البارت التالت
"نور الادهم"
بقلم ميسا عنتر
نور روحت غیرت واتوضت وادت فرضها وفجاأه...
والد نور محمود:اتتی یبت
نور بقهر:نعم ی بابا
محمود:اتکلمی عدل ونزل فیها ضرب
نور بصرااخ:اخررر مرره خلااااص
فضل یضرب فیها لحد ما اغمی علیها (أب واطی صحیح🥲)
عند ادهم
حس فجأه بقبضه فی قلبه وقام یصلی وینام
فضل یفکر فی البنوته ال شافها قبل کدا واد ای هی رقیقه
لحد ما نام
فی صباح یوم جدید
تستیقظ نور
نور بتعب:انا فین
الممرضه:اهدی نتی فی المستشفی
ما لبتث وتذکرت نور کل ما حدث معها وقعدت تبکی بقهره
فی قصر المنیاوی
یهبط ادهم ع الدرج بطلته الساحره
ادهم: صباح الخیر ی داده
مرفت:صباح الخیر ی حبیبی
وبعد شویه جت مریم وقعدوا یفطرو
(وفجأه رن فون ادهم)😂
ادهم بابتساامه: عمر وحشتنی یرااجل
عمر:انت اکتر خلاص خلصت المهمه وجاای
ادهم: ع خیر یصاحبی
عمر: انا داخل ع مکتبک اهو
ادهم:مسافه السکه واکون عندک
عمر: ماشی سلام
ادهم قفل مع عمر واخد حاجته ومشی
ومریم قامت تلبس عشان تروح جامعتها
ادهم راح القسم ودخل مکتبه
ادهم بفرحه: عمر
عمر بإبتسامه: وحشتنی ی حبیبی
وتبادلوا الاحضان وقعدوا یتکلمو ویتضحکو مع بعض
عند نور
نور للممرضه:لو سمحتی ممکن اعمل تلیفون
الممرضه:اتفضلی
اخدت نور الهاتف ورنت ع مریم
مریم:الو
نور بدموع:ایواا ی مریم
مریم بخضه:مالک ی نور
نور:انا محتجاکی اوی ی مریم
مریم: نتی فین
نور: انا فی مستشفی****
مریم: مسافه السکه ی قلبی
قفلت نور مع مریم وقعدت تبکی بقهره
عند ادهم وعمر
ادهم:عمر روح مستشفی***فی اب ضارب بنته روح حقق معاها
عمر: ماشی
قام عمر راح علی المستشفی
فی نفس الوقت مریم کانت راحه
مریم:لو سمحتی اوضه نور محمود عبده
البنت:404
مریم: شکرا وطلعت تجری تشوف صدیقه عمرها
مریم: نووور وجریت حضنتها
نور ببکاء:مریم
مریم:اهدی ی حبببتی مالک
قصت لها نور کل حاجه تحت غضب مریم واستغرابها من هذا الاب القاسی
مریم: اهدی ی حبیبتی
وبعد فتره هدیت نور
بعد شویه جه عمر
عمر: سلام علیکم
نور ومریم: علیکم السلام
عمر: انا النقیب عمر جای احقق مع الانسه نور بخصوص ضرب والدها لی
نور:ضرب ای انا وقعت من ع السلم
بص لیها عمر ومریم بإستغرااب
عمر:بس ازای دا
نور مقاطعه:حضرتک عیب ان اشتکی ع ابویا ال رباانی وکبرنی کدا
عمر بإعجاب:ماشاء الله ربنا یحمیکی
نور:شکرا یفندم
مشی عمر راح القسم
قعد مع ادهم وقص له کل ما حدث
ادهم: فعلا البنت دی جوهره
المهم انا عازمک علی الغدا عندنا النهارده
عمر: ایوا بقی هو دا الکلام
ادهم بضحک:طب یلا ی مفجوع
عند نور
مریم: انا همشی بقی وهجیلک بکره
نور: ماشی ی مریم شکرا
مریم قربت من نور وحضنتها وقالت:عیب انتی اختی
نور ابتسمت لها
مشییت مریم وروحت البیت و انصدمت لما شافت...