#قلب_فاضي
الحلقه { 71 }
بقلم هند محمد
هانى : تعالى نجرب نكون متجوزين ونشوف هنقدر نحب بعض ولا لا
نجوى : ازاى نجرب نكون متجوزين ؟
هانى : هههههههه ايه يا نجوى عادى احنا كبار ونضجين
نجوى : انته تقصد ايه عشان انا ساعات بفهم الكلام غلط
ازاى نجرب نكون متجوزين وازاى احنا كبار ونضجين ؟
هانى : اقصد اللى فهمتيه مش يمكن منعجبش بعض بعد الجواز فا نكون عرفين من الاول
نجوى : فاكر يوم ما ركيت معاك انا وقتها كنت ضاربة حمزه جوز اختى فاكر؟
هانى : اها فاكر
نجوى : طب امشى من وشى بدل و حيات ربنا هلحسك كاوتش التاكسى بتاعك عشان انا حلفت ماادمدش ايدى على حد تانى
هانى : انتى متعصبه ليه وبعدين انتى مطلقه يعنى محدش هيعرف حاجه
نجوى : اه انته شمال بقى ، وانا اللى طول الليل كنت بفكر فيك يا واطى فكرنى ايه عجله هتخودنى لفه تجربنى
هانى : احنا احرار نعمل اللى احنا عوازينه محدش هيحسبنا ؟
نجوى : وربنا ؟
هانى : ممكن نستغفر او نروح نعمل عمره هيغفر لنا
نجوى : امشى من وشى بدل ما اصوت واقول بتتحرش بيه واخليهم ياخدوك على القسم
هانى :افهم من كدا ان طلبى الجواز منك مرفوض؟
نجوى : اه مرفوض ومتتصلش بيه تانى ولا تحاول تقبلنى كنت فكراك محترم طلعت سيكي ميكى اتفوووو
تاكسى تاكسى ( وركبت تاكسى ومشية )
هانى : انتى اللى هتخسرى مش انا
جيجي : كتير اوى دول يا كنزى
ام حمزه : لا مش كتير ولا حاجه جنى دى بنتى وبعدين دى فلوسى انا مش فلوس نبيل يعنى انا بدى اختى واختى اديها عينيه مش كتير عليها
جيجي : ربنا يخليكى ليه يا كنزى
ام حمزه : ولونى زعلانه من اللى انتى عملتيه انتى وجنى مع حمزه و تقى
جيجي : سمحينى فى اللى عملته كان نفسى حمزه وجنى يبقو من ناصيب بعض ونيست خالص انهم اخوات
ام حمزه : انا مسمحاكى عشان انتى اختى بس الا الاعراض ياجيجي كنت عملتى اى حاجه غير كدا خليتى حمزه يتجنن وضربها
جيجي : مكنتش افتكر ان حمزه ممكن يعمل كدا وبعدين ما نجوى اخدت بحق تقى تالت ومتلت وشوهت جنى ومحدش عملها حاجه
ام حمزه : وابنك برضه مسكتش وأكيد انتى عارفه هو عمل فى نجوى ايه ؟
جيجي : يعنى هى حصلها حاجه ما طلعت منها بنت اللاذينا
ام حمزه : فضينا من الكلام ده تعالى نبدء صفحه جديده
هى جنى فين؟
جيجي : جوا فى اوضتها طول النهار قفله عليها الباب ومكسوفه تورى وشها لحد
ام حمزه : طب ما تنادى عليها او تعالى ندخل نتكلم مع بعض شويه
جيجي : ماشى تعالى جوا احسن
ازاى مصطفى عامل ايه ؟
ام حمزه : دا يا حبيبى عنده كحه وبرد واسهال
جيجي : اووو
حولو دافوه الجو وحش
سليمان : نجوى انتى كدا طولتى اوى انتى امبارح قولتى هتكيشينى فين بقى ؟
نجوى : الله مانا حاكتلك اخويا مش صابر وعاوز حقه اعمل ايه انا بقى ؟
وبقولك اهو 5000 جنيه يبقى متفضل 35 الف اصبر
سليمان : مانا صابر بس كدا كتير
نجوى : عارفه بس عشان انا واثقه انك راجل بجد ومش واطى زى اخويا
وكمان دانته الواحيد اللى بعتمد عليه وبستلف منه
سليمان : طب هتسددى امته ؟
سيده : الله يا سليمان ما تسدد وقت ما تسدد هى هطير
سليمان : لا مش هطير بس دى بقالها كتيراوى
نجوى : مش انا مضيالك وصولات امانه عاوز ايه تانى اه صحيح فكرتنى انا سددت جزء فين الوصولات دى
سليمان : معايا
نجوى : ماشى هاتها بقى بدل انته بادئها كدا هات الوصولات اللى سددتها
سليمان : اهو اتفضلى وكمان 5 وصولات بتوع العرابيه
نجوى : اه تمام
بصى بقى البضاعه دى بحوالى 30 الف ادينى منهم 10 دلوقتى وحلال عليك الباقى
ويبقى كدا ناقصلك 10 بس
سيده : برحتك يا نجوى يعنى احنا هنعمل ايه بالفلوس
نجوى : والله انتى يا سيده تستهلى تكونى سيدة مصر الاولى
سيده : بعدالشر عليا هو فى زيى قاعده كدا فى العماره انا وجوزى مليين مركذنا
نجوى : العماره اه صحيح انتو ازاى قاعدين فى المحل وسيبين العماره ؟
سليمان : انا رايح جاى على العماره ولو حد من السكان عاوز حاجه بيكلمنى على الواتس
نجوى : واتس ؟
سيده : اه ما احن عملين باقه وكمان العماره ركبنه لها باب وكل واحد من السكان معاه مفتاح نفضل متزنبين ليه بقى على باب العماره ؟
نجوى : بس برضه
سليمان : انا مظبط السكان متقلقيش
نجوى : ماشى هاتبقى 10 الف حولهملى على حساب الكاش وانا هقوم امشى
سليمان : والله انتى نصابه تجبيلى5 الف ووانتى ماشيه تاخدى 10
نجوى : الله مانته هتاخد البضاعه كلها انا مش هاخد منها حاجه ويومين كمان هجبلك 10 اخر حاجه
وكمان معاك وصل ب 40 يعنى ضامن حقك انته بتلوكلك كتير ليه؟
سيده : عشان تعزرونى شوفى اخرت الجواز
سليمان : ليه حرمك من ايه دانا لسه جايبلها اول امبارح بنطالون اسكين ب250 جنيه
نجوى : اسكين كمان ما الراجل مدلعك اهو يا سيده
سيده : بنغشك يا سليمان
سليمان : انا هروح اوصل طلب كدا وجاى
نجوى : طلبات ايه ؟
سليمان : مدام هاله فكرها
نجوى : اه طبعا
سليمان : بعتتلى رساله واتس وعاوزه فرختين وبطايه
نجوى : طب يا عم يعنى هتطلع 200 جنيه اهو
سليمان : الله اكبر فى عينك
نجوى : المهم حولى الفلوس انا همشى
سيده : ابقى زودى اللبن شويه وكمان البيض والجبنه
نجوى : ماشى ربنا يسهل بقولكم ايه ابقو قولو للسكان يرجعو ازايز اللبن بدل ما كل مره اشترى خلوهم يرجعوهم زى ازايز الحاجه السقعه
سليمان : يا بخيله مش هاين عليكى تدفعى تمن الازايز
نجوى : بوافر ، انا ماشيه مفتاح العربيه فين ؟
سيده : اهو شيلاهولك معايا
نجوى : تسلمى سلام بقى
تقى : مين باره
نجوى : انا نجوى يا تقى افتحى
تقى : نجوى مين ؟
نجوى : نجوى مين نجوى اختك فى ايه يا تقى
تقى : (فتحت الباب ) معلش يا نجوى انا اصلى لوحدى ادخلى
نجوى : لوحدك اومال ام حمزه فين ؟
تقى : راحت عند اختها جيجي تشوفها وتشوف جنى
نجوى : اه هما لسه بيكلمه بعض
تقى : اه طبعا تعرفى من ساعت ما مشيت وانا قاعده خايفه اول مره اكون لوحدى فى الشقه
نجوى : ليه مع ان الشقه حلوه متخوفش
تقى : مش عارفه بقى مش واخده اقعد لوحدى
نجوى : احسن انها مش هنا الواحد يقعد على رحته (خلعت الكوتشى وربعة رجليها على الكنبه) هاتى الواد واحشنى
تقى : خودى يا نوجى
نجوى : حبيب خالته انته
شفتى هانى جالى الصبح
تقى : العريس ؟
نجوى : الزفت وايه بيقولى تعالى نجرب نكون متجوزين واحنا كبار ونضجين وكلام كدا انى مطلقه ومحدش هيعرف حاجه
تقى : طب وبعدين ؟
نجوى :هى فيها بعدين هزقته طبعا ومشيت روحت عند سليمان ولسه جيالك
تقى : ماما مش هتسيبك فى حالك غير لو اتجوزتى
نجوى : ودا اللى انا كنت بفكر فيه طول الليل
اقبل الجوازه دى وافضل راحه جايه على رحتى وارتاح من كلام ماما
ولا ارفض واستنى ربنا يبعتلى راجل بجد يحبنى
انا عاوزه جواز مصرى يا تقى مش انجليزى
تقى : بس يا نجوى طول مانتى كدا ماما هتفضل تكلمك فى الجواز
نجوى: طب اعمل ايه اقبل بهانى؟
تقى : مش عارفه
انا نفسى تتجوزى وتفرحى
نجوى : وانا كمان بس هانى مش هيبقى جواز هيبقى وقت حلو بقضيه
انا محتاره اوى
( موبيل نجوى جاله رساله )
تقى : ايه هو ؟
نجوى :لا دا سليمان حولى فلوس
تقى : مش انتى بتسيبى الموبيل مع ناجى ؟
نجوى : الخط بتاع الشغل بس وساعات ده بس خط اللى فيه فلوس دائما معايا اه هو ولد كويس بس برضو حرس ولا تخون
تقى : انتى حطه كل فولسك فى حساب الكاش؟
نجوى : لا عامله حساب فى دفتر التوفير وعمله فيزه عشان اسحب بيها زى اللى ادتها لماما
تقى :وليه مش حطاها فى البنك
نجوى :دا زى دا بس عشان البلد فيها بريد مفهاش بنك فا اسهل
وخط الكاش بقى بحول بيه فلوس بيبقى اسهل
وكمان فكرى بيبعتلى عليه فلوس
تقى : فكره حلوه انك خليتى فكرى يشتغل معاكى
نجوى : انا قولت بدل الدروس ووجع القلب وكمان سلمى بصراحه بتخرج شغل حلو ونضيف اوى وكمان عشان نوزع فى منطقة الدلتا والحمد لله هوانا صحيح مش باخد منهم غير فلوس قليله بس اهو من غير مجهود
تقى : ربنا يكتبلك الخير يا نجوى يا رب
نجوى : يا رب هو الواد ابنك دا شكلو مدى على بنات كدا ليه
تقى : طالع لابوه هههههههههه
نجوى: من شابه اباه
اه صحيح خودى الكارت ده عوزته اى حاجه كلمو سليمان على الرقم ده هيجبلكم الحاجه قوليلو بس بيت تقى اخت نجوى عشان يجبلكم الحاجه بسرعه
تقى : حلو اوى الكارت يا نوجى بس اسمك مش مكتوب ليه ؟
نجوى : ما اسم المحل اهو كوكو واوا
تقى : امممم حلو يا رب كدا عقبال ما اشوف اعلانات كوكو واوا فى قناة توكتوك يا رب
نجوى : يا راب
( وشويه ام حمزه جات ومعاها جيجي وجنى وماهر عشان يتغده سوه )
تقى : ( اول مالقت ماهر جه جريت على الاوضه تلبس النقاب وتلبس واسع وسابت نجوى فى الانتريه قدام التلفزيون )
جنى : (لابسه نقاب اسود وبنطالون ديق وبادى طويل بس دايق وكله اسود فى اسود ) ايه جاب المجرمه دى هنا
جيجي : انتى بتعملى ايه يا مجرمه انتى ؟
ام حمزه : جيجي قولنا هنبدء صفحه جديده عيب قوى اللى انتى بتقوليه ده
الكل غلط
ماهر : انتى ايه جابك هنا اطلعى باره
نجوى : دا مش بيتك عشان تطردنى منها دا بيت اختى وجوزها
بس على شان ميحصلش مشاكل انا همشى
ام حمزه : لا يانجوى خليكى محصلش حاجه
نجوى : لا معلش يا طنط انا اصلا كنت همشى بس قولت استناكى عشان ما أسبش تقى لوحدها
ام حمزه: طب خليكى اتغدى معانا
نجوى : لا معلش انا همشى اتفضلى الولد
السلام عليكم
جنى : يا رب تموتى يا رب
نجوى : كلنا هنموت وكل واحد هياخد عمله معاه
ماهر : انتى هتكتمى ولا اجى الطشلك
نجوى : لو راجل وعلتك فيها راجل انا قدامك اهو يلا تعاله لطشلى ( وفتحت شنطتها وداخلت اديها فيها )
ام حمزه : خلاص يا ماهر بقى
ماهر : اوعى يا طنط اعلمها الادب (وقرب منها ورافع ايدو يضرب نجوى )
نجوى : ( خراجت الكترك من شنطتها وكهربته فى كتفه وهو مكنش متوقع ونجوى واقفه بكل ثبات وثقه ) ها حلو الشحنه دى ولا اشحنك تانى؟
جيجي : يا مفتريه يا متوحشه
ماهر حصلك ايه ؟
ماهر
ماهر : انا كويس بس ايدى حاسس انها مشلوله انا هوريكى
نجوى : وحيات رسول الله لو قربت خطوه هكهربك فى مكان هخليك ما تساوى فى سوق الرجاله ربع جنيه مخروم
( وصل حمزه وابو حمزه )
حمزه : ايه فى ايه ؟
ماهر : المتوحشه دى كهربتنى
جيجى : نبيل ارميها باره
نجوى : مانا كنت ماشيه ابنك عملى فيها الديب السحلاوى
حمزه : انتى ايه يا شيخه مش عاتقه
نجوى : انا همشى بس ودينى وما اعبد اللى هيقول لاختى كلمه تدايقه وحيات ربنا ما هيطلع عليه صبح
ابو حمزه : استنى يا نجوى انا جاى معاكى
نجوى : ماشى تعالى قدامى
ابو حمزه : ايه ؟
نجوى : اسفه معلش متوتره ومش مركذه
ابو حمزه : طب انجرى يلا
نجوى : انجارينا
( نزل ابو حمزه ونجوى )
تقى : ( خارجت وهى لبسه عباياه واسعه وطويله والنقاب على وشها وحتى عنيها مش باينه ) هى نجوى فين ؟
جيجي : الله الله احنا بقينا نتكلم اهو الله يرحم ااااااا ااااااااا اااااااا
حمزه : طنط انتى بتقولى ايه لا انا مسمحلكيش تجرحى تقى
جنى : خايف على تقى تنجرح وانا اللى وشى باظ مش همك
حمزه : ماما قالتلى فى التيفون ان هنبدء صفحه جديده واللى حصلك ده اقل حاجه للكلام الزباله اللى كتبتيه انتى وطنط عشان توقعى بينى وبين تقى
ام حمزه : مش قولنا ننسى خلاص
جنى : مانتى شايفه يا طنط
حمزه : اللى هيكلم تقى تانى بقلت زوق مالوش مكان فى البيت
ماهر : متشكرين اوى يا حمزه بجد
تقى : انا هدخل جوا يا حمزه ومش زعلانه بس عشان المشاكل
حمزه : لا هتفضلى معانا مش هنفضل ندايق بعض كدا لازم يكون فى حد للى بيحصل ده
ويا ريت يا جنى انتى لبسه نقاب يا ريت تحترميه شويه ايه الديق اللى انتى لبسه ده
جنى : انا اصلا لبساه غصب عنى عشان ادارى الجريمه اللى نجوى عملتها فيه
انته فاكرنى لبساه ليه يعنى
ام حمزه : خلاص بقى اقعده وبلاش نكد
ابو حمزه : ها اخبارك ايه ؟
نجوى : حضرتك جايبنى فين فى مطعم ومزيكا هديا وفى الاخر تقولى اخبارك ايه
الحمد لله الاخبار تمام
ابو حمزه : بصى يا نجوى عشان تكونى سيدة اعمال بجد لازم تغيرى الطريقه دى لازم تحترمى الناس شويه
نجوى : غصب عنى انا متسرعه وعصبيه ومش بعرف اشوف حاجه غلط قدامى واسكت
ابو حمزه : انتى ليه شايله صاعق ؟
نجوى : من يوم ما خطفنى ماهر وانا جبته
بخاف يحصلى كدا تانى وكمان انا بسافر وبفضل ساعات على الطريق
ابو حمزه : بصى جيجي اخت كنزى الوحيده ومش هينفع نقطع علقتنا بيهم
نجوى : وانا مطلبتش كدا بس هما اللى اول ما شافونى وهما كأنهم شافو عفريت
ابو حمزه : معزورين برضه
نجوى : مقولتش حاجه اه جنى وجيجي ليهم حق بس ماهر بقى ليه عين يحاول يمد ايده ؟
ابو حمزه : لا مش من حقه واديه خد جزاءه بس بلاش كدا نجوى انتى زكيه اوى بلاش تبوظى كل حاجه بعصبيتك
قوليلى بقى عامله ايه فى مشروعك ؟
نجوى : تمام بحاول اخد قرض واعمل مزرعة الفراخ
ابو حمزه : هايل ربنا معاكى
نجوى : وعلى فكره تقى قالتلى موضوع مصنع المخلفات ده بجد ميه ميه اصلى بجد
ابو حمزه : يانجوى بلاش احس انى قاعد مع معلم خليكى بنت
نجوى : جرى ايه يا عمى انته بتبصبصلى ولا ايه ؟
ابو حمزه : انتى هتلبسينى قضيه
هههههههههههه مفيش فيده المهم انا عاوزك فى شغل
نجوى : تشاركنى تانى لا
ابو حمزه : هو انتى بنت 7 ما تصبرى
نجوى : هههه خلاص هصبر قول
ابو حمزه : انا طبعا محتاج حد يشتغل فى المصنع عمال نظافه ونقل وفرز وحاجات كتير وطبعا محدش من شباب القاهره هيقبل يشتغل عاوز ناس من البلد عندك ومنغير مؤهلات كمان وهوفر لهم كمان اماكن يباتو فيهاسكن يعنى
نجوى : مش لما تبنى المصنع الاول ابقى فكر فى العمال ؟
ابو حمزه : لا دا مع ده عشان اضمن انه يشتغل من اول يوم
نجوى : ماشى المهم المطلوب منى ؟
ابو حمزه : انا عاوزك تجبيلى ناس تشتغل من البلد عندك
نجوى :الناس اللى عندى عاوزين يشتغلو فى ليبيا ايطاليا مش فى مصرومصنع زباله
ابو حمزه : انا محتاج مش اقل من 200 واحد بس مرحله اولى
نجوى :طب بص بقى انا هجبلك ناس بس هتديهم مرتب كام ؟
ابو حمزه : 1200 جنيه
نجوى : لا ماياكولش بص خليها 2000 جنيه
ابو حمزه : كتير يا نجوى
نجوى : طب اقولك حركه صيعه اديهم 1200 جنيه وانته وفر لهم السكن واعمل نظام كل ما يشتغله اكتر يقبضه اكتر
وكل واحد وشغله بقى
ابو حمزه : امممممم فكره
نجوى : هتدينى كام على الراس بقى ؟
ابو حمزه : انتى متعمليش حاجه مجمله ؟
نجوى : عليا ديون والله حوالى 120 الف
ابو حمزه : هاتى بس عمال وانا وانتى مع بعضينا
نجوى : قشطه عاوزهم على امته ؟
ابو حمزه : يعنى 4 شهور كدا
نجوى : ماشى انا هقوم بقى عشان ورايا حاجات
ابو حمزه : وانا هروح اتغدا معهم فى البيت
شريف : بس انا كنت محتاجه فلوس
صابرين : وانا اجبلك منين لحظ انى سيبت الشغل
شريف : بس انتى مصارفتيش حاجه من فلوسك بتاعت الشقه انا بس عاوز 10 الف وهرجعهملك
صابرين : كنت رجاعت اللى قبل كدا
شريف : انا مزنوق بجد
صابرين : طب هتعمل ايه بالفلوس ؟
شريف : المدرسه للعيال
صابرين : بص يا شريف صحيح انته اخويا بس كل واحد يمشى على ادو لو المدارس دى غاليه داخلهم مدارس ارخص
انا بكرا ابنى يكبر وكمان هيدخل مدرسه انا لو طلبت منك حتى الفلوس اللى عليك انته مش هتدينى جنيه
شريف : يعنى مش هتدينى حاجه؟
صابرين : لا بيتى وولادى اولى
شريف : فين ولادك دول
انتى يا ماما معديه 40 احمدى ربنا انك جبتى ولد
صابرين : انته قليل الادب اطلع باره قبل ما اخلى منير يجى ويرميك باره
شريف : منير ماشى انا هوريكى انتى واللى اتجوزتيه ده
شوقيه : لا شوفلك حل انا بقالى حولى اسبوع اهو مش بتكلم مع حد ولا عارفه اتحرك انا عاوزه ارجع مصر
هيثم : فى حد يبقى فى اسطنبول ويقول انزل مصر
شوفيه : يا خويا دى اسكندريه ولا مرسى مطروح برقبتها بس البخت
هيثم : وانتى روحى قبل كدا اسكندريه ؟
شوقيه : اه مره وانا صغيره ونزلت البحر وفضلنا هناك اسبوع
هيثم : بس انا شغلى هنا يا شوكى
شوقيه : رزق هنا رزق هناك انا مش عاوزه هنا تعالى نرجع
واشتغل مع نجوى ولا مع ابو حمزه
هيثم : انا بشتغل فى السياحه وبستورد اداوات بحر ومايوهات بحر مع نجوى هشتغل ايه استورد علف
شوقيه : مالو العلف انا مش فهمه دا بيربى لحم لعجل قد كدا
هيثم : انا بحب السياحه
شوقيه : طب جاتلى فكره بلاش خليك فى السياحه انزل مصر واعمل رحالة حج وعمره ما دى سياحه بارضه
هيثم : والميوهات وادوات البحر
شوقيه : حات بادلهم جلاليب بيضه وسبح ومصليات
هيثم : سبح
شوقيه : اه سبح على الاقل حلال
بلاش ميوهات ومسخره
هيثم :طب هفكر
شوقيه : لا مش هتفكر وهتنزل مصر انته عاوز ابنك اللى جاى يبقى تركى ولا ايه ؟
هيثم : ايه ده يا شوكى انتى حامل ؟
شوقيه : اه حامل بس مكنتش عاوزه اقولك دلوقتى
هيثم : ليه دانا فرحان اوى
شوقيه : اصل بيقولو فال وحش لما الاب يعرف فى الشهور الاولى
هيثم : مين بس اللى بيقوله دانا فرحان اوى
اخيرا هبقى اب كدا واشيل ابنى ياهه ثانكس جاد
شوقيه : ثانكس جاد ما تقول الحمد لله
هيثم : هى هى يا شوقيه
شوقيه : منا عارفه انته فكرنى محو اميه ولا ايه دانا معايا دبلوم
ها قولت ايه هننزل مصر ولا مش هننزل
هيثم : هننزل ياشوقيه حاضر
نجوى : ايوه يا عمده السلام عليكم
العمده : عليكم السلام يا ست نجوى ازيك
نجوى : تمام الحمدلله كنت بكلمك عشان افرحك
العمده : خير ؟
نجوى : فى مصنع جديد بيتبنى فى القاهره وعاوز حوالى200 واحد يشتغل اناقولت مفيش غير العمده هواللى يقدر يجمع العدد ده
العمده : ما شاء الله بجد طب ماشى عاوزين مؤهلات ايه ؟
نجوى : خود الكبيره بقى من غير مؤهلات خالص
العمده : لا بجد دا مصنع ايه ؟
نجوى : تدوير مخلفات
العمده : اه زباله يعنى؟
نجوى : اه والمرتب حلو وكمان هيوفر لهم سكن عوزاك تجبلى بقى200 واحد خلال 4 شهور
العمده : خلاص هشوف كدا وهكلمك
نجوى : انا على اول الاسبوع هجيلك ماشى او كلمنى على الخط ده بقى عشان التانى مع ناجى
العمده : ماشى هسيفو
نجوى : ماشى يا عمده سلام
ام فارس : هنقضيها شغل يانجوى مش عاوزه تريحى قلبى
نجوى : ربنا يسهل يا ماما
ام فارس : مين الراجل اللى قبلتيه امبارح ده ؟
نجوى : مين قالك ؟
ام فارس : الهام
نجوى : دا واحد عاوز يتقدملى بس انا رفضه
ام فارس : ليه ؟
نجوى : مش مناسب وكمان ميعتمدش عليه
ام فارس : راجل والسلام يانجوى
نجوى : لا يا ماما مش راجل والسلام الجواز ده حاجه مقدسه لو الجوازه منيله من اولها ومش متكفأه يبقى خلاص بلاها احسن
ام فارس: خلى العريس ده يجى اخوكى يشوفه
نجوى : لا مش هقبل بحد زى ده هو مش كويس
ام فارس : ليه ناقصه ايه ؟
نجوى : مش راجل مش عاوز يتجوز ويعمل بيت عاوز وقت حلو عاوز جواز طيارى بيقولى زى الانجليز
ام فارس : ما دا اللى خايفه منه الناس والرجاله هتطمع فيكى شيفينك واحده سايبه ملكيش راجل
نجوى : ماما متقوليش كدا
ام فارس : اه ياختى برقيلى بقى واتعصبى واعملى الشويه دول
نجوى : متخلنيش احلف اسافر ومرجعش تانى
ام فارس : انتى لازم تتربى لما يجى فارس هخليه يكسر رقبتك
نجوى : ماشى انتى اللى بدئتى( داخلت نجوى لمت شنطتها ) انا مسفره ومش هرجع تانى
ام فارس: استنى راحه فين ؟
نجوى : هغور فى داهيه ملكيش داعوه بيه
ام فارس : والله لو مقعدتيش لهسجنك بوصلات الامانه اللى عليكى اخليهم فى السجن يربوكى
نجوى: انتى بتعصبينى اكتر طيب انا ماشيه ومستنيا البوليس افرحى بقى( سابتها ونزلت )
ام فارس : بت يا نجوى انتى يا بت
الله يرحمك يا مصطفى فضلت تقول نجوى بميت راجل لحد ما البت محدش قادر يلمها
( نجوى اتصالت بناجى وسمسمه واخدتهم وسافرو على الصعيد )
سراج : مطولتيش يعنى المرادى
نجوى : مفيش حاجه اعملها قولت اجى اشوف شغلى
سراج : مش انا لقيت عروسه ؟
نجوى : بجد مبروك
سراج : ملقتش منك رجا قولت خلاص بقى اشوف حالى
نجوى : صدقنى كدا احسن
نتكلم فى الشغل بقى
سراج : مش تعبانه من الطريق ؟
نجوى : لا انا لما بابقى دمى محروق بابقى فى منتهى النشاط
سراج :ماشى بس ليه كدا؟
نجوى: خلاص بقى يا سراج المهم جبت الحاجات عشان نعمل المزرعه ؟
سراج : اه الحمد لله من اول بكرا هيبدئو البنى بس انا خايف
نجوى:من ايه ؟
سراج : عشان دى ارض زراعيه
نجوى :مش ابو حمزه عملنا الورق واخد لنا ترخيص بعمل المشروع ؟
سراج : اه بس قلقان ؟
نجوى : متقلقش العمده فى جيبى وكمان الظابط اللى اسمه مدحت قالى طول مانتى بتشتغلى من غير مشاكل محدش هيقربلك
بس فى حاجه كدا كنت عوزك تقولها اهل البلد
سراج : ايه ؟
نجوى : عوازك تقول للناس انى متجوزه وجوزى مسافر باره
سراج : بس ليه ؟
نجوى : عشان كلام الناس محدش يفكر فيه
سراج : بس كدا محدش هيتقدملك
نجوى : انا مش عاوزه جواز انا قدامى هدف وهحققه وهدفى انى اكون اشهر سيدة اعمال
وكوكو واوا ومنتجاتها تبقى اشهر منتجات فى مصر وتبقى فى كل المحلات
سراج : وانا معاكى يا بنت عمى احنا برضو دم ولحم واحد ومش مهم جواز
نجوى : والله انته برنس
( وبعد كام يوم )
تقى : هههههههههه
ههههههههههههههههههه
ههههههههههههههههههههههه
حمزه : ايه انتى اتهابلتى ولا ايه؟
تقى : بقرا قصه يا حمزه بس حلوه اوى
حمزه : قصه انتى رجعتى للقصص تانى
تقى : اممم هعمل ايه يعنى
حمزه : ودى قصة ايه بقى
تقى : اسمها بعد الف ليله وليله
حمزه : ايه بقى شهريار وشهرزاد
تقى : هههههههه لا شهريار وصافينار
حمزه : ايه ؟
تقى : اهو والله بس بتضحك اوى
حمزه : وشهرزاد راحت فين ؟
تقى : ماتت
حمزه : قولتيلى اسمها ايه اللى بتكتب القصص دى ؟
تقى : هند بس اسمها الفنى ازيس
حمزه : ابليس ؟
تقى :ههههههههههههه ازيس
حمزه : دى مجنونه قال شهرزاد ماتت انا هنام
تقى : ماشى نام
حمزه : وانتى مش هتنامى ؟
تقى : بلاش دوشه بقى متفصلنيش لو سمحت
( وتانى يوم الصبح )
صابرين : ايه انته راجع بدرى ليه كدا ؟
منير : "
"
"
صابرين : فى ايه ؟
منير :"
الحلقة الثانية والسبعون من هنا