رواية عشق الفهد
بقلم / منه ياسر محمد
الفصل الرابع عشر والخامس عشر15
فهد: اه عشان كده خلاص تعالى معانا مريم مشغوله مع ابنها
رهف: بجد ماشى....
عشق: تمام يلا.... خرجوا جميعهم وكانوا بجانب البحر...
رهف: بجد مش مصدقه مصر حلوه اوى اي ده بفكر اعيش هنا على طول
فهد: مصر تنور بيكي
رهف: حلو اوى اوى
عشق بهمس: فهد رايح فين
فهد: ثواني جالى مكالمه مهمه......
رهف: عشق هروح اشترى حاجه بسرعه واجي ماشى.... وقفت
عشق امام البحر وهي تنظر ولكن يوجد شعور غريب فكيف لها ان تكون هكذا فكيف ان
يتغير حالها وما سبب النار التي تشتعل فى قلبها..... ظلت
عشق بمفردها ولم يوجد احد فشعرت بأيد تمسك بها...
عشق: فهد ج...
عمار: اي بس فهد اي
عشق: هو انت عرفت منين انو انا هنا
عمار: لما احب اعرف اي حاجه عن حبيبتي هعرف
عشق: بس ياعمار ابعد
عمار: اوريكي حاجه عن حبيب القلب
عشق: اي اصدك اي ابعد ايدك عني بقا
عمار: شششش بصى صوره حبيب القلب مع حبيبته
عشق: انت كداب ابعد
عمار: طيب شوفى.... كانت عشق تنظر لصوره فوجدت فهد وبجانبه رهف يبتسمان وهي تمسك يده...
عشق: اي ده
عمار: هربوا الاتنين منك ووقفوا لوحديهم يعيني عليكي بجد وحيده دايما ومحبكيش.... كانت عشق عينيها تملئها الدموع وعندما شاهدت الصوره كأنه انكسر كل ما بداخلها....
عمار: انا حذرتك منو كتير بس انتي بقا اللى عاميه فكرا هيحميكي لا هيحبك لا ازاي هيحب واحده ميعرفهاش اصلا وكله بيكرها بس انا
عشق: بس ابعد وخد موبايلك وامشى يلا...
عمار: طيب براحتك باي نتقابل فى صدفه حلوه بقا... ذهب عمار وظلت عشق واقفه صامته قلبها يحترق ثم شادهت فهد خلفها..
فهد: اي ياجميل جيت اهو
عشق: كنت فين
فهد: بكلم
عشق: كل ده ورهف راحت فين
فهد: مش عارف هي مش كانت هنا
رهف: جييت قابلت صديقه ليا ووقفت معاها يلا نمشى
فهد: يلا تعالى ياعشق...... وبعد مرور وقت ذهبوا الجميع الى المنزل...
عشق: اي اللى بيحصلى فيا اي هو اجوزني عشان يحميني انا مالى بحياته بقا
عشق: اوف مالى اي اللى بيحصلي يارب...
فهد: ممكن ادخل على القمر
عشق: اتفضل
فهد: مالك بقا كنتي ساكته ليه
عشق: عادي هقول اي
فهد: اي مالك
عشق: مفيش تعبانه وهرتاح شويه عندك مانع
فهد باستغراب: عشق انتي كويسه
عشق: اه كويسه
فهد: طيب انا نازل تمام ورهف هتقعد معاكي لو احتاجتي حاجه قوللها
عشق: مش هحتاج....
فهد بضحك: ماشى انا نازل باي.... رجع فهد وقبل رأسها بحنان وقال لها بصوت دافئ...
فهد: خلى بالك من نفسك هااا.... كانت ضربات قلب عشق سريعه جدا ولم تعرف لماذا هي هكذا...
عشق: حاضر...... ظلت عشق فى الغرفه وهي تمشى وعقلها يفكر.....
فى المساء...
كانت عشق تجلس فى الغرفه بمفردها وتشاهد التلفاز... ثم كان احد يدق الباب...
عشق: مين
رهف: انا رهف
عشق: اتفضلى.... دخلت رهف واغلقت الباب وجلست بجانبها وقالت..
عشق: فى حاجه
رهف: تؤ جيت اشوفك وريني بقا بتتفرجى علي اي ونتفرج مع بعض
عشق: كنت هنام
رهف: اوف ليه تعالى بس هشغلك فيلم حلو
عشق: فهد اتأخر
رهف: اه اه هيتأخر انهارده
عشق: اي وانتي عرفتي منين انو هيتأخر
عشق الفهد
بقلم/ منه ياسر محمد
part 15
رهف: لا مش قصدي بس مريم قالتلى انو بيتأخر فى شغله
عشق: اه ممكن
رهف: قوليلى يعني انتي وفهد مجوزين بقالكوا اد اي
عشق: شهور
رهف: اه وبتحبى
عشق: اي الاسئله دي
رهف: عادي مش قصدي
عشق: اسفه بس انا عايزه انام
رهف: مش هتستني فهد
عشق: مش قولتي هيتأخر فى شغله خلاص انا هنام عشان هروح الجامعه الصبح..
رهف: تمام هطلع تصبحي على خير
عشق: وانتي من اهله....... خرجت رهف من الغرفه وظلت عشق بفردها..
عشق: معقوله بيحبوا بعض ازاي فهد ميعرفهاش
عشق: طيب لو بيحبوت بعض فهد ليه اجوزني
عشق: طيب لو اجوزني هي مزعلتش ولا هي جايه تنتقم مني اوووووف اي كل ده انا مالى مايجوز انا هنام مستقبلى اهم من كل ده هو بقا حياته وهو حر فيها انا مليش دعوه...
فى الصباح...
فاقت عشق على صوت همس فى اذنها يقول صباح الخير ياقمر..
عشق: فهد
فهد: جيت شوفتي بقا
عشق: لسه فاكر
فهد بهمس: متزعليش يلا هوصلك الجامعه وهرجع البيت
عشق: طيب و لسه بتتحرك امسك فهد ذراعها وقال لها بهمس: مش عايزك تزعلى مني ماشى حد دايقك وانا مش موجود
عشق: تؤ
فهد: يعني
عشق: يعني اي
فهد: خلاص قومي يلا وحضرى نفسك اه كمان هاخدك من الجامعه وهنتغدا برا...
عشق: بفرحه بجد... حضنته عشق من الفرحه وكأن الفرحه كانت على وجهها..
عشق: اسفه بس
فهد: شششش ده احلى يوم فى حياتي
عشق بابتسامه: يعني مكنش قصدي
فهد: بس هو يعني.... ابتعدت عشق عنه وذهبت وهي تضحك
فهد بضحك: تماااام تماام اوى كدا..... وبعد مرور وقت... خرجت عشق وهي امرأه ثانيه كانت ترتدي فستان اصفر وشعرها مفرود وشكلها كان جميل جداا اخذ فهد ينظر اليها وكأن عيونه تتكلم فهد كان بداخله اشياء لم يستطيع احد وصفها كأن قلبه بدأ ينبض من جديد....
فهد: عشق انتي هتنزلى كدا
عشق: اه حلو وكمان عشان هنتغدا انهارده صح
فهد: اه اه بس
عشق: اي حابه اننا نكون لوحدينا فى الغدا
فهد: اه اكيد هو يعني ممكن تغيرى الفستان ده
عشق: وحش.... أقترب فهد وهمس فى اذنها قائلا انتي حلوه اوى ومش عايز الناس تشوف الحلاوه دي مش عايز حد غيرى يشوف البسى حاجه واسعه احسن يلا...
عشق بهمس: حاضر.... وبعد مرور وقت خرجت عشق وهي ترتدى ملابس انيقه وخرجوا من المنزل.....
مريم: اي ده مش فهد لسه جاي
رهف: تقريبا كدا رايح يوصلها جامعتها
مريم: رهف بقالك كتير ومعملتيش حاجه قولتلك عاوزاهم يطلقوا
رهف: ياستى براحه انا بدأت خطوتي ولسه بقا اهدي اه صح حسام قال
مريم: اي حسام قال اي
رهف: براحه براحه بس هو قال انو بيحبك
مريم: بجد
رهف: اه اه بس يعني لو
مريم: اي
رهف: مريم انا زي اختك بالظبط حسام حاسس انك تبع مامتك كدا وهي السبب فى جوازتك صح
رهف: اه
رهف: طنط هي السبب طيب ياحبيبتي ليه متقوليش انها سبب فى خرابك ووجع قلبك
مريم: بس هي عايزه الخير ليا
رهف: هي رميتك لواحد معاه فلوس ومسألش فيكي صح
مريم: صح
رهف: يبق انتي ليكي رأي وتمشى بيه وتصححي من نفسك وكمان حسام حياته مدمره اوى اخويا بيحبك بجد يامريم وانتي اتخليتي عنو
مريم: كنت بحبو اوى
رهف: لسه فى وقت عشان كل حاجه تتصلح بصى ياستي هنضرب عصفورين بحجر واحد اي رأيك
مريم: ازاي
رهف انتي هتتجوزي حسام وانا هاخد فهد والاتنين ليهم علاقه ببعض
مريم: اي ده مش فاهمه... ابتسمت رهف ابتسامه خبيثه وقالت هفهمك انا