#قلب_فاضي
الحلقه { 59 و 60}
بقلم هند محمد
نجوى : تتجوزنى انا ازاى ؟
هيثم : زى اى حد انا زى مانتى عارفه انا وبوسى سكنين سوى انا معنديش مشكله انك تشتغلى برحتك خالص
نجوى : طب انته قولت لفارس ولطنط بوسى ولهدى ؟
هيثم : اه بس المهم انتى رئيك ايه ؟
نجوى : بصراحه انا متفجئه من طلبك ده هيثم انت اكبر منى غير كدا انا عمرى ما فكرت فيك خالص
هيثم : وايه المشكله لما تفكرى
انا وانتى هنتجوز ونقضى شهر العسل فى تركيا فى اسطنبول
نجوى : انا اسفه مش هقدر انا منفعش
انا عاوزه موصفات معينه فى الشخص اللى هتجوزو بس هى مش فيك
هيثم : زى ايه بقى ؟
نجوى : هيثم انته بجد كويس اوى ورقيق اوى وانا مينفعش معايا كدا
اقصد طب ليه عاوز تتجوزنى ؟
هيثم : عشان جريئه وجدعه وشخصيه
نجوى : انا مش عارفه اقولك ايه بس بجد مش هينفع انته يعنى
هيثم : ايه فافى زى ما اخوكى بيقول
نجوى : لا مقصدش بس
هيثم : خلاص يا نجوى شكرا بس بكرا تندمى انك رفضتينى انا هدخل الم شنطتى وانا قلبى مجروح منك كسرتى قلبى ربنا يسمحك ( وداخل جوا البيت وسابها هى باره جنب العربيه )
نجوى : يا سوسو
شوقيه : مالك يا سى هيثم زعلان وحاطت ايدك على خدك ليه ؟
هيثم : قلبى مكسور يا شوقيه
شوقيه : يا لهوى ولا عاش ولاكان اللى يكسر قلبك متقولش كدا دانته راجل وسيد الرجاله
هيثم : مش انتى بنت زى اى بنت ؟
شوقيه : ايوه
هيثم : بصى انا فيه ايه ناقص ؟
شوقيه : والله احنا عندنا فى البلد مفيش حاجه تنقص الراجل غير جيبو
وانته ما شاء الله عندك شركه وجيبك عمران يبقى مش ناقصك حاجه
هيثم : اومال ليه كل ما اتقدم لحد او اخطب حد يرفضو
شوقيه : طب انته ليه مش بتسئلهم
هيثم : مانا عارف بيرفضونى ليه عشان انا مش بحب المشاكل فى حالى مش بحب ابهدل نفسى
شوقيه : وهو ده عيب والله ستات مابتفهمش دانته سيد الرجاله يا سى هيثم دى يا بختها اللى انته هتكون من ناصيبها وبختها دى المفروض تشيلك كدا فى نن عنيها من جوه
هيثم : طب انا بحب واحده وهى مش عوزانى اعمل ايه ؟
شوقيه : اقولك انته تغيظها روح اخطب واحده عليها وهى هتتجنن لما تحس انك هطير من اديها وهتجيلك هى تطلب منك الجواز انا بشوف بيعملو كدا فى التلفزيون
هيثم : تصدقى فكره طب انتى مثلا لو انا اتقدمتلك تقبلى ؟
شوقيه : ( اتكسفت ) يوه ايه السوأل ده يا سى هيثم
هيثم : تعرفى انك حلوه اوى وانتى مكسوفه
شوقيه : يوه عيب يا سى هيثم انته بتعاكسنى ولا ايه ؟
هيثم : ( فضل واقف شويه يبصلها ويفكر وهى تبصلو )
عربى : بت يا شوقيه وقفه عندك بتعملى ايه ؟
شوقيه : ابدا يابا بتكلم مع سى هيثم
سراج : واقفه معه لوحدكم فى البيت كدا انته فاكر نفسك فين يا جدع انته
هيثم : وفيها ايه عادى
عربى : عادى عندكم فى مصر لاكن مش هنا
بص يا استاذ هيثم انته ضيف على العين والراس لاكن تفضل رايح جاى تكلم فى الحريم كدا لا
سراج : وانته كنت جاى ليه اصلا
هيثم : انا كنت جاى عشان حاجه كدا بس ( بص على شوقيه ) خلاص مش مهم انا همشى
عربى : بس مافيش قطار دلوقتى رايح دلوقتى وبكرا اركب وروح لمصر الصبح بقى بس جيت ليه قول انته عاوز ايه بدل ما تمشى على الفاضى
هيثم : { فرصه انا هخلى نجوى تغير من شوقيه واخليها هى اللى تطلب منى الجواز } انا انا
عربى : انته ايه ؟
هيثم : هو انا ممكن اطلب منك ايد شوقيه ؟
عربى : ايه ؟
سراج : انته تتجوز شوقيه ؟
هيثم : اه وهدفع المهر والشبكه اللى انتو عوزنهم وكمان هجبلها شقه فى القاهره وكمان شهر العسل فى تركيا
سراج : انته بتتكلم بجد يا استاذ هيثم ؟
( داخلت نجوى ومعاها ربيع )
هيثم : اه طبعا وياريت الفرح وكتب الكتاب كلو يبقى مع بعض عشان انا مستعجل
ربيع : السلام عليكم كتب كتاب مين اللى بتتكلمو عليه ؟
هيثم : انا وشوكى
سراج : شوكى مين ؟
هيثم : شوكى ( ومد ايدو ومسك ايد شوقيه ) حببتى نور عيونى
عربى : انته ليلتك مش فايته ( طلع المسدس من جيبو )
نجوى : لا لا يا عمى اهدى متوديش نفسك فى داهيه
سراج : انتى ازاى تمسك ايديه واحنا وقفين ؟
نجوى : استنى يا سراج انته يا هيثم عاوز تتجوز شوقيه ؟
هيثم : ( بكل ثقه ) ايوه وانتى مالك يا غلسه
نجوى : اعقل يا هيثم ومتهزرش الحاجات دى مفيهاش هزار
هيثم : وانا مش بهزر
ها قولت ايه يا عمو
عربى : انا انتى رئيك ايه يا شوقيه ؟
شوقيه : اللى تشوفو يابا
ربيع : بقولك ايه يا استاذ انته احنا معندناش الكلام بتاع مصر ده عاوز تتجوز بجد ؟
هيثم : اه طبعا الحمد لله البنات كتير وموقفتش على واحده
ايه رأيك يا شوقيه تروحى شهر العسل فى تركيا ولا تروح مكان تانى ؟
شوقيه : ( اتكسفت وداخلت اوضتها )
نجوى : اعقل يا هيثم
ربيع : وهو انت شايفه مجنون ولا ايه يلا نقرا الفتحه
( كلهم قراءو الفتحه ونجوى وقفه مستغربه ازاى باره كان بيطلب اديها ودلوقتى بيخطب واحده تانيه )
عربى : مبروك يا جوز بنتى
هيثم : الله يبارك فيك
نجوى : ممكن نتكلم شويه
هيثم : لا
نجوى : اوك برحتك
نجوى : الو ايوه يا فارس فى مصيبه
فارس : فى ايه على بليل ؟
نجوى : هيثم خطب شوقيه بنت عمنا عربى
فارس : انتى بتتكلمى بجد ؟
نجوى :اومال بهزر دا قروا الفتحه
فارس : دا كان رايح يخطبك انتى ؟
نجوى : اه مانا لما قولتلو لا هو داخل البيت زعلان من شويه داخلت انا وربيع لقيتو بيخطب شوقيه من عمى
فارس : خلاص احسن سبيه يمكن الجواز من شوقيه دى يخليه يسترجل شويه
نجوى : انا خايفه عليه عمى وعيالو مش بيهزر دا ممكن يطخ
فارس : قولى يا رب ارتاح منه هو واختو فى يوم واحد
نجوى : طب كلم طنط بوسى قولها انا بتصل بيها مش بترد
فارس : لا مش هقول حاجه خليه يتجوزها احسن خليه يتربى
نجوى : انته شايف كدا ؟
فارس : اه الصراحه
نجوى : خلاص برحتك
تقى عامله ايه ؟
فارس : الحمد لله وكمان هى وحمزه تقريبا اتصالحو
نجوى : بسهوله كدا ؟
فارس : بسهوله ايه دا كان كل يوم يجلها وكل يوم يفضل يتحايل عليها والحمد لله بقى يا نجوى قدر ولطف
نجوى : طيب يا فارس ماشى الحمد لله انا هجلكم يوم السبت
فارس : ماشى ان شاء الله تيجى بالسلامه
السلام عليكم
( الصبح بعد صلاة الجمعه اجتمع اهل البلد فى المكان الى مخصاصينو للسوق وكمان كان العمده والظابط مدحت معاهم )
نجوى : اهلا بيكم وبكل اهل البلد
بصو بقى انا هقولكم على اللى حصل معايا الشريك اللى كان هيمول المشروع للاسف طلع مش هو لوحدو اللى كان هيبقى شريكى لا كان ليه شركاء من باره
؟1 : منين يعنى ؟
نجوى : هو بيقول انو شريكو من دولة الامارات بس انا ايه ضمنى بقى
وبعدين انا مش بحب الشراكه اصلا وخصوص من حد مش من اهل البلد دى من هل مصر فا اللى كان هيدفع ويكلف خلاص انا فركشة معاه
؟ 2 : الله اومال مين الراجل اللى جالك امبارح ده
عربى : لا دا خطيب بنتى شوقيه وانا بعزم كل اهل البلد الخميس اللى جاى كتب الكتاب والدخله
( كل الستات اللى وقفه ) لووووووولى
نجوى : خلينا فى المهم
انا دلوقتى معايش فلوس لا ابنى بيها مجزر ولا مزرعه ولا اى حاجه من اللى انتو سمعتو عنها
بس فى فكره لو بجد وثقين فيه واملكم انكم تبنو بلدنا دى بجد نحط ايدينا فى ايد بعض ويلا بسم الله
؟ 6 : وانتى عاوزنا نعمل ايه ؟
نجوى : انا زرعة الارض وكمان كام شهر انشاء الله هيطلع احلى محصول
والسوق اهو زى مانتو شايفين
اللى عاوز يبيع ويشترى طيور يروح يمين واللى عاوز يبيع ويشترى حيونات يروح شمال
واللى عاوز بقى البان وذبده وجبنه وحاجات كدا اهو فى المكان اللى احنا وقفين فيه
ورسم الدخول بس 5 جنيه
؟4 : طب وباقى المشروع
نجوى : حلو السئوال ده احيك
انتو اللى هتعملو المشروع بفلسكم انتو
ومش هتكلم كتير هقولكم على حاجه باقى المشروع هيتكلف حوالى 4 مليون جنيه دا لو احنا اللى عملنا كل حاجه بئدينا
يعنى المجزر مجرد مكان بيدخل فيه البقره والجموسه واحنا اللى ندبح واحنا اللى نسلخ يدوى يعنى مش ماكنات
وبرضو مزرعة الطيور
طيب هتقولولى طب برضو عاوزه ايه ؟
انتو اللى هتبقو شركائى فى المشروع اللى معاه فلوس هيجى يحطها فى حسابى فى البنك يجينى يقولى يا نجوى انا حطيت فى حسابك مثلا 1000 جنيه انا هكتبلو وصل امانه ب 1000 جنيه واول ما المشروع يشتغل ويجيب فلوس انا هديلو ال1000 جنيه ومش بس كدا لا اللى هيدفع فلوس هيبقى ليه الاولويه انو ياخد ب1000 جنيه منتجات ببلاش فهمتونى ؟
؟8: واحنا نضمن منين انك متاخديش الفلوس وتمشى ؟
نجوى : امشى اروح فين بيت عمى وابويا الله يرحمه اهو وكمان الارض هنا مش هخودها معايا لو هربت وكمان هكتبلكم وصولات امانه
واكتر واكتر عشان تتأكدو انا قولت للظابط مدحت وللعمده يحضرو الاتفاق وكلو هيبقى قدام عنيكم
فكرو وشوفو وانا مش ساكته انا واحده واحده بعمل حلمى ومشروعى بس بدل ما اعملو فى 10 سنين لا انا عاوزه اعملو فى سنه او اتنين
؟45: فاكره لما قولتلنا انك هتترشحى وتعملى مش عارفه ايه فى الزباله وفى التعليم وفى مش عارفه ايه ومعملتيش حاجه
نجوى : عشان انا مكنتش لسه دارسه الموضوع اوى لاكن دلوقتى انا واثقه من كل كلمه بقولها وبطلب من العمده اهو وهقعد معاه انهاردا وهقولو على فكرة الزباله وان شاء الله فى اقرب وقت نعملها وكمان بقول لاى ست من دلوقتى
فاض اى اكل اى عيش اى حاجات خضار حولى تديها لجارتك اللى انتى عارفه انها بتربى طيور بدل ما ترميها فى الزباله نساعد بعضنا يا خوانا
( فضلت نجوى تتكلم وتشرح للناس هتعمل ايه وتطمنهم من الساعه 1 الظهر لحد 6 المغرب )
هيثم : ايه الكلام ده كلو انا صدعة
شوقيه : اعملك شاى يا سى هيثم
نجوى : يا سوسو
عربى : بطلى مقلسه يا نجوى
نجوى : انا كدا كدا هقوم عشان انام واصحى اروح على مصر
يا ولاد جهزتو الحاجات ؟
سمر : اه يا ابله ودلوقتى بتتجمد كمان
نجوى : برافو عليكم
ناجى : هتخدينى معاكى يا ابله ؟
نجوى : زى ما تحب بس انا بقول خليك هنا عشان السوق انا قولتلهم هنشتغل بكرا كمان
ربيع : خوديه معاكى يا نجوى بدل ما تروحى لوحدك
هيثم : لا انا هروح القاهره مع نجوى
سراج : لا مش هتمشى من البلد غير بعد الدخله
هيثم : طب حتى اروح اقول لبوسى
ربيع : بوسى مين ؟
هيثم : اختى
نجوى : لا خليك انا هروح اقولها وهجبها يوم الخميس وانا راجعه
المهم اللى اتفقنا عليه يتعمل وده حسابى فى البنك اللى عاوز يسئل عليه أدهولو
ربيع : ماشى
نجوى : محدش يمضى انو استلم حاجه لان انا هعمل امضه معينه فى وصلات الامنه عشان محدش يزورها ماشى او يقول ربيع ولا سراج هما اللى ماضو او اخدو الفلوس ماشى
عربى : واعيه يا بنت اخويا
هيثم : بس انا كنت عاوز اروح
عربى : ما قولنالك مفيش مرواح غير بعد الدخله
هيثم : طب اروح اشترى بدله
سراج : متقلقش هننزل البندر نشترى اللى انته عاوزو
نجوى : ماشى تصبحو على خير
باى يا هيثم
( واتنى يوم الصبح سافرت نجوى على القاهره وواصلت البضاعه لسليمان )
سليمان : كتير اوى يا نجوى
نجوى : خليهم عندك فى الديب فريزر ووقت ما تبيعهم حولى الفلوس على حساب الكاش بس المهم خود دلوقتى دول 20 الف كدا يتبقى كام ؟
سليمان : 50 الف
نجوى : تمام اقولك البضاعه دى بحوالى 10000 حلال عليك كدا يبقى يتبق 40
سليمان : قشطه عليكى
نجوى : ايه ده انته هنا
حمزه : اه عندك مانع
نجوى : وحشتينى يا قلبى وحشتينى اوى
تقى : ( ابتسامه وفارحه انها شافت نجوى )
ام هدى : الله هو هيثم فين ؟
نجوى : هيثم بيحضر للفرح هناك
ام فارس : كدا برضو يا نجوى متقوليليش معرفش غير من بوسى دلوقتى
نجوى : ماقولتش ايه يا ماما ؟
ام فارس : ان هيثم طلب اديكى ؟
نجوى : لا هو مطلبش ايدى دا هو طلب ايه شوقيه
ام هدى : ايه ايد مين ؟
نجوى : شوقيه بنت عمى
هدى : بجد ؟
نجوى : اومال بهزار دا خلاص الخميس كتب الكتاب والدخله
ام هدى : وهيثم فين دلوقتى ؟
نجوى : محجوز فى البلد هههههههههه
ام هدى : ايه ؟
نجوى : فى البلد بيتعرف على شوقيه
ام هدى : لا انا عاوزه اخويا دا كان عاوز يتجوزك انتى
نجوى : لا هو خطب شوقيه يلا مش مهم بجد ليقين على بعض
ام فارس : بس هو شاف شوقيه فين ؟
نجوى : خلاص بقى يا ماما هما حبو بعض من اول نظره
ذكى : مالك يا استاذ هيثم ؟
هيثم : انا عاوز اهرب
زكى : من ايه
هيثم : من الجواز من شوقيه انا مش عاوزها
زكى : لا اوعى تقول كدا عم عربى مش بيتفاهم غير بضرب النار
هيثم : طب اعمل ايه ؟
زكى : ما تتجوزها حد لاقى جواز وبعدين بينى وبينك هما ما صدقو اصلاها كبيره ومفيش حد بيتقدملها
هيثم : بس انا معرفهاش
زكى : بص انا بقالى كتير عايش هنا بتاع 4 شهور بصراحه ست كويسه وطيبه اوى جارب اتجوزها ولو محبتهاش طلقها
هيثم : تفتكر ؟
زكى : اه حد يلاقى جوازه زى دى وبعدين محترمه على طول فى البيت ولو خارجت بتروح السوق مش من الستات كدا او كدا بجد ست كدا اتجوزها وجيب منها عيال هتربيهملك اهى دى اللى تعيش
هيثم : بس هيثم يتجوز شوقيه ازاى ؟
زكى : يعنى هو انته هتبقى احسن من تامر اللى اتجوز شوقيه ما كان زيك كدا واتجوزها عادى
جرب مش هتخسر حاجه
يلا اسيبك بقى واروح السوق
هيثم : طب ماشى هجرب سلام انته
ابو حمزه : معلش يا نجوى كنت عاوز اتكلم معاكى ؟
فارس : فى حاجه يا عمى ؟
ابو حمزه :لا ابدا بس حاجات فى الشغل
نجوى : ماشى يا عمى اتفضل
( داخلو هما الاتنين البلكونه )
ابو حمزه : انتى اللى شوهتى جنى صح ؟
نجوى : لا طبعا انا معملش كدا
ابو حمزه : ولا اجرتى حد يعمل كدا ؟
نجوى : لا انا معملش كدا وبعدين انا اعمل كدا ليه ؟
ابو حمزه : عشان تاخدى بطارك منها
نجوى : الطار بيخدوه الرجاله مش الستات
والمفروض ياخد بطار اختى حضرتك او حمزه مش انا
ابو حمزه : بس انا متأكد انك انتى اللى عملتى كدا
نجوى : لو عندك دليل اهو انا قدامك
ابو حمزه : انتى اجرتى حد ودافعتيلو فلوس انتى معملتيش كدا بنفسك
نجوى : حضرتك بتتفرج على افلام اكشن كتير وانا معملتش حاجه ولو عندك دليل قدمو
ابو حمزه : اللى انتى عملتيه ده اجرام
نجوى : واللى عملو ابنك فى اختى ايه هزار
وبعدين انا لو عاوزه انتقم بجد واخد بطار اختى هخدو من حمزه مش جنى
لان حمزه اللى ضرب اختى
لاكن جنى بقى انتى بنفسك عرفت هى عملت ايه
ابو حمزه :انا اسف بس لازم ابلغ عنك اللى انتى عملتيه ده اجرام
نجوى : بلغ بس متنساش اللى بيبلغ على حد لازم يكون معاه دليل
انا هروح بقى عشان اغير لمصطفى
اه صح شكرا انا مش عاوزه مشروعك فى ارضى انا خلاص هشتغل لوحدى
بعد ازنك ( واخرجة وسابتو )
ابو حمزه : ماشى يا نجوى
الو ايوه يا ماهر
( تانى يوم داخلت تقى المستشفى وعملت العمليه تانى يوم )
الهام : يا رب قومها بالسلامه يا رب
فكرى : ان شاء الله متقلقيش
ام فارس: ليه كدا يا الهام جيتى وتعابتى فكرى
فكرى : وهو انا لما اجى اطمن على تقى ابقى بتعب ربنا عالم تقى ونجوى عندى ايه والله زيهم زى عيالى
( وصل ابو حمزه وماهر المستشفى ومعاهم ظابط )
الظابط : لو سامحتى تعالى معانا ؟
نجوى : بارضو يا عمى عملت اللى فى دماغك
ماهر : منك لله يا مجرمه
ام فارس : فى ايه يا ابو حمزه ؟
ابو حمزه : انا اسف ضميرى مسمحليش اشوف الغلط واسكوت
نجوى : متقلقيش يا ماما شويه وجايه
يلا بينا عشان منعملش قلق
فكرى : طب انته واخدها على فين هى عملت ايه ؟
نجوى: متخفش قولتلك شويه وجايه
( وراحت نجوى مع الظابط وماهر للنيابه )
ام فارس : هو فى ايه ؟
ام حمزه : ما تقول يا نبيل فى ايه ؟
ابو حمزه : نجوى هى اللى شوهت جنى
ام فارس : يا مصبتى
#قلب_فاضي
الحلقه { 60 }
وكيل النيابه : اسمك وسنك وعنوانك وبتشتغلى ايه ؟
نجوى : نجوى مصطفى عبد الرحيم
23 سنه
عنوانى حضرتك عاوز عنوانى اللى فين ؟
وكيل النيابه : يعنى ايه اللى فين انتى سكنه فين ؟
نجوى: من سنه كنت فى بيت ولدى الله يرحمه اللى فى بنها ودلوقتى انا عايشه 4 ايام عند عمى فى نجع حمادى عشان بشتغل فى الارض و3 ايام عند اخويا فى مدينة نصر
وكيل النيابه : قولى عنوان تكونى بتقيمى فيه مثلا بتاع اخوكى
نجوى : ما انا معرفش بصراحه العنون انا اعرف اروح بس
وكيل النيابه : انتى بتهزرى انتى فى النيابه
نجوى : وههزر ليه يا فندم بجد انا مش عارفه العنوان بتاع اخويا بصى خود عنوان اللى فى البطاقه بتعتى اضمن
وكيل النيابه : قولى
نجوى : 11 شارع النصر قرية الرحمن بنها
وكيل النيابه : وبتشتغلى ايه ؟
نجوى : عندى ارض وبرابى طيور وبابعها مزرعه صغيره على قدى
وكيل النيابه : انتى متهمه بالتعرض برش ماية النار على جنى كريم حسنى مما ادى اللى تشوها واصابتها بحروق من الدرجه التانيه
نجوى : لا طبعا انا مقدرش اعمل كدا وبعدين مين جنى دى اصلا
وكيل النيابه : يعنى ايه مين جنى دى ؟
نجوى : انا معرفش حد اسمو جنى اه فى واحده اعرفها اسمها جنى بس دى انا هعمل فيها كدا ليه ؟
وكيل النيابه : ومين جنى دى اللى انتى تعرفيها ؟
نجوى : جنى بنت خالت حمزه جوز اختى بس دى انا علقتى بيها محدوده جدا
وكيل النيابه : انتى متهمه بقى برش ماية نار عليها
والمدعو نبيل سامى الحسينى هو اللى بيتهمك بكدا
نجوى : انا يا فندم انا هعمل فيها كدا ليه وبعدين انا مالى بيها انا مشوفتهاش غير مرتين وكان صدفه كمان ومفيش بينى وبنها كلام اصلا
وكيل النيابه : كنتى فين يوم الاربعاء الساعه 10 الصبح
نجوى : فى نجع حمادى عند عمى
انا اصلا مسفره من يوم الحد بليل عشان شغلى
وكيل النيابه : وسافرتى ليه المفروض ان اختك التوأم كانت فى المستشفى ازاى تسبيها ؟
نجوى : لاسباب كتير اولها الشغل تانى حاجه زى ما حضرتك قولت دى اختى التوأم يعنى انا روحى فيها وحمزه جوز اختى بقى بيدايق من اهتمامى بيها فا اول ما اطمنت عليها روحت اشوف شغلى خصوصا ان الشركه كمان بأسمى وكل حاجه انا اللى بعملها
وكيل النيابه : فى شهود او داليل انك كنتى فى نجع حمادى
انتى قولتى انك بتقعدى 4 ايام عند عمك و3 ايام عند اخوكى طب مانتى كدا مقفله الاسبوع
نجوى : علشان كنت بفتح السوق فى البلد يوم الجمعه وكمان كان حاضر الافتتاح الظابط مدحت وكمان العمده
فا مقدرتش ارجع يوم الخميس زى كل اسبوع
ولو على الداليل الحمد لله اتفضل ده تذاكر الكارته اللى عديت عليهم وانا راحه وانا جايه كمان اتفضل
وكيل النيابه : طب انتى ليه شيلاهم معاكى ؟
نجوى : عشان احسب الطريق والبنزين واضفها على البضاعه اللى بابعها مصريف نقل يعنى
وكيل النيابه : المدعو نبيل بيقول انك أجرتى ولد من اولاد الشوارع وهو اللى رش عليها ماية النار
نجوى : يا فندم انا معرفش ازاى عمى نبيل بيقول كدا عليا
وكيل النيابه : يعنى انتى مأخدتيش اطفال شوارع واختيهم سفرتيهم يشتغلو الارض اللى فى البلد ؟
نجوى : العيال دى يا فندم عيال غلابه وظروفها صعبه طلبو منى انى اشاغلهم وانا عمى كان محتاج انفار يشتغلو فى الارض فا قولتلهم تيجو تشتغلو قالو اه نشتغل لاكن موضوع انهم بقى اطفال شوارع ولا مش عارفه ايه انا معرفش فى كدا وبعدين الولاد دول شهريا بينزلو بيشوفو اهلهم وكمان بيدوهم فلوس لان فى منهم ولاد بيشتغلو وبيصرفو على اهلهم والولاد دول من سن 10 لحد 18 و 19 سنه يعنى يعتبرو رجاله
وكيل النيابه : بس المدعو نبيل بيقول ان انتى اللى اجرتى ولد وهو اللى عمل كدا
نجوى : خلاص فين الداليل او حتى الدافع انا اعمل كدا ليه
وكيل النيابه : انا اللى بسألك مش انتى اللى بتسئلى
نجوى : اوك يا فندم بس انا بقول لحضرتك انا معرفش جنى دى مشوفتهاش غير مرتين وكمان فى بيت عمى نبيل
وكيل النيابه : طب هو ليه بيتهمك انتى اشمعنى
نجوى : اقولك ايه بس يا فندم انا مش عارفه اسئلو وبعدين انتو مش عندكم فى القانون حاجه بتقول البينه على من ادعى خلاص هو بقى يقول
وكيل النيابه : هو بيقول ان فى مجرد خلاف حدث بين اختك وزوجها وده سبب انك عملتى كدا فى جنى
نجوى : خلاف حدث بين اختى وجوزها انا مالى وجنى مالها اتنينى متجوزين واتخانقو انا مالى
وكيل النيابه : طيب اتفضلى امضى على اقوالك
نجوى : حاضر ( وبعد ما مضت ) امشى ولا افضل انا والله اختى فى المستشفى وامى كمان وسيباهم لوحدهم
وكيل النيابه : لا اتفضلى خلاص
نجوى : طب ممكن البطاقه
وكيل النيابه : اتفضلى
نجوى : السلام عليكم
شوقيه : انته لسه هنا ؟
هيثم : اه ما عمو عربى قالى متحركش من البلد
شوقيه : ابويا مشى وكمان سراج وربيع تقدر تمشى لو عاوز
هيثم : يعنى انتى عوزانى امشى ؟
شوقيه : اومال هتجوزك غصب عنك
اه صحيح انا فى الاول كنت فرحانه انى اتخطبت بس لما فكرت كويس لقيتك انته بتغيظ نجوى بيه البيت فاضى اهو يا سى هيثم امشى انفد بجلك
هيثم : طب مالك زعلانه اوى كدا ليه ؟
شوقيه : لا مش زعلانه انا نصيبى كدا محدش يرضى بيه
هيثم : طب ما انا لو مشيت انتى هتعملى ايه ؟
شوقيه : ولا حاجه هعمل ايه ادينى عايشه
هيثم : تعرفى يا شوقيه بجد انت جدعه اوى
شوقيه : ماشى انا هروح بقى اشوف الشغل اللى ورايا وانته لم حاجاتك وامشى قبل ما حد يجى السلام عليكم
هيثم : استنى يا شوقيه انتى حبتينى ؟
شوقيه : ( عنيها دمعة ) اسمه وناصيب اشوف وشك بخير ( وسابتو ومشية )
هيثم : الحمد لله انا امشى بقى قبل ما حد يجى
ام فارس : نجوى ايه يا بنتى عملو معاكى ايه ؟
نجوى : ولا حاجه يا ماما وكيل النيابه راجل محترم اوى حقق معايا ولما ملقاش انى عملت حاجه مشانى
ام حمزه : نجوى انتى بجد عملتى اللى نبيل بيقول عليه دا ؟
نجوى : ( باصت لنبيل ) لا طبعا وهعمل كدا ليه
ابو حمزه : عشان تنتقمى لاختك
فكرى : انا مش فاهم حاجه هو فى ايه يا نجوى ؟
نجوى : ما تقول يا حمزه فى ايه ؟
ابو حمزه : ماهر مش هيسيبك يا نجوى
نجوى : اللى ربنا كاتبو هشوفو واللى عاوز يعمل حاجه انا اهو
انا هقوم اشوف اختى هو فارس فين ؟
ام فارس : فارس خالص العمليه مع تقى ونزل العياده تحت يشوف شغلو
نجوى : طيب انا هروح اجيب اكل وجايه
فكرى : انا جاى معاكى
نجوى : اوك تعالى ( نزلت نجوى وفكرى يجيبو اكل )
ام فارس : متشكرين اوى يا ابو حمزه كتر خيرك انته وابنك ضربتو واحده واها بين ايدين ربنا والتانيه عوزين تحبسوها كتر خيركم بجد
ابو حمزه : نجوى غلطة ولازم تتعاقب
الهام : وحمزه ضرب اختى ضرب يحتاج اكتر من 21 يوم علاج يعنى جنايه واحنا مبلاغناش وسكتنا عن حق اختنا مع ان كلنا عرفين ان حمزه عمل كدا وحضرتك معقبتوش ولا عملتلو حاجه
ونجوى مفيش اى دليل عليهم وحضرتك عاوز تعاقبها
ابو حمزه : حمزه غلط عوزين تبلغو اتفضلو محدش مناعكم بس البنت جنى ذنبها ايه ؟
الهام : ذنبها انها كانت السبب فى الوقيعه اللى بين حمزه وتقى هى اللى باعتت الشات هى وامها على حساب الفيس بتاع تقى
ابو حمزه : التحقيق شغال وكل واحد ونصيبو بقى ( موبيل ابو حمزه رن )
الو
ماهر : ايوه يا عمى شفت اللى حصل
ابو حمزه : ايه تانى فى ايه ؟
ماهر : التحقيق بكرا هيتحفظ ضد مجهول والهدف هيبقى مجرد سرقه لو مظهرش اى داليل
ابو حمزه : طب والعمل
ماهر : البت دى لازم تعترف
ابو حمزه : طب ازاى ؟
ماهر : معرفش بس لازم تعترف
فكرى :قولى يا نجوى انتى عملتى ايه ؟
نجوى : لا اله الا الله ما قولنا معملتش حاجه
فكرى : يعنى الراجل ده بيتبلى عليكى ؟
نجوى : اه بالظبط كدا عاوز يخلص منى
فكرى : طب ليه ؟
نجوى : حمزه ضرب تقى وانا كنت عاوزه ابلغ عنه بس فارس بقى انته عارف مش بيحب المشاكل وامى كمان خافت ان تقى تتطلق انا بقى وتقى عيانه مسكت حمزه وضربتو هو بقى عاوز ينتقم لابنه
يلا يلا نروح لهم دا راجل دماغو تعبانه
الهام : ام حمزه خلى ابو حمزه يسيب نجوى فى حالها خلينا اهل وحبايب
ام حمزه : انا مش عارفه هو ليه شاكك فيها كدا
الهام : كلميه بينك وبينو كدا
دى نجوى جات اهو
نجوى : جبتلكم اكل
ام فارس : بت يا نجوى قدام عمك ابو حمزه اهو انطقى انتى اللى عملتى كدا فى جنى
نجوى: تانى يا ماما تانى
ماشى انا بقى هثبتلكم انى ماليش داعوه
طنط انا كام مره شوفت جنى ؟
ام حمزه : مرا او مرتين
نجوى : مرتين اول مره لما سجلتلها وتانى مره لما كانت تقى والده
صح ؟
ام حمزه : صح
نجوى : السؤال ليكم انتو التلاته جنى حصلها كدا فين ؟
حمزه : يعنى مش عارفه ؟
نجوى: ههها وانا ايه عرفنى ؟
ابو حمزه : قدام عمارتها
نجوى : قشطه اوى الكلام ده خليك مركذ يا فكرى
انا بقى عمرى رحت بيت جنى ؟
اعرف انا هى سكنه فين ؟
فكرى : ما ترودو سكتو ليه ؟
ام حمزه : لا متعرفيش
نجوى : يبقى ازاى بتتهمونى انى عملت كدا انا معرفش هى سكنه فين اصلا
وبعدين احمدو ربنا اننا مابلغناش على حمزه وسكتنا
ابو حمزه : عاوز تبلغى روحى بلغى
نجوى : وانا ابلغ ليه يا بخت من قدر وعفى وبعدين كل واحد بقى يكفر عن ذنوبو انا مالى
الهام : بقولكم ايه احنا هنفضل نتكلم كدا كتير وننكد على نفسنا خلاص اللى حصل حصل
ابو حمزه : والبنت المتشوها دى مين يجبلها حقها
ام فارس : وتقى اللى بين ايدين ربنا اللى اضربت واتهانت واتعيرت ببلاء ربنا
واترمت بره باب الشقه ومشيت فى الشارع حافيه ومن غير حاجه على شعرها وكل ده وانته واقف وقدام عنيك مين يجبلها حقها ؟
فكرى : قومو يلا
ام فارس : هنروح فين ؟
فكرى : اى مكان يلا قومو ان شالله تطلع نقعد قدام باب العنايه يلا بدل ما هفقد اعصابى
نجوى : لا يا فكرى احنا هنقعد احنا معملناش حاجه نتكسف منها اقعد اقعد وادعى تقى تقوم بالسلامه
محمود : هتفضلى تولولى وتندبى كدا كتير ؟
سلمى : اولول دانا لو اقدر اجيب لاطامه بالكرباء تلطم بدالى هجيب
كلو ضاع يا محمود وامك السبب
بضاعه ب 10الف جنيه مش عارفه اصرفها وهتبوظ وانا مش عارفه اعمل ايه وامك السبب واخوك الحيله مش عارف يجيب عربيه
محمود : بقوك ايه كبرى دماغك رجعى البضاعه دى للناس وفضيها ربى الواد
سلمى : اربى الواد ما كان بيتربى وكان الحال ماشى والشغل بدء يكبر امك منها لله اشوف فيكى تلات واربع يا رزقه
محمود : انتى بتدعى على امى احترمى نفسك
سلمى : طب اعمل ايه اموت بحسرتى مانا لازم ادعى عليها
اتصرف يا محمود اعمل حاجه الحاجه هتبوظ
محمود : طب انتى متعرفيش نجوى كانت بتصرف البضاعه دى ازاى ؟
سلمى : لا معرفش
محمود : طب انا اعملك ايه طب
سلمى : انا هكلم نجوى تيجى تاخد البضاعه وارجع اشتغل معاها
محمود : اوعى انا حالف يمين طلاق
اقولك نروح لاى مطعم نديلو الحاجه
سلمى : مينفعش لان الفراخ دى فراخ بلدى والمطاعم بتشتغل بفراخ بيضه
محمود : بقولك ايه انا داخل انام فوضيها وخلصينى مش عاوز دوشه
سلمى : طب اكلم منير يتصرف هو يعرف سليمان اللى كان بياخد الحاجه
محمود : خلاص كلمى منير
سلمى : الو ايو يا منير ازيك
منير : تمام الحمد لله ازيك انتى وازى محمود وذياد
سلمى : الحمد لله
بقولك ايه يا منير انا معايا بضاعه ومش عارفه اوزعاها
منير: اه طب هتعملى ايه ؟
سلمى : انا عارفه انك بتعرف سليمان اللى كان بياخد الحاجه من نجوى ممكن تكلمو وتديلو الحاجه
منير : ماشى انا ممكن اكلمو بس هتجيبى الحاجه ازاى من غير عربيه ؟
سلمى : مانا مش عارفه انا من ساعت ما نجوى سابتنى والدنيا باظت
منير : عندك حق طيب ما تحولى توزعى الحاجه دى عندك
سلمى : ازاى بس يا منير كلم سليمان وقولو وكمان عمرو اللى ده اكتر من مره هنا انا مش معايا تليفونه
منير : لا انا معاييش رقم عمرو ده
سلمى : حاول تساعدنى يا منير بجد انا شاريه حاجات ولو ماتباعتش هفلس هرجع زى الاول
منير : ماشى اقفلى وانا هكلم سليمان
سلمى : ماشى السلام عليكم
سليمان : انا والله عندى بضاعه من نجوى ولسه موزعتهاش
منير: طب متعرفش حد يساعدنا وياخودهم
سليمان : كنت ساعدة نفسى وصرفت اللى عندى
منير : طب نجوى لما كان بيفيض معاها بضاعه كانت بتعمل ايه ؟
سليمان : ما دا السر الى مش عارفو وهموت واعرفو كانت بتاخد العربيه ببضاعه حولى 5000 جنيه وتبيعها كلها ازاى مكنتش تقولى
منير: طيب يا سليمان متشكر
اه طيب معاك رقم عمرو ؟
سليمان : اه معايا
منير : طب ممكن تدوهونى ؟
( وبعد كام ساعه خرجة تقى من العنايه وراحت غرفه عاديه )
نجوى : حبيبتى حمدالله على السلامه
تقى : اااا اااا
نجوى : ارتاحى انا جنبك
حمزه : وانا كمان جنبك
نجوى : طمنينى ها
تقى : ( ابتسمت ) اااا ااااااا
نجوى : الاتنين ؟
تقى : اااا ااااااااه
نجوى : يا حبيبتى يا حبيبتى
حمزه : فى ايه ؟
نجوى : مفيش حاجه ( فضلت تبوس فى تقى وتحضن فيها وهى فى سريرها )
الهام : الحمد لله يا رب
ام فارس : مالك يا الهام بتعيطى ليه ؟
الهام :مفيش يا ماما
ام حمزه : ( اخدة ابو حمزه على جنب وهى شايله مصطفى ) نبيل كفايا بقى متعملش مشاكل
ابو حمزه : انتى عوزانى اسكوت عن الحق
ام حمزه :زى ما سكت اول مره مع تقى اسكت عن جنى
وبعدين جيجي وجنى عملو عمله سوده واهو تقى تخرج من عمليه تدخل فى عمليه
جنى بكرا تخرج وتعمل عملية تجميل وتبقى كويسه
ابو حمزه : مش صعبانه عليكى بنت اختك ؟
ام حمزه : صعبانه عليا بس انا مش هخرب حيات ابنى عشان بنت اختى نجوى لو اتحبست تقى مش هترجع البيت
وكمان انته اهو بنفسك تقى فيها اللى فيها وياعينى لا قدره تقول هى فيها ايه لاكن جنى بكرا تبقى زى القرده
لايمها بقى وبص على مصلحتك ومصلحت ابنك وشوفو شغلكم
ابو حمزه :انتى اللى بتقولى كدا ؟
ام حمزه : عشان مصدقه نجوى هى فعلا متعرفش عنون جنى فين وكمان خلاص هى مامتتش لايمها بقى واسكت وكمان قول لماهر خلاص وقولو ان نجوى معملتش حاجه
خلص الموضوع يا نبيل مش عاوزين مشاكل
بدل ما يروحو يبلغو على حمزه انو ضرب تقى جنى وقتها هتنفعنا بأيه
ابو حمزه : لازم كل واحد غلط يتعاقب
ام حمزه : طب انا بقولهالك اهو نجوى معملتش حاجه ولو زى مانته بتقول اجرة واحد هو فين ولو لقيتو اكيد هتنكر
اسكوت خلى تقى ومصطفى يرجعو البيت كفايا بقى اللى احنا فيه
عربى : ايه ده انته بتعمل ايه ؟
هيثم : بص الولاد بيلعبو كوره
عربى : اه بيتسلو ما تنزل العب معاهم
هيثم :لا انا بحب اتفرج بص زكى بيلعب حلو اوى
وكمان الواد ده اسمو ايه ؟
عربى : اه الطويل ده اسمو عثمان
هيثم : دول اكتشاف
( داخلت شوقيه ) ايه ده انته لسه هنا ؟
هيثم : اها تعالى اتفرجى معانا
شوقيه : مامشتش ليه ؟
هيثم : ( بوشوشه ) بعد ما نتجوز هقولك مش دلوقتى عشان عمو عربى واقف
عربى : كفايا خبط ورقع بقى بالكوره دى
هيثم :لا لا سبهم انا بحسب لهم الوقت عشان اشوف هما قوة تحملهم قد ايه ؟
عربى : مش فاهم ؟
هيثم : مش مهم
شوكى اعمليلى عصير لو سمحتى
شوقيه :حاضر اعملك انته كمان يابا ؟
عربى : اعملى
( داخلت شوقيه تعمل العصير )
عربى : عاوز اتكلم معاك يا هيثم
هيثم : نعم يا عمو
عربى : هتدفع مهر كام ؟
هيثم : حضرتك عاوز كام ؟
عربى : انته عاوز تجهز كام اوضه ؟
هيثم : لا شقتى انا وبوسى مش محتاجه فرش فيها كل حاجه
عربى : يعنى مش عاوز جهاز ؟
هيثم : لا
عربى : طب الشبكه
هيثم : انا وشوكى نروح ننقى الشبكه اللى عجبها وهجبهالها
عربى : طيب المؤخر ؟ انا عاوز 10 الف جنيه
هيثم : اوك
عربى : طيب والدخله هنا فى البلد
هيثم :اوك بس انا هاخودها معايا القاهره بعد الجواز
عربى : ماشى ما هى هتبقى مراتك بقى برحتك
ايه رئيك تتجوزو فى اوضت سراج احنا كنا جايبين فيها اوضة نوم جديده عشان كان هيتجوز بس محصالش نصيب ولا تحب تجيب جديد ؟
هيثم :بص اعمل اللى انته عاوزو سبنى اتفرج بقى
شوقيه : العصير
هيثم : شكرا يا شوكى
عربى : ايه شوكى شوكى ده ؟
هيثم : بدلعها اصل شوقيه تتدلع ايه ؟
عربى :اها بتدلعها ماشى
هدى : هى هتخرج من المستشفى امته ؟
فارس : كمان يومين يعنى الثلاثاء
هدى : وهتسبها تروح لحمزه ولا هتيجى هنا
فارس : انا محتار مش عارف
هدى : بص انا عارف انك وراك مشاكل كتير نجوى وتقى واكتر من حاجه بس
فارس: بس ايه ؟
هدى : ماما عاوزه تروح لخالو
فارس: ما تروحلو هو انا ماسكها
هدى : تروحلو ازاى بس دى كلمتو فى التليفون مش بيرد وكمان نجوى بتقول هيتجوز يوم الخميس
فارس: هدى حبيبتى انا مش فاضى لهيثم وامك انا فيه اللى مكفينى سبينى ارتاح كام ساعه علشان اقوم اذاكر ساعتين والبس واروح لامى ولتقى ارجوكى انا مش فاضى لخالك وامك
هدى : طب فى موضوع تانى كدا بس وراحمة عمى ما تزعل ولا تزعق
فارس : يادى الليله اللى مش فايته فى ايه ؟
هدى : انا انا حامل
فارس: نعم حامل دا الواد عندو سنه وكام شهر ليه تعملى كدا ؟
هدى : وطى صوتك وافهمنى انا ماليش داعوه امك السبب والله
فارس: امى ازاى افهم ؟
احنا مش متفقين نستنى 5 سنين
هدى : اه بس امك قالتلى اجيب العيال ورا بعض كدا يكبرو مع بعض وانا لقيت كلامها صح
فارس: قومى من قدامى
هدى: اسمعنى بس
فارس : قومى بدل ما هديكى فى وشك قومى
هدى: اروح فين دا فكرى والهام باره هروح فين ؟
فارس : ماشى يا هدى ماشى مشيتى ورا كلام امى يا حلوه ابقى قبلينى لو اخدتى ماجيستير ولا دكتوراه
منير : ايوه يا سلمى
سلمى : ها يا منير عملت ايه ؟
منير: انا كلمت عمرو وهو قالى هيجيلك بكرا وياخد منك الحاجه
سلمى : ماشى ربنا يخليك يا رب يا منير الحمد لله
منير: ارتاحى بقى وابقى اشتغلى معاه على طول
سلمى : اه ان شاء الله
( وفى المستشفى حمزه ونجوى وام فارس مع تقى )
حمزه : هى ماما نامت ؟
نجوى : اه اصل ماما مش متعوده على السهر
حمزه : انتى ازاى جمده كدا ومفيش حاجه بتهزك
نجوى : الله اكبر امسك الخشب
حمزه : لا بجد اختك تعبانه وانتى راحه جايه روحتى النيابه انتى ازاى كدا
نجوى : حموزه بطل صداع
عشان تعبانه
( تليفون نجوى رن )
نجوى : ايوه يا عمرو
عمرو : ايوه يا ابله حصلت حاجه كدا قولت اخد رئيك بس لو قولتى لا خلاص
نجوى : ايه حصل ايه ؟
عمرو : استاذ منير اللى كان متجوز حضرتك كلمنى وقالى فى بضاعه عند ابله سلمى اروح اخودها واوزعها زى ما بنوزع الحاجه كدا اروح ولا لا
نجوى : روح يا عمرو لو عاوز
وبعدين دا رزقك
عمرو : طب اوزع فين ؟
نجوى :عند المدارس روح مدرسة mcr دى فى ناس كتير بتشترى
عمرو : طب مانا كدا هاخد الفلوس ؟
نجوى: ماشى بيع الحاجه وابقى ابعت لسلمى الفلوس على حساب الكاش
او زى ما تتفق معاك
عمرو : خلاص يا ابله هروحلها وانتى مش عوزانى ؟
نجوى : اول ما اعوزك زى المره اللى فاتت هكلمك
عمرو : ماشى شكرا يا ابله
حمزه : مين عمرو ده وبيكلمك ليه دلوقتى الساعه 12 ؟
نجوى : وانته مالك انته اخويا ابويا جوزى عشان تحاسبنى خليك فى نفسك
حمزه : ماشى يا نجوى ( وسابها وخرج باره الاوضه )
نجوى : تقى تقى
تقى : اااا اااا
نجوى : انتى كويسه ؟
تقى : اه
بسسسس
نجوى : المهم سمعانى ؟
تقى : هههه ااااه
نجوى : مبروك يا قلبى انتى
حمزه : ايوه يا ماهر انا عرفت مين الولد اللى عمل كدا مع نجوى
ماهر : مين ؟
حمزه : اسمو عمرو وهيكون بكرا قدام مدرسة mcr اللى فى المهندسين عارفها
ماهر : اه طبعا عارفها
بس هيكون الساعه كام
( وتانى يوم راح عمرو اخد البضاعه من سلمى وراح قدام المدرسه الساعه 2 وقت خروج الطالبه واول ما فتح الباب البوليس )
الظابط : انته عمرو ؟
عمرو : ايوه انا فى ايه ؟
الظابط : انته تعرف نجوى مصطفى ؟
عمرو : ايوه ابله نجوى
الظابط : هاتوه ( اخدوه وركبوه البكس واخدو المحكمه)
وكيل النيابه : انته بتشتغل مع نجوى مصطفى عبد الرحيم ؟
عمرو :ايوه بس فى ايه انا معملتش حاجه
وكيل النيابه : انته متهم بمساعدة نجوى بانك قمت برش ماية النار على جنى كريم
عمرو : انا لا انا ماليش داعوه جنى مين والله ابدا وكتاب الله ابدا
وكيل النيابه : ما تنكرش الادله كلها ضدك
عمرو : انا لا والله مين جنى دى وانا هعمل كدا ليه ؟
وكيل النيابه : ( داس على الجرس ) خود الواد ده نزلو فى الحجز عقبال ما تيجى نجوى ونشوف
( وبعد شويه فى ظابط راح جاب نجوى تانى )
نجوى : تانى يا فاندم انا قولتلك انا معاملتش حاجه
وكيل النيابه : استنى بس لما تشوفى شريكك
( داخلو عمرو )
عمرو :ابله انا عملت حاجه يا ابله انا غلبان حرام عليكم دانا بصرف على ابويا العيان وامى واخواتى
نجوى : ده عمرو مالو ومال جنى وانا كمان ماليش داعوه بيه وقولت لحضرتك قبل كدا هات شهود او فين الدافع انى اعمل كدا
وكيل النيابه : طب انتى ليه منفعله
نجوى : عشان عمرو ده بيشتغل معايا وفى حالو انتو جرجرتوه
وكيل النيابه : انتوعملتو مصيبه دا شروع فى قتل
نجوى : طيب انا دلوقتى بقولك انا معملتش حاجه وده عمرو مجرد واحد بيشتغل معايا ومالوش داعوه بحاجه
وكيل النيابه : مش انتى اللى تقولى انتى تجوبى وبس
نجوى : طب ممكن اخر حاجه اقولها شوفو جنى دى فين واعرضو عليه عمرو والله قالت هو اللى عمل كده خلاص
وكيل النيابه : قرارت النيابه حبس نجوى مصطفى وعمرو عباس 4 ايام على زمة التحقيق وعرض عمرو عباس على المجنى عليها للتعرف عليه
عمرو : والله ما عملت حاجه والله ما عملت حاجه قولى حاجه يا ابله نجوى
( وتانى يوم اخدو عمرو وراحو بيه المستشفى لجنى )
وكيل النيابه : بصى كدا يا جنى هو دا اللى رمى عليكى المايه ؟
جنى : مش عارفه
عمرو : ابوس رجلك قولى حاجه انا مظلوم والله
وكيل النيابه : اخرس ومتنطقش
عمرو : حاضر يا باشا
جنى : طب ممكن يقرب
عمرو : اهو قربت قولى بقى مش انا ونبى
جنى : لا مش هو التانى كان رفيع وقصير دا طويل اوى
عمرو : الحمد لله اهو مش انا
وكيل النيابه : يعنى مش ده اللى رش ليكى وجرى
عمرو : اجرى ايه يا باشا دانا مركب مسمار فى رجلى مقدرش اجرى
جيجي : لف كدا ورينى ظهرك
عمرو : اهو
جيجي : لا مش هو التانى فعلا كان اقصر من ده وارفع بكتير
( وبعد شويت تحقيات قرارت النيابه الافراج عن عمرو ونجوى واول ما عمرو اخد عربيتو وخرج من النيابه )
عمرو : بصى يا من انهاردا لا تكلمينى ولا تتصلى بيه وملكيش داعوه بيه ماشى كانت معرفه سودا ( وسابها ومشى )
نجوى : حقك مش هلوم عليك
الو ازيك يا ماما انتى فين ؟
ام فارس: عند اختك فى البيت
نجوى : هى رجعة بيت حمزه
ام فارس : اه
نجوى : هى عرفت ان جوزها بلغ عنى وبقالى يومين مرميه فى الحبس ؟
ام فارس : لا محدش قالها
نجوى : وفارس فين مسئلش عليا ليه ؟
ام فارس: بعدين يا نجوى سلام دلوقتى
نجوى : بتقفلى فى وشى ماشى
فارس : انتى اللى عملتى كدا صح ولا لا
نجوى : يعنى انا جايه بيتك عشان تزعقلى وتتهمنى ؟
فارس : ازعق انتى عملتى مصيبه ليه عملتى كدا
نجوى : عشان مالقتش راجل ياخد حق اختى
فارس : وانتى كدا اخاتى حقها ؟
نجوى : ايوه
فارس : انا مش عارف اقولك ايه مش عارف بجد انا مكسوف من اللى انتى عملتيه اقولك ايه بس
نجوى : لا متقولش حاجه انا همشى
فارس : هتمشى فين ؟
نجوى : هروح لتقى ( وسابتو ومشيت)
( نجوى رانت الجرس وحمزه فتحلها الباب )
حمزه : انتى ايه جابك هنا ؟
نجوى : جايه اشوف اختى
حمزه : ملكيش اخوات هنا واطلعى باره
نجوى : حمزه متعملش معايا كدا
حمزه : المجرمين الى زيك ميدخولش بيتى ( وقفل الباب فى وشها )
نجوى : ماشى يا حمزه
ماشى
سلمى : الو ايوه يا عمرو البضاعه اخباره ايه ؟
عمرو :بقولك ايه البضاعه باظت متكلمنيش تانى انا مش عاوز اعرفكو
سلمى : يعنى ايه انته ازاى تكلمنى كدا
عمرو : هو كدا واعلى ما فى خيلك اركابيه البضاعه باظت روحى خودى فلوسك من نجوى
سلمى : الو الو
نجوى ردى يا نجوى ردى
هدى :انتى برضو هتسفرى ؟
ام هدى : اه طبعا دا فرح هيثم كمان يومين لازم اكون جنبو وكمان اشوف مين شوقيه دى
هدى : طب استنى سافرى مع نجوى
ام هدى :هى فين نجوى اصلا من ساعت ما مشيت امبارح بليل مش باينه
هدى : عادى هى بتغطس كدا وبتبان لوحدها
ام هدى : بجد فارس كان صعب معاها اوى
هدى : هى اللى غلطانه ازاى تعمل كدا وبنت الايه مش سايبه وراها دليل واحد
ام هدى : بس انا مش مصدقه ان نجوى تعمل كدا
هدى : الله اعلم بقى
ام هدى : عندك حق الله اعلم انا هروح بقى عشان القطار الساعه 3
هدى : طب انتى قولتى لخالو انك هتروحى ؟
ام هدى : اه طبعا
يلا سلام
ام فارس : ها لقيت اختك ؟
فارس : لا وسئلت عليها كل اللى يعرفوها مرحتش لحد
ام فارس : هتكون راحت فين دى
فارس : هى ماشيها غلط تستاهل اللى يجرالها
ام فارس : طب روح بلغ البوليس دى من امبارح بليل ولحد دلوقتى داخلين على 12 بليل اهو
فارس : هروح اقولهم ايه ؟
( جرس الباب رن )
فارس : اهلا هو انتى اتفضلى
ام فارس : انتى كنتى فين يا بت ومالك كدا معيطه ولا مالك
نجوى : محدش سئل عليا ليه ؟
فارس : ماحنا عرفين انك مجنونه ؟
نجوى : اه مجنونه
انا جيت اخود حاجاتى اللى هنا ومسفره
فارس : مسفره دلوقتى الساعه 12
نجوى : ماما انا هفضل عايشه هناك عند عمى ونصيبك انتى وتقى هحولو فى حسابك
انتى وتقى ولو عوزتونى ابقو كلمونى
فارس : انتى كنتى فين يا بت ؟
نجوى : عاوز تعرف ؟
فارس : اه
نجوى : انا نزلت من هنا روحت عند تقى حمزه طرادنى نزلت من عندو وانا بعيط
ركبت العربيه و كنت هرجع على هنا بس غيرت رئيى وروحت عند سليمان
فارس : طب ايه اللى فى وشك ده مالك كدا ؟
نجوى "