رواية بلوة عمرى
الفصل السادس
بقلم نورة احمد
رجع مالك البيت وكان جاك قلب البيت مزبله
مالك بغضب :جاااااااااك
جاك وهو يأكل الفشار:ايه يامالك صرعتنى
مالك بخبث وهو يقترب من جاك:ايه خوفتى يا بطه
جاك:ايوه صالحنى
مالك مسك طبق الفشار وقلبه على جاك
جاك بزعل:ايه يا مالك كدا الفشار كله اتقلب علي الارض مين هينضف كل ده
مالك:شايف البيت ده ياجاك
جاك : ايوة
مالك:انا هطلع اخد شور انزل القيه انضف منك
جاك لسه هيعترض
مالك سابه وطلع
نرجع لبطلتنا
دخلت نورة الاوضه علشان ترتاح
نورة :هو انا معقوله اكون حبيته
نورة:لاااا مش هينفع دا مسيحي وانا مسلمه
نورة ببكاء شديد :ببسسس انا حبيته وصورته مش بتفارق بالى اعمل ايه ياربى💔🥺
قامت نورة تتوضا وصلت وقعدت تبكى وتستغفر ربها كتير ونامت على سجاده الصلاه
عند مالك
جاك نضف البيت
جاك شاف اوضه مقفوله حب يستكشفها دخل لقى ان الاوضه مليان تراب كتير
بعد دقايق صغيرة لقى مالك واقف وراه
مالك بغضب:انت ازاى دخلت الاوضه دى
جاك:انا اول مرة اشوف الاوضه دى
مالك :اطلع براااا
جاك لسه هيعترض لاحظ الحزن الى ظهر فى عيون مالك فخرج بدون كلام قفل مالك الباب وصرخ بوجع شديد و وقع على ركبه
مالك بصريخ وعياط هسترى:ليه سبتني وحدى ليه انا ضايع من غيركم💔
وفجاه وقع صندوق
راح مالك نحيته وفتحه ولقى البوم صور وكتاب
كان مكتوب فى الكتاب(اذيك يا مالك انا مامتك او انت عارف انى مامتك بس انا مش امامتك مامتك الحقيقيه هى الى فى الصور دى ياريت تدور عليها هى لسه عايشه ويمكن الله اعلم ماتت بس انت دور عليه وهى هتفهمك كل الاسئله الى فى دماغك)
مالك بصدمه :ايه ده لاء اكيد الكلام مش حقيقى لاء ازاى امى هى مش امى و مين الست دى ولو كانت امى لى سبتنى💔💔💔
خرج مالك من الاوضه واخد الصور والكتاب وكان طالع بسرعه على السلم
جاك:انا اسف يا مالك يااااا
سابه مالك وطلع على الاوضه على طول
جاك:ايه ده هو زعل اوووى كده بكره هصالحه
وناموا ابطالنا منهم المهموم ومنه التايه والخايف💔
تانى يوم فى الكليه كانت نورة واميرة مو جودين فى الكافيه
نورة:انا قلبى وجعنى اوووى يا اميرة انا بحبه وهو اكيد مش بيحبنى ازاى هيحب مسلمه وهو مسيحي
اميرة:انتى ليه من البدايه تتعلقى بيه وانتي عارفه ان ده حرام
نورة:مش بايدى والله
اميرة:طب انا ثانيه اجيب اتنين لمون وارجع اكمل معاكى وصله النكد
نورة :ماشي
اميرة جابت اتنين لمون و فجأة