رواية تضحيه بلا ثمن
الفصل الحادى والعشرون والثانى والعشرون
بقلم عبير سليم
الفصل الواحد والعشرون
يقف ماجد امام غرفة العمليات ومعه فيروز وكنان
فلقد شعرا باهمية هذه الفتاة بالنسبة له
وايضا لاينسوا ان له الفضل الاول والاخير فى كونهما الان زوج وزوجه ولذلك قررا ان يكونا معه اثناء عملية زرع الكلى لسهى
كنان:مالك ياماجد قلقان كده ليه ان شاء الله خير
ماجد:البنت فى امانتى وخايف عليها اوى
كنان:ربنا يطمنك يارب
يخرج الدكتور من غرفة العمليات
يجرى عليه ماجد
طمنى يادكتور الله يخليك
الدكتور:تمام كله تمام
بس مريضه اقعد فى عناية مركزة فترة
لازم اطمن ان كلية اشتغلت
وتقبلها الجسم
واعضاءها كلها ابقى تمام
ماجد:يعنى حتفضل كتير هنا
الدكتور:لسه مش اقدر احدد دلوقتى
يذهب ماجد مع كنان الى المنزل
حيث رفض كنان وبشده ان يقيم ماجد فى اوتيل
ماجد :اتفضل انت خد مراتك واطلعوا اوضتكم
انا حقعد شويه
فيروز:تصبح على خير يا ماجد
كنان:ماجد البيت بيتك ياحبيبي
ماجد:انا حريح هنا شويه واطلع على المستشفى
كنان:ربنا يجازيك خير يارب على اللى انت بتعمله
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
تمر عدة ايام ويتم نقل سهى لغرفه عاديه
ويحرص ماجد على زيارتها ولفترات طويله يجلس بجانبها
ولكن لا يوجد حوار بين ماجد وسهى فقط كل مايحدث
هو انه يطمئن على حالتها ويدعو لها الله بالشفاء
ثم يعود الى بيت كنان ليستريح
ياتى اليه اتصال من يوسف
يوسف:ايه ياام العروسه مش ناوى ترجع بقى
ماجد :يومين كده وجاى
يوسف:لاء ياماجد مش حينفع الله يخليك
المشاكل هنا كتير اوى
والزفت سليم الصاوى مش سايبنا فى حالنا
وانت اللى بتعرف تتصرف مع الزفت ده
انا مبعرفش خالص
ماجد:بس انا مش حينفع اجى بالسرعه دى
يوسف:مفيش حاجه اسمها مينفعش
انت لازم تيجى وبسرعه جدا
ولما الامور تتظبط ابقى ارجع تانى
تحجز فى اول طيارة وتيجى
ماجد ارجوك انا محتاجك متسيبنيش انا ممكن اغرق لوحدى
ماجد:حاضر يايوسف انا جاى
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
ماجد يتحدث الى فيروز
ماجد :ممكن اتكلم معاكى قبل مااسافر بكرة
فيروز:اتفضل معاك ياماجد
ماجد:فيروز انا عارف انى كنت وحش اوى معاكى
عارف انى مهما اعتذرت عمري ماحقدر امحى الحزن اللى سببته ليكى ولا فى اى اعتذار فى الدنيا ممكن يداوي الجرح اللى سببته ليكى
انا اسف يافيروز ونفسي بجد تسامحينى من قلبك
فيروز انا راجع مصر وانتى حتعيشي هنا مع جوزك
وياعالم الوشوش حتتقابل تانى واللا لاء
ومش عاوز امشي غير وقلبي مطمن انك سامحتينى من قلبك يافيروز
فيروز:بص ياماجد
ايوة انت وجعتنى اوى وخلتنى اعيش اسوا ايام فى حياتى
بس والله العظيم وحياة ولادى
اللى انت عملته معايا
وسفرك معايا لحد هنا
وانك انت اللى جوزتنى بنفسك لكنان محى من جوايا اى زعل منك
ودلوقتى مش فاكرة غير انك ماجد اخويا وسندى فى الدنيا
ماجد:متعرفيش كلامك ده ريحنى اد ايه
طب ممكن اطلب منك طلب
فيروز:انت تؤمر ياماجد مش تطلب
ماجد:دلوقتى انا كنت ناوى مسافرش غير لما اخد سهى معايا
بس للاسف يوسف مستعجلنى اوى
وسهى تعبانه والدكتور قال اى حركه فيها خطر على حياتها
عشان كده انا مضطر اسيبها هنا بس بطلب منك تاخدى بالك منها
وتراعيها وتعتبري ده ثواب
وان شاء الله حخلص الشغل ولو ربنا ادانى العمر حرجع واخدها
لكن امانه يافيروز لو مرجعتش والوشوش متقابلتش تانى تخليها هنا شغليها اى شغلانه حتى لو خدامه عندكم بس مترجعيهاش مصر تانى
الا لو هى اللى اصرت
فيروز:حاضر ياماجد اطمن سهى امانه عندى لحد ماترجع تاخدها ان شاء الله
وابقى سلملى على فريده
وخللى بالك منها ياماجد
وحاول تستحملها شويه
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
فى المستشفى
يجلس ماجد على الكرسي المقابل للسرير الذى تنام عليه سهى
ماجد:عامله ايه ياسهى دلوقتى
سهى بضعف شديد:الحمد لله والفضل كله لحضرتك
انا حفضل مديونه طول عمرى ليك
وربنا يقدرنى واقدر ارد لك جزء صغير من جمايلك
علية
ولو انى متأكده انى مهما عملت مش حقدر اوفى جميلك علية
ماجد:متقوليش كده ياسهى احنا مجرد اسباب
وانا معملتش حاجه
سهى :معملتش حاجه ازاى وحضرتك اللى رديت فية الروح من تانى
بعد ماكنت مع الاموات
انا كنت منتظرة الموت فى اى وقت جيت حضرتك واديتنى امل فى الحياة من تانى
انا مش عارفه ازاى حرد جميلك علية
ماجد:بصي ياسهى انا لما طلبت من مختار انه يجيب واحده
اسف يعنى فى اللفظ من البنات الشمال
كان لية شرطين اولا تكون حلوة عشان تجذب نظره
وثانيا تكون فعلا مريضه عشان اللعبه تدخل عليه
وهو جابك وانا اصلا مكنتش اعرف شكلك ولا حتى اسمك
وهو اللى حكالى عنك كل حاجه
وانا لما قررت اساعدك كان عشان اكسب فيكى ثواب
وممكن توبتك عن اللى كنتى بتعمليه يكون فى ميزان حسناتى يوم القيامه
فى حديث عن الرسول صلى الله عليه وسلم بيقول
لأن يهدى الله بك رجلا خير لك من حمر النعم
فترد سهى :عليه الصلاة والسلام
يعنى انا ياسهى مش منتظر منك اى حاجه
غير حاجه واحده بس انك فعلا تتوبي وتبقى كويسه
سهى انتى عندك كام سنه
سهى :٢٤ سنه
ماجد:اتعلمتى لحد سنه كام
طلعت من المدرسه وانا فى تانيه ثانوى
ماجد:بصي يا سهى محدش فينا اختار حياته
انا ابويا مات وانا لسه فى بطن امى
وامى ماتت وانا عيل صغير
وخالى اللى هو صاحب الشركه اللى بشتغل فيها
هو اللى ربانى ولولاه الله اعلم كان حيبقى مصيري ايه
بس بردو انا كمان ذاكرت واجتهدت فى شغلى
لحد ماحققت اللى نفسي فيه
فتبكى سهى
ماجد:سهى متعيطيش
سهى بدموع:والله انا كان نفسي اكون بنت محترمه
كان حلمى انى اكون زوجه وام
فجأه لقيت نفسي كل يوم فى حضن واحد شكل
واتهدت كل احلامى
وبقى كل املى انى اعيش بس لحد اخواتى ميقدروا يقفوا على رجلهم
ماجد:عندك اخوات اد ايه
سهى :جنى فى الكلية ومحمد فى فى الدبلوم
ماجد:طب ومفكرتيش انهم ممكن بعد كده يضايقوا من شغلتك دى
سهى:عارف ياباشا انا خايفه ييجى اليوم اللى يكرهونى فيه ويخرجونى من حياتهم
مع انى والله ضحيت بنفسي عشان ميترموش فى الشارع
ماجد :خلاص يا سهى
يبقى توعدينى دلوقتى
انك حتنسي سهى بتاعة زمان ونبدا من اول جديده ونضيفه
سهى:اوعدك والله
ماجد :طيب بصي ياسهى دلوقتى انا مضطرارجع مصر بكرة ضرورى
انتى حتفضلى هنا وفيروز حتخللى بالها منك
لحد ماارجع
تسمعى كلامها
مفهوم
لو ربنا كتبلي عمر حرجع وحاخدك
حشوفلك شغلانه شريفه محترمه شقه تعيشي فيها انتى واخواتك بعيد عن جوز امك الزباله ده
اما لو ربنا مااردش ان الوشوش تتقابل تانى حتفضلى هنا فيروز حتشغلك هنا
وانتى ممكن تبعتى الفلوس لاخواتك
المهم اياكى تحكى لاى حد عن ماضيكى انتى فاهمه
اى حد يسالك عن معرفتنا ببعض قولى انك قريبة واحد شغال عندى مش اكتر
مش عايز حد يبص لك بصه وحشه
انسي الماضى وافتحى صفحه جديده
سهى:حاضر انا حعمل اللى حضرتك قلتلى عليه
وانا حستناك تيجى تاخدنى
يقوم ماجد من مكانه
خللى بالك على نفسك ياسهى
فيروز طيبه وجوزها راجل محترم ادارى فى وسطهم
وعيشي معاهم بما يرضي الله
وربنا يكتبلك الخير
اشوف وشك بخير
ويمد يده للسلام عليها
ويخرج من المستشفى
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
فى المطار
يقوم كتان وفيروز بتوديع ماجد
كنان:ماجد متتاخرش احنا منتظرينك
ماجد :ان شاء الله اظبط الامور مع يوسف وارجع على طول
فيروز:مع السلامه ياماجد
ماجد:فيروز متنسيش الامانه اللى عندكم
هى دلوقتى ملهاش حد غيركم
تفضل عندكم لحد ماارجع واخدها
فيروز:متخفش ياماجد سهى حتفضل امانه عندنا لحد ماترجعلها
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸
فى الاسكندريه
فى شقة ماجد
تتحدث فريده الى امها على الهاتف
فاتن:فيروز وحشتنى اوى يافريده
فريده:هى لحقت ياماما توحشك
وبعدين زمانها دلوقتى عايشه حياتها مع حبيب القلب
فاتن:ربنا يهنيها يارب فيروز استحملت كتير
والحمد لله ان ربنا عوضها عن صبر السنين
فريده:ايوة اهى صبرت ونالت
فاتن:مالك يافريده طريقتك فى الكلام مش عجبانى
انتى جوزك جاى امتى
فريده:النهارده
فاتن :الساعه كام
فريده:معرفش
فاتن:ازاى يابنتى متعرفيش انتى مش حتروحى تجيبيه ىمن المطار
فريده:بقولك ايه ياماما انا لارايحه ولا جايه
فكك منه
فاتن:انتى بتتكلمى كده ازاى عن جوزك
فريده:بلا خيبه كانت جوازة زفت
انا مش عارفه ازاى وافقت اتجوز الكحيان ده
فاتن:كحيان
ماجد بقى كحيان
اما انتى قليلة الادب صحيح
ده الراجل معيشك ملكه وطلباتك كلها أوامر
فاتن:بسخريه ملكه بامارة ايه
ده انا بتكسف من صحابي اللى كل واحده فيهم بيوصلها السواق للنادى
وكل شويه فى بلد
ده غير الشغالين اللى عندهم
مش انا حاجه تقرف
اللى مشغلنى خدامه ليه هو وبنته
انا مش عارفه عقلي كان فين لما وافقت اتجوزه
انا لو علية نفسي اخلص منه النهارده قبل بكرة
نفسي اتجوز واحد يعرف يقدر جمالى ويصرف علية كويس
فاتن:والله انتى خسارة فيكى جوزك ده
ده اللى عمله مع اختك محدش يعمله
فريده:بقولك ايه ياماما الكلام ده انا مليش فيه
فاتن:الجمال اللى بتتكلمى عنه مش دايم يا بنتي
بكرة حتكبري وتعجزى بس حتفضلى جميله فى عين بنتك وجوزك
لكن اللى حياخدك عشان جمالك بكرة لما جمالك يىروح حيرميكى ويدور على غيرك
ده غير ان محدش ضامن نفسه ولا صحته
يعنى لو تعبتى محدش حيشيل ك غيره
اتقى الله فى بنتك وجوزك
ربنا يهديكى يابنتى
كانت تتحدث فريده هذه المحادثه والاسبيكر مفتوح
ولم تنتبه الى ذلك الذى يقف خلف الباب وكان قد سمع المكالمه كلها
يدخل ماجد الغرفه
فريد ه بخضه شديده:ماجد
ماجد:ايه مالك اتخضيتى كده ليه شفتى عفريت
فريده :لا ابدا حمد الله على السلامه
هو انت هنا من امتى
ماجد وكانت عينيه تخرج منها الشرار وقد نوى على الا يجعلها على زمته يوما واحدا بعد اليوم
فهى حقا لاتستحقه
انا هنا من بدرى من بدرى اوى يافريده
من وقت مانتى عاوزة تخلصي منى وتتجوزى اللى يقدر جمالك
انا مش عارف ازاى كنت مخدوع فيكى كل السنين دى
بقى انا كحيان يافريده
ده انتى كنتى بتلفى ورايا عشان احبك
وانتى اللى وقعتينى فيكى
وبسببك سيبت الانسانه اللى حبتنى من كل قلبها
بعت الغالى واشتريت الرخيص
ثم يمسكها من شعرها بقسوة ويصفعها على وجهها
هو انتى كنتى تحلمى اصلا تتجوزينى
دلوقتى بقيت مش عاجبك
دلوقتى بقيت قرف
بتحقدى على كل اللى حواليكى
حور واختك
ايه الغل اللى انتى فيه ده
ايه سواد القلب ده
انتى اللى زيك عمره ماحيشبع ابدا يافريده
بس وحياة بنتى اللى انتى متستحقيش تبقى امها
لحدوقك من العذاب الوان
واول حاجه حعملها انى حخرجك واطردك من حياتى
بس المرة دى من غير راجعه تانى
فريده وهى تحاول الافلات من يده
يعنى حتطردنى من الجنه
بالسلامه بس انت اصلا متقدرش تستغنى عنى ياماجد واللى انت فرطت فى حبها
انت اصلا محبتهاش لو كنت حبتها مكنتش وقعت فى غرامى ورميتها
واهى ربنا كتبلها الهنا واتجوزت مليونير مش حتة موظف بيمد ايده كل شهر عشان ياخد ملاليم
ماجد:وهو يمسك ذراعها بقسوة شديده حتى يكاد ذراعها ان ينخلع فى يديه:انتى كنتى عارفه
فريده:ايوة طبعا كنت عارفه حبها ليك كان باين زى الشمس
ماجد:واختك هانت عليكى تعملى فيها كده
فريده:زى ماهى هانت عليك انت كمان واللا نسيت
انت لو كنت بتحبها مكنتش عيونك شافت غيرها
كنت صدتنى لما حاولت اقرب منك
لكن ده انا اول مابصتلك جيت تزحف ورايا
واللا نسيت
اول ما شورتلك جيت تجرى علية
ولا عبرتها
واللا انت عوز تجيبها فية وتطلعنى انا اللى وحشه
لاياماجد فوق اللى ببحب بجد مش ممكن حد يقدر ياخده
ولا يحرك مشاعره
ماجد:فريده انتى...............
فجاة يرن الهاتف رنات متكررة دون توقف
ماجد :ايوة فى ايه يايوسف هى الدنيا حتطير
ادينى اتنيلت جيت زى ماامرتنى
يوسف:الحقنى ياماجد فى حريق فى الدور اللى انا فيه
والموظفين مشيوا ومش عارف رقم المطافى
اتصرف ياماجد بسرعه التليفون حيفصل
يترك ماجد المنزل ويجرى مسرعا
فقد جاء التليفون قبل ان يلقى عليها يمين الطلاق
يبلغ ماجد المطافى
ويجد زحام شديد امام الشركه والكل يخاف من الدخول
ماجد بصوت عالى:يوووووسف
ويقتحم المكان دون وعى منه
حتى يصل الى المكان الموجود به يوسف
ثم يضرب الباب بقوة ليخرج يوسف
وبمجرد خروج يوسف
يقع صندوق وقد اشتعلت به النار على ماجد
تاتى المطافى والاسعاف ويتم اخراج ماجد
وياخذون يوسف وماجد على المستشفى
ينتشر الخبر سريع
وسرعان ماتتجمع العائلة
حور وهى تجرى
يوسف حبيبي ايه اللى حصل
يوسف وهو يبكى
ماجد ياحور
ماجد حيروح مننا
انقذنى وهو النار مسكت فيه
حور :ان شاء الله حيبقى كويس
ماجد:يارب يافيروز لو ماجد حصله حاجه انا عمرى ماحسامح نفسي ابدا
انا حموت ياحور حموت
مش حقدر اعيش من غير وجود ماجد فى حياتى
يارب يارب خليك جمبنا يارب
فتحتضنه حور :استهدى بالله انا حدخل اطمن عليه
فيخرج الطبيب:
يوسف:
طمنى يادكتور ارجوك
الدكتور:للاسف مش حقدر اطمنك
الجروح عميقه جدا
وهو دلوقتى بين ايدين ربنا
يوسف:انا مستعد اسفره لاى مكان فى الدنيا
الدكتور :صدقنى مش حيعملوا اكتر من اللى عملناه
لو بتحبه صحيح ادعيله
وعلى فكرة هو طالب يشوفك
بس ياريت متقلش عليه فى الكلام
يوسف يدخل اليه وهو يبكى كالاطفال
وقد راى الشاش يغطى كل جسمه
ولا يظهر من وجهه الا عينيه وانفه وفمه
ماجد بصوت ضعيف:يوسف
يوسف:سامحنى ياماجد انا السبب
ماجد:بنتى امانه فى رقبتك يايوسف
رهف امانه فى رقبتك
يوسف:ماجد ارجوك متتكلمش حتتعب
ماجد:يوسف اوعدنى انك حتخللى بالك عليها متسيبهاش
يوسف:اوعدك ياصاحبي
سامحنى ياماجد
ماجد:دى اعمار يايوسف
المهم دلوقتى بنتى
بنتى عايز اموت و انا مطمن عليها
الظاهر اتكتب عليكم تربوا الايتام
الاول انا وبعدين بنتى
يوسف:متقلش كده ياماجد انت اخويا
ماجد:لاء انا مش حقدر اعيش من غير ماتكون فى حياتى
ماجد متسيبنيش ياماجدلاء ياماجد احنا لسه فى اول المشوار
احنا اكيد فى كابوس وحنصحى منه
لا لا انا مش حسيبك
ينطق ماجد الشهادتين ويفارق الحياة
صريخ شديد فى المكان كان يوسف يصرخ من اعماق قلبه
ماجد ليس مجرد ابن عمته
بل هو اخوه الذى تربى وكبر معه
صديق عمره الذى لم يتخللى عنه يوما
كان يصرخ ويلطم على وجهه كالنساء
انا السبب
انا اللى موتك
سامحنى يااخويا سامحنى ياصاحبى
اه اه
وكان الجميع يبكى بشده
الحاج يونس:يجلس لابستطيع الوقوف :انا لله وانا اليه راجعون
الحاجه ابتسام:ياحبيبي ياماجد
ياحبيبي يابنى ياخسارة شبابك اللى راح
عينى عليكى يارهف ياللى اتيتمتى بدرى
كانت حور تبكى بشده وتحاول ان تقوي زوجها
ولكن يوسف كان مغيبا فى عالم اخر
وكان يهذى كالمجنون
انا اللى قلتله يبجى بسرعه ياحور
انا اللى خليته يرجع من السفر
قاللى سيبنى يومين
قلتله لاء لازم تيجى
ويضرب على وجهه
ياريتنى ما كلمته
ولا قلتله يبجى
كان فى حالة هياج شديده لايستطيع احد تهداته
واضطر الاطباء الى اعطائه حقنه مهدئه لتهدئته
😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
فى المقابر
حيث يرقد جثمان ماجد
الذى ضحى بروحه حتى ينقذ يوسف
يقف الجميع فى حالة حزن شديده
بينمالايستطيع يوسف الوقوف على قدمه
كان يبكى بكاء مرير
كان الكل يقدم العزاء للاسرة
وكانت فريده تحاول الظهور بمظهر الحزينه على زوجها
فاتن:تقف حاضنه رهف التى لاتفهم شيئا مما يدور حولها
وفجاة يجدون فيروز وزوجها فى العزاء
فتاخذ فريده فى حضنها
البقاء لله ياحبيبتى
احنا مش مصدقين اللى حصل
اول ماجالنا الخبر حجزنا وجينا جرى
فريده وهى تبتكى
ماجد ضحى بنفسه عشان ينقذ يوسف
كنان:ماجد عاش راجل ومات راجل
ماجد ان شاء الله شهيد يافريده
ومكانه فى الجنه ان شاء الله
فريده:رحت وسيبتنى لمين ياماجد
مليش حد غيرك ولا حد من بعدك ياحبيبي
مين االى حيربي بنتك ياحبيبي
فكان الجميع يحاول تهدئة فريده التى تبكى بمرارة شديده
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
فى المساء تتجمع العائله كلها فى منزل الحاج يونس لتلقى العزاء
رهف وهى فى حضن حور:حول هى مامى بتعيط ليه
وفين بابي مث قاعد معانا ليه
حور وهى تبكى:بابا راح عند ربنا ياحبيبتى
رهف:طب انا عايثة الوح معاه
حور وهى تاخذها فى حضنها:بعد الشر عنك ياحبيبتى
ينتهى العزاء ويعود كل فرد الى بيته
تذهب فريده مع امها واختها الى بيت امها
فيروز:البقاء لله ربنا يرحمه ويغفر له ويسكنه فسيح جناته
ادعيله يافريده هو محتاج الدعاء دلوقتى
كانت فاتن تنظر لابنتها بغضب
يستأذن كنان فى رغبته فى النوم
ليترك الام وابنتيها يتحدثون على راحتهم
فاتن:زعلانه عليه بجد يافريده
صعبان عليكى يعنى
فيروز :ايه ياماما الكلام اللى بتقوليه ده
فاتن:اسكتى انتى يافيروز انتى مش فاهمه حاجه
فريده:ايه ياماما هو انا عشان كنت مضايقه شويه ابقى خلاص كنت بكرهه
انا مش وحشه ياماما
فاتن:انتى مش وحشه
انتى شيطان يابنتى
والله ماجد ربنا ريحه من عمايلك السوده
فيروز:هو فى ايه متفهمونى
فاتن:خلاص يافيروز معتش لوه لازمه الكلام
الراجل مات خلاص
راح فى عز شبابه
وبنته اتيتمت بدرة
ياحبيبتى يارهف
فريده:وانا مش صعبانه عليكى انى ابقى ارمله ارمله وانا فى عز شبابي
فاتن:تنظر اليها بغضب شديد
ثم تتركهم وتتجه الى غرفتها
فيروز:حتعملى ايه دلوقتى يافريده
فريده :معرفش يافيروز معرفش لسه
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
فى منزل يوسف
يجلس يوسف دون ان بتحدث الى اى شخص
تحاول حور التخفيف عنه
يوسف متعملش فى نفسك كده
ماجد ان شاء الله فى الجنه
يوسف:انتى متعرفيش ماجد كان ايه بالنسبه لى ده كان اخويا وصاحبي
انا مش متخيل انى حدخل الشركه ومش حشوفه
مش متخيل حباتى كلها من غيره
تاخذه حور فى حضنها وهو ببكى كالاطفال
ضحى بروحه عشان ينقذنى انا السبب عمرةى ماحسامح نفسي ابدا
ياحبيبي ياماجد حتوحشنى اوى
ربنا يصبرنى على فراقك ياغالي
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
بعد عدة ايام تسافر فيروز وكنان الى فرنسا
كنان:فيروز حنعمل ايه مع سهى
فيروز:سبحان الله ياكنان زى مايكون قلبه كان حاسس
انه حيوت وصانى عليها اوى
بص ياكنان بعد اذنك انا حخليها معانا هنا تساعدنى فى تربية الولاد لحد مانشوف حنعمل ايه
انا حروح لها المستشفى بكرة ونشوف بعد كده حتمشي ازاى
في الصباح
فيروز تدخل على سهى غرفتها
صباح الخير يا سهى
سهى :صباح النور يامدام فيروز
هو حضرتك لابسه اسود ليه خير فى حاجه
فيروز ببكاء:ماجد ياسهى
سهى ا:الاستاذ ماجد ماله
فيروز:مات من كام يوم
سهى:مش معقول مش ممكن
كانت تبكي عليه وكانه تعرفه جيدا
ولما لا تبكى عليه وهو من اهدى اليها الحياة
فيروز:ماجد وصانى عليكى قبل مايموت
وطلب منى انك تفضلى عايشه عندنا هنا
قلتى ايه
سهى:مش عارفه يامدام
هو الله يرحمه اللى كان حيدبر لى الامور
فيروز:خلاص ياسهى يبقى خليكى معانا هنا لحد ماربنا يدبرها من عنده
انا حخلص اجراءات خروجك من المستشفى
على ماييجى كنان ياخدنا
سهى:بس انا خايفه اتقل عليكم
فيروز:لا ياحبيبتى انتى حتبقى واحده مننا
وبعدين انتى وصية المرحوم وانتى متعرفيش غلاوته عندنا كانت ازاى
تخرج فيروز لتنهى اوراق خروجها
تحدث سهى نفسها
سهى انتى لازم تنفذى وصية الراجل اللى بفضله انتى بقيتى عايشه دلوقتى
اللهةيرحمك يااستاذ ماجد
ويجعل توبتى اللى كانت على اديك فى ميزان حسناتك يارب
الفصل الثانى والعشرون
لاتتوقف الحياة عند احد
لابد وان يسير قطار الحياة بلا توقف
كم فارقنا من احباء
احزننا فقدانهم وفقدت الحياة لذتها بدونهم
ولكن ليس لنا من الامر من شئ
تمر الايام ويعود يوسف الى عمله كم هو حزين لغياب ماجد
كلما جلس فى مكتبه شعر بان ماجد سيفتح الباب ويدخل عليه
كلما وقع فى مشكله تساءل اين انت ياماجد
اين انت يااخى ياصديقى يامنقذى
كم تعرضت من مشكله فى حياتى منذ ان كنا اطفال وحتى كبرنا
وانت دائما بجانبي كنت سندى كنت من يدافع عنى دائما
كنت اكبر منى سننا بعامين او اكثر قليلا
ولكننى كنت اشعر بأنك اكبر منى بكثير
كنت المعنى الحقيقي للاخوة والصداقه
كم هى صعبه الحياة بدونك
كم هى مؤلمه الحياة بدون وجودك بها
ساظل مادمت حيا اتحمل عناء موتك
انا من تسببت فى ازهاق روحك
لو كنت اعلم بذلك ماطلبت منك الرجوع
يالله ساعدنى خفف عنى عناء مااحمل فى قلبي
اشعر باننى ساجن حتما
ياليت بيدي شيئا افعله
ولكن ليس بيدينا شئ غير قول مايرضي الرب
انا لله وانا اليه راجعون
يبدا يوسف فى مباشرة عمله
يطرق الباب وتدخل السكرتيرة
مدام فريده عاوزة تقابل حضرتك
يوسف:خليها تدخل بسرعه
يقوم يوسف من مكانه لاستقبال فريده
تدخل فريده وهى ممسكه رهف بيديها
راسمه على وجهها ملامح الاسى والحزن الشديد
يوسف:فريده اهلا وسهلا الشركه نورت
ويحتضن رهف بشده
ويشم بها رائحة ماجد
وحشتينى يابنت الغالى
يوسف:ازيك يافريده عامله ايه
فريده:حعمل ايه يعنى يايوسف
زى مانت شايف
اهئ اهئ اهئ
ماجد:ارجوكى يافريده
انا مش ناقص انا على أخرى
ربنا يعلم ان جوايا نار قايده مفيش قوة فى الكون ممكن تطفيها
احنا محتاجين نقوى بعض على فراقه
فريده:يوسف انا جاية النهارده ولية طلب عندك وياريت متكسفنيش
يوسف:انتى تؤمري يافريده
فريده:عايزة اشتغل معاك هنا فى الشركه مكان ماجد الله يرحمه
يوسف:ايوة بس
فريده:خلاص يايوسف انا اسفه انى عطلتك انا حدور على شغل فى مكان تانى
يوسف:لا والله مقصدش
بس انا مش عاوز اتعبك
وكده كده انا حبعتلك مرتب المرحوم كل شهر
فريده:وانا مش حشحت يايوسف
يوسف:ايه الكلام اللى بتقوليه ده
عيب عليكى يافريده
فريده:بص ياماجد انا مش حاخد منك فلوس الا اذا اشتغلت
غير كده انا مش حاخد حاجه
وربنا يتولانا انا والغلبانه دى
فينظر يوسف الى رهف التى استامنها عليه صديقه
يوسف:خلاص لو الشغل هواللى حيريحك انتى تنورينى والله انا بس مكنتش عاوز اتعبك
فريده تشعر ينها وبين نفسها بالانتصار
يوسف:تحبي تستلمى الشغل من امتى
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
فى فرنسا
كنان يخرج من غرفة نومه باحثا عن فيروز
فيجد سهى امامه
سهى:صباح الخير حضرتك
كنان :صباح النور ياسهى مشوفتيش فيروز
سهى:الست فيروز هانم نايمه من بالليل فى اوضة فيروز الصغيرة
كنان يتجه الى غرفة ابنته
فيجد فيروز محتضنه الصغيرة ونائمين
فيشعر كنان بالراحه
ويقول لنفسه:طول عمرك حنينه يافيروز
كارمن كان عندها حق لما قالتلى مش حتطمن على ولادها غير وهما فى حضنك
يذهب الى الفراش لايقاظها
فيروز فيروز
فيروزبنعاس:صباح الخير يا كنان
كنان:صباح الفل والياسمين على عيونك يا قلبي
فيروز:وطى صوتك ياحبيبي
انا ماصدقت انها نامت
كنان:ليه هى كانت تعبانه
فيروز:شويه كده بس الحمد لله بقت كويسه
كنان:ربنا يخليكى لبنا يا حبيبتى
فيروز :بقولك ايه ياللا عشان نفطر
انا جعانه اوى
تذهب فيروز لتحضير الافطار مع الخادمه
تدخل عليها سهى المطبخ
اتفضلي حضرتك ياست فيروز انا ححضر الفطار
فيروز:انتى ايه دخلك هنا
ياللا حبيبتى روحى انتى اقعدى انتى لسه تعبانه
سهى :لا والله انا بقيت كويسه
فيروز:سهى متتعبيش قلبي
بكرة لما تكملى علاجك حتعملى معايا كل حاجه
لكن دلوقتى انتى لسه مخفتيش
الله يخليكى مش عاوزين اى مضاعفات
انتى ناسيه انك امانه عندنا
ده انتى وصية الغالى
سهى:الله يرحمه
😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔😔
حور تنهى محاضراتها فى الجامعه وتقرر الذهاب الى الشركه لتطمئن على يوسف
يوسف:ايه المفاجأه الحلوه دي
حور وهى تقبله من خده:قلت اعدى عليك واعزمك على الغدا
بوسف:على حساب مين بقى الغدا ده
حور:على حسابي اصل ياسيدى فى واحد انا متجوزاه ادانى الصبح مصروفى
بس الظاهر كان راضي عنى
فزود المصروف شويه
فعشان كده قلت اعزمك بقى
يوسف وهو يجلسها على قدمه:اه قولتى كان راضي عنك
حور :بقول يمكن
يةسف:وهو يزيح خصله من شعرها على جنب
انا راضي عنك على طول ياقلبي
انتى حياتى كلها ياحوريتى
بس معلش ياحور كنت عاوز اتكلم معاكى فى موضوع
حور وهى تفهم مايقوله وسيتحدث عنه جيدا
من غير ماتقول يايوسف
انا عارفه ياحبيبي
ان احنا بقالنا فترة متجوزين ولحد دلوقتى محصلش حمل
وانت عاوز تطمن
يوسف:انا اسف والله ياحور انا مش عاوز اضايقك
بس بابا وماما طلبوا منى اننا نروح نكشف
قلتى ايه
حور:حاضر ياحبيبي تغدينى وبعد كده نطلع على الدكتور
يوسف:ده على اساس انك انتى اللى كنتى ناويه تعزميني
حور:ههههههه انت صدقت ياقلبي انت اللى حتعزمنى طبعا
يذهبان لتناول الغداء ثم يصطحبها للطبيب الذى يطلب منهم الاشعات والتحاليل
ثم يعودان الى المنزل
ليتفاجا يوسف بوجود فريده ورهف
فتجرى رهف على حور التى تحتصنها بكل حب
رهف:حبيبتى حبيبتى وحثتينى
حور:انتى وحشتينى اكتر ياقلبي
تقوم فريدة وتحتضن حور على غير عادتها
حتى ان حور نفسها مستغربه وتحدث نفسها:معقوله دى فريده اللى كانت بتكلمنى من طراطيف مناخيرها
سبحان مغير الاحوال ربنا يهدى
فريده:ايه ياحور ياحبيبتى مش ناويه بقى تجيبي لنا نونو واللا ايه
حور:ان شاء الله ياحبيبتي ربنا يكرمنا
بولد قمر كده زى يوسف
فتشعر فريده بالحقد:اه طبعآ اكيد حيكون قمر زى باباه
الحاج يونس:طمنينى عليكى يابتى عامله ايه
فريده وهى تتصنع الحزن:حعمل ايه بس ياعمى
فراق ماجد ماثر فية اوى والبنت لسه صغيرة
كانت محتاجه تتربى فى حضن ابوها
حور وهى تحاول تغيير الموضوع حينما لمحت الدموع فى عيون يوسف:روفى حبيبتى ايه رايك ياقمر اخدك بكرة ونروح الملاهى ده بعد اذن مامى طبعا
فربده:حبيبتى ياحور انتى مش محتاجه تستأذنينى ياقلبي
رهف دى بنتكم
وهى بتموت فيكى
يوسف:على فكرة ياحاج فريده حتشتغل معايا فى الشركه
الحاج يونس:والله عين العجل يابتى الشغل حيلهيكى وينسيكى الهم والحزن
الحاجه ابتسام:بس حتودى رهف فين وانتى فى الشغل
احنا اجازة ومفيش مدارس
وانى اعرف ان امك بعافية شويه اليومين دول ربنا يشفيهالكم يارب
فريده:ربنا يخليكى ياطنط يارب
انا كمان مش عارفه اوديها فين
دى حتى الحضانه اللى كانت قريبه منى قافلة
حور:هاتيها هنا يافريده تقعد معايا
فريده:بس اخاف تعطلك عن المذاكرة
حور:لا مش حتعطلنى ولا حاجه انا بحبها اوى
الحاجه:ايوة هاتيها تونسنى وتجعد معايا لما تكون حور فى كليتها
عشان اشم فيها ريحة الغالى
فريده وهى تتصنع البكاء :اهئ اهئ والله مش عارفه من غيركم كنت عملت ايه
فريده:خلاص انا حجيبها الصبح قبل مااروح الشركه
الحاجه:ايوة وبعد كده تروحى مع يوسف الشركه فى عربيته
يوسف:ينظر لوالدته باستغراب
فريده:لا مفيش داعى ياطنط انا مش عاوزة ازعجه
عربية المرحوم موجوده بس انا بخاف من السواقه
عالعموم مش مشكله انا حبقى اخد تاكسي
الحاج:تاخدي تاكسي وتتبهدلى ليه
ويوسف موجود
واللا ايه يايوسف يابنى
يوسف:اه طبعا يابابا خلاص يافريده مفيش مشكله
تجيبي رهف الصبح ونطلع سوا عالشركه
💗💗💗💗💗💗💗💗
عند فيروز
فيروز:تعالي ياسهى ياحبيبتى اقعدى
سهى:حاضر ياست فيروز
فيروز:سهى بلاش ست وهانم دى
عايزاكى تعتبرينى اختك
سهى :العين متعلاش على الحاجب ياست هانم
فيروز:سهى انتى وصية ماجد وانتى متعرفيش المرحوم كان بالنسبه لنا ايه
فمن فضلك مش عاوزة اخون امانته
انتى اختى ياسهى واختى الصغيرة كمان
انتى مش خدامه هنا
انتى حتبقى اختى وصاحبتى كل الحكاية انك حتساعدبنى فى تربية الولاد
سهى :ربنا يخليكى يارب ويديكى على اد نيتك الحلوة
فيروز:سهى هو انتى عندك حد بتصرفى عليه
سهى:انا بصرف على اخواتى
فيروز:خلاص يبقى كل اول شهر حنبعتلهم مبلغ وانتى تفضلي معانا هنا
واللا ايه رايك
سهى:اللى تشوفيه ياست فيروز
فيروز:ياربي متتعبيش قلبي معاكى
متقوليش ست دى تانى
سهى:طب ينفع اقولك ابلة فيروز
فيروز:ههههههه ماشي ياستى ابله ابله
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
فى الصباح
تقف فريده امام المراة وهى ترتدى ملابسها
هى ملابس سوداء ولكنها فى قمة الاناقه والشياكه
تنظر لنفسها باعجاب وتحدث نفسها امام المراة
ياااه انا مش مصدقه نفسي انا اكيد بحلم
معقولة الظروف تخدمنى بالشكل ده وبالسرعه دى كمان
يعنى نفس الوقت اللى ماجد يقرر يخرجنى فيه من حياته
هو نفس الوقت اللى يموت فيه
وايه ده كمان يموت وهو بيفدى يوسف بروحه
يوسف اللى لازم مينساش ابدا ده
ولازم يعوضنى انا وبنتى عن غياب اللى مات بسببه
وتضحك وتصفق لايديها
:ياااه واخيرا وقعت تحت ايدي يايوسف
بس وحياتك عندى لحخليلك تيجى راكع تحت رجلية
واشوفك بخير ياست حور هانم
بجد مش عارفه اشكرك ازاى ياماجد طول عمرك كريم معايا وانت عايش ووانت ميت
انت خدمتني لما قدمت روحك فدا يوسف لاء وايه فى الوقت المناسب
💗💗💗💗💗💗💗💗
تصل فريده لمنزل يوسف حيث يتناولون الافطار
تجرى رهف كالعاده لتحتضن حور وتجلس على قدمها
ويستاذن يوسف وفريده للذهاب الى العمل
تدخل فريده الشركه وهى فى منتهى الثقه
وينظر اليها الموظفون بالشركة باعجاب شديد
يقول احدهم:واو ايه الجمال ده كله
فيرد الاخر:دى فريده مراة المرحوم ماجد
_الله يرحمه
شوف هى وفيروز توام
بس سبحان الله تحسهم اتنين اغراب
ياتى غيرهم ليقول:ايه باجماعه ممكن كل واحد على شغله
واللا ايه
تبدا فريده فى ممارسة مهامهاوالتى كانت فى مقدمتها
لفت نظر يوسف لها باى شكل من الاشكال
💗💗💗💗💗💗💗💗💗
تمر الايام وتستقر حياة سهى مع فيروز وكنان
وتهوى العيش معهم
فهم كانوا يعاملونها بكل حب واحترام
لم يحاولوا البحث عن شئ يخصها او التدخل في خصوصيتها
اكتفوا بانها تحب الاطفال والاطفال متعلقين بها
حتى انها كانت تهتم بمعاد الادويه لحياة والدة كنان
بعد مرور فترة تتحسن الحاله الصحيه لسهى
وتتحسن ايضا فيروز الصغيرة
فيروز:بقولك ايه ياحبيبي
الولاد زهقانين والحمد لله زوزة حبيبتى بقت كويسه
ايه رايك نقضي يومين كده فى اى مكان
كنان:بس كده انت تؤمرنى ياباشا
ايه رايك نقضي يومين على شاطئ الريفييرا
فيروز:ياريت ياحبيبي
كنان:خلاص تمام انا حظبط يومين حلوين بس حستاذنك اعزم معانا عاصم وولاده
فيروز :عادى ياحبيبي
كنان انا ملاحظه انك بتحب عاصم اوى
كنان:فيروز عاصم ده راجل جدع اوى بيفكرنى بماجد الله يرحمه
وقف جمبي وساعدنى كتير
بيفهمنى من غير ماتكلم
مستعد يضحى بروحه عشانى
وكل ده عشان ساعدته ووقفت جمبه لما كان محتاج يشتغل
فيروز:هى مراته عايشه
كنان:ايوة عايشه بس هما منفصلين
الفترة اللى كان فيها عاصم مش لاقى شغل طلبت منه الطلاق ورمتله الولاد وراحت اجوزت واحد تانى
فيروز:معاه ولاد اد ايه
كنان:معاه ولد تقريبا فى سن ولادك اسمه اياد
ومعاه بنوته زى العسل سكر ولمضه اوى اسمها ريماس عندها حوالى خمس سنين
فيروز:ياحبايبي دول صغيرين ومحتاجين ام فى حياتهم
كنان:هو خايف اوى يتجوز واحده تعامل الولاد وحش
تنظر فيروز لسهى وهى تلعب مع الصغار
ان شاء الله ربنا حيعوضه بام لاولاده ترعاهم وتتقى ربنا فيهم
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
فى المستشفى
حضرتك بتقول ايه يادكتور
يعنى انا مش حخلف
الدكتور :دكتورة حور انا ماقلتش كده
حضرتك دكتورة وعارفه ان كل مشكله وليها حل
حور :حضرتك بتقول فى مشاكل كتير فى الرحم
يعنى الحمل احتمال حدوثه حيكون ضعيف
الدكتور:اصبري يادكتورة نبدا بالعلاج الاول العلم اتطور
وانتى لسه صغيرة وفى امل ان شاء الله
تخرج حور من عند الدكتور وهى شديدة الحزن
تذهب حور لمنزل والدتها
حور :انا خايفه ياماما يوسف يسيبنى
ماجده :ايه الكلام اللى بتقوليه ده
مستحيل طبعا اصدق ان يوسف ممكن يسيبك
ده روحه فيكى
حور:ايوة ياماما بس هو نفسه يبقى اب
وباباه ومامته كمان مستعجلين اوى
ماجده:معلش باحبيبتى لاحظى ان يوسف ابنهم الوحيد ونفسهم يشيلوا ولاده
حبيبتى متزعليش نفسك وقولى يارب
حور:يارب ياماما يارب
وتعود حور الى المنزل فتجد الجميع يجلس على مائدة الطعام ومعهم فريده وابنتها
يوسف:حور حبيبتى ايه اللى اخرك كده
حور:مفيش ياحبيبي بس عديت على ماما ازورها
الحاجه ابتسام:وهى صحتها عامله ايه ياحبيبتى
حور:وهى تجلس على المائده:الحمد لله والله ياماما
يوسف:حبيبة قلبي مالك شكلك فى حاجه
حور:لا ياحبيبي مفيش ده ارهاق بس عشان رحت الكليه وطلعت على ماما اطمن عليها
فريده:تنظر اليهم ولا تتحدث
فقط تهتم بابنتها
كلى ياحبيبة قلبي انا معنديش غيرك ربنا يخليكى لية يارب
بعد ان ينتهى الجميع من الطعام تقف فريده:طب يتجماعه انا حستاذن بقى
الحاج:حتروحى يابتى
فريده:ايوة ياعمى
الحاج:طب خللى بالك على نفسك
فريده:حاضر
روفى باحبيبتى ياللا سلمى على جدو وبوسيه
فتجرى رهف على حضن الحاج يونس وتقبله
ثم تقبل يويف وحور والحاجه
وتاخذها فريده وتذهب
فيستاذن يوسف ابوه وامه
انا حاخد بقى الموزة بتاعتى واسيبك بقى باحاج مع موزتك
الحاج:ايه الكلام الماسخ ده اللى بتجوله يابنى
يوسف:هههههه ليه بس يابابا بزمتك منفسكش تستفرد بالحاجه شويه
الحاجه لحور:جوزك بجى جليل الحيا ياحور
ياللا خديه واطلعوا عشان ميعكش فى الكلام اكتر من اجده
فيمسك يوسف بايد حور التى ترسم الضحكه على وجهها
لتخفى الحزن بداخلها
حوريتى ياللا نطلع احنا ياقلبي
قبل ماالحاج يضربنى واللا حاجه
وياخذ حور ويصعدان على الغرفه الخاصه بهم
ثم يغلق الباب وبلتفت اليها
ايه ياقلب يوسف هو الدكتور قالك حاجه ضايقتك واللا ايه
حور:دكتور
يوسف:حور ياحبيبتى انا عارف انك رحتى تجيبي نتيجة الاشعات والتحاليل
ايه ياحبيبتى طلع العيب منى
قولى انا مش حزعل والله
حور ببكاء:لا يايوسف اطمن تحاليلك كويسه
انا اللى عندى مشاكل
وحملى حيكون فيه صعوبه شويه
فيمسح يوسف لها دموعها
وده بقى اللى مزعل حبيبي كده
حور:حتسيبنى يايوسف
يوسف :هههههه حور انتى روحى حد يسيب روحه
اوعى يجي فى بالك حاجه زى دى
الطب اتقدم وان شاء الله ربنا حيكرمنا
حور:ان شاء الله يا حبيبي
يوسف:طب بقولك ايه بقى انا عاوز اقولك على كلمتين سر كده
ويرفعها فتضحك حور:ههههههه يامجنون
يوسف:مجنون ايه بس ياروحى
انا معتوه بحبك ويلقيها على الفراش ويذهبان فى عالمهم الخاص
❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️
كنان :فيروز جهزى نفسك انتى والولاد وسهى وماما
بعد بكرة ان شاء الله حنروح الريفييرا زى مااتفقنا
فيروز:حبيبي منحرمش منك
تبدا فيروز فى تجهيز نفسها
وتطلب من سهى ان تجهز نفسها
فيروز:سهى حبيبتى ممكن تجهزى نفسك عشان حنسافر يومين
سهى:معلش ياابله فيروز مش حينفع
انا حقعد هنا استناكم
فيروز:لا طبعا مينفعش اهون عليكى تسيبينى محتاسه باربع عفاريت لوحدى
سهى:ماهو اصل مش حينفع
فيروز:ليه ياحبيبتى
سهى باحراج:يعنى هدومى مش حتليق البسها وانا معاكم
فيروز:ولا يهمك ياقمر حخرج انا وانتى نجيب كل اللى تحتاجيه
سهى:لا والنبي انتوا جمايلكم بقت كتير اوى علية
فيروز:لا والله شوف ازاى
ياللا ياهبله روحى البسي
سهى:طب ممكن اغلس واطلب طلب
فيروز:اطلبي يابطه
سهى:عاوزة طرحه من عندك اصلى نويت اتحجب عشان ابقى زيك
فيروز بفرحه:بجد ياسهى عاوزة تتحجبى
سهى:نفسي اوى اتحجب
فيروز:ده انا حيجيبلك شوية طرح حيخلوكى قمر
وتصطحبها فيروز وتشتري لها ملابس تليق بالحجاب
ثم ياتى يوم السفر
ويجدون عاصم ومعه اولاده قادمون معهم
ويسلم الاولاد على بعضهم
فينسجمون سريعا
وتلاحظ فيروز ان ابنها ادهم يتحدث الى ريماس
ادهم:انتى اسمك ايه
ريماس:وانت مالك هو انت تعرفنى عشان تسالنى انا اسمى ايه
ادهم:ايه ده مين دى
مش عاوز اعرف
فيضحك الجميع
عاصم:عيب كده ياماسه
ادهم:انتى اسمك ماسه
ريماس بفخر :اسمى ريماس
ريماس عاصم
فيضحك الكل عليها
بينما كان عاصم ينظر لتلك الجميله التى تقف دون التحدث باى كلمه
وتلاحظ فيروز ذلك الأمر فتبتسم بمكر
عاصم انت اول مرة تشوف سهى
عاصم:ايه اه هى قريبتكم
فيروز:ايوة جت معايا من مصر وعايشه معانا
فيمد عاصم لها يده:اهلا وسهلا
سهى باحراج:اهلا بحضرتك
عاصم يحدث نفسه :بسم الله ماشاء الله
جميله اوى ومحترمه والحجاب منور وشها بشكل
كنان وهو يتحدث لفيروز التى تضحك ببلاهه:انا مش مرتاحلك يازوجتى العزيزة
فيروز:ايه انت بتقول حاجة
كنان:بقول شكلك كده مش ناويه تجيبيها لبر
فيروز:ليه بس ياحبببي
كنان:شكلك ناويه تشتغلى خاطبه واللا ايه
فيروز:ايه ده انت عرفت ازاى
كنان:هههههه مش علية ياروحى انا افهمك من عينيكى بس بصراحه عندك حق بس تفتكرى
فيروز :يااااه افتكر اوى بص كده على عاصم حياكلها بعينه
كنان:عالعموم كل شي قسمه ونصيب
💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕💕
تنزل فيروز وقت اذان الفجر من غرفتها لتجد الحاج يونس جالسا بعد ان ادى فريضته
فيروز:صباح الخير يابابا الحاج
الحاج يونس:ياصباح الخير على حبيبة جلبي
تعالى اجعدى جنبي يابتى
فتجلس حور بجواره
الحاج:هاه ياللا بجى جوليلي مين اللى زعلك
اوعى يكون الواد يوسف والله ادبحه
حور:يوسف ده احن انسان علية فى الدنيا
وتبكى حور
الحاج:وااه وااه ايه الدموع دى يابت الغالى
فى ايه باجلبي
حور:تحكى له ما قاله الدكتور
الحاج:وهو ده بجى اللى زعلك
الا جوليلي يابتى
لو كان العيب طلع من ولدى انا
انتى كنتى حتسيبيه
حور:استحاله طبعا يابابا
يوسف ده حبيبي عمرى
الحاج:وهو مش اجل منك يابت الغالى
احنا منستغناش عن ضافرك ياحبيبتى
ينزل يوسف على السلالم بعد ان ادى فريضته
فيجد حور تبكى فى حضن ابيه
يوسف :شرفى معقوله انا مش قادر اصدق عينيه مراتى وابويا
ياويلتى ماذا افعل
كيف اثار لنفسي
ساقتلكم وانتقم لشرفي
فتخرج الحاجه
يوسف:لا يامي بلاش قلبك مش حيستحمل تشوفى اللى شوفته
ابويا فى حصن مراتى
ياللعار ماذا افعل
الحاجه:بيجول ايه الاهبل ده
فيضحك الجميع بشده
الحاجه:ربنا يفرح جلوبكم يارب ياحبايبى
وبعد مرور الوقت يدق جرس الباب
والكل يعرف من الطارق
الحاج:حبيبتى حبببتى فتجرى وترمى نفسها بين احضانه
وبعد ذلك ياخذها يوسف كالعاده
ليذهبا للعمل
فى السيارة
فريده:يوسف مالك فى حاجه
يوسف:نعم بتقولى حاجه يافريده
فريده:شكلك مضايق من حاجه
يوسف:لا ابدا مفيش متشغليش بالك
فتضع فريده يدهابتعمد على يديه يوسف ممكن تعتبرنى صديقه ليك
يوسف يبعد يده عنها سريعا
فتشعر فريده بالاحراج
انا اسفه مقصدش
يوسف:لا ابدا مفيش حاجه
فتسكت فريده وتنظر ناحية الشباك
فيشعر يوسف بانه احرجها
يوسف:فريده انا اسف والله مقصدس انا بس اتعودت ملمسش واحده غير حور
فريده بينها وبين نفسها:حور حور يادى حور
فريده وهى تنظر اليه بمكر:انا اللى اسفه يايوسف الظاهر نسيت نفسي
اصل انا يايوسف لما بكون معاك بحسك ماجد بتفكرنى بيه دايما
يوسف:نعم بتقولى ايه
فريده:اصدى يعنى انى لحس انى قريبه منك
ممكن تعتبرني صديقه ليك مكان ماجد وتحكيلي عن اى حاجه مضايقاك
وفجاة تقف السيارة فى الاشارة
فينظر لها يوسف
ياريت والله يافريده انا فعلا محتاج لحد يسمعنى ويفهمنى زى ماجد الله يرحمه
فريده وهى تنظر فى بؤرة عينيه:وانا مستعده اكون مكانه بس انت ادينى الفرصه دى
فيسمع يوسف الكلكسات ليتحرك
فيتحرك يوسف بالسيارة بينما تضحك فريده بينها وبين نفسها
:حيحصل حيحصل يايوسف وقريب اوى كمان
🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸😢
على شاطئ البحر
يلعب الاطفال ويجرون
وسهى تلعب معهم
بينما فيروز تعد لهم وجبات سريعه لياكلونها
فيروز تعالى ياحبيبتى كلى
فيروز:حاضل بامامى بث الحب ثوية
فيروز وهى تحضنها بحب شديد:حبببة قلب مامى تاكل الاول عشان تاخد الدوا وبعد كده نكمل لعب
فيروز:ماثى يامامى
كنان كان يتحدث فى الهاتف
بينما عاصم يلعب الكرة مع مراد وادهم واياد وعز
عز:مليث دحوى انا مث حلحب محاكم
عاصم وهو يرفعه لاعلى:ليه بس ياعز باشا
عز:انا بجلى وبعد كته يبجى اتهم يهطف التورة
فتضحك ريماس على كلامه
ادهم:انتى بتضحكى على ايه يااوزعه
ريماس:اوزعه انا اوزعه وانت اتهم
فيضحك عاصم عليهم
ثم ينظر تجاه هذا الملاك الذى يلعب مع الاطفال
كنان:عجباك
عاصم:بتقول حاجه ياباشا
كنان:بقولك عجباك
انا شايفها مناسبه جدا ليك
البنت كويسه اوى وحنينه جدا
قلت ايه ياعاصم
عاثم:بصراحه ياباشا هى فعلا لفتت نظرى من اول ما شفتها
بس انا معرفش هى ممكن توافق واللا لاء
وخصوصا عشان ولادى
كنان:ملكش دعوة انت المهم تقولنا لوعاوز تتجوزها حخللى فيروز تسالها
عاصم:ياريت ياباشا
يتجه كنان الى فيروز حبث يجدها تاخذ فيروز فى حصنها وتطعمها
كنان:لاء انا كده حغير
فيروز:هههههه
كنان:فيروز السنارة غمزت
فيروز:بجد
كنان:جد الجد والباقى عليكى انتى ياقمر
فيروز :خلاص نرجع بس وانا حفاتحها فى الموضوع
كنان:تمام ياباشا
وفجاة تشعر فيروز برغبة فى القئ
كنان:مالك ياحبيبتى
فيروز:مش عارفه ياكنان من اول اليوم وانا تعبانه
الظاهر دوخت من البحر
وتجرى لتقوم بتفريغ مافى معدتها
ثم تحدث نفسها
ايه ده معقول يكون حصل
وليه لاء
لا لامش معقول
ومش معقول ليه انتوا متجوزين بقالكم فترة
والعادة معادها اتاخرو مجتش
طب بس اسكتى خالص متتكلميش عشان كنان ميفرحش عالفاضي لما ترجعوا وتتاكدى بنفسك
💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖💖
فى الشركه
تدق فريده على مكتب يوسف وتدخل
يوسف بقولك ايه ممكن تقبل عزومتى عالفطار فى اى مكان
يوسف:مانتى عارفه انى بفطر قبل مانزل يافريده
وبعدبن احنا ورانا شغل كتير
فريده:الشغل عمره مابيخلص يايوسف
يوسف انا مخنوقه اوى ومضايقه ومحتاجه حد اتكلم معاه
فيروز فين وفين لما بتفتكر تكلمنى
وماما مش بتفهمنى يايوسف
وانا مخنوقه
الله يرحمك ياماجد
حسه انى مفتقداه اوى
يوسف بمجرد سماعه لاسم ماجد يتذكر تلقائيا منظره وهو يوصيه بابنته
ولكنه لم يذكر اسم فريده
لما لم يوصيه عليها لما
خلاص يافريده تعالى نروح اى مكان بس يكون قريب من الشركه
فريده بمكر:لاء خلاص يايوسف مش عاوزاك تعمل حاجه غصب عنك
مش مهم خلاص
انا حروح الهى نفسي فى الشغل
وتخرج دون انتظار رده
بعد خروج فريده
يوسف يحدث نفسه
فى ايه يايوسف هى كل ماتقولك حاجه تكسفها مش كده يااخى هى حتكلم مين دلوقتى
يخرج يوسف من مكتبه ويتجه الى مكتبها
فيطرق الباب
فريده :انا اسف متزعليش
مش قصدي والله
وياللا قومى ياستى انا حعزمك عالفطار وكمان عاوز اتكلم معاكى شويه
فتقوم معه فريده ويتجهان لتناول الافطار
حيث يبدا يوسف فى التحدث اليها عن موضوع حور
وهى تبتسم بينها وبين نفسها بينما ترسم علامات الحزن على وجهها
يامحاسن الصدف
🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
تنتهى الرحله سريعا حيث مشاكل العمل التى لاتنتهى
كنان :ممكن حبيبتى متزعلش
واوعدك والله حكررها تانى
فيروز:حبيبي ى مكان معاك جنه
بس عشان الولاد
شفت انبسطوا ازاى
كنان:حاضرياقلبي
بس متنسيش اللى اتفقنا عليه
فيروز:عيب عليك
تعود الاسرة الى المنزل
فيروزسهى حبيبتى عاوزاكى
سهى:خير ياابله فيروز
فيروز:فى عريس متقدملك
سهى بخضه:عريس متقدمللى انا لا مش ممكن
فيروز:ليه ياحبيبتى انا اللى اعرفه انك مش مرتبطه
سهى:ايوة بس انا مش عاوزة اتجوز
فيروز:ليه بس ياسهى هو فى بنت مش عاوزة تتجوز
سهى:هو حضرتك زهقتى منى عاوزانى امشي
فيروز:ايه الكلام الاهبل ده
وبعدين مش تسالى مين العريس
سهى:مش حيفرق معايا مين
كده كده مش حينفع
فيروز:عاصم هو اللى عاوز يتجوزك ياسهى
سهى:يالهوى لاوالنبي الله يخليكى
فيروز:ايه ياسهى انتى مضايقه عشان عاصم معاه ولادانتى حقك ترفضى بس والله عاصم كويس اوى وحيصونك
سهى تجلس امامها على الارض:والنبي ياابله فيروز انا مش عاوزة اتجوز ابوس ايدك
فيروز:ماشي يا سهى انتى حرة بس من حقى اعرف السبب
سهى:لا لامش حينفع اقولك
فيروز وهى تجلسها بجانبها على الكرسي :ليه باحبيبتى
قوليلي ليه
واللا حزعل منك اوى
سهى:لا والنبي انا وعدت استاذ ماجد الله يرحمه مقولش حاجه
فيروز بدهشه:ماجد وايه علاقة ماجد بحاجه زى دى
سهى انتى كان فى ايه بينك وبين ماجد اتكلمى
سهى:بينى وبين الاستاذ ماجد