي عم لسه مش راضيه عنك ههه
اسلام :ايوه بس على مين مسرها تجيلى برجليها
صديقه :ال زى دى ملهاش فى الشمال ليها فى الحلال وبس
اسلام :ونا مليش فى الحلال ليه فى الشمال وبس هههههه
صديقه:طب وال يحلها لك
اسلام:يبقى حبيبى وليه عندى احلى اصتباحه
صديقه :روح اخطبها
اسلام:بقوله مليش فى الجواز يقلى روح أخطرها
صديقه :اسمع بس للآخر انت هتروح تخطبها بس مش هتتجوزها يعنى هتمسك ايديها ووحده وحده تخرجوا مع بعض ووحده وحده تقلها تعالى افرجك على الشقه ووحده وحده هتاخد ال عايزه بحجة انكو مخطوبين وبعد ما تاخد ال عايزه هتقلها سورى ي بيبى مش هقدر اكمل وتخلع ي معلم ههههه
اسلام:يخرب بيت دماغ يلا انا فعلاً هعمل كده
واضاف بخبث: هبدأ من النهارده ويا انا ي انتى هههه
__________________
عادت هبه إلى المنزل فوجدتهم يحضرون الطعام وبأنتظاها ووجدت مصطفى ينظر إليها بنظرات غير مفهومه
هبه:السلام عليكم
الجميع: وعليكم السلام
نجاة:ايه ي هبه اتأخرتى كده ليه ي حبيبتى
هبه:مفيش ي ماما الحصه كانت طويله *واكملت وهى تنظر لمصطفى*وكان فى خناقه قدام الدرس اخرتنى شويه
نجاة بخوف :خناقة ايه ي بنتى جرالك حاجه
هبه:لا ي ماما دا واد صايع كده كان بيتخانق مع ولد من الدرس وضربه
منال:مش عارفه العيال دى اهيلهم فين عيال ما اتربتش ده عيل حمار وقليل الادب وو
مصطفى:ما خلاص هتفضلو تشتمو فيه كتير خلاص الواد راح لحاله وبعدين انا جعان اوى
منال:انت بتدافع عنه ليه ده عيله مترباش
مصطفى: لا معرفوش وبعدين بطلى تشتميه وهتيلى اكل بقى
اميره:انا هقوم اجيب ال غدا و انتى ي هبه روحى غيرى وتعالى
بعد وقت على مائدة الطعام
نجاة:انتى فضيه بكره ي هبه
هبه:ايوه ي ماما بس ليه؟؟؟؟
نجاة:هنروح بكره انا وانتى ومرات عمك ننضف شقة جدك الله يرحمه عشان نقعد فيها
مصطفى:ليه ي عمتى متخليكو هنا
نجاة:معلش ي ابنى خلينا على راحتنا وكمان احنا مش هنبعد دى الشقه فى وش شقتكو
مصطفى:ال يريحكو ي عمتى يلا الحمدلله انا كلت هقوم اتوضى وانزل اصلى فى الجامع
اميره : ماشى ولما تيجى ابقى قولى عشان عايزاك فى موضوع
مصطفى نزل صلى والباقى قام شالو الأكل وصلو المغرب
__________________
عند أسر أنها عمله فى البنك وذهب إلى المنزل
بطه:انت جيت ي حبيبى يلا عشان نأكل
زيد:تعالى ي اخرة صبرى لحسن مجوعانى ومش رضيه تأكلنى الا لما تيجى
أسر :حبيبتى ي بطوط يلا نأكل بس هطلع اصلى الأول
زيد:يلا عشان نصلى جماعه
صلى أسر وزيد ثم اتجهو إلى مائدة الطعام
أسر:انا قرر أتجوز
بطه بفرحه: مبروك يا حبيبي اخيرا هتريح قلبى
زيد بفرحه:الف مبروك يا ابنى ويا ترا مين سعيدة الحظ
أسر :وحده زميلتى فى الشغل وهى كويسه ومحترمه وبنت ناس ونا اعرفها كويس
بطه:طيب انت سألتها ووفقت
أسر:ماسألتهاش بس لمحتلها وهى سكتت ومشيت فقولت السكوت علامة الرضى وكده يعنى
زيد:وليه متقولش أنها رفضه بس اتكسفت تقول
أسر بغرور:ونا اترفض برضو ي حج
زيد:وليه لأ انت مش بشر برضو ولا ايه
بطه:فشر ابنى انا يترفض دى هى ال خسرانه
أسر:ماشى ي جماعه منا هروح اطلبها من بتهم عشان كده
زيد:خلاص روح انت وامك ولو وفقو هاجى انا ونحدد كل حاجه تمم بس احكلنا عنها وعن أهلها
أسر:بصو اولا هى اسمها اميره وبتشتغل مديرة قسم خدمة العملاء فى البنك وهى عندها ٣٠سنه
بطه: ايه ده ي أسر بس دى كبيره ولسه ماجوزتش لحسن تكون معيوبه ولا حاجه ي ابنى
أسر بغضب يريد إخفائه:لا ي بطه هى مش معيوبه بس زى ما تقولى كده ربنا عمل كده عشان هى من نصيبى وكمان هى حكتلى انها كانت شخصية انطوائيه وده السبب إنها مش اتجوزت
بطه:ي ابنى انا بس خايفه عليك بس قدام انت واثق فيها خلاص ربنا يهنيكو طيب احكى عن أهلها
أسر:بباها متوفى وعيشه هى ومامتها وأخوها الصغير فى بيت واختها الوسطنيه متجوزه *وبدأ يحكى عنها*
زيد:ربنا يتمم على خير
بطه:تصدق انا حبتها خلاص انشاء الله قولها بكره اننا جيين بعد بكره تمم
أسر:بعد بكره ايه قومى نروح دلوقتى
ضحك الجميع وتناولو الطعام وصلو العشاء وبعد وقت خلدوا للنوم
________________
عاد مصطفى إلى المنزل وذهب إلى غرفته ثم جائت إليه اميره
مصطفى:كنتى عايزه ايه
اميره:مالك شكلك مضايق اوى ايه ال حصل
مصطفى بتنهيدا:مش عارف ايه لزمتها أن عمتك تمشى متقعد معانه وخلاص
اميره:لانه مينفعش تقعد انت وهبه فى مكان واحد وانتو مش متجوزبن
مصطفى:وهو انا هعملها ايه... يعلم ربنا انى بخاف عليها اكتر من نفسى والله
اميره بابتسامه :منا عارفه ي طوفه ووثقه فيك بس بردوا لازم متقعدوش مينفعش لأن ديننا بيحمينا ديما من اى حاجه حتى النظره أو الكلمه ال ممكن تأذينا يعنى لو تنتكو كده هتبدأ الناس تتكلم عليكو وكمان هبه الناس هتبصلها بصات وحشه وانت ميرضكش صح
مصطفى:عندك حق ي اميره
اميره بخبث:وكمان افرض جه عريس يخطبها يبقى يسمع الناس بتقول كلام وحش عليها
مصطفى بغيره:عريس ايه ده ال يجلها ده انا كنت قتلته وقتلتها وقتلت حموده
اميره ببرأه مصطنعه:هو انا قولت حاجه غلط مهى مسرها تتجوز ي طوفى
مصطفى بغضب:اميرررررررره سبينى فى حالى دلوقتى
خرجت اميره واتجهت الى الغرفه فوجدت هبه نائمه فنظرت لها وهى تقول: ربنا يهديلكم الحال
ثم نامت بجوارها
نام الجميع لاستقبال يوم جديد سعيد للبعض وحزين للبعض وعادى للبعض الآخر