روايه حب من اول نظره
البارت السادس
بقلم مروه النشار
مروه وملك طلعوا من الاوضه
وقعدوا مع احمد وسيف
احمد : احم مروه انا اسف لو زعلتك لما ضحكت عليكى في النادى والله كان غصب عني كان شكلك يضحك اوى
مروه : افتكرت شكلها وهى بتجرى زى المجنونه وقعدت تضحك على اخرها وأحمد كذالك ضحك
وملك وسيف مش فاهمين حاجه
ملك : مضحكونا معاكوا
مروه : أصل فعلا كان منظرى يضحك اوى
احمد : قعد يقلد مروه وهى تجرى من الكلب
والكل قاعد يضحك حتى مروه بتضحك على نفسها
وقعدوا يضحكوا سوا على دخول يوسف ومعتز
معتز : لما شاف احمد ومروه قاعدين جنب بعض وبيضحكوا
افتكر كلام يوسف وأن فعلا ممكن يكونوا بيحبوا بعض
نسيب الحلوين مع بعض
ونروح للوحشين 😂
فى بيت هشام
هشام قاعد متعصب ومحمد (ابنه) واقف قدامه رايح جاي ومتعصب على آخره هو كمان علشان كان عاوز يتجوز مروه
هشام بعصبيه : بقى انا يمشينى من الشركه
فلاش بااك
محمد : بابا انا بحب مروه وعاوز اتجوزها
هشام : وهى رأيها ايه
محمد : مش عارف بس حاسس انها مش بتحبنى لما بروح عندهم بتسلم عليا وتدخل الاوضه تانى ولما بتقعد معايا مبتتكلمش خالص وانا شوفتها مع واحد اسمه احمد بيقفوا عند الكليه وبيضحكوا سوا انا خايف يكونا بيحبوا بعض
محمد : بابا مالك سرحت فى ايه
هشام : انا عندى فكره حلوه
محمد بفرح : ايه هى
هشام : احنا عندنا بكره لو خسرنا الصفقه ديه ممكن الشركه تفلس وكده كده السوق اليومين دول مدمر
انا ممكن اخلى الصفقه تخسر واديله فلوس مقابل جوازك من مروه وطبعا اكيد هيوافق علشان الشركه ديه بتاعت بابا الله يرحمه وعمره ميرضى يخلى الشركه تفلس
محمد : ايه الفكره الجهنمية ديه
هشام : هو انا اى حد
نرجع تانى
محمد : لو طلع فيه حاجه بين مروه وأحمد انا ممكن اقتله
هشام : اطمن يوسف قال مفيش حاجه
محمد : يمكن هو ذات نفسه ميعرفش إذا كان فى حاجه ولا لأ
هشام : لازم نراقبهم
"عند العشاق الصامتين عيونهم بس اللى بتتكلم طبعا من غير تعريف ( مروه وأحمد ) "
مروه وملك دخلوا الاوضه تانى
سيف : عاوز يصالح مروه علشان وعقلها وملحقش يصالحها علشان موضوع الشركه كان موتر الكل
سيف : راح قعد جنب احمد
سيف : احمد متنادى اختك علشان عاوز ادخل اصالح اختى
احمد : هو انت زعلتها انت كمان
سيف : ايوه زعقتلها علشان موضوع النادى
احمد كتب لمروه على الواتس تيجى علشان عاوز يقول لها حاجه
ملك : مروه انا هطلع اشوف احمد عاوز ايه وجايه
مروه : خودى راحتك
ملك : طلعت. وسيف دخل وراها على طول ومخبى ورا ضهره شوكولاته من اللى مروه بتحبها
مروه: عملت نفسها زعلانه بس هى اصلا مش زعلانه هى عارفه أنه كان خايف عليها
سيف : خلاص انا اسف كان غصب عني والله انا اتعصبت لما لقيت الحيوان ده لمسك
مروه : تقوم تزعقلى
سيف : خلاص بقى أنا اسف طب اعملك ايه
مروه : هات الشوكولاته اللى ورا ضهرك
سيف: شوفتها ازاى ديه ي مفجوعه
مروه : عيب عليك انا والشوكولاته فى اوضه واحده ومعرفش عيب عليك ي جدع 😂
سيف : خودى ي ختى عدى الجمايل بقى
مروه : سيد عيب متقولش كده احنا أهل
سيف : طب ايه مفيش شكرا
مروه : خلاص ي ياض وقتك خلص برا يلا
سيف : مصلحجيه زى اخوكى وراح حدفها بالمخده وطلع يجرى
ملك : شافته وهو طالع يجرى وقعدت تضحك عليه
سيف كان أول مره يشوفها بتضحك وفى سره ( يخربيت جمال امك ) 😂
ملك : دخلت لمروه لقتها بتاكل شوكولاته
ملك : ايه ده شوكولاته من اللى بحبها
مروه : اوعى تفكرى تمدى ايدك عليها
ملك : انتى بتقولى ايه طب والله لازم اخد منها
مروه راحت مسكت الشوكولاته ده بعينك
ملك ومروه : قعدوا يجروا ورا بعض فى الاوضه
وبعدين مروه تعبت من الجرى خلاص ي مفجوعه هناكل
سوا كالوا الشوكولاته سوا
وبعدين عبير ندهت عليهم علشان الغدا
وقعدوا اتغدوا وقعدوا مع بعض شويه
معتز : بيفتكر أيام زمان هو ويوسف والكل قاعد مستمع لحكايتهم من علاقة الصحوبيه وبعدين علاقه الاخوه لحدم ما الوقت سرقهم
يوسف : ايه ده الوقت أتأخر اوى
يلا نمشى بقى ونتقابل بكره فى الشركه
سيف : شركه ايه
معتز : يوسف دخل معايا شريك بدل عمك هشام
الكل فرح ومشيوا وكل واحد دخل اوضته
معتز وعبير : بيحمدوا ربنا أن يوسف ساعدهم وان مشاكلهم اتحلت على خير
مروه : بتفكر فى احمد اللى كانوا بيضحكوا ويهزروا سوا واول مروه تتعامل معاه عن قرب وبدون كسوف اول خجل كإنه بقى واحد منهم
سيف :كان بيفكر فى ملك اللى كان معجب بإبتسامتها وهزارها
احمد : كان بيفكر فى مروه اللى سامحته بسرعه اوى
ملك : كانت بتفكتر ايام حبيبها القديم ومره تحن وتقول انت ليه سبتنى انا كنت بعشقك
ومره بغضب انا بكرهك
ومره تفتكر ضحكها انهارده وهزارها وان هى بقلها وقت طويل مضحكتش من قلبها للدرجه ديه
وبتفتكر شكل سيف وهو خارج من اوضه مروه بيجرى وابتسامته الجميله يعنى مشاعر متلخبطه مش عارفه هى فرحانه ولا زعلانه