نور الادهم
الفصل الاول والثاني
بقلم ميسا عنتر
فی احدی المناطق الراقیه ذات الطابع الحدیث وبالتحدید داخل قصر المنیاوی’ یقف
امام المرآه بکامل هیئته وطالته الرجولیه' یلتقط علبه البرفیوم ویرش منها القلیل لتکتمل طلته الجمیله وینظر لنفسه نظره اخیره للمرآه
ومن ثم یلتقط مفاتیح سیارته وهاتفه ویتوجه الی الاسفل
استوووب🌚
ادهم المنیاوی: شاب طویل القامه، عریض المنکبین،یمتلک عینان صافیتان بلون العسل وشعر بنی طویل نوعا ما
یبلغ من العمر 32 عاما ضابط شرطه فی الدوله
نرجع تانی بقی..
یتوجه نحو طاوله الافطار یسحب کرسی ویجلس،
أدهم بصوت عالی نسبیا:داده مرفت
مرفت بصوت حنون:ایوا ی حبیبی
ادهم: مریم فین ی داده
مرفت:بتلبس ی حییبی
اومأ ادهم وجلس یتصفح هاتفه
وبعد مرور بعض الوقت
نزلت مریم وتوجههت الی اخیها
مریم وهی تقبله: صباح الخیر ی ابیه
ادهم بابتسامه: صباح النور ی حبیبتی اقعدی افطری یلااا
اومأت مریم دون کلام وجلست تتناول الفطور بصحبه اخیها🖤
ادهم: یلا ی مریم هوصلک فی طریقی
مریم: یلا ی ابیه
اخذ ادهم مفاتیح سیارته ورکب هو واخته وانطلق الی جامعه الطب
استوووب
مریم: فتاه قصیره نوعا ما ذات بشره بیضاء وعینان زقاء وچسم ممتلئ بعض الشئ وشعر اشقر قصیر بلون الشمس
(اخت ادهم ویحبها بشده ویعاملها کإبنته بعد وفاه اهله)
نرجع تانی بقی👏
فی منزل یبدو علیه البسااطه
تقف امام المرآه تضع یدیها علی وجهها تتحسس العلامات الزرقاء اسفل عینها نزلت دموعها بحرقه لما عانته لیله البارحه عندما نالت نصیبها من الضرب علی ید ما یسمی والدها
لفت حجابها ووضعت بعض المساحیق علی وجهها حتی تخفی العلامات البارزه علی وجهها
کم تکره هذه المساحیق ولکن للضروره احکامها !!
ثم توجههت خارج المنزل
نور: تبلغ 23 سنه تدرس فی کلیه الطب سنتها الاخیره تمتلک بشره بیضاء وعینان بلون القهوه وانف صغیر مستقیم
سارت نور باتجاه الجامعه وهی تخفض رأسها وتسیر ودموعها کانت تسبقها
وفی نفس الوقت کان ادهم یقود سیارته بشکل سریع لانه تاخر علی عمله،وعندما کان یسیر بسرعه جنونیه رأی امامه فتاه منخفضه الرأس وهی تسیر لا تنظر امامها لیقوم بإیقاف السیاره بشکل مفاجئ
اما نور کانت تسیر ولکن لفت انتباهها سیاره تتقدم منها بشکل سریع لتتسمر مکانها من الصدمه ویشحب وجهها بشکل کبیر
الباارت التانی
"نور الادهم"
بقلم ميسا عنتر
نزل ادهم من السیاره وغضب الدنیا کله فیه، وتوجه الی نور
ادهم بصراخ: انتی ی بت ای ال عملتیه دا
نور بخوف: انا انا اسفه
نظر لما ادهم برهه فخافت نور
نور بخوف: ف ف ف ای
ادهم: مفیش ابقی فتحی مره تانیه
اومأت نور وطلعت تجری خوفا من هذا الکائن کما اسمته نور
تعجب ادهم من هذه الفتاه ثم رکب سیارته وانطلق الی مرکز الشرطه
ذهبت نور الی الجامعه وهی خائفه من هذا الکائن توجههت الی القاعه فقد تأخرت کثیرا
کانت تمشی بسرعه لتصدم فجأه بأحدهم وتسقط ارضاا
وصل ادهم عمله ونزل من سیاارته وسار بکل هیبه ووقار،لیری کل من امامه یؤدی له التحیه العسکریه
دخل الی الداخل ومن ثم الی مکتبه
عند نور
نور:اااه ی ظهری مش تحااسب ی اخ
لیأتیها صوت انوثی: انا اسفه والله مکنش قصدی
لترفع نور عینها تتصدم عندما رات فتاه
لتصرخ الفتاه الواقفه امامها: نووووووور
تدقق نور فی الواقفه امامها:مریم مش معقول
احتضنتا الفتاتان بعضهما
مریم: وحشتینی اوی ی نور
نور: ونتی کمان یقلبی
"بعد المحااضره"
خرجت الفتاتان وقعدوا فی کافیه
مریم: عامله ای وحشتینی اوی
نور: انتی اکتر والله
وجلست الفتایات یتحدثون
الی ان قاطع ذلگ الحدیث رنین هاتف مریم
مریم: ایوا ی دومی
ادهم: نا برا ی زفته
مریم بضحک: حاضر جایه اهو
نور:مین دا ی مریم
مریم: دا ادهم اخویا نعالی نوصلک فی طریقنا
نور:لا مش هینفع همشی ونتقابل بکره
مریم: ماشی ی حبیبتی سلام
طلعت مریم رکبت مع ادهم
مریم بفرح:ادهم انا قابلت نور صاحبتی النهارده
وقصت کل حاجه لادهم
ادهم بضحک: مجنونه😂
وبعد وقت
وصل ادهم ومریم للقصر
مریم:داده
مرفت:ایوا ی حبیبتی
مریم:تعرفی شوفت مین النها
ادهم مقاطعا:باااس ناکل الاول وبعدین احکی
مریم:ماشی ی سی دومی
"عند نور"
روحت البیت غیرت واتوضت وادت فرضها وفجأه...