رواية عذراء فالحب
الفصل الحادي عشر والثاني عشر والثالث عشر
بقلم عائشة احمد
#الحادى عشر
عائشه : هو اى اللى بيحصل ومين وهيبه
حنين بوجع : عمتى وام جواد
عائشه بصدمه : اى
هنيه بتعب : طلعينى يا حنين اوضتى
حنين : تعالى يما
عائشه قاعدة بس قررت تعرف اى اللى حاصل راحت عند خلف فالمكتب وخبطت عالباب
خلف : قلت مش عايز حدا
عائشه ببسمه ؛ حتى لو انا
خلف : معلش يا بتى بس انا مضايق
عائشه : وماله نفش خلقنا فبعض قربت منه ومسكت ايدة وبصتله ممكن تحكيلى اى اللى الحكايه ومين وهيبه
خلف بوجع : بلاها يا بنتى تقليب المواجع دة
عائشه باصرار معلش يا بابا استحملنى
خلف بتنهيدة : وهيبه اختى وام جواد كانت متجوزة واد عمى نادى القناوى كان اقرب من نفسى كان عيعشقها بس للاسف هى مكنتش عتحبه اتجوزته غصب عنيها بس عاشوا مع بعض لحد فى يوم قومنا على خبر موت نادى مخدش كان مصدق اللى حصل كان جواد عمرة ١٠سنين حاولنا نعرف اى اللى حصل وهيبه محكتش اى حاجه بس جواد كان عندة انهيار وكل اللى كان على لسانه بيقول قتلته بكلامها قتلته بكلامها بس محكاش اى حاجه غير الكلمتين دول عرفنا بعد اكدة انها كانت بتحب مهدى البهنساوى واتجوزته غصب عنينا ساعتها خد جواد واتكفلت بتربيته وهى ما سألتش حتى عليه
عائشه بصدمه : يعنى مندور اخو جواد عشان كدا بيكرهوا بعض
خلف: ايوة اخوة بس مندور ميعرفش ان جواد بيكون اخوة بيعرف انه ابنى جواد بيكرة امه لانه دايما بيقول انها خاينه يااااه يا جواد يا ولدى
عائشه بحزن : جواد عاش دا كله
خلف: ايوة يا بتى عاش كتير وهو بيحاول ينسى بس انا انا فكرته باللى فات انا وجعته بكلامى
عائشه ببسمه: لا يا بابا كل حاجه هتتصلح
خلف : قوليله ان انا مكنش قصدى ساعه غضب يا بتى جواد اكتر من ابنى
عائشه ببسمه : هو اكيد عارف كدا عن اذنك
وخرجت وقابلت فارس
فارس: مفيش اخبار
عائشه بحزن: لا رنيت كتير مردش
فارس: هيكون راح فين بس
عائشه بشرود : عرفت ممكن توصلنى
فارس : فين
عائشه : هغير هدومى وهنزل اقلك
فارس: طب هستناكى فالعربيه
##########################
بعد مدة
فارس: عربيته اهى
عائشه ببسمه : كنت متأكدة ان هو يكون هنا
فارس : ابقى طمنينى عليه
عائشه : مش هتيجى
فارس: لا روحى انتى هو محتاجك انتى
عائشه ببسمه : سلام
ومشت ووصلت عالباب لقته مفتوح دخلت ولقت جواد واقف قدام باب قزاز وبيبص منه وشارد ومش حاسس بانها دخلت فاق على صوتها
عائشه : كنت عارفه انى هلاقيك هنا
جواد لف وشه ومن غير ولا كلمه طلع يجرى خدها فى حضنه وضغط جامد عليها حست ان ضلوعها هتتكسر عرفت ان موجوع
عائشه بعدته وبتمشى ايدها على وشه : حبيبى انت كويس
جواد بوجع : لا يا عيشه لا
عائشه شدته وقعدت عالكنبه وخدتو فى حضنه : باباك تعبان وندمان عاللى قاله يا جواد
جواد بوجع : هو مقلش حاجه هو قال الحقيقه بس مقلش حاجه غيرها
عائشه بحزن بتمشى ايدها على شعرة : هو ساعه الغضب الواحد ميعرفش هو بيقول اى
جواد بشرود : انا مش زعلانه منه عمرى ما ازعل منه
هو دايما كان سندى هو اللى ربانى هو اللى ساعدنى كتير كان بيفكرنى بابويا كان شبه موت ابوياقدام عينى وجعنى وعلى ايد امى
عائشه بوجع : ازاى
جواد : مكنتش بتحبه كانت دايما تجرحه بكلامها لحد ما قتلته قالتله انها مش بتحبه وانها اتجوزته بالغصب وانها خلفتنى بالغلط هى مكنتش عايزة منيه عيال وانها بتحب مهدى البهنساوى بس هو مستحملش الانسان اللى بيعشقها تقوله الكلام دة متحملش قسوتها ومات ودموعه نزلت
عائشه بدموع : ربنا يرحمه اكيد ارتاح احيانا الاهل بيجبروا اولادهم على جواز اشخاص مش عايزينها فبيدمروا حياه الكل
جواد بغضب : انتى قصدك اى
عائشه ببسمه بتمشى ايديها على وشه : انا مبدافعش عنها بس بقلك غلطه الابهات اجبار اولادهم عالجواز من اشخاص مش عايزينها فبتبقى النتيجه كارثه زى ما حصل مع باباك وزى ما حصل معايا وزى ما بيحصل كتير
جواد خدها فى حضنه : اصعب احساس ان الراجل يحس ان الانسان اللى بيحبها مش بتحبه
عائشه رفعت وشها وتقابلت عنيهم : بحبك يا جواد
جواد بحب : وانا بحبك يا روح جواد وقرب من وشها
عائشه بتوهان : انت واحشتنى اوى يا جواد
جواد بهمس : سامحينى على تقصيرى
عائشه بتوهان : اممم
ونسيبهم شوى لوحديهم
********************####
مر يومان من بعد جواد وبدأ تجهيزات فرح حنين ومعاذ وانشغال عائشه معاهم
خلف : اى يا بتى مفيش اخبار عن جواد
عائشه بحزن : هيجى ان شاء الله
حنين بحزن : هو فين ودينى عندة عايزة اشوفه
عائشه لسه هتعترض حنين قاطعتها
حنين: لو سمحتى عشان خاطرى انا هتكلم معاه بس
عائشه : هقلك وربنا يستر
مرام : وانا هاجى معاكى اكيد اتوحشته انا وابنه وحطت ايدها على بطنها
عائشه بحزن ،: هو فى بيت برة قنا فى حته اسمها....
حنين : انا ريحاله
*************##############
جواد كان قاعد هو وفارس
فارس؛ بس يا سيدى قاعد يمكن شهرين زيبقى المشروع اكتمل
جواد : كويس
فارس : لسه برضوا مش عايز ترجع
جواد : فارس
فارس: حرام عليك اللى بتعمله فى نفسك وفى اللى حواليك مراتك الحامل اللى سيبها ولا عيشه اللى هتتجنن عليك وانت منعتها تجيك هنا وابوك وامك واخواتك
جواد بوجع : ابوى وامى
فارس: ايوة ولا انت ناسى
جواد : مش ناسى يا فارس مش ناسى وقفل عالحكى دة
فارس: هتسيب اختك فى فرحها وحيدة يا جواد
جواد : محسن معاها
حنين من وراهم : بس انا عايزاك انت
جواد بصدمه : حنين
حنين بدموع : ايوة حنين اللى انت بتضيع فرحتها
جواد بهروب : اى اللى جابكوا وانتى (بص على مرام )مش المفروض ترتاحى
مرام : راحتى معاك يا جواد
حنين : عايز تسبنى وحدى يوم فرحى يا ابيه هونت عليك هونت عليك تموت فرحتى
جواد : محسن معاكى
حنين : له انا عايزة اخويا اللى ربانى اللى فتحت عيونى لقيته سندى وقوتى عايزة اخويا اللى وعدنى يسلمنى لجوزى بيدة عايزة اخوى اللى كنت مخافش من حاجه لانه حامينى عايزاك انت
جواد بحزن : روحى يا حنين فرحك بعد يومين متضيعيش وقتك
حنين بكسرة : بس انا هستناك يا ابيه
جواد : فارس روحهم
مرام بخبث : له انا هبقى الطريق كان طويل على هريح شوى وهبقى ارجع اخر الليل
جواد : ماشى
روحت حنين وعائشه قابلتها وغارت لما عرفت ان مرام فضلت مع جواد بس سكتت لانها مراته زى ما هى مراته ومكلمتش جواد زى كل يوم فالتليفون اللى استغرب من عدم مكالمتها
مر يومان وجاء يوم الفرح الصبح عائشه بتجهز لبسها هى وبنتها وجتلها رساله طلعت تجرى فكرتها من جواد فتحت الرساله
(جميل الفستان هياكل من عليكى حته بس للاسف هتبقى وحيدة وانتى لابساه)
عائشه استغربت الرساله جدا وبصت حواليها
بس فاقت على صوت هنيه : تعالى يا بتى عايزاكى
عائشه: حاضر يا ماما
بعد مرور وقت حنين وعائشه فاوضه
عائشه بتغنى : دى صحبتى وعشرة عمرى وبنا سنين الف مبرووووك يا روحى
حنين بحزن: الله يبارك فيكى
عائشه حست بحزنها : بقلك اى دا اليوم اللى انتى مستنياه بقالك سنين افرحى بقه
حنين بوجع : كان نفسى يكون موجود
لم تكمل الكلمه ليسمعوا طرقات عالباب ليأذن للطارق بالدخول ليتفاجئوا الاثنان معا : جواد
جواد ببسمه: كان لازم اكون موجود
حنين طلعت تجرى وحضنته وهو حاضنها بس بيبص على مراته اللى وحشاه بس هى باصه للارض
عائشه : احم يلا بقى معاذ هيطلع يعلقنا
حنين مسكت فايد اخوها ونزلت وعيشه مسكت الفستان من ورا وشايله ينتها على ايدها
الكل تحت مستنى واول ما شافوا حنين انبهروا بيها
معاذ بسعادة : انتى بجد
حنين بضحك: لا خيال
معاذ : الف مبرووووك واخيرا
حنين بتنهيدة : واخيرا
خلف راح عند جواد : كيف يا ولدى
جواد بص فى عين خلف لقاها حزينه ومكسورة حضنه جامد : اوعى اشوف النظرة دى تانى يا حاج
خلف بوجع : مش هتشوفها طول ما انت وياى
جواد : وانا هضل وياك
خلف سابه وجواد راح جنب عائشه وواقف وهى واقفه وفجأه اتكلم
جواد : وحشتينى
عائشه بوجع : بجد
جواد باستغراب لفلها : عندك شك فدة
عائشه بتنهيدة من غير ما تبص عليه : مش عارفه وسابته ومشت وهو استغربها وفضل باصص عليها
لين : فرح جميل مبروك
جواد ببسمه : الله يبارك فيكى
وبدؤا يتكلموا وعائشه دايرة فالفرح وشايله بنتها وهو عنيه عليها
فارس وقفها : ام جود
عائشه : ايوة
فارس : لسه هيتكلم جت رساله لعائشه
عائشه : ثانيه
فارس اتفضلى
عائشه فتحت الرساله (الفستان هياكل من عليكى حته معقول جوزك سايبك كدا تلفى فى وسط الفرح ولا هو مش فاضيلك بس لو عايزة انا ممكن افضالك يا حلوة انتى )
عائشه بتوتر بتبص حواليها ووشها اتخطف
فارس استغربها : مالك فى حاجه
عائشه بخوف : لا مفيش انا هروح اقعد مع ماما وبابا عن اذنك
كل دة وجواد واقف ومراقبها ولاحظ توترها لما مسكت التليفون
قاعدة وبتبص حواليها وبتكلم نفسها : هو فى اى اى اللى بيحصل ومين دة اول ما السؤال جه فبالها مسكت التليفون وبعتت رساله للرقم ( انت مين)
بعد دقيقه جالها الرد ( انا اللى هتكونى فى حضنه قريب )
اول ما شافت الرساله خافت وبتفكر بس فاقت على صوت جواد
جواد : ممكن ترقصى معايا
عائشه بتوتر : لا انا شايله جود
جواد اخد جود وعطاها لامه ومسك ايدها وشدها على المكان اللى بيرقصوا فيه وشدها ليه جامد
عائشه بتوتر: جواد ابعد شوى لو سمحت
جواد ولا كانه سمعها : مالك متغيرة لى
عائشه : مفيش ولا متغيرة ولا حاجه متهيقلك
جواد : طب هعمل نفسى مصدقك وبيمشى ايدة على وشها وحشتينى اوى
عائشه سكتت وسندت راسها على صدرة وهو حضنها جامد وبيرقصوا سوا
جواد حاسس بانها فيها حاجه : مالك يا حبيبتى
عائشه بوجع : مفيش وسابته ومشت وهو واقف وباصص عليها لحد ما اختفت راحت خرجت برة وقاعدة وبتبص للفراغ وصلتها رساله من نفس الرقم
( اخر مرة اشوفك قريبه منه كدا انتى ليا انا وبس لو عرفت ان هو قربلك ولا لمسك هاخد روحه فاهمه )
عائشه بخوف بعتت رساله ( انت عايز اى منى )
جتلها رساله بعد دقيقه لتعلم انها فى مصيبه لا محاله
الثانى عشر
مضمون الرساله(عايزك انتى عايزك ليا وبس فااااهمه ابعدى عنه لاحسن تصرفى مش هيعجبك )
عائشه الخوف اتملك منها ودخلت على جوة عالطول
الفرح انتهى ومعاذ اخد حنين وسافر وجواد طلع اوضته هو وعيشه كانت فالحمام قعد استناها لحد ماطلعت اول ما شافته خافت واتوترت جواد قرب منها وحضنها جامد وحشتينى وبدا يبوسها فى وشها وافتكرت المجهول اللى بيهددها بعددت بسرعه
جواد باستغراب : مالك
عائشه عايزة تبعدة عنها لحد ما تعرف مين اللى بيهددها احسن يأذيه اتكلمت بصوت عالى : يووووة قلتلك ميت مرة ماليش
جواد استغربها فقرب منها وبيمشى ايدة على وشها : انا ما وحشتكيش
عائشه بوجع حاشت ايدة : جواد لو سمحت اتفضل اخرج برة عشان تعبانه
جواد بغضب : يعنى اى كلامك دة مالك اى مغيرك بقالك كام يوم متغيرة لا بتتكلمى ولا جيتى
عائشه افتكرت انها زعلانه منه فحبت تكبر الموضوع : اه والله وانا اللى المفروض اكلم البيه ولى انت متكلمنيش ولا لازم انا اللى اسأل وبعدين انا محبتش ازعج حضرتك بأتصالاتى لاكون بقاطع حاجه مهمه بينك وبين مراتك انت حتى مهنش تتصل تطمنى عليك ودلوقتى بتقول وحشتينى وعايزنى اخدك فى حضنى عادى ولا كان حاجه حاصله وانت هيهمك اى عندك بدل الوحدة اتنين تزهق ولا تمل من دى تلاقى التانيه ( هى عارفه ان الكلام هيوجعه بس لازم تعمل كدا عشان تبعدة عنها)
جواد اضايق من طريقه كلامها جدا واتهامها ليه بصلها : ماشى يا عيشه ماشى
وخرج وقفل الباب وراه جامد وهى رمت نفسها عالسرير وبتبكى بانهيار جتلها رساله
(برافو عليكى كدا هتحافظى على حياته ) رمت التليفون وقعدت تفكر تعمل اى
*******************************
مريومين من بعد عائشه عن جواد وجواد بطل حتى يكلمها وهى كمان ووجودة بغرفه مرام دائما
صباح يوم جديد
عائشه قاعدة فالجنينه وبتفكر فى اللى بيحصل وفجأه سمعت صوت فارس
فارس : مالك انتى مش طبيعيه فيكى حاجه غريبه
عائشه بتوتر وهى قايمه وماشيه : لا مفيش
فارس : انا ممكن اساعدك
عائشه وقفت لحظه وهى فعلا محتاجه حد يساعدها ورجعت ليه ومسكت التليفون وفتحته لفارس وورته الرسايل
فارس باستغراب : مين دة وبيعمل لى كدا وازاى بيوصل ويعرف اللى بيحصل بينكوا
عائشه بدموع فى عنيها : معرفش حاجه معرفش اى حاجه غير انى لازم ابعد عن جواد عشان احافظ على حياته وقصت له كل شئ
فارس بشك : استنى انا هعرف اجيب الرقم دة لمين وانتى خليكى زى ما انتى وانا هتصرف
عائشه بامل : هحاول يا فارس ارجوك
فارس ببسمه : ان شاء الله هعرف كل حاجه
جواد من وراهم ؛ هتعرف اى
فارس : ولا حاجه كنت بنتكلم شوى
جواد بغيرة : وبتتكلموا فاى
فارس : مالك يا جواد كانت بتسألنى على حاجه اجيبها معايا من مصر وقلتلها هعرف اجبهالك
جواد : بصلها وهى هربت من عنيه ودخلت جوة هتسافر امته
فارس : دلوقتى وهرجع بعد يومين
جواد : متنساش تاخد الكاميرات بتاع المزرعه تظبطهالى
فارس: اخدتها
******"""""********************
المسا فالقاهرة
فارس : عماد انا عايز تعرفلى الرقم دة بتاع مين باى شكل واى طريقه
عماد : خير بيضايقك
فارس: بيضايق حد اعرف
عماد : حاضر انت بتعمل اى
فارس: دول شويه كاميرات كانوا بمزرعه جواد قالى افرغهم واظبطهم
عماد بيبص عالشاشه : اى دة
فارس: اى
عماد بص عالشاشه دى : فى واحد هنا دخل بواحدة وقفل الباب عليها ومشى
فارس بص ورجع الشريط من الاول : دى عيشه بس مين دة وبعد مدة
عماد : مش دة جواد
فارس : ايوة
الكاميرا صورت يوم الحادثه اللى كانت مدبراها مرام لعائشه
عماد باستغراب : اى يا بنى دة هو فى اى جوة الاوضه وصلها لكدا
فارس مسك التليفون ورن على عائشه
"***********
فى قنا
الكل قاعد وعائشه شاردة تليفونها رن
عائشه : الو
فارس : ايوة انا فارس
عائشه لقت جواد مركز معاها قامت ومشت : ايوة انا كويسه انتى عامله اى
فارس عرف ان جواد جنبها : بصى من فترة كدا فى حد قفل عليكى باب فالمزرعه و
عائشه : ايوة وقصت له ما حدث
فارس بتفكير : ووصلتوا للشخص دة
عائشه : لا جواد دور كتير وموصلوش
فارس : طب تمام سلام دلوقتى
وقفل وهى لفت ولسه هتدخل لقت جواد
جواد : بتكلمى مين
عائشه بتوتر: دى رنيم مرات اخويا
جواد بشك : متأكدة
عائشه بتوتر: ايوة وسابته ومشت
"***************************#
عند فارس
فارس: فى حاجه غلط
عماد : مالك يا فارس فى اى
فارس: محتاج مساعدتك فى موضوع
عماد : اى
فارس قص له كل شئ
عماد : طلعلى صورة للواد دة وانا هتصرف واجبهولك والرقم انا هديه لحد من زميلانا وهو هيجبلنا قرارة
فارس بتفكير : اللى بيعمل كدا يا مرام يا جوز عيشه الاولانى
عماد : طب ما تراقبهم
فارس : انت ناسى انى سبت المخابرات ولا اى وبعدين مرام دى زى التعلب وهالد دة معرفوش ولا اعرفله طريق انت حاول تجبلى الواد دة وانا هتصرف فالباقى
*******************************
فبيت البهنساوى
وهيبه: مالك يا ولدى اكدة بقالك كام يوم مشغول
مندور: مفيش يما ورايا مصالح هخلصها
وهيبه: مصالح اى دى اللى معتسبش التلفون من يدك واصل
مندور : ايوة يما مصالح ارتاخى بقه وهملينى لحالى الله يخليكى
وهيبه : انا عامله عليك اللى يريحك
*****************************
مر يومان والحال كما هو عليه وفارس وعماد بيحاولوا يوصلوا لمعلومات
عائشه قاعدة وجتلها رساله ( ازيك يا حلوة اى مش عايزة تشوفينى ولا اى اى رايك تقابلينى انهاردة فالمكان ...... الساعه ٧المغرب )
عائشه شافت الرساله وقررت ترتاح وتريح قلبها واخدت قرارها انها هتروح تقابله بعتت ليه رساله وقالتله (موافقه)
##########################
عند فارس
عماد : فارس واحد زميلى كلمنى ووصل لشويه معلومات وهيجيبهالنا انهاردة الساعه ٧المغرب
فارس بفرحه : بجد
عماد : ايوة
"*********************
فى قنا المغرب
عائشه جهزت وفتحت دولاب جواد ولقت مسدس اخدته فى شنتطتها وهى خارجه قابلت جواد
جواد : رايحه فين
عائشه بتوتر : رايحه اه رايحه اشوف حاجه كنت سيباها فالبيت اللى كنت قاعدة فيه
جواد : بالليل
عائشه بتوتر : اه رضا هتكون معايا
جواد بصلها بس هى مشت ووقفت وبصت عليه ورجعتله وحضنته وباسته جنب شفايفه : جواد عايزاك تعرف انى بحبك اوى
لسه هيتكلم كانت اختفت من قدامه
مرام : جواد هى مرتك رايحه فين اكدة
جواد : رايحه تجيب طلبه كانت نسياه ببيت المزرعه
مرام بخبث: غريبه دى دى كانت عتكلم واحد وعتقله ماشى هقابلك فى مكان .....
جواد بغضب : بتقولى اى
مرام : اللى سمعته
جواد لسه هيمشى وقفته مرام
مرام : رايح فين
جواد : هشوفها
مرام بمكر : انا هاجى معاك
*******************#*#
عائشه بتكلم فارس وقصت له ماحدث
فارس : لا متروحيش انا خلاص الراجل جى وجايبلنا المعلومات
عائشه : لا انا لازم اعرف مين وعايز اى من
فارس: بلاش انتى لوحدك ممكن يعملك حاجه
عائشه : ميقدرش سلام وقفلت السكه قبل ما تسمع ردة
**************************##
فى مكان ما
عائشه واقفه وماسكه شنطتها وسمعت صوت وقع قلبها
والله وحشتينى فوق ما تتخيلى
عائشه بصدمه : خالد
خالد : ايوة اى مستنيه حد تانى
عائشه : انت هو انت اللى كنت بتبعت الرسايل وبتهددنى
خالد بخبث : ايوة وقرب منها مش انا وبس الصراحه حبايبكوا كتير قوى
عائشه : قصدك اى
خالد وهو بيمشى ايدة على وشها وهى بتبعد : هحكيلك
فلاش باك
خالد: الو
مجهول : جه الوقت تعال
خالد : عيونى
خالد وصل قنا وراح مكان
خالد : انت مين
انا مندور واد عمت جواد
خالد : وعايز اى منى
مندور : عايزك ترجع مرتك وتقهر جواد
خالد : ازاى
مرام : انا هقلكك.
خالد باستغراب : انتى
مرام : ايوة انا عايزة ارجع جوزى اللى طليقتك خدته منى
خالد : طب كيف
مرام : هقلك اول حاجه احنا هنخليها تبعد عن جواد لحد ما الشك يتزرع فى جواد انها عتخونه
خالد ودة هيحصل كيف
مندور : انا هبعتلها رسايل واهددها بيها لو قربت من جواد هقتله وهى هتخاف عليه فهتبعدة
مرام: وانا اللى هقلكوا على التفاصيل اللى هتساعدكوا فالرسايل عشان تعرف اننا مراقبينها وقريبين قوى منيها وفالاخر لما تستوى هنكشف الورق ونلعب عالمكشوف هنخليك تقابلها وهنخلى جواد يشوفها معاك (الحته دى مذكرهاش لعائشه)
خالد بفرحه : واكدة هيتركهالى
مندور : ايوة
باااااااااك
عائشه : انتو مرضى مش طبيعيين انا عملتلكوا اى
خالد بضحك : عملتى كتير قوى
عائشه طلعت مسدسها ورفعته على راس خالد واديها بتترعش: وانا هقتلك واخلص منك
فاللحظه دى جواد كان وصل
مرام بصت لقتها رافعه المسدس اضايقت لان خطتهم فشلت هى كانت عايزة وضع غير كدا بس للاسف عائشه وجود المسدس معاها هو اللى انقذها
جواد : اى اللى بيحصل
عائشه بخوف : هقتلك واريح الناس منك
خالد لقاها متوترة مد ايدة وخد المسدس وزاحها وصوبه على جواد : لو كان فى حد هيموت هنا هيكون جوزك
عائشه بخوف: لا جواد لا خالد انا هعمل اللى انت عايزة وقفت قدامه جواد استغل دة وقرب من خالد وضربه وبدؤا يضربوا فى بعض وجواد بيحاول يحوش المسدس من ايد خالد خالد داس عالزناد وخرجت طلقه منه ومفقوش غير على صوت صراخ واحدة ااااااااااااااااه
جواد واقف مصدوم وخالد نفس الوضع
الثالث عشر
جواد بصدمه : مرااااام
عائشه طلعت تجرى عليها جواد شالها واخدها فالعربيه وعيشه ركبت معاه
ووصلوا المستشفى
الدكتور : عالعمليات بسرعه بسرعه
جواد واقف والكل جة ووصل المستشفى وعائشه بتبص على جواد كل شوى وعايزة تخده فى حضنها
خلف : اى اللى حصل يا ولدى
ظابط شرطه : جواد بيه ممكن حضرتك تقلنا اى اللى حصل عشان نقظر نوصل للى عمل كدا
جواد بشر : مش وقته يا حضرة الظابط اطمن على مرتى الاول وبص على عيشه اللى بصت عالارض
بعد مدة الدكتور خرج والكل جرى عليه
جواد: خير يا دكتور
الدكتور بحزن : البقاء لله
الكلمه وقعت عالكل زى الصاعقه
ناهد بصراخ : بتيييييييييي
الكل انهار فالمستشفى
خلف : لا اله الا الله لا اله الا الله
جواد سابهم ومشى
مضى اليوم ومرام ادفنت صباح يوم جديد
الكل حزين وفارس نزل عالطول بعد ما جمع المعلومات ولكن بعد فوات الاوان
فارس: شد حيلك يا جواد ربنا يرحمها
جواد : يارب
فارس : الشرطه قبضت على خالد ومندور هربان
جواد بغضب : ودينى ما هرحمه
بالداخل الكل قاعد حزين وعائشه وحنين رجعت من شهر العسل وبتسلم على عائشه
حنين وهى بتحضنها : عامله اى
عائشه : بخير
ناهد بغيظ : طبعا بخير امال ايه بتى ماتت بسببها وسابتلها الجمل بما حمل تعيش مبسوطه
هنيه : عيب يا ناهد متقليش اكدة
ناهد : له هقول ايوة هى السبب مش طليقها اللى قتل بتى وتلاقيها متفقه معاه
حنين : عيب يا مرات خالى
عائشه لقت الناس بتدأت تتوسوس ويتساهروا عليها سابتهم وطلعت اوضتها تليفونها رن برقم فارس
عائشه : الو
فارس : عامله اى
عائشه : الحمدالله
فارس : المعلومات مبقاش ليها فايدة بس انا هقلهالك لانى هوصلها لجواد
عائشه : قول
فارس: فاكرة الحادثه اللى حصلتلك لما اشتغلتى فالمزرعه اللى سالتك عليها
عائشه: ايوة
فارس: مرام اللى كانت مدبراه عماد صبحى وصل للولد اللى كان فالكاميرا واعترف ومش بس كدا قال ان مرام طلبت منه يوصل لاهلك ويجيبهم البلد
عائشه بحزن : وهى السبب فانها ماتت
فارس : ازاى
عائشه : اتفقت مع خالد ومندور عليا وكان ناويين وقصت له ما حدث فى ذاك اليوم
فارس بحزن : ربنا عاقبها
عائشه بتنهيدة : ربنا يرحمها بس فارس لو سمحت مش عايزة جواد يعرف اى حاجه من الحاجات دى
فارس : لى
فارس: هى ماتت خلاص وحسابها عند ربنا والميت مايجوزعليه الا الرحمه
فارس : حاضر سلام
عائشه : سلام
مر شهر من حزن جواد على فقدان مراته وابنه اللى لسه ما اتخلقش ومحاوله عائشه التقرب منه ولكنه يرفض تقربها
صباح يوم جديد
عالفطار
لين : كدا يا جواد خلاص باقى اسبوع عالافتتاح
جواد : ان شاء الله
عائشه : ربنا يتمم الامور بخير
لين : مرسى
عائشه بصت على جواد اللى مرضش عليها
لين بدلال : جواد سمعت ان عندكوا خيول ممكن تودينى اشوفها
جواد : اكيد بعد الفطور نروح
عائشه بغيظ : عن اذنكوا سابتهم وطلعت كل دة تحت انظار فارس اللى عارف صاحبه بيفكر فأى
جواد : هطلع اغير وانزل
لين : متتأخرش
جواد طلع فاوضه عائشه اللى اول ما شافته طلعت تجرى عليه : جواد
جواد : هلبس وهنزل
عائشه بغيرة : انت هتاخدها برضوا الاسطبل
جواد ببرود ايوة
عائشه : هاجى معاكوا
جواد : لا
عائشه : يعن اى لا انا هاجى معاكوا
جواد : وانا قلت لا
عيشه عرفت انها مش هتنفع الطريقه دى فقررت تجرب طريقه تانى قربت منه وبتمشى ايدها على وشه جواد انت واحشتنى اوى وقربت من شفايفه وبتبوسها وهو كمان لس فجاه بعدها عنه وزاحها بعيد
عائشه بصدمه : جواد
جواد بغضب : اياكى تقربى منى تانى فااااهمه
عائشه بخضه ،: انت بتقول اى
جواد بسخريه : اى واحشتك بعد ما ماتت ولا هو دة اللى انتى كنتى مستنياه بتقربى دلوقتى بعد اى
عائشه بصدمه : جواد انت بتقول اى
جواد : اللى سمعتيه انتى كنتى بتغيرى منها وعشان كدا كنتى مش مخليانى اقرب منك لانها قعدت يوم معايا فالمزرعه وبعد ما ماتت بتقربى مش هو دة اللى انتى عايزاه بس لا مش انا اللى وقت ما تعوزى تقربى تقربى تبعدى تبعدى ومتنسيش ان هى بسببك ماتت رمى الكلمة دى وسابها ومشى وهى واقفه مصدومه من اللى حصل واللى قاله جواد
عائشه بصدمه : انت بتتهمنى انى السبب فى موتها يا جواد
مر اليوم وجاء المسا
جواد دخل والكل كان متجمع
حنين : ابيه هى عيشه مالها
جواد : مالها
هنيه : من الصبح يا ولدى مخرجتش من اوضتها ولا كلت حتى لقمه
جواد حس ان هو زودها معاها فالكلام : احم طب هاتى اى حاجه وانا هطلع اشوفها
حنين : دقيقه انا كنت مجهزاله صنيه العشا ومرضتش
جواد : هاتيها جواد اخد الصنيه وطلع عندها فوق لقاها قاعدة فالبلكونه وشاردة
جواد حط الصنيه عالترابيزة : مكلتيش لى
عائشه فاقت على صوته وقامت : مش جعانه وسابته ومشت راح وراها
جواد : كيف مش جعانه بيقولوا مكلتيش حاجه من الصبح
عائشه قعدت عالسرير : لو سمحت سبنى براحتى وشدت الغطا ودموعها نزلت وغطت وشها جواد قلبه وجعه عليها دخل غير وطلع نام عالسرير وحس بانها بتعيط وكاتمه نفسها قام وساب الاوضه وخرج
مر اسبوع
وجه يوم الافتتاح
حنين : اى رأيك يا معاذ فالفستان دة
معاذ : هياكل من عليكى حته
هنيه بضحك : والنبى عيونك هى اللى هتاكل منيها حته
معاذ : اكدة يا مرات عمى
حنين : خليه يما مش جوزى
هنيه شايفه حزن عائشه اللى بان عليها قوى حطت ايدها على رجالها : مالك يا بتى
عائشه ببسمه : مليش يا ماما
حنين : ايوة صح بقالك فترة اكدة حزينه ومش عيشه اللى نعرفها فيكى اى
عائشه بصوت مخنوق : مفيش بجد
جواد كان داخل وسمع اللى حصل
حنين : ابيه جه واكيد عارف اى اللى فيكى
هنيه : مالها مرتك يا ولدى كانت زى الودة المفتحه دلوقتى بقت دبلانه ومعتقلش فيها اى
عائشه لنفسها : هيقلك اى اذا كان هو السبب فدبلان الوردة
جواد : معرفش مالها
هنيه حسه من وقت موت مرام ان فى حاجه بينهم مش طبيعيه
هنيه : خد مرتك هتلها فستان تلبسه عالافتتاح
جواد لسه هيتكلم عائشه قاطعته
عائشه : لا يا ماما حازم ابن عمتى جبلى فستان وهو راجع من مصر
جواد بغيظ : ويجبهولك بأماره اى ان شاء الله
عائشه ببرود : بأمارة انه فكر فيا وعارف انى مبنزلش فقرر يجبلى حاجه البسها وسابته ومشت كل دة تحت انظارهم وهما واقفين بس هو طلع وراها
هى دخلت ولقت بنتها صحب وقاعدة بتلعبها وفجأه الباب اتفتح وجواد دخل وبصوت عالى
جواد : قصدك اى اى الكلام اللى قلتيه تحت دة
عائشه : وطى صوتك عشان البنت متتخضش
جواد قرب منها ومسكها من دراعها وضغط عليه ؛ انتى ازاى تخليه يجبلك لبس معندكيش راجل ياك
عائشه وهى بتنزل ايدة : انا مطلبتش من حد حاجه ومقلتلوش يجيب بس الراجل منه لنفسه حب يجبلى حاجه احضر بيها وهو عارف انى مبنزلش
جواد بغيظ : اياك تلبسيه اياك
عائشه بتحدى : هلبسه يا جواد هلبسه
جواد بصلها كتير : لما نشوف وسابها ومشى
*************************
تحت
محسن : اى يا حاج هنروح نخطب رنا امته يا حاج
خلف : لما نشوف اخوك يا ولدى الاول
جواد : دخل عليهم فالوقت اللى انت عايزة يا حاج معنديش مشكله
محسن : يبقى بعد الافتتاح عالطول
جواد بضحك : متسربع كدا لى
محسن : انا ما صدقت ابوك وافق
جواد : ماشى ا خوى
فارس : جواد
جواد : نعم
فارس،: قبضوا على مندور
جواد عنيه قلبت شرار : امته
فارس : انهاردة الصبح
خلف : خليه ياخد جزاءة
مر النهار وجه وقت الحفله الكل قاعد تحت مستنى عائشه تنزل
لين بغيظ: هى اخرت كدا لى
حنين : انا هطلع اش ولم تكمل لرؤيتها له تنزل
حنين : بسم الله ما شاء الله
الكل لف وجواد اتصدم من اللى قدامه كانت لابسه فستان ضيق من فوق ونازل بوسع ولافه طرحه وحاطه ميك اب سهرة كانت ايه من الجمال
محسن صفر : اى الجمال دة بس
لين : يلا عشان اتأخرنا هى نزلت ومسكت ايد جواد
وراحوا الحفله
عائشه قاعدة هى وجواد على ترابيزة
جواد : برضوا نفذتى اللى بدماغك
عائشه ببرود :والله معنديش بديل عشان البس غيرة
جواد بصلها وعنيه بطلع شرار وهى حاسه بكدا بس مش قادرة تبصله
لين : جواد تعال اعرفك على بابى
جواد قام معاها وساب عيشه وحدها وهى فضلت باصه عليه ومش منزله عنيها من عليه
حازم : هتكليه بعنيكى
عائشه ببسمه : حازم الف مبروك
حازم : الله يبارك فيكى وقعد مالك
عائشه بتوتر : مالى انا كويسه
حازم : عيشه انا اعرفك اكتر من نفسك انا اللى مربيكى انتى فيكى حاجه غلط
عائشه ببسمه تدارى الوجع : لا انا كويسه
جواد لاحظ وجود حازم واضايق جدا وندم ان هو سابها وقام : عن اذنكوا
لين : جواد استنى ممكن نتكلم سوا محتجاك
جواد بتنهيدة : اتفضلى
لين : تعالى برة فالهدوء
خرجوا وعائشه شافتهم وقررت تخرج وراهم
جواد : خير
لين بتوتر: جواد انا مش عارفه ابدأ ازاى ومنين ومش عارف هتفكر فيا ازاى
جواد : خير يا لين فى اى
لين بتنهيدة : جواد انا بحبك
الكلام وقع على جواد زى الصاعقه وعلى عائشه اللى سمعت الكلام
جواد بصدمه : اى
لين بتوتر:بحبك من اول ما شفتك بحب اهتمامك بمراتك بحب شخصيتك بحب كل حاجه فيك معرفش هتقول اى بس صدقنى انا بحبك وهعمل المستحيل عشان اسعدك
عائشه سمعت الكلام دة ومشت
جواد : انا معرفش اقلك اى بس انا يعنى بحب مراتى ومش عايز غيرها فى حياتى اعذرينى انا مذ عارف اقول اى انتى صدمتينى بالكلام دة
لين بحزن : عادى دى مشاعرى وانا حبيت اعبر عنها يمكن تدينى فرصه
جواد بتنهيدة : صدقينى انا قلبى ملك لمراتى بس هظلمك معايا وانا مرضاش لحد بالظلم
لين : انا هدخل عن اذنك
بالداخل عائشه قاعدة مخنوقه وتعبانه وجواد وصل لعندها وهى قامت : انا عايزة اروح
جواد : لى فيكى حاجه
عائشه بخنقه : لا بس راسى مصدعه وتعبانه لو مش هتروحنى انا هشوف حد يروحنى
جواد : لا هروحك
وبالفعل خرجوا الاتنين من الحفله وروحوا البيت واول ما وصلوا عائشه طلعت تجرى على فوق ودخلت الحمام وبتغسل وشها او بالاصح دموعها وقررت قرار
جواد طلع وراها وهى خرجت وراحت عند جواد وقربت منه وبتبوسه : جواد انت واحشنى اوى
جواد مستغرب : انتى كويسه
عائشه بوجع : ايوة وبتحاول تغريه بس هو مش عايز يقرب منها وبيبعد عنها
جواد : انتى اكيد تعبانه تعالى ارتاحى وسابها ومشى وهى فضلت باصه عليها واخدت قرارها
عائشه : انا بقيت عليك للنهايه يا جواد بس انت اللى مستغنى