رواية اسيرة الفهد
بارت 20
فهد عرف ان فادى هرب و فهد سابه بمزاجه و اتصل بمنصور علشان يجى
منصور : خير يا بنى جايبنى على ملا وشى ايه اللى حصل
فهد : نرمين بتخو*نى و قفشتها مع اللى هى حامل منه الواد اللى فى بطن نرمين مش ابنى انا كان ممكن أبلغ عنها او اقت*لها و محدش كان هيقولى بتعمل ايه بس هى مش فارقة معايا خدوها و ان شاء الله تو*لعوا فيها متلزمنيش
منصور بغضب : انت بتقول ايه انت اكيد كداب
فهد : لو مش مصدقني انا هتصل بالبوليس عادى جدا و هنشوف مين فينا اللى بيقول الحقيقة بس ده هلبس بنت اخوك قضية انا قولت تتصرف انت احسن و تاخدها و تمشى من غير فضيحة احسن
فهد طلق نرمين و رمها لمنصور
فهد راح مقعد ندى على رج*له : مش مصدق اقسم بالله انى خلصت منها و البيت بقى فاضى لينا انا حاسس انى حد بصصلى فى الجوازة ده انا مش بعرف اتلم عليكى بس خلاص ما تيجى اقولك حاجة فى اوضتنا ولا اقولك البيت فاضى مش لازم الأوضة
ندى بضحك على منظره : انت نسيت كلام الدكتورة ولا ايه
فهد : انا عارف بختى كويس هو فاضل كتير
ندى : انا مش عايزة اصدمك اكتر انهم مش أسبوعين دول تلاتة
فهد : ليه هنترهبن ولا ايه ليه ان شاء الله الاسبوع الزيادة ده
ندى : افهم انت بقى
فهد فهم قصدها : انتى مضبطها ولا ايه والله انا عارف مين كويس اللى بصصلى فى الجوازة هو معتز الكل*ب عينه صفراة انا عارف ما تيجى نشوف دكتورة تانية انا حاسس ان الدكتورة ديه حما*رة مش بتفهم
الباب بيخبط كان معتز
فهد فتح لمعتز : كملت اهو جبنا فى سيرة القط
معتز : هو انا جيت فى وقت غلط ولا ايه
فهد : انت اصلا كلك غلط ادخل ادخل جت عليك
ندى قامت تعمل قهوة
معتز : ندى كلمت ملك ولا لسه
فهد : يا بنى انا لحقت ده انت قولتلى امبارح ده انا لسه مقولتش لندى
معتز : مقولتش ليه طب خلاص قولها دلوقتى لما تيجى
فهد : انا مش هقدر اقول حاجة زى كده انت اصلا غلطان
معتز : خلاص انا هقولها
فهد : لاء خلاص هقولها انا
ندى قدمت القهوة و جت تدخل
فهد : ندى انا عايز اقولك موضوع
ندى : خير يا فهد
فهد : انا مش عارف اقولك ايه بس معتز عايزك تتكلمي مع ملك تدى فرصة له
ندى : انت بتقول ايه لاء طبعا
فهد : شوفت قولتلك بلاش
معتز : ليه اقسم بالله انا لسه عايزها و عارف انى غلطان و ندمان
ندى : بس فى أخطاء متغتفرش حتى لو انت ندمان
معتز : ايه يا عم فهد العيلة اللى دماغها ناشفة ديه
فهد: ملكش دعوة يلا و متغلطش
معتز : هو انا غلط انا بس مش عارف اتفاهم مع حد فيهم
ندى : بص يا معتز ملك كانت ممكن تسمحك فى ايه حاجة
معتز : بجد
ندى كملت : الا الخيا*نة و كمان ديه شافتك مفيش واحدة تقبل على نفسها كده
معتز بص لفهد بترجى
فهد : عندها حق
و ندى استاذنت و قامت
معتز : قول بقى انك اتجوزت و انا مش مهم
فهد : بطل نبر بقى و نبى هو ده اللى جايبنى ورا
معتز : فى ايه انت مش مشرفنا ولا ايه و بشك انت كويس
فهد : انت بتقول ايه لاء انا كويس و زى الفل الله اكبر
معتز : انا عايز ابقى عمو قريب
فهد : مهو طول ما انت مركز معانا و لزق لنا ليل و نهار مش هتبقى عمو انت ملكش بيت ولا ايه
معتز : انت بتطردنى يا فهد
فهد : بصراحة اه يلا بقى متقطعش الجوابات ولا اقولك اقطعها مش عايزين
معتز: خلاص يا عم هروح بكرة برده يبقى ليا بيت و مش هعبرك
فهد : يارب بقى يا ريت بسرعة و معتز مشى
ندى : بجد معتز ده غريب ازاى عايزها و ازاى كان بيعمل كده من وراها اوعى يا فهد تكون زيه
فهد : معتز ده مش بيقدر النعمة لكن انا بشكر ربنا كل يوم انك معايا يا قلبى انا عمرى ما افكر مجرد تفكير حتى فى حد غيرك انتى خلاص مسيطرة عليا كلى
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند نرمين عمها حبسها
منصور : انتى هتتحبسى هنا لحد ما اشوف لك صرفة يا 🤬🤬🤬
نرمين : بالله عليك يا عمى ارحمنى
منصور ضر*بها بالحزام : اخرسى و قفل النور و قفل الباب من بره و مفيش فى الأوضة اى شباك
منى سفرت ورا نرمين
منى : فين بنتى يا منصور
منصور : بنتك ما*تت و متساليش عليها تانى
منى : لاء يا منصور انت اكيد معملتش حاجة فيها صح هى كويسة و قولى حتى هى عايشة ولا لاء
منصور : مالكيش دعوة و بعدين انا كنت سايب بنتك معاكى و أدى النتيجة انتى معرفتيش تربى بنتك لكن انا مش هسكت
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
معتز راح بيت ملك يتفاهم مع مصطفى
معتز : والله ادونى فرصة تانية وانا مش هخليها تندم على انها رجعتلى
مصطفى : بس يا بنى انا كنت موافق عليك فى الاول علشان كان باين عليك محترم و هتصونها بس طلع عكس كده
معتز : والله يا عمى انا استاهل فرصة تانية و لو لاقيت انى مش قد المسئولية اعملوا اللى انتو عاوزينه
مصطفى : بص انت قولها الكلام ده و شوف هى هتقول ايه اهم حاجة رايها
مصطفى قام لملك
ملك : انا مش هخرج اقابل حد قوله خلاص كل حاجة انتهت
مصطفى : اخرجى اتكلمى مع الراجل شوفيه هيقول ايه
ملك : قولت لاء
مصطفى بكل عن*ف ضر*ب ملك بالقل*م لدرجة ان خدها احمر جامد : انتى هتكسرى كلامى يا بنت ال🤬🤬🤬
ملك خرجت و كان باين عليها انها معيطة و خدها محمر
معتز بيبص عليها : مال خدك يا ملك
ملك : عايز ايه يا معتز جاى ليه مش خلاص انت ليه عايز كل حاجة تبقى ليك
معتز : انا عارف يا ملك انى غلطان لكن انا عايز منك بس فرصة اخيرة و انا موافق على اى شرط بس ترجعيلى
ملك : انا مش عايزة اشوفك تانى و اظن ان لو كان حصل العكس مكنتش هتبقى عايز تشوف وشى و هتقول عليا انى مش كويسة و عمرك ما كنت هتغفرلى ليه انت بتطلب منى كده و جبرنى اقعد معاك
مصطفى دخل : هاه يا ملك قولتى ايه
ملك : انا مختلفش رأيى انت اللى جبرنى اقعد معاه عايز ايه تانى
مصطفى جيه يضر*بها على طريقة كلامها ملك وقفت ورا معتز و معتز حاش عنها : خلاص يا عمى متغصبهاش على حاجة و خرج
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
تقى و على كانوا خارجين
تقى : يا على ده يوم فى العمر بالله عليك علشان الصور
على : لاء يا تقى مش هتقل*عى الحجاب فى الفرح
تقى : بلله عليك ده يوم متحبكهاش
على : هو انا لما اقولك انك فى الفرح تبقى بالحجاب يبقى انا كده محبكها يا تقى و بعدين محدش يشوف شعرك غيرى لاء يعنى لاء
تقى : ليه يا على ده محدش فى الفرح غريب
على : على اساس انى قريبى و قرايبك يشوفوكى عادى بشعرك ولا ايه
تقى : يعنى انت بتغير عليا يا على
على : طبعا هو ده سؤال
تقى : انا مكنتش هقل*ع الحجاب ولا حاجة انا كنت بختبر غيرتك عليا
على : قسما بالله انتى هبلة يا تقى كنت شوية و هقوم اضر*بك
تقى بحزن : هبلة يا على
على : ده انا بهزر انتى أجمل و اعقل حد شوفته يا بطتى و كمل انا حددت مع عمى معاد كتب الكتاب و خليته الاسبوع الجاى بدل اول الشهر
تقى : بجد يا على 😍 انا مش مصدقة
على : ده انا اللى مش مصدق انك اخيرا فى يوم و انا خارج معاكى و روح بيكى على بيتنا مش هصدق ساعتها و انك تبقى حلالى كده انا مش قادر استنى الاسبوع ده حاسس انه تقيل على قلبى
تقى : للدرجادى بتحبنى 🙈
على : واكتر كمان يا بطتى ❤
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
فى مكان اول مرة نشوفه ( مكتب مراد الالفى )
مراد: انت متأكد من الموضوع
احد رجالته (رفعت ) : انا اتاكدت من المعلومة ديه بنفسى يا باشا و شوفتها معه اكتر من مرة
مراد : انت متأكد انها مراته مش ماشى معها يعنى
رفعت : ايوة اتاكدت
مراد : اخيرا هتقع يا فهد و محدش هيسمى عليك.... دخله بسرعة
رفعت دخل عبدالله
مراد : بص يا عبدالله احنا مصلحتنا مشتركة احنا الاتنين بنكره فهد فاحنا ان شاء الله هنتفق انت ترجع خطبتك منه و انا انتقم منه قولت ايه
عبدالله: اتفقنا بس انا مطلوب منى ايه
مراد : انا هقولك
عبدالله و مراد اتفقوا و عبدالله مشى
رفعت : بس هو ايه لازمت عبدالله ده فى الموضوع
مراد : بالعكس انا هصدر عبدالله لفهد و احنا مش فى الصورة
(مراد الالفى : رجل اعمال ثلاثيني العمر احد منافسين فهد و يكره بشدة من كثرة الصفقات التى اخذها منه فهد و كان دائما يفكر فى عمل مكيدة ولكن كان فهد لا يملك ما يخاف عليه لا اخت و لا ابن و لكن الآن لديه من يخاف عليه )
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
فهد كان قاعد بيفكر هيفاجئ ندى ازاى فى عيد ميلادها بعد يومين و انها اخيرا هتم ١٨ سنة السن القانوني للزواج
ندى كانت ترتدى بيجاما ستان زرقة و لكنها كانت قصيرة للغاية جعلت فهد ينهار أمامها
فهد : انتى بتحلو كل شوية حرام عليكى انتى بتختبرى صبرى ولا ايه
ندى : فى ايه يا فهد مش فاهمة انا عملت ايه
فهد: احنا مش اتفقنا مقربل*كيش الاسبوعين دول و نرحم بعض
ندى : ايوة انتفقنا
فهد : واللى انتى لابسة ده فى رحمة ده انا كنت بتحايل عليكى تلبسى اى حاجة من ده خلاص سمعتى الكلام دلوقتى و قرب منها اكثر و بصوت ملئ بالرغ*بة : ولا انتى بتحبى تعذ*بينى دايما
ندى بكسوف : عندك حق خلاص انا هقوم اغير
فهد : لا خلاص انا مش عندى حق اقعدى متغيريش حاجة
ندى : انت حيرتينى معاك اعمل ايه
فهد : اقعدى على الاقل ابص طالما مش طايل حاجة
ندى : انت قليل الا*دب
فهد : هى المدام مش مراتى ولا ايه يا ستى انا بحب ق*لة الاد*ب ملكيش دعوة
ندى : انا زهقانة
فهد : تعالى ننزل شوية
ندى بفرحة : ماشى بس الساعة اتاخرت هنروح فين
فهد : سبيها عليا قومى البسى بس
ندى لبست و نزلوا
فهد وداها ملاهى كانت فاضية و هو دفع للراجل و دخله
ندى : انا مش مصدقة انا مبسوطة اوى يا فهودى
فهد مسك ايدها و با*سها : انا عايزك دايما مبسوطة يا قلب فهودك
فهد و ندى بدأوا يلعبوا و كانوا فى قمة السعادة
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
معتز فى العربية عمال يلف مش عارف رايح فين و مش عايز يروح البيت و عمال يسمع نفس الأغنية اللى ملك برده كانت مشغلها ماتبكيش يا عين
اقفلي بابك قصادي
بس انا مقفلش بابي
و احكي عنك للاماكن و المساكن و المباني
و احكي عنك للسجاير و الاغاني
مشيت و مش راجع تاني
اختفيت من حياتك و تايه وسط الزمان
تايه و فاضي مكاني
ماتبكيش يا عين و متدمعيش
علي اللي فارقوكي و مفتكرونيش
معتز ببكاء : ليه يا ملك مش عايزة تتدينى فرصة يعنى خلاص علشان غلط مينفعش اخد فرصة تانى و فضل يخب*ط على دركسيون العربية : غبى غبى
و فجأة لاقى عربية خب*طت فيه 😱😱😱
ملك فجأة قلبها انقبض