#قلب_فاضي
الحلقه { 14 }
نجوى : وانتى كمان
سلمى : انا لقيت حل للمشروع بتاعك خلاص الازمه اتحلت
نجوى : ازاى ؟
سلمى : بصى تعاليلى بكرا البلد عند امى وانتى هتفهمى كل حاجه
نجوى : لا انا اليومين دول عندى مشاكل فى البيت مش هقدر اروح فى مكان
سلمى : ليه متخنقه مع منير ولا ام قويق
نجوى : هههههه ضحكتينى وانا مغمومه
سلمى : ليه مالك قوليلى
نجوى : فارس عاوز تقى تروح عندو البيت فى مصر وبيقوم عليا ويقول انى انا انانيه وعاوزه تقى تفضل فى البيت عشان ان ارتاح وهى اللى تشتغل فى البيت وتتعب
سلمى : لا دا مش كلام فارس دى تلاقى الحربايه مراتو وحماتو
نجوى : اه مانا عارفه بس انا اللى مزعلنى ان امى عايمه على عومو
سلمى : طب وانتى هتعملى ايه هتسبيه ياخد تقى دى غلبانه دول هيلعبو بيها الكوره
نجوى : مش عارفه هما حرين عشان مايقولوش انى انا اللى انانيه
سلمى : طب خلاص شوفى كده بس بجد تقى صعبانه عليا
نجوى : قوليلى بقى ايه الحل اللى انتى لقتيه ؟
سلمى : لا مش وقتو انا هرتبلك الدنيا هنا وانتى تبقى لما تروقى كده تعالى خودى الانتاج دانا هبهرك
نجوى :ماشى بس حاجات نضيفه يا سلمى مش واخده هرمونات او اعلاف حيونات
سلمى : كلو اكل بيتى حتى الارانب والبط والوز لا بقولك هبهرك
بس بقى انا شركتك ماشى ولو على الفلوس انا ممكن اخد قرض من البنك
نجوى : بصى انا مش فهمه منك حاجه هنتكلم بعدين
سلمى : خلاص ماشى يا نوجى سلام
منير : خودى عملتلك ليمون عشان تروقى دمك
نجوى : تسلم اديك يا حبيبى
منير : لسه بتفكرى فى نفس الموضوع ؟
نجوى : اممممم بس انا مش عارفه اعمل ايه انا مش متعوده ابعد عن تقى
منير : انتى مش بتروحى القاهره عشان شغلك انتى وسليمان ؟
ابقى روحى شوفيها
نجوى : ايه صح انته جاتلك الفكره دى ازاى ؟
منير : علشان انا باره المشكله فا اللى باره المشكله دايما بيشوف حلول اللى جوا المشكله مش شايفها
وكمان فى انتر نت وواتس ممكن طول النهار والليل تبقو مع بعض تتكلمو
لا بالنهار بس بليل لا
نجوى : هههههه اشمعنى بقى بليل لا ؟
منير: عشان بليل ده بتاعى انا يا جميل
نجوى : منير الليمون هيدلق اوعى بس بقى
منير: واحده بس وحده
نجوى : استنى بس طب الكبايه ( وقامت جريت منه على اوضتها )
منير: بتجرى منى فين هقفشك هقفشك
سيده : مالك يا سليمان شايل طاجن ستك ليه ؟
سليمان : المهبوشه نجوى من ساعت ما اتجوزت ماجاتش والسكان عاوزين حد ينظف وطلبين نجوى بالاسم
سيده : مش عروسه هتسيب عارسها وتيجى
سليمان : طب اعمل ايه فى السكان ؟
سيده : يا خويا هتعمل ايه استنو يوم اتنين هتيجى هتيجى يعنى هتروح فين
سليمان : بقولك ايه روحى اشترى كارت لما نكلمها انا رصيدى خلص
سيده : وهو انا لسه هروح استلف 3 جنيه وخلاص
سليمان : دانتى كوسليه يا ساتر طب روحى اعمليلى شاى
سيده : هو انته عاوز تقومنى وخلاص مش عامله حاجه انا طول النهار مهدوده
ولا اقولك انا هروح اتفرج على المسلسل الهندى لين وباسل
سليمان : بقو فى الحلقه الكام دلوقتى ؟
سيده : 130
فارس : تقى متبقيش دماغك نشفه انتى هتتبسطى معانا اوى
تقى : انا مقدرش اقعد من غير نجوى
هدى : ليه هو انتى جربتى تبعدى عنها اصلا وبعدين اهو ما هى سابتك وبتمشى وبتنزل تشتغل ومش بتخدك معها كانت فكرت فيكى وقالت تخدك تشغلك انتى كمان فى الشركه اللى هى بتشتغل فيها
تقى : ما هو انتى لو عرفتى تقى بتشتغل ايه مش هتقول عليها انانيه دى هى مش عاوزه تتعبنى
هدى : هى قالت ايه ؟
فارس : بتقول هى مش عاوزه تتعبها وبعدىن انا عارف نجوى بتشتغل ايه بس ممكن يعنى تشفلك حاجه تانيه زى ما شافت لنفسها
هدى : ولو مفكره انها مش عاوزه تتعبك لا دى مش عوزاكى يبقى معاكى فلوس زيها وتفضلى طول الوقت محتجالها
ابو فارس : هو فى ايه انته بتقوم اخواتك على بعض يا فارس ولا ايه ؟
الهام : انا مش عاوزه اتكلم من بدرى بس اه يا بابا عندك حق دى تقى طول عمرها اللى فى اديها لتقى دى عمرها ما اكلت حاجه عندى وتقى مش معاها غير وخلت شويه لتقى
هدى : احنا برضو هنقوم تقى على نجوى احنا عوزين المصلحه يا عمى
ام فارس : عندك حق البت طول ما هى هنا لابتروح ولا بتيجى ومحدش بيشوفها لاكن فى مصر ان شاء الله ربنا يعدلهلها
تقى : قولتلك انا مش هتجوز ومتتكلميش فى الموضوع ده تانى
ام فارس : لا ايه رئيك بقى هتتجوزى وهتروح مع اخوكى يا تقى ونشوف كلام مين اللى هيمشى
الهام : لا بقى محدش هيعمل حاجه تقى مش عوزاها
ام فارس : طبعا مانتى عاوزها جنبك وكل شويه ياتقى تعالى اغسلى السجاجيد ، يا تقى عاوزين نصبن الحطان ، يا تقى العيال خليهم معاكى انا تعبانه
الهام : انا يا ماما طب انا اسفه يلا يا عيال نمشى امسك اخوك الصغير يا تامر
فارس : استنى طيب يا الهام
الهام : لا انا هروح بيتى انا مش هتدخل تانى فى حيات حد فى الاخر مطلعانى انا بشغل اختى عندى شكرا بجد يلا يا عيال ( وسابتهم ومشية )
تقى : ماما متعمليش مشاكل وبعدين هدى هترجع شغلها وفارس كمان انا بقى هقعد فى الشقه لوحدى ؟
هدى : ماما معاكى وكمان خالى هيثم معاكى وكمان هيثم الصغير
ام فارس : اهو هدى قالتلك هتروحى يعنى هتروحى
ابو فارس : ايه هتمشيها من البيت غصب عنها وكمان غصب عنى هو انا عشان تعبت خلاص مبقاش ليه كلمه ؟
ام فارس : ما اصل لو الكلمه كلمتك كنا نقول ماشى بس انته ماشى على دماغ نجوى والكلمه كلمت نجوى
ابو فارس : ايه كلمت نجوى طب يمين طلاق
فارس : بابا خلاص انا كل اللى عاوزو ان تقى تيجى عندى يومين مش اكتر لاكن متوصلش للطلاق والحلفان
تقى : انا مش هروح عند حد وكمان يلا مش خلصنا السبوع انا عاوزه اروح
ابو فارس : يلا يا بنتى انا نازل معاكى هتيجى ولا لسه قاعده ؟
ام فارس : لا هاجى معاكم علشان احضر الشنطه لتقى وهتروحى مع اخوكى يا تقى ايه رئيك بقى
( روح ابو فارس ومعاه ام فارس وتقى على البيت ابو فارس وام فارس داخلو الاوضه بتاعتهم وتقى ملقتش نجوى فى الصاله اتكسفت تخبط عليها فضلت فى اوضتها زعلانه )
ابو فارس : زعلتى كل العيال منك ووقعتى كل العيال فى بعض
ام فارس : انا عاوزه البت تتجوز كفرت انا ؟
ابو فارس : وهو انتى فكره ان اول ما تقى تنزل مصر العرسان هيجرو عليها ؟ مستنينها على الموقف ولا ايه ؟
ام فارس : ام هدى قالتلى ان الشباب فى مصر لو حب واحده خلاص بيتجوزها ميهموش بقى كلام امو
ابو فارس : ومقلتلكيش كمان ان ممكن يتلعب ببنتك وممكن حد يضحك عليها زى ما ام هدى ضحكت عليكى كده
ام فارس : انا محدش يقدر يضحك عليا دانا اوديها البحر وارجعها عطشانه
ابو فارس : اه صح افهمى ياللى مابتفهميش دى عاوزه تقى تروح تشيل الواد لبنتها وتطبخ وتنضف وهى بنتها هدى تروح الشغل وترجع تاكل على الجاهز وتنام افهمى
ام هدى : مش مهم المهم البت تتجوز
ابو فارس : انا راجل صاحب مرض ومش قادر جبتيلى الظغط والسكر والكلى هتجبيلى ايه تانى
ام فارس : انا يا مصطفى دى اخرتها وانا اللى صبره معاك ومستحمله وماشيه بما يرضى الله معاك عمرى ما قولتلك عاوزه زى فولانه ولا هتلى زى علانه كده برضو اخرتها
تشكر يابن الناس ما هو كده اخرت الغز علقه مانته لو كنت متجوز واحده زى رزقه كنت تعرف قيمتى
ابو فارس : مفيش فيده فيكى انا هنام
ام فارس : نام انا هروح اشوف تقى واحضر لها الشنطه ( وخارجت من الاوضه وقفلت الباب )
ابو فارس : مانا لو كنت خلفت راجل ماكنش خلى مراتو وحماتو يضحكو على امو انا مخلفتش غير نجوى اصلا
ام فارس : ايه قعده كده ليه قومى حضرى شنطتك شوفى هتخدى ايه ؟
تقى : مش هاخد حاجه ومش هروح ولو مش عوزانى فى البيت هروح اقعد عند الهام
ام فارس : انتى تعملى اللى بقول عليه من غير كلام فهمه ولا لا وهتروحى يعنى هتروحى
تقى : ماما انا مقدرش اسيب نجوى
ام فارس : يقطع نجوى وسنين نجوى
نجوى: سامع بودنك بتقول ايه امى بتقول يقطع نجوى وسنين نجوى اعمل ايه انا دلوقتى ؟
منير: امسكى موبيلك وابعتى رساله لتقى وقوللها اسمعى كلام ماما ولمى شنطتك ولما تنام انتى روحلها واتفقى معها زى ما اتفقنا
نجوى : لا انا هروح اتخانق مع امى
منير : ( مسكها من قفاها ) يا بت بلاش نطح الصعيده ده انتى اتعديتى من امى
نجوى : طب خود الموبيل اكتب انته عشان انا شايطه
منير : طيب هاتى ( كتب الرساله وبعتها ) خلاص اتهدى بقى لما امك تنام
نجوى : طب منير ممكن طلب بس ونبى وافق عشان خطرى
منير : ايه تانى عاوز ايه ؟
نجوى : لو تقى هتسافر مع فارس بكرا سبنى انام جنبها الليله عشان خطرى هى هتوحشنى اوى
منير : بس كده حاضر يا نجوى روحى نامى جنب اختك
نجوى : تعرف دائما كنت ادعى ربنا قبل ما اعرفك يعنى كنت اقول يا رب ارزقنى انا وتقى بأزاوج صالحه والحمد لله ربنا استجاب دعائى وجوزنى لزوج صالح زيك
منير: يعنى انا صالح لا انا مش صالح ؟
نجوى : اومال انته ايه ؟
منير: دا انا صلاح تعالى بقى ( وفض يزغزغ فيها عشان تضحك )
نجوى : خلاص خلاص سبنى بقى احنا اسفين يا صلاح
( بعد ما ام فارس نامت قامت نجوى وداخلت عند تقى )
نجوى : ( قربت منها ومسحت دموعه ) بس متعيطيش
تقى : انا مش عاوزه امشى واسيبك وهدى الزفت دى عماله تقول كلام وحش عليكى وعاوزه توقع بينى وبينك
نجوى : قوليلى قالت ايه ؟
تقى : ( بعد ما قالتلها كل الكلام اللى حصل ) بس وماما بعد ده كلو ماشيه على كلام ام هدى
نجوى : ماشى يعنى حتى بابا والهام مش وفقين ؟
تقى : اه
نجوى : تقى طب تمام بصيلى بقى وركذى لما تروحى هناك هتعملى ايه
تقى : انا مش عاوزه ابعد عنك
نجوى : مش هتبعدى عنى ليل نهار انا فتحه الاسكايب والواتس والشات بتاع الفيس هنكلم ونشوف بعض على الموبيل والنت هيكون شغال على طول
وكمان كل ما انزل القاهره اروح لسليمان هجيلك
تقى : يعنى هتسبيهم يخدونى ؟
نجوى : طب قوليلى اعمل ايه ماما مصممه وفكره انى انا مش عوزاكى تتجوزى مع ان والله ابدا انتى عارفه
تقى : عارفه هما عملو فتنه منهم لله بينك وبين ماما
نجوى : وانا مش هسكت بصى بقى وركذى
انتى تروحى بكرا مع فارس زيك زى ما هدى بتيجى هنا ضيفه متشليش اليسمينا من الارض
الواد اللى عوزينك تقعدى بيه اوعى تغيريلو ولا تعمليلو حاجه طول ما هدى فى البيت اول ما هدى ترجع ارميهولها وادخلى نامى ولا حتى افتحى التلفزيون اتفرجى عليه
ولو على الاكل انتى كلى قبل ما هما يوصلو البيت او بعد ما هما يمشو عشان متقوميش تغسلى موعين انتى هناك ضيفه فهمه
تقى : طب لو فارس زعق وقالى اساعد هدى فى شغل البيت
نجوى : قوليلو وهى هدى فى بيتنا بتساعدنى انا ونجوى فى شغل البيت
هو اكيد هيقولك هدى هناك بتبقى ضيفه
انتى ردى عليه قوليلو مانا كمان ضيفه وجايه اتفسح يومين وكويس اوى انى بشيل لك الواد وانتو باره
وتروحى مقموصه وداخله الاوضه ونامى
هو هيزهق ويروح مرجعك
تقى : طب الواد زنبو ايه حرام ؟
نجوى : الواد طب بصى طول ما هما مش فى البيت خلى بالك منو لاكن وهما موجودين انتى ملكيش داعوه ماشى ؟
تقى : ماشى
نجوى : وانا زى ما قولتلك هجيلك على طول وهكلمك على طول
تقى : يا حببتى يا نجوى انا بحبك اوى
نجوى : وانا كمان بحبك اوى يلا خودينى جنبك بقى ننام فى حضن بعض
تقى : طب منير ؟
نجوى : لاانا قولتلو وهو قالى انام معاكى
تقى : طيب اوى منير
نجوى : عقبالك يا رب لما تتجوزى واحد طيب كده زى منير
تقى : احكيلك حاجه بس هى مش حاجه اوى
نجوى : ايه قولى
تقى : يوم فرحك كان فى واحد صاحب منير عمال يبصلى ويضحكلى مش عارفه ليه طول الوقت هو قدامى صورتو مش راضيه تروح من بالى
نجوى : ( عملت نفسها متعرفش وان منير محكلهاش حاجه ) دا مين ده ؟
تقى : انا سألت منير وهو قالى اسمو حمزه
نجوى : اه يعنى افهم من كده انك حبتيه ؟
تقى : لا بس مش عارفه نفسى اشوفو تانى
نجوى : انهو واحد ده استنى لما نشوف الصور من الموبيل كده
تقى : تفتكرى يكون متصور ؟
نجوى : اه انا ولاد الهام كان معاهم موبيلى وعملين يصورونا بصى كل الصور اها
تقى : طب ورينى لا مش فى الصوره دى ولا دى برضو لابرضو لا لا لا لا اهو هو ده
نجوى : ايه ده دا موووز اوى وحلو
تقى : شفتى بقى بقولك ايه ابعتيلى الصوره دى ممكن ؟
نجوى : ممكن طبعا بس هتستفيدى ايه لو اختيها ؟
تقى : كفايا انى اشوفو
نجوى : ماشى افتحى البلتوث
( تانى يوم الصبح راحت تقى مع فارس وهدى على القاهره واول ما نزلت من التاكسى نزلت وهى مش شايله حاجه حتى شنطت الهدوم طالعه السلم فاضيه وفارس شايل كل الشنط وهدى شايله الولد )
هدى : تقى خودى شيلى الواد مش هقدر الطلع بيه السلم تقى تقى
فارس : انتى بتندهى على مين مش سمعاكى هنبتديها غباء اطلعى وحده وحده
هدى : والله ما قادره اطلع وانا شيلاه
فارس : بقولك ايه انا شايل 3 شنط اتهدى بقى انا مش طايق نفسى
هدى : خلاص متزعقش
( طلعو لقو تقى مستنيه على السلم قصاد الشقه )
تقى : اتأخرتو ليه على السلم يا فارس ؟
فارس : انتى يا بت مش المفروض تشيلى على الاقل شنطتك ؟ طالعه هانم على السلم تتمخطرى
تقى : انته تشيل انته الراجل مش انا وبعدين انا دايخه من الموصلات انا عاوزه انام هتنيمنى فين ؟
فارس : هنا فى الاوضه دى
تقى : طب دخلى الشنطه بقى
هدى : دى راحه فين دى ؟
فارس : هتنام دايخه من الطريق
هدى : دايخه؟
( اول ما تقى داخلت الاوضه وفارس دخلها الشنطه قفلت عليها الباب وكلمت نجوى على شات الفيس )
نجوى : حلو اوى كده استمرى على كده خليهم يزهقو
تقى : بس انا خايفه من فارس
نجوى : متخفيش هو بكرا ايه ؟
تقى : الحد
نجوى : طيب انا هجيلك بكرا انا لسه راجعه انا وبابا من المستشفى وشويه هروح لسلمى البلد
تقى : ليه ؟
نجوى : عشان المشروع يا بنتى مش انا قولتلك انها كلمتنى وقالتلى انها لقت حل
تقى :اه صح طيب ربنا يوفقك
نجوى : انا هقوم البس بقى ماشى
تقى : منير هيروح معاكى ؟
نجوى : اه مانا معرفش اروح لوحدى اول مره اروح
تقى : ماشى كده اطمنت عليك بحسبك هتروحى لوحدك
نجوى : ربنا يخليكى ليه سلام
ام حمزه : بتعمل ايه يا حموزه
حمزه : على الفيس يا ماما
ام حمزه : بتكلم الولد صحبك اللى كان بياكل سندوتشات الزبده بالمربى ده ؟
حمزه : لا يا ماما انا بشوف الاخبار ورئى الناس فى الرئيس الجديد
ام حمزه : وانته مالك بالسياسه لالا ملناش داعوه
حمزه : مش سياسه يا ماما انا بشوف فى امكانيه ارجع اشتغل فى مصر ولا لا بدل الغربه اللى احنا فيها دى وبدل ما اخطط واعمر فى الامارات لا انزل اخطط فى بلدى
ام حمزه : انته مش هتقدر تشتغل فى مصر مش هتسلك هناك كلو بيعمل مقالب فى بعض فى مصر الناجح مش بيديلو فرصه ينجح انته هنا احسن
حمزه : تعرفى يا ماما انا بفكر اعمل مشروع سياحى بين مصر وبين السعوديه
ام حمزه :ازاى ؟ وهى اسعوديه فيها سياحه ؟
حمزه : ما ده الطخطيط بقى بصى انا بفكر نيجى عند البحر الاحمر فى مصر و
ام حمزه : ولا بحر احمر ولا بحر اخضر انته متعشتش انا هقوم اعملك عشا وانته متفكرش كتير انته خاسس خود كل العنب ده لورجعت يا حمزه ولقيت عنبايا واحده انته حر
( وقامت وسابتو )
حمزه : اه ماما هتزعل
ام حمزه : اه ماما هتزعل
حمزه : انا حاسس انى رايح اولى ابتدائى انا مش عرف اطول دقنى اطول من كده ايه عشان تحس انى كبرت
محمود : مش تعقلى بقى يا سلمى وتيجى
سلمى : انا عقله بس انا مش هرجع انا هشتغل انا ونجوى هنا
منير : انا جبت محمود معايا عشان نتكلم بعقل امى وسومه ياما عملو فيكى يعنى مش جديد عليكى
سلمى : اديك قولتها كفايا بقى يا منير الكيل طفح من اللى بشوفو
محمود : طب معلش عشان خطرى
( داخلت ام سلمى )
ام سلمى : بس يابنى ابو سلمى الله يرحمو مات وسابلى سلمى واختها انا اللى كبرتهم وجوزتهم عمرى ما مديت ايدى عليهم تيجى امك على اخر الزمن وتضربها وتقول عليهم بتاعت اعمال ليه ؟
محمود : هى الرسمه الزفت اللى انتى رسمتيها السبب
سلمى : ولو انا مش هرجع وهعيش هنا مع امى
محمود : طب انا
ام سلمى : تعالى عيشو معايا البيت عليا فاضى اخت سلمى اتجوزت وسافرت الكويت مع جوزها تعالو عيشو معايا
محمود : وانا كل يوم هسافر من كفر الصارم لحد بنها ؟
سلمى : دى 15 دقيقه بالعربيه يا محمود
منير : بس ماما هتعمل مشاكل
سلمى : عادى ما هى كده كده بتعمل مشاكل
محمود : يعنى ده اخر كلام عندك ؟
سلمى : اه انا مش هسيب امى
نجوى : بص يا محمود بجد سلمى عندها حق بس بصى يا سلمى عشان المشاكل يومين هنا ويومين هنا عشان خطرى
سلمى : يا نجوى مانتى شايفه بعينك
نجوى : معلش ست كبيره اعتبريها زى امك ،اكتر يعنى من اللى عملتو معايا انا وبابا وماما دى حتى تقى اللى لابتهش ولا بتنش مسلمتش منهم
محمود : نجوى لحظى انها امى واختى
نجوى : الله وانا قولت ايه ما دى الحقيقه
ام سلمى : استنى يا نجوى بص يا محمود انا مش بحب خراب البيوت وانا مش هخرب على بنتى
ان شاء الله زى ما سلمى حكتلى هتشتغل هى ونجوى فى يابنى سبها تشتغل تجيب قرش تقدرو تجيبو بيه شقه
محمود : طب زى ما نجوى قالت يومين هنا ويومين هنا
سلمى : موفقه بس يعتزرولى
منير: انتى عارفه ان دا من رابع المستحيلات
سلمى : يعنى ارجع معاكم وكأن معملوش حاجه
منير : معلش خليكى انتى الاحسن
سلمى : بص عشان منعن للمشاكل انا هروح بس هو خميس وجمعه بس وباقى الاسبوع هنا ماشى ؟
محمود : ماشى يوم الخميس تيجى معايا البيت وانا رايح الشغل انتى تروحى عل البيت وانا هروح الشغل ونبات خميس وجمعه ونيجى السبت
سلمى : خلاص اتفقنا
تعالى بقى يا نجوى لما نتكلم فى الشغل جوا تعالى انتى كمان يا ماما
منير : الله طب واحنا نعمل ايه ؟
سلمى : اتفرجو على التلفزيون
ام هدى : انتى شايله الواد هى تقى فين ؟
هدى : من ساعت ما جات داخلت الاوضه وقفلت عليها ونايمه
ام هدى : طب ما تخبطو عليها
هدى : خبط ورنتلها على الموبيل ولا سمعت
ام هدى : طب وبعدين انتى هتروحى الشغل امته ؟
هدى : المفروض السبت الجاى
ام هدى : معلش خليها انهاردا ترتاح هى هتفضل يعنى قفله الباب على طول
هدى : هو خالو فين ؟
ام هدى : نزل يدور على صالت بوليج واسكواش جوزك ده زى قلتو
عملى ايه فى اشتراك النادى ؟
هدى : يا ماما احنا لسه جايين انهاردا ملحقش
ام هدى : طيب يلا خليه يستعجل
بقى وخليه يقدم على النت انا مش عارفه اعمل الباقه من هنا هى 3 ايام وتخلص انا ماشيه بقى
هدى : وهتسبينى ؟
ام هدى : الله هعملك ايه كل واحد يشيل مسؤلية عيالو
سلمى : بصى بقى انا فى اكتر من ست هنا اللى جوزها مات واللى مطلقه واللى عندها ظروف صعبه يعنى على قدهم هما بقى الستات دى عندهم حاجات مربينها بس عشان هما مش بيخرجو من البلد مش بيعرفو يصرفوها ولا يبعوها انا بقى عرضت عليهم انى اخد الحاجه اللى عوزين يبعوها وانا هبعهلهم وبعد كده اديهم ثمنها
نجوى : حلو اوى يعنى هما اللى هيربو ويئكلو وكده ؟
سلمى : اه وكل واحد فى بيتو كل اللى عليكى يوم فى الاسبوع تجيلى تلفى معايا تشوفى ايه اللى ينفع وايه طلباتك وناخدها ونبعهلهم
نجوى : لا احنا نشتريها منهم احسن ليه بقى عشان محدش يطمع فينا احنا ناخدها بسعر ونبعها براحتنا
بس المهم محدش يديهم هرمونات ولا الحاجات دى
سلمى : اومال انا بعمل ايه هنا كل يوم والتانى هروح الف عليهم واراقبهم
كل اللى عليكى تيجى تكشفى على الحاجه مش بتعرفى فيهم ؟
نجوى : اه طبعا دا دراستى اصلا
ام سلمى : ماشى على خيرت الله بس من اولها عشان متختلفوش كل واحد يعرف حسابو ايه
اللى اوله شرط اخرو نور
سلمى : بصى دول 500 جنيه كنت محوشاهم
نجوى : تمام وانا كمان معايا 500
ام سلمى : يبق انتو شركه بالنص الرزق اللى يجى اقسموه بالنص
نجوى : وانا موفقه
سلمى : خلاص نقرا الفتحه
( بعد ما اتفقو روحت نجوى هى ومنير ومحمود روح لوحدو وسلمى فضلت فى البلد عشان المشروع )
ام منير : راجع ايد ورا وايد قدام مستعنتكش ورجعت معاك احسن
محمود : لا يا ماما انا اللى داخل الم هدومى عشان هروح اعيش معاها عند امها
ام منير : "