رواية احببت منتقبة
الفصل الرابع
بقلم نعمة احمد
صحيت اسيل صلت الفجر وقعدت تقرا قرأن بعدين نامت صحيت الضهر اخدت شاور وصلت
اسيل: صباح الخير ياماما
الام: قولى مساء الخير يااخرة صبرى
اسيل: مساء الخير يااخرة صبرى
حور: 😂
الام: مساء النور ياختى
اسيل: ماما حببتى انتى وباستها
الام: الدلع دا وراه حاجه قولى عايزه اى
اسيل: يعنى انا مش بدلعك غير لما ابق عايزه حاجه بق كدا ي ماما
الام: اه
حور: وانا شاهده
اسيل: سيد عيب عليك متقولش كدا احنا اهل😂
الام: ربنا يهديكى يارب
اسيل: يارب بقولك طيب انا عايزه فلوس
الام: مش بقولك الدلع دا وراه حاجه عايزه فلوس لى بق
اسيل: علشان اشترى لبس
حور: وانا كمان
الام: لما ييجى باباكم
وفجأه دخل ابو اسيل
جريت عليه اسيل وحور حضنوه وباسوه وهو ضحك وباسهم
حور واسيل بابا عايزين فلوس ماشى ياحبايبى
الام: اه دلعهم كدا اى حاجه يطلبوها تنفذها ع طول
حور: انتى غيرانه
اسيل: اى ي ماما متخليكى محضر خير
الاب: مش بناتى حبايبى هو انا ليا غيرهم
الام: اه بق كدا يعني طيب انا زعلانه
راحوا كلهم حضنوها واخدوا الفلوس ونزلوا علشان يشتروا لبس
وقعدوا يلفوا لحد مااشتروا لبس وكانوا لسه هيمشوا علشان يرجعوا البيت
اسيل:حور استنى انا نسيت الفون هرجع اجيبه مش هتأخر
حور:تمام انا تعبت روحى وانا هستناكى هنا
اسيل:ماشى ومشيت
حور كانت واقفه لوحدها وكان فيه شباب واقفين بيبصولها
الشاب الاول:اى ماله القمر واقف لوحده لى
التانى:متيجى معانا واحنا هنبسطك
التالت:قرب منها وكان لسه هيحط ايده عليها ضربته بالشنطه
كان لسه هيضربها بالقلم وفى ايد مسكت ايده
مراد:حور انتى كويسه
حور:بعياط اه
مراد ضربهم كلهم بس فجأه واحد طلع مطوه وضربه ف بطنه وجرى
حور اتصدمت من شكل الدم ومراد اللى مرمى قدامها واغمى عليها والناس اتلمت واسيل جت لقت فيه ناس كتير بتبص اتفزعت من المنظر والناس اتصلوا ع الاسعاف وجت واخدت حور ومراد واسيل راحت معاهم واتصلت ع باباها
اسيل:بعياط ومنهاره وحكت لباباها ع اللى حصل
الاب: بصدمه انا جى حالا
وبعد وقت وصل اهل مراد واهل حور
لقوا اسيل قاعده منهاره وبتعيط سألوها اى اللى حصل
اسيل صوت شهقاتها على ومش قادره
احمد: زعل لما شافها كدا خلاص ي جماعه هى مش هتقدى تحكى دلوقتى سيبوها لما تهدا
وفجأه خرج الدكتور من عند حور كله جرى عليه خير يادكتور الحمدلله المريضه كويسه هى كانت ف حالة صدمه وعطناها مهدأ ودلوقتى حالتها مستقره
ابو حور: طيب نقدر ندخل نشوفها
الدكتور: اه اكيد
ودخلوا كلهم واول لما اسيل شافتها حضنتها وقعدت تعيط
حور: اسيل فين مراد
كلهم بصوا لبعض وسكتوا
حور: حد يرد عليا فين مراد انا مش فاكره غير انى شوفته واقع والدم حواليه وقعدت تعيط والكل بدأ يهدى فيها
حور: انا عايزه اشوف مراد
ابو حور: ياحببتى انتى لازم تستريحى
حور: لا يابابا اللى هو فيه دا بسببى
مامت مراد: ياحببتى متقوليش كدا دا قضاء ربنا
حور قامت من ع السرير وكانت رايحه لمراد وكانت هتقع سندتها اسيل واخدوها عند الاوضه اللى فيها مراد
وقعدا يدعوا كلهم وحور تعيط وتدعى واسيل جنبها بتواسيها وكان الوقت صعب ع الكل وفج أه خرج الدكتور والممرضين بيجروا
الكل قلق وابو مراد جرى ع الدكتور ف اى يادكتور الدكتور المريض فقد دم كتير وحالته مش كويسه
احمد اتعصب ومسك الدكتور من هدومه وقاله اعمل اى حاجه اومال ازاى انت دكتور
ابو احمد: بعدوا عن الدكتور اهدا يابنى مش كدا كل حاجه ف ايدين ربنا
وبعد وقت خرج الدكتور
الدكتور: الحمدلله قدرنا نلحق المريض وحالته بقت مستقره دلوقتى
كلهم فرحوا وحور قعدت تحمد ربنا وكانت مبسوطه
ابو مراد: طيب نقدر ندخل نشوفه دلوقتى
الدكتور: لا هو دلوقتى ف غيبوبه هيفوق بعد 6ساعات بعدها تقدروا تدخلوا تشوفوه