رواية عذراء فالحب
الفصل السابع عشر والثامن عشر والتاسع عشر
بقلم عائشة احمد
السابع عشر
جواد خرج للصحافه والكل بيسأل على علاقته بالمهندسه لين
عائشه واقفه بعيد خالص وباصه عليه وهو شايفها
جواد : انا والانسه لين مخطوبين وقريب جدا هنتجوز
عائشه اخدت الخبر كانه خنجر فى قلبها مشت ودموعها نازله وكان روحها بتطلع
اما عند جواد فلين هتموت من الفرحه لوصولها للى هى عايزاه
فارس: انت اى اللى عملته دة
جواد : اللى لازم يتعمل
فارس : بس عيشه كانت راجعه وعايزة
جواد : جواد عيشه صفحه واطوت من حياتى
فارس: لما هى كدا مطلقتهاش لى
جواد : حسابها لسه مخلصش معايا
فارس: حساب اى انا مش فاهم
جواد : مش لازم تفهم
***********************##
فى قنا
حنين قاعدةهى وسحر ام معاذ
سحر بغيظ : ها يا حنين مقررتيش تشوفى دكتور عشان الخلف برضك
حنين بتوتر: والله يا مرات عمى معاذ مرضيش
سحر بغيظ : يعنى اى مرضيش انتو قربتوا على سنتين يا بتى كل راجل اكيد نفسه فعيل
حنين : هحاول مع معاذ تانى يا مرات عمى
سحر : بصى يا بتى انا زى امك يعنى هى كان نفسها تشوف ولد جواد اللى مش ولدها رغم ان مرام الله يرحمها كانت بنت اخوها
حنين بتوتر: ايوة اكيد الست بيبقى نفسها فحفيد
سخر: اديكى قولتيها
حنين : بس انا اى دخلى اذا كان معاذ رافض نروح لدكتور
سحر: بصى يا بتى احنا الحمدالله ولادنا كلهم مخلفين وارضنا مش بايرة
حنين : قصدك اى ما مرات عمى
سحر: قصدى ان ربنا حلل للواحد اتنين وتلاته واربعه كومان يعنى ان مجتيش انتى العيل غيرك يجيب
حنين بتوتر: قصدك معاذ يتجوز عليا
سحر: شرع ربنا وسابتها ومشت وجه معاذ
معاذ : ازيك يا روحى
حنين بغضب : بخير وسابته ومشت
معاذ : مالها دى وراح وراها
معاذ: مالك يا حنين
حنين : موال كل مرة يا معاذ انا عايزة عيل عايزة يبقى عندى ابن منك
معاذ بغيظ: احنا مش هنخلص
حنين بغيظ: لا مش هنخلص يا معاذ انا عايزة اكشف عايزة اعرف سبب تأخير الحمل من حقى
معاذ: انا قلتلك مش مستعجل
حنين : بس انا مستعجله وعايزة اكشف يا معاذ انت مش قاعد معايا وبتسمع الكلام اللى بيتقلى انت مش حاسس بوجعى يا معاذ الناس كل ما عتشوفنى تسألنى عالحبل وانا مبقاش عارفه هرد باى
معاذ بجزن : خليهم يحكوا ويتكلموا انا معيزش غيرك
حنين بسخريه : له دا حكى وخلاص بس بيجى وقت الراجل بيستكفى وبيبص لبرة عشان يجيب العيل
معاذ: انتى متخيله انى ممكن اعمل كدا
حنين بحزن : انا معرفش حاجه يا معاذ انا تعبت من كلام الناس وتلقيحم بالكلام على وانى ارض بايرة
معاذ : ماشى يا حنين هنكشف جهزى نفسك عشان ننزل مصر
حنين طلعت تجرى وحضنته : ربنا يخليك ليا يا معاذ
معاذ: حنين
حنين : نعم
معاذ : لو العيب منى عتسبينى
حنين بسرعه : له مستحيل ابعد عنيك يا معاذ
معاذ: وانا نفس الوضع
حنين بحزن: بس انا لو فى شئ تقدر تتجوز وتجيب عيل
معاذ: وتسبينى بسهوله لواحدة تانيه
حنين لفت وشها : حقك يا واد عمى وانا مقدرش اجى على حقك
معاذ بصلها كتير وسابها ومشى وهى قعدة وبتبكى
حنين: صدقنى غصب عنى صدقنى يا معاذ
#########################
فى شركات القناوى
لين : هوالكلام اللى قلته للصحافه دا صح ولا
جواد : صح
لين بفرحه : يعنى انت هتخطبنى
جواد : ايوة
التليفون رن
جواد : ازيك يا معاذ
معاذ: بخير انت عامل اى
جواد : بخير
معاذ بتنهيدة : انا جى اقعد معاكوا يومين انا وحنين
جواد باستغراي: فى حاجه
معاذ : لما اجى يبقى نتكلم
جواد : ماشى امى جايه معاكوا
معاذ : ايوة
جواد : تمام سلام
معاذ : سلام
اول ما قفل لين اتكلمت
لين : هى مامتك جيه
جواد باستغراب: ايوة
لين : يبقى هتيجى تخطبنى انت وهى مش كدا
جواد بغيظ : ممكن تسبينى لوحدى شوى مشغول شوى
لين : اه اكيد وسابته ومشت
جواد رجع ضهرة لورا وبيفتكر عائشه وكلامها ليه ونظرات عيونها وكسرتها خبط ايدة عالمكتب جامد
#######################
عائشه قعدت اليوم من الشغل ومرحتوش والكل عرف خبر خطوبه جواد وهى قافله على نفسها الباب
وجواد عرف الكل ان حنين ومعاذ جايين عشان يجهزوا اوضتهم
بفيلا جواد
رنا : قلبى واجعنى على عائشه اوى
محسن بحزن : انتى مشفتيش منظرها كان عامل ازاى
رنا بحزن : صعبه انك تشوف حبيبك ماسك ايد واحدة غيرك وبيعلنها للعالم انها هتكون مراته وهى اللى من حقها ان هو يمسك ايديها
محسن : جواد بيغلط وهيندم
رنا : محسن
محسن : نعم
رنا : انت عمرك ما هتعمل كدا
محسن : ابتسم انتى عارفه ان انا عمرى ما اجرحك كدا حبى ليكى ميسمحليش بجرحك لو نزلت دمعه منك كانها خنجر فى قلبى
رنا حضنته : انا بحبك اوى يا محسن اوى وعمرى ما هزعلك ابدا ولا هبعد عنك
محسن : قصدك
رنا ببسمه : هفعد واخلى بالى منك ومن ابننا
محسن بفرحه : بجد
رنا : ايوة
محسن حضنها ونسيبهم سوا
*************************
عند عائشه قاعدة وبتفتكر كل حاجه من اول ما شافت جواد لحد ما وجعها انهاردة واعلن للكل ان لين خطيبته وبتسمع اغنيه
فاتت سنين وانا بسمعك ولا عمرى فكرت اخدعك ملقتش جرح بيوجعك ولا قلب عز عليك وعايزنى تانى اصدقك شئ مستحيل انى اخدعك او حتى افكر فيك والله انا قلبى جنيت عليه وبكل بساطه لعبت بيه
عائشه : فعلا انت جنيت على قلبى يا جواد جنيت عليه
"*******************************#
صباح يوم جديد
الكل قاعد مستنى حنين ومعاذ
دادة : الست هنيه وصلت يا جواد بيه
جواد ببسمه : نورتى يما
هنيه : نورك يا ولدى
رنا بفرحه : نورتى يا ماما
هنيه : تسلمى يا غاليه
جواد : كيفك يا حنين
حنين بحزن : بخير يا جواد
معاذ : ازيك يا جواد
جواد : بخير يا معاذ كيف البلد واهلها
معاذ : بخير
محسن : ازيك يما
هنيه : اهلا يا ولدى
بعد مدة
جواد : حقها يا معاذ
معاذ: عارف ان حقها بس انا معيزش حاجه غير حنين معيزش ابعد عنيها
جواد : واى اللى جاب سيرة البعد
معاذ: انت متعرفش اختك انا عارفها لو لقدر الله طلع فى حاجه عنديها هتتركنى
جواد : حنين مهتقدرش على بعدك ومتقدرش البلا قبل وقوعه تعالى نخرج ليهم
خرجوا
هنيه بغضب: يعنى اى تخطب يا جواد من غير ما نعرف
جواد بص لمحسن ورنا اللى بصوا عالارض: اضطريت
يا امى
هنيه : وكيف قدرت تعملها ومرتك واقفه مرتك قدام عيونك بدل ما تخدها بحضنك وترجعها دارك تقوم تمسك يد واحدة تانى
جواد بغيظ : امى انا وعيشه كل واحد راح لحاله ومتفتحوش السيرة دى
هنيه : ولما كل واحد راح لحاله مطلقتهاش لى مسبتهاش تشوف نصيبها مع حد تانى لى
جواد بغضب : اماااااااا قفلى عالموضوع دة
هنيه : حاضر يا بنى حاضر
جواد سابهم ومشى
هنيه : بس هى هتكلمنى عالطول ما قلتليش انها قابلت جواد
محسن : انتى كنتى على تواصل معاها
هنيه : ايوة من يوم ما مشت كانت دايما تحكينى انا وحنين
حنين : انا هكلمها وهقابلها واعرف الحكايه اى
هنيه : ايوة وانا هاجى معاكى
***************###***********
فى شركات المنشاوى
نجلاء : حبيبتى انتى كويسه
عائشه ببسمه : بخير .
نجلاء: جواد هو اللى حكيتيلى عنه
عائشه بغصه : ايوة
نجلاء: احم مش مهم ولا كانه موجود عڜتى سنه ونص من غيرة عادى كملى ولا كانه موجود ..
عائشه : فعلا عشت من غيرة
التليفون رن
عائشه : ازيك يا حنين
حنين : بخير انتى عامله اى وحشتينى
عائشه : انتى اكتر عامله اى وماما وبابا
حنين : كويسين انا هنا بمصر وعايزة اشوفك
عائشه بفرحه : بجد اكيد نتقابل فين
حنين : هاتى عنوانك وانا هجيلك .ع
عائشه : تمام عنوانى .......هستناكى
حنين : اكيد سلام
زين خرج : احم عندى اجتماع فى شركه القناوى تعالى معايا يا نجلاء
عائشه عرفت ان هو مش عايز يجرحها : لا انا هاجى مع حضرتك
زين : لا خليكى انتى
عائشه : استاذ زين انا اعرف افصل بين حياتى الشخصيه والمهنيه كويس جدا فلو سمحت سيبنى براحتى
زين : ماشى يلا وراحوا شركات القناوى
الاجتماع الكل قاعد وجواد عنيه عليها وهى حاسه بيه بس مش عطياله اهتمام
سليمان : انسب ارض للمشروع الارض اللى فى منطقه ......لو اتفقنا مع اصحاب الارض يبقى الموضوع بقى سهل
لين : مش عارفه حساه هيفشل فى منطقه زى دى
عائشه اتكلمت : بالعكس فكرة استاذ سليمان جميله المنطقه هناك هتبقى حيويه اكتر بعد سنه او اتنين فكرة انشاء مول هناك حاجه كويس دا غير ان المنطقع اصلا مفيهاش محلات تجاريه فدى هتبقى بدايه العمران فالمنطقه دى
زين ببسمه : فعلا فكرة عيشه وسليمان حلوة رايك يا جواد
جواد كان سرحان ومش واخد باله : اه اه طبعا
سليمان : خلاص انا هبدأ التفاوض مع اصحاب الارض
واتناقشوا شوى والاجتماع انتهى
لين : اى يا جماعه مش هتبركولنا انا وجواد وبصت على عائشه
سليمان ببسمه : سامحينى نسيت خالص الف مبروك وعقبال الفرح
زين : مبروك وربنا يتمم بخير
عائشه بقوة : الف مبروك وربنا يتمملكوا بخير
لين بخبث: متشكرة
**************************
المساء
عائشه قاعدة هى وعمتها وبتلاعب بنتها والباب خبط
عائشه : اكيد حنين وطلعت تجرى فتحت الباب
عائشه بفرحه : ماما هنيه حضنتها وسلمت عليها وكذلك الوضع لحنين
بعد السلامات
هنيه ' محكتليش لى عن جواد يا بتى
عائشه : ملوش لازمه الكلام يا امى
هنيه : افهم انك سلمتى جوزك لواحدة تانى انت عتخسرى جوزك واحدة واحدة
عائشه: اعمل اى يا امى انا روحت وكنت عايزة نرجع سوا بس هو قسى عليا مبقاش جواد
حنين : من ساعه موت مرام وهو مبقاش جواد اللى نعرفه بس انتى ما كنش لازم تغلطى وتسبيه
عائشه بغضب: عايزانى اعمل اى انا كنت كل ما اجى المسه يبعد حملنى ذنب موت مرام وابنه ببص فى عنيه بلاقى نظرات الاتهام فى حاجه انا مليش ذنب فيها انا كان عندى امل يوقفنى وياخدنى فى حضنه بس للاسف كسر كل حاجه جوايا
نسرين بحزن: اهدى يا حبيبتى اهدى
عائشه : انتو مفكرين كنت فرحانه انا روحى فضلت معاه انا كنت من غير روح كنت بموت مليون مرة من غيرة كنت بصبر نفسى بصوره واخباره انتو متعرفوش حاجه
هنيه : بتى انتى عتحبيه ولا لا
عائشه بدموع وبحه : بحبه انا بعشقه انا بموت على نظرة منه انا ضعيفه لدرجه ان لو قالى تعالى هنسى كل حاجه واترمى فى حضنه
هنيه : يبقى ترجعيه ليكى
عائشه : ازاى
هنيه : هقلك ........
عائشه: بس
هنيه : من غير بس نفذى اللى قلتلك عليه بالحرف وملكيش صالح وهتشوفى
نسرين : انا رأى زى رأى ام جواد
حنين : وانا كمان
عائشه بتنهيدة ؛ ماشى موافقه
الثامن عشر
يوم جديد
الكل قاعد عالفطار فى فيلا جواد
الباب خبط بعد مدة
الخدامه : جواد بيه فى واحدة برة عايزة حضرتك
جواد : مين
عائشه : انا
جواد : انتى
جود بفرحه : (جود عندها سنتين ونص)بابا وطلعت تجرى عليه وجواد شالها
هنيه ببسمه : اهلا يا بتى تعالى
عائشه : اهلا يا ماما
جواد بصلها وباصص للشنط : خير
عائشه ببسمه : رجعت بيت جوزى ولا اى
هنيه : طبعا يا بتى تنورى بيتك ومطرحك تعالى افطرى
عائشه ببسمه : لا شكرا يا امى فطرت انا هطلع عشان الحق شغلى وسابت جواد فى صدمته وطلعت
هنيه : اطلعى وريها اوضه جواد يا بتى
الخدامه : حاضر
محسن : هو اى اللى بيحصل
حنين : ولا حاجه بس واحدة رجعت بيتها اللى سابته
رنا بفرحه : انا مبسوطه اوى احلى خبر دة
جواد سابهم وطلعلها
جواد : اى اللى رجعك
عائشه كلامه واجعها بس بينت العكس : رجعت بيتى
جواد : انتى سبتى بيتك من سنه ونص
عائشه : وادينى رجعت
جواد : انتى خوفتى تخسرينى ولما لقيتينى خطبت لين رجعتى مش كدا
عائشه ببسمه : انا عمرى ما خسرتك وقربت منه لان انا متأكدة ان انا هنا وشاورت على قلبه
جواد : لا انتى ولا هنا ولا هناك انتى انتهيتى من حياتى
عائشه : ولما انتهيت مطلقتنيش لى عشان اشوف حياتى انا كمان واحب وات
لم تستطع ان تكمل الجمله حينما وضع يدة على فمها
جواد : مطلقتكيش لان حسابى لسه مخلصش
عائشه بصاله وبدور فى عنيه على حنيه بس مفيش غير القسوة زاحها وسابها ومشى وهى جهزت نفسها وواقفه قدام المرايه ولابسه بدله بيضه زادتها جمال وطرحه وميك اب خفيف : هنشوف يا جواد مين هيكسب فالنهايه وراحت الشغل
نجلاء: واوووووو اى الجمال دة
عائشه ببسمه : مرسى
نجلاء: اى الحكايه
عائشه : قصت لها ما قالته لها هنيه
نجلاء: حماتك معاها حق لازم ترجعيه لازم تفضلى حواليه وتحاولى
عائشه بهم : ربنا يعين انا صعب عليا اشوف نظراته ليا اللى قلها قسوة بس مقدرش اكمل من غيرة يا نجلاء
نجلاء ببسمه : صدقينى هيرجعلك وسوء التفاهم هيتحل
زين طلع عليهم : عيشه عندنا اجتماع فى شركات القناوى هتيجى ولا
عائشه بسرعه : هاجى طبعا
زين : تمام جهزى نفسك عشان هنمشى بعد عشر دقايق
عائشه : تمام
**********************######
جواد قص لفارس ما حدث
فارس ببسمه : ومالك مضايق لى
جواد بصله بغيظ : انت عارف انا مضايق لى
فارس: والله الحقيقه مش عارف واحدة ورجعت لجوزها ولبيتها
جواد : فارس انت عارف هى الغيرة اللى رجعتها فكرة انى خطبت لين ولعت الغيرة جواها
فارس: ولى متقلش انها بتحبك ومش عايزة تخسرك وعايزة ترجعك ليها .
جواد لسه هيتكلم السكرتيرة دخلت
السكرتيرة : جواد بيه استاذ سليمان برة
جواد : خليه يدخل وجهزى اوضه الاجتماعات
السكرتيرة : حاضر يا افندم .
*****************#######******
بعد مدة جواد وفارس ومحسن قاعدين ومستنين زين .
جواد : رن على زين يا فارس وشوفه اخر لى
فارس لسه هيتكلم الباب خبط وزين دخل وعائشه وراه
زين : اسف يا جماعه عالتاخير بس الطريق كان زحمه
جواد باصص على عائشه ومش منتبه للكلام فاق على صوت فارس
فارس: ولا يهمك يلا نبدأ
زين : انسه لين فين
محسن : هتأخر شوى
زين ؛ تمام وقعد وعائشه قعدت جنبه وقصاد سليمان وجواد شايف نظرات سليمان لعائشه ومضايق
وبدأ الاجتماع ولين وصلت وقعدت جنب جواد
ونظرات الغيظ والتحدى بين لين وعائشه مستمرة
جواد : تمام يبقى لين تبدأ فالتنفيذ
لين ببسمه : تمام بكرة هبدأ ان شاء الله
زين : كدا تمام نمشى احنا بقه وبكرة مهندس من شركتنا هيبقى معاكى يا انسه لين
لين : ماشى
زين : يلا يا عيشه
سليمان بسرعه : انسه عيشه ممكن اتكلم مع حضرتك
عائشه : معايا انا
سليمان : اه
عائشه بصت على زين وعلى جواد اللى عنيه بطلع شرار : اتفضل
سليمان : ممكن على انفراد
جواد كور ايدة وعروقه ظهرت وبص لعائشه اللى اتوترت من بصات جواد ومن طلب سليمان
فارس: هو موضوع خاص ولا اى
سليمان ببسمه : حاجه زى كدا
عائشه بتوتر : طب اتفضل ولسه هتمشى
جواد : يتفضل فين قول اللى انت عايزة قدامنا
لين بدلال : اى يا جواد سيبه بيقلك خاص
سليمان بتوتر: لا عادى ممكن اتكلم عادى قدامكوا
عائشه : طب اتفضل اتكلم
سليمان راح عندها وهى واقفه وقريبه من جواد : انسه عيشه بصراحه انا من لما شفت حضرتك وانا معجب بيكى وكل مرة بشوفك اعجابى بيزيد
فارس بص على جواد وحب يزيد الموضوع : بصراحه معاك حق عيشه بنى ادمه خلوقه ومحترمه ومشفناش منها اى اساءة لحد بس انت عايز اى بالظبط
سليمان : الصراحه انا معرفش حاجه عنك بس لو امكن عنوان حضرتك عشان اجى يعنى اقابل الوالد
عائشه وشها احمر وبصت لزين ولفارس وخايفه تبص على جواد وماسكه فالبس اللى لبساه
زين بتوتر: احم سليمان انت متعرفش حاجه فا .
جواد قاطعه : وانت بناءا على اى خدت الخطوة دى يعنى قصدى مش يمكن تكون متجوزة .
سليمان بهيام : هو فى حد يكون متجوز دى ويسيبها تتطلع تشتغل
جواد بغيظ من كلام سليمان وغيرة بص على عائشه : ماشى ردك يا انسه عيشه واتك على كلمه انسه
عائشه بصتله واضايقت منه : استاذ سليمان حضرتك قولت انك متعرفش حاجه عنى عشان كدا انا هقولك انا متجوزة وعندى بنوته كمان
سليمان بصدمه : مش باين عليكى
جواد بغيظ : هيبان هيبان وتحب تعرف مين جوزها
سليمان سكت ومردش
فارس لقى جواد متعصب فحب يهدى الموضوع : سليمان عيشه تبقى مرات جواد
سليمان بصدمه : اى بس جواد يعنى هو مش خاطب لين
فارس: موال يطول شرحه
عائشه : عن اذنكوا وسابتهم وخرجت
**********************
عائشه مشت وهى مش عارفه هى عملت كدا ازاى وبدوس على زرار الاصانسير وصل والباب اتفتح ودخلت وبدوس على زرار النزول جواد حط رجله ودخل
عائشه بتوتر: انت جى ورايا لى
جواد : عاجبك اللى بيحصل
عائشه : اى اللى بيحصل
جواد بسخريه : الهانم جيلها عرسان وبتقلى اى اى بيحصل
عائشه : وانا مالى
جواد : اللى عملاه فى نفسك بتتزوقى وتخرجى كأنك بتقولى للناس اتجوزونى
عائشه بغيظ : جواد مسمحلكش وبعدين انت مش هامك ولا انا فارقه معاك ولا عايزنى يبقى مالك بيا
جواد بغضب: متنسيش انك لسه مراتى
عائشه بحزن : عمرى ما نسيت يا جواد ولا عمرى هنسى بس انتى اللى بتحاول تنسى وقربت من وحطت ايدة على وشه بتحاول تنسى حبى بتحاول تهرب من عيونى بتحاول تخبى اشتياقك ليا
جواد لحظه كمان وحصونه هتتهد بعد ايدها : متنسيش اننا فالشركه
عائشه بوجع بصت فالارض والباب اتفتح وخرجت ومشت وهو فضل باصص عليها
عائشه مشت ومش عارفه رايحه فين بس هى مخنوقه مش قادرة تتحمل بعدة اكتر من كدا وغيرتها قتلاها فكرة ارتباط اسم جواد مع واحدة تانيه بتقوم براكين جواها : هعمل اى يا جواد انا بحاول بس انت قافل كل الطرق لى مش مقتنع انى مليش ذنب فى موت مرام لى بتهدم حياتنا وفرحتنا لى مصمم تجرحنى عائشه حست بدوخه وكانت هتقع سندت على عمود نور ووقفت شوى لحد ما بقت كويسه
***********##*****************
عائشه روحت وقررت تعمل زى ما نجلاء قالتلها
فلاش بااااك
عائشه : جواد صعب انا تعبت من المحاول معاه
نجلاء : طب اى رأيك فى فكرة لو عملتيها مفيش راجل يقدر يقاومها
عائشه : اى هى
نجلاء: ليله رومانسيه
عائشه : يعنى
نجلاء: يعنى ورد احمر وبلالين وقميص نوم حلو كدا وشويه مكياج وريحه تملا الاوضه وتبقى فله
عائشه : تنفع
نجلاء: جربى
بااااااااااك
عائشه زينت الاوضه وعملت زى ما نجلاء طلبت واستنت جواد بس للاسف انتظارها طال فقررت تكلمه رنت مرتين مردش بس فالتالته
عائشه بلهفه: ايوة يا جواد
لين : انا لين جواد فالحمام
عائشه بهجوم: وانتى بتردى على تلفونه لى
لين بدلع: هو طلب منى ارد
عائشه بغيظ : طب ممكن لما يخرج تخليه يكلمنى
لين : هقله حاضر بس بعد العشى لاننا طلبنا العشى اصل جواد عزمنى عالعشا باى وقفلت السكه
عائشه بغيظ وغيرة مسكت كل حاجه وكبتها وبتتكلم بصوت عالى : عزمها فى مطعم وكمان بترد على تلفونه وبتمسح المكياج وغيرت هدومها ونامت ودموعها على خدها
جواد رجع متأخر وكان تعبان وهلكان اترمى عالسرير من غير ما يغير بس حاسس بريحه غريبه عالسرير والمخدات قام بص على عائشه لقاها نايمه قام دخل الحمام لقى قميص نوم متعلق فالحمام بيكلم نفسه : اى اصله دة جه يطلع لقى فالزباله ورد مرمى طلع وبص كتير على عائشه وكلم نفسه : كنتى ناويه على اى يا عيشه معقول انتى عيشه اللى بحبها معقول تكونى خاينه مش متهيل الوش دة يكون بالدنائه دى
ونام وهو باصص عليها ونفسه ياخدها فى حضنه
"***************
صباح يوم جديد
الكل قاعد عالفطار
حنين : غريبه يا عيوش مش رايحه الشغل
عائشه ببسمه : لا انا طلبت من استاذ زين ان يشوف حد مكانى لانى مش نازله تانى
جواد فرح من جواه بقرارها دة
محسن : احسن حاجه
رنا : لى الشغل حلو تسبيه لى ادام مش مجبرة واتكت عالكلمه وبصت على محسن
عائشه ببسمه : طبعا الشغل حلو وجميل وانا بحب الوحدة يبقى ليها كارير وحياه مهنيه
رنا بفرحه : شوف مش رأى وحدى
عائشه ابتسمت : بس احيان بيبقى الشغل سبب فى مشاكل كتير بين الزوجين يعنى غيرة الزوج اهمال الزوجه للبيت عدم راحه الزواج فبيته يعنى مشاكل كتير فالست اللى تقدر توفق بين حياتها المهنيه والزوجيه تبقى سوبر ومن بس الصراحه انا بدى اولويه اهتمام الست لبيتها
جواد باصصلها وهيمان فيها وهى بتتكلم
هنيه : كلامك صدق والله
رنا : فعلا كلامك حقيقى وتفكيرك صح
محسن : اتعلمى
معاذ : حنين متنسيش معادنا انهاردة بالليل
جواد : معاد ايه
حنين : الدكتورة اللى هنكشف عندها
عائشه ببسمه حطت ايدها على ايد حنين : كل حاجه هتبقى كويسه ان شاء الله والدكتور هطمنكوا
هنيه : يارب يا بتى يارب
جواد : انا همشى انا بقه وراح باس جود وسابهم ومشى
عائشه اتنهدت تنهيدة طويله
هنيه : تعالى يا عيشه عايزاكى
عائشه : خير يا ماما
هنيه : تعالى ورايا
حنين : مش مرتحالك
رنا وقفت جنبها : ولا انا
محسن بضحك: ولا انا
التاسع عشر
هنيه اخدت عائشه اوضتها وقفلت الباب
عائشه : خير يا ماما
هنيه : خير يا بتى بس الليله هتبقى ليكى لوحدك يا ترجعى جوزك يا تنسيه
عائشه باستغراب: لى الكلام دة
هنيه : اليوم بالليل هنروح انا وحنين ومعاذ للدكتورة وهحاول اخرهم شوى بعد الدكتورة ومحسن ورنا رايحين فرح وهيأخرو والخدامين هديهم اجازه
عائشه باستغراب: لى كل دة
هنيه بنفاذ صبر: ليكى ترجع جوزك محدش هيكون موجودك غيركوا بالبيت
عائشه افتكرت ليله امبارح وضحكت غلب بس سكتت ومعطتش اهتمام لكلام هنيه وعملت نفسها مطوعاها وهتنفذ كل اللى هى عايزاه
"*********###*********##*
فالشركه
فارس ماشى وبيكلم جواد فالتليفون وخبط فى واحدة ماشيه
البنت: مش تفتح يا اعمى
فارس باستغراب: اعمى
البنت : ايوة اعمى مش شايف ان فى حد ماشى وزى الطور ماشى ولا هامك حد
فارس بغيظ: بنت انتى احترمى نفسك احسن ودينى اندمك
البنت:تندم مين ولا عشرة زيك بنى ادم اتم وسابته ومشت
فارس: اتم انا مين دى
جواد : الو الو فارس
فارس: ايوة يا جواد
جواد : اى حصل ومين اللى شطفتك ونشرتك دى
فارس: انا اعرف شركتك لمت من كل حته
جواد : هههههههههههه
فارس: الا قلى هتعمل اى فى موضوع لين
جواد بشرود : مش عارف ومتفتحش الموضوع دة حاليا لانى مفييش مخ افكر فيه
فارس: بس انت قلت للصحافه خلال شهر هتتجوزو
جواد : مش عارف
اليوم انتهى وجواد روح ومكنش فى حد بالبيت غير عائشه اللى قاعدة قدام التلفزيون راح فضل يدور على اى حد مفيش حد
جواد : فين الناس
عائشه وهى بتقلب فالقنوات من غير ما تبصله : حنين وماما ومعاذ عند الدكتور ورنا ومحسن فى فرح
جواد : والخدامين ودادة فاطمه فين
عائشه : روحوا
جواد نفخ بضيق وعائشه قاعدة بتقلب فى التلفزيون جواد قرر يدخل المطبخ يشوف حاجه ياكلها
واقف فالمطبخ مش عارف يعمل اى وحاطط ايدة فى وسطه وبيتلفت فى كل حته عائشه جت وراه وابتسمت على منظره
عائشه : روح غير وانا هعملك حاجه تأكلها
جواد : لا متشكر
عائشه : جواد مش هتعرف تعمل حاجه روح غير وهتنزل تلاقى الاكل جاهز
جواد وقف شوى وبعد كدا سابها وطلع يغير هى وقفت وقررت تعمل الاكل وبدأت فيه بعد مدة
عائشه : كدا تمام اشوح الفراخ ويبقى الاكل جهز وحطت الزيت وبتجهز الفراخ وفجأه حست بدوخه جامدة والدنيا بتلف فيه وماشيه عايزة تخرج من المطبخ خبطت فالصنيه وقع الويت على ايدها
عائشه بصراخ : اااااااااه
جواد كان نازل عالسلم سمع صراخها نزل جرى عالمطبخ
جواد بخضه: فى اى
عائشه بصراخ : ايدى ايدى يا جواد ااااااه
جواد طلع جرى عليها : اى اللى حصل دة تعالى بسرعه واخدها وقعد بيحطلها مرهم وهى بتبكى وهو قلبه واجعه عليها
عائشه بدموع : اه بالراحه يا جواد
جواد بحزن بينفخ فيها : معلش استحملى
بعد مدة
عائشه بوجع : شكرا
جواد : روحى ريحى فوق
عائشه قامت ولسه هتمشى حست بدوخه تانى وسندت على جواد
جواد : مالك انتى لسه تعبانه
عائشه وهى مغمضه عنيها: دايخه شوى
جواد شالها واخدها لفوق وهى دافنه نفسها فى صدرة مستمتعه بقربه اللى محرومه منه بقالها كتير حطها عالسرير ولسه هيمشى شدته ليها
عائشه بهمس : جواد وقربت منه خل
بس هو قام بسرعه وسابها وخرج وهى اتنهدت ودموعها نزلت ونامت ودموعها على خدها
جواد قاعد فالجنينه ومش عارف يعمل اى عايز يواجها بس خايف الكلام يطلع حقيقى عايز يقطع الشك باليقين بس خايف فرحان بوجودها جنبه على سريرة بس مش مصدق انها خدعته بالشكل دة
صباح يوم جديد
الكل قاعد عالفطار
هنيه بقلق: اى يا بتى مالها ايدك
عائشه : ملهاش ياماما الزيت طار عليها امبارح
هنيه : جامدة ولا بسيطه طب مروحتيش المستشفى لى
عائشه ببسمه : مش محتاجه هى بسيطه
جواد : عملتوا اى امبارح
حنين : قالت محدش عندة اى مانع للخلفه والموضوع حكايه وقت مش اكتر
عائشه ببسمه : الحمدالله ان شاء الله ربنا يرزقوا وتجيبوا قرطه عيال
هنيه بضحك : يارب يا بتى عقبالك انتى وجواد كومان
عائشه بصت لجواد اللى بصلها
جواد : صحيح جهزوا نفسكوا بالليل
رنا : لى
جواد : هنروح لبيت لين عشان الموضوع يكون رسمى
عائشه كانت بتشرب شرقت : كح كح كح
هنيه بحزن : خدى يا بتى اشربى
عائشه بصوت مكتوم : لا شكرا عن اذنكوا
ومشت وهى قلبها مقسوم من الوجع معقول فعلا مبيحبهاش معقول خلاص قرر ينساها تعبت من كل حاجه كل محاولاتها انها تقربله مش نافعه قلبها واجعها من وجودة جنبها وهى مش قادرة تحزن فى حضنه مش قادرة تلمسه
المسا جه والكل اجهز عشان يمشى
هو واقف قدام المرايه بيسرح شعرة وهى قاعدة ماسكه الموبيل وبتلعب فيه او بتمثل انها بتلعب فيه وهو شايفها وهى قلبها بيوجعها وبينزف دم ومش قادرة تبكى ولا تصرخ ولا اى حاجه
الباب خبط
هنيه : يا بتى تعالى معانا
عائشه كاتمه دموعها واتكلمت بوجع حقيقى: لا يا امى روحو انتو انا هكون كوبسه
هنيه : مفيش حد هنا هتقعدى وحدك
عائشه بسخريه : طول عمرى وحدى فعادى
جواد سامع كلامها وحاسس بالوجع اللى فيها
عائشه كملت وبصت على جواد : اقعد لوحدى احسن ما اشوف جوزى ماسك ايد واحدة غيرى وبيعلنها انها هتكون مراته
جواد رفع وشه وبصلها وتقابلت عيونهم فى عتاب طويل هنيه سابتهم ومشت وهما فضلوا واقفين شوى
عائشه : عن اذنك ودخلت الحمام وانهارت فيه وبتبكى وكاتمه صوتها جواد نزل ومشى وهو مخنوق ومضايق من اللى حصل وراح عند لين ومش معاهم وحاسس ان روحه سيباها وقاعدة معاها ومش مركز خالص فالكلام
اما عند عائشه
فهى قاعدة بتبكى وقلبها حزين وهتموت من الوجع والقهر وبتكلم نفسها معقول يا جواد مش هماك دموعى للدرجه دى معقول مبقتش اعنيلك حاجه بتقتلنى بسكينه تلمه بتعذبنى بيها قبل ما تموتنى معقول عاجبك وجعى لى يا ربى لى بيحصل معايا انا كل دة لى
الكل رجع البيت وجواد طلع اوضته وملقاش عائشه قلبه كان هيقف خرج وراح اوضه جود لقاها نايمه مع جود وواخداها فى حضنها قرب منها وباسهم هما الاتنين وسابهم ومشى
مرت عدة ايام من تجنب عائشه لجواد واختفائها من امامه لا تريد رؤيته ومن حزن جواد على ما تفعله عائشه به ظنا منه انها تعاقبه بسبب خطبته من لين
وحزن الجميع من حاله جواد وعائشه
فالشركه
فارس: ادخل
البنت : السلام ع
لم تستطع ان كمل
البنت : انت
فارس ببسمه : اهلا
البنت بتوتر: حضرتك فارس اقصد استاذ فارس
فارس بخبث: مساعد المدير اى خدمه
البنت بتوتر : انا اسمى نارين قالولى اجى لحضرتك عشان هيعيونونى سكرتيرة ليك
فارس بخبث: انتى اهلا بس انا مش عايز واحدة زيك انا عايز واحدة جميله
نارين حطت ايدها على وشها وشعرها : قصدك ان انا مش جميله
فارس: مش النوع اللى عايزة بس يلا احسن من بلاش اتغضلى مكتبك برة وعايزك ترجعيلى الملفات اللى عالمكتب اللى برة كلها
نارين بصتله وعنيها بطلع شرار وسابته ومشت
وهو ابتسم وضحك وقعد عالمكتب : هنتسلى كتير
"*************$$#$***********#
عائشه قاعدة مع هنيه وحنين وبيتكلموا بس عائشه مش معاهم خالص فى دنيا تانيه
هنيه ؛ اى يا بتى مالك اكدة مش معانا خالص
عائشه ببسمه : لا يا ماما بس تعبانه شوى راسى مصدعه
هنيه : تاجى نروح لدكتور الصداع دة مش طبيعى انتى عالطول مصدعه ودايخه
عائشه : لا انا كويسه وقامت ولسه هتمشى داهمتها دوخه وكانت هتقع لولا مسكت الكرسى
هنيه بخوف: مالك يا بتى بس ايه اللى فيكى
حنين : يا عيشه الموضوع مش طبيعى تعالى نروح نطمن
عائشه ببسمه لتطمئنهم : حاضر هبقى اشوف دكتور واروحله عن اذنكوا مشت وهى مش شايفه وحاسه انها هتقع تمالكت نفسها لحد ما طلعت الاوضه
قعدت كتير تفكر فى علاقتها بجواد واى اللى هتعمله لانها جابت النهايه وقررت تواجه وتعرف هو بيعمل كل دة ليه معقول مش قادر يتخطى ازمه موت مرام
جهزت نفسها للمواجهه وقررت تعرف كل حاجه لى بيعاملها كدا لى مش سامحلها تقرب منه لى مش قادر يتخطى ازمه موت مرام
"********#**#"******
عند جواد
فارس: اى الاخبار
جواد : اخبار اى
فارس بخبث: عامل اى فالبيت
جواد : هعمل اى عادى
فارس: مش قصدى قصدى مع عيشه
جواد بحزن : من ساعه ما روحت عند لين وانا مش بشوفها خالص قاعدة فاوضه جود ولا بشفها ولا بنتكلم
فارس بحزن : لو اعرف اى اللى مخليك كدا اى اللى فدماغك
جواد : ولا دماغى ولا غيرة سيبك منى
فارس بتوتر: واحد صاحبى كلمنى وبيقول ان محامى خالد رفع قضيه استأناف واحتمال خالد يخرج
جواد عنيه اتحولت لجمرة غضب: بتقول اى
فارس : رفعا على اساس انه قتل خطأ
جواد : قتل خطأ طب خليه يطلع وهبشوف منى اللى عمرة ما شافه
فارس بصله وسكت
"***********##$"*****########
فالفيلا الكل قاعد بيهزر ويضحك
محسن : تسلم ايدك يا رنوش عالكيكه التحفه دى
رنا ببسمه : شكرا يا حبيبى بالهنا والشفا
عائشه ببسمه : فعلا كيكه جميله تسلم ايدك
رنا : مرسى
وقاعدين بيتكلموا
ودخل عليهم جواد ومعاه لين
جواد : السلام عليكم وبص على عائشه واخيرا شافها بقالها كام يوم مهتفيه من قدامه
لين ببسمه : ازيكوا يا جماعه اسفه جيت من غير معاد بس جواد طلب منى اجى اتعشى معاكوا
هنيه بضيقه : اهلا وسهلا
جواد وعيشه عنيهم باصه لبعض
عائشه : عن اذنكوا انا طالعه فوق
لين بخبث: اى دة مش هتتعشى
عائشه من غير ما تبصلها : اكلت كيك وسابتهم ومشت والكل بص عليها
هنيه بحزن على عائشه : حنين انا هطلع ارتاح يا بتى ابقى هاتيلى الدوا بتاعى
جواد : اى يا امى مش هتتعشى
هنيه بصتله واتكلمت بغيظ : انت مسمعتش مرتك كلنا كيكه
جواد بصلها وسكت وهى سابته ومشت
بعد مدة عائشه قاعدة فالاوضه مستنيه جواد وهو اخر لسه هتمشى من الاوضه وتروح اوضه بنتها دخل جواد واستغرب وجودها
عائشه بتنهيدة : ممكن نتكلم
جواد فرح انها هتتكلم معاه : طبعا خير