الفصل الرابع عشر
والخامس عشر
بقلم ندى احمد
فهد : ما تيجى ننزل حمام السباحة
ندى : لاء انزل انت انا مش بعرف اعوم اصلا
فهد : بسيطة اعلمك
البسي مايوة و تعالى
ندى بفرحة: بجد ثوانى و اجهز
ندى قعدت تدور كانت كل المايوهات *بيكينى بس لبست واحد
كان لونه اسود يبرز لون بشرتها ناصعة البياض
و لبست بورنس و نزلت
فهد : *اقلعى البورنس يلا و انزلى
ندى: طب لف وشك علشان انزل
فهد : لاء طبعا بصراحة
انا اصلا عملت كل ده علشان اشوفك *بالمايوه و تقوليلى لف وشك
ندى : يعنى انت كنت بتضحك عليا و مش هتعلمنى
فهد : لاء طبعا هعلمك بس مفيهاش حاجة لما ابص
ندى : لاء يا فهد عيب
فهد بضحك : بجد هو انتى ايه مفهومك عن العيب بضبط
و فهد طلع من حمام السباحة : خلاص بقى يوم تانى
ندى : احسن بر..د..ه
فهد فجأة راح شد البورنس من عليها و رمه بعيد
فهد اتسمر مكانه و قرب منها : ليكى حق تدلعى يا قلب فهودك انتى
كل شوية بتحلوى ولا ايه
ندى وشها احمر و احمر اكتر لما فهد حط ايده على *ضهرها و بدا
يحرك ايده عليها و راح شدها و نطوا فى حمام السباحة
ندى : فهد انت ر...
فهد بمقاطعة حط اصباعه على *شفايفها و بدا يبص فى عنيها و بدا يسيب علامات ملكيته على رقبتها وعلى مقدمة * صدرها
ندى : فهد انت متأكد انك هتعلمنى العوم
فهد : تصورى انك فصيلة و بعدين مش انتى سألتني ايه اللى فى
رقبتك وهو ده اللى بيسيب علامات فى رقبتك يا قلبى و بعدين انا بعلمهالك علشان تبقى تعملهالى 😉
ندى : يالهوى هى الناس كلها عرفة انى البقعة ديه معنها كده
فهد : ايوة
ندى : يالهوى انا ماما و اخواتى لما كانوا هنا امبارح ماما فضلت
تدريها و انا قولها ليه و اخواتى فضلوا يضحكوا زمنهم شيفينى ايه دلوقتى
فهد قعد يضحك : هيقولوا اننا عرسان جداد و بنموت فى بعض كمان
ندى : انا مش عارفة هقابلهم ازاى بأى وش دلوقتى
فهد : عادى يا قلبى و بعدين ما انتى متجوزة يعنى
ندى : بجد
فهد : ايوة طبعا و فضل يكمل ما بداه
ندى : يا فهد علمنى العوم بقى
فهد : ما انا بحب اعلمك كل حاجة برده
ندى : يا شيخ
فهد بدا يعلمها و هى كانت عاملة زى العيال الصغيرة و مبسوطة و فضلوا يلعبوا فى الماية و يرشوا على بعض
فهد شدها من *وسطها : ايه مقابل انى علمتك
ندى : مش فاهمة عايز ايه يعنى
فهد : عايز ايه ده هقولهولك بعد شوية لكن دلوقتى روحى خدى شاور علشان نتغدى
ندى : شاكة فيك بس ماشى
فهد شال ندى و دخلوا الحمام واخدوا شاور سوى
و نسبهم مع بعض كفاية كده و نروح للعقربة قصدى نرمين
نرمين فى التليفون و كانت قاعدة مع منى: عمى الحقنى فهد طلاقنى
وانا حامل و مش عايز يعترف باللى فى بطنى
منصور : انتى بتقوليه ايه من امتى الكلام ده حصل
نرمين : من اسبوعين و كمان اتجوز امبارح هو كان ماشى مع واحدة و كان عايز يتجوزها عليا بس هى قالتله يطلقني
و هو سمع كلمها يا عمى انا عايزة جوزى من الحرباية اللى خطفته منى ( والله انتى اللى حرباية )
منصور: انا هنزل القاهرة بكره و انا هتصرف معاه مش انا اللى بنت
اخويا تتذل وقفل معاها
منى : بصى بقى احنا هنروح لخالتك ميرفت لأنها بقالها يومين كده
طريقتها متغيرة و مش عجبانى و قالتلى كلام مش عجبنى
نرمين : قالتلك ايه
منى : انها شايفة ان مفيش سبب انها تكره ندى و ان اهم حاجة عندها انها تشوف ابنها مبسوط و انها مش هتجوزه واحدة مش كويسة زيك بس انا مسكتلهلش و قولتلها ازاى تقولى كده على نرمين
نرمين : بقى طنط ميرفت قالت كده
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
عند معتز و ملك بداوا يقربوا من بعد و معتز بقى يبعد عن السهر و كده
معتز : ملك قوليلى بصراحة هل فى مشاعر عندك بدأت تتحرك تجاهى
ملك بكسوف : ايوة
معتز بفرحة : بجد يا ملك انتى متعرفيش انا مبسوط اد ايه
معتز : ملك ايه رايك نخلى الخطوبة ديه كتب كتاب
ملك : ايه ده ليه
معتز : اصل انا مش قادر استنى اكتر من كده و تكونى حلالى يا ملك انا هكلم عمى فى الموضوع ده بكرة ايه رايك موافقة
ملك بفرحة ممزوجة بخجل : موافقة
⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘⚘
بليل عند فهد و ندى
فهد دخل ندى الأوضة
فهد: مش انتى قولتيلى الصبح انى عايز حاجة مقابل انى علمتك السباحة
ندى : ايوة
فهد : فى *بدلة رقص فى الحمام و عايزك ممكن حرم فهد الشناوى تلبى طلب فهد الشناوى و * ترقصلى 🙊
ندى متنحة: ايه
فهد بدا يلعب فى خصلات شعرها : *هترقصيلى
ندى : ه
فهد كررها ببطئ *مثير أمام *شفايفها : *ت ر ق ص ي ل ى (*ترقصيلى )
همس فى جوفها قبل ما يلتهم *شفايفها جعلها تائهة : قولى
و سحبها فى *قبلة مسكرة سرقت انفاسها
ندى : ا.ق..ول ااااايه
و طبع *قبلة بجانب فمها
فهد: قولى حاضر
ندى : حا ضر
ندى دخلت غيرت و خرجت
فهد قرب منها و ربط شال حولين *وسطها :*ارقصيلى
وشغل اغنية و فهد كان قاعد و ندى بصت فى عينه و ماذا يطلب
منها و انها هتفعل ذلك من اجله
ندى مدت اديها و جعلت فهد يتمدد على الكنبة و نظرت فى عينه :
انا هعمل كده عشان خاطر فهودى و علشان انا بحبك
و بدات *ترقص و غمضت عنيها و نسيت وجوده و ظلت *ترقص
* بعنفوان أثنى اطاحت بفهد ذلك الجبار الذى تنهار امامه بورصات و *خص رها الذى يتمايل بنعومة اطاح به
فهد قرب منها و اخدها فى *حضنه ندى فتحت عنيها
فهد : *ارقصى فى *حضىنى
ظلت *ترقص فى *حضىنه و هو يحرك يده على
*جسمها و كانت *رقصة *حميمة بشدة انتهت بأنه شالها *عارى الصدر و انزلها برقة على السرير
و نسبهم لوحدهم بقى
فى الصباح ندى وفهد صحيوا على دوشة تحت
ندى : ايه الدوشة ديه يا فهد
فهد : انا هنزل اشوف فى ايه اوعى تنزل
ندى : لا يا فهد انا خايفة خدنى معاك
فهد : لاء
ندى : ارجوك
فهد و ندى نزلوا و فهد جايه يفتح الباب
فهد و ندى بصدمة : ..........
رواية اسيرة الفهد بارت 15
فى الصباح ندى وفهد صحيوا على دوشة تحت
ندى : ايه الدوشة ديه يا فهد
فهد : انا هنزل اشوف فى ايه اوعى تنزل
ندى : لا يا فهد انا خايفة خدنى معاك
فهد : لاء
ندى : ارجوك
فهد و ندى نزلوا و فهد جايه يفتح الباب
فهد و ندى بصدمة لاقوا منصور و نرمين و منى و رجالة كتير ماسكين *سلا*ح و ميرفت و ممدوح
نرمين بتصنع البكاء : اهى يا عمى خطافة الرجالة اللى خربت بيتى
فهد : انتى بتقولى ايه يا بت انتى
منصور بغضب : انت ازاى تكلم بنت اخويا كده
ممدوح : ميصحش كده يا جماعة احنا ممكن نقعد و نتفاهم الخناق مش هيحل حاجة
دخلوا
منصور : ازاى تمرمط البنت معاك كده و طلقها و كمان تقولى انك مش عايز تعترف باللى فى بطنها انت فاكر انها ملهاش ضهر ولا انها سايبة انت النهاردة تطلق الست اللى اتجوزتها على بنت اخويا و ترد بنت اخويا يا اما تصرفى مش هيعجبك
فهد : انا مش بتهدد و بعدين انا واخد بنتكم حامل اصلا وانا *ملمستها*ش والكلام اللى بتقوله ده بله و اشرب مايته و بعدين اتنين ماتفقوش فطلقوا ايه المشكلة
منصور مسك *مس*دس و وجهةناحية قلب فهد : اخرس ده اشرف من الشرف ده انا اقتلك هنا
ميرفت بخضة : ممدوح اعمل حاجة
منى بخبث : عقل ابنك يا ممدوح
ممدوح : فهد انا عايز اقولك كلمتين على جنب عن اذنكم يا جماعة
ممدوح : فهد انت لازم ترجع نرمين
فهد : انت بتقول ايه يا بابا
ممدوح : منى من شوية ورتنى عقد مكتوب فيه انك لو طلق نرمين تتنازل عن شركتك لنرمين و كده هتشهر افلاسك انت لازم ترد البت ديه و تعرف تاخد منها العقد ده و منصور كمان مستحلفلك لم الموضوع ده
فهد : مستحيل اكون مضيت على حاجة زى ديه انا متأكد
ممدوح : للأسف اللى فى العقد امضتك يا فهد اطلع دلوقتى و لم الموضوع
فهد طلع و كان بيبص على ندى و كأنه بيقوله صدقينى غصب عنى
فهد : عم منصور انا هرد نرمين بس مش هتطلق مراتى
منصور : و احنا برده ميرضناش خراب البيوت و انا هسيب يوسف ابنى عايش فى القاهرة علشان درسته كل شوية يطمن على نرمين و يزورها و طبعا نرمين هتعيش هنا
ممدوح مقاطع فهد : طبعا يا منصور
جابوا المأذون و ردوا نرمين
كل ده و ندى مقهورة و مصدومة فى فهد
ندى طلعت اوضتها
نرمين : فين الخدم اللى هنا
فهد : انا مديهم اجازة علشان ناخد راحتنا انا و ندى اكمننا عرسان جدا و كمل بزهق الاحساس نعمة
نرمين: عرسان اه متنساش انى هنا زى زيها و يمكن انا اكتر لانى حامل فى ابنك
فهد : انتى عارفة كويس ان الواد ده مش ابنى
نرمين : فين اوضتى
فهد طلعها اوضتها
دخل عند ندى
ندى بصتله
فهد حكلها كل حاجة : انا لما اوصل للعقد ده انا هحجز بنفسى تذكرتين سفر و مش هشوف خلقتها تانى بس انا عايزك جنبى و تكونى قوية
ندى حاولت تخفف عن فهد: متقلقش يا حبيبى انا معاك و كملت بعياط انا السبب يا فهد انا اللى اصريت تتجوزها فى الاول
فهد : لاء يا ندى متلوميش نفسك انتى مكنتيش تعرفى ان كل ده هيحصل و بعدين هى *واطي*ة و كانت هتعمل اى حاجة علشان توصل للى عايزه احنا لازم نسايسها لحد ما نعرف هنتصرف ازاى
نزلوا تحت لاقوا نرمين قاعدة مشغلة التلفزيون و بتاكل و بتضحك : تعالى يا حبيبى اقعد اتفرج معايا
فهد : شكرا
ندى كانت فى المطبخ و واقفة بتحضر الغدا
نرمين دخلت : ايه القرف ده انا مش هاكل الكلام ده انا عايزة حضار سوتيه و ستيك
ندى : انا مش بعملك اكل اصلا و لو عايزة حاجة قومى اعملها لنفسك انا مش خدامة اهلك
نرمين : انتى عايزانى اطبخ و ابهدل نفسى
ندى : انا مش عايزة منك حاجة انا كل اللى قولته اخدمى نفسك
نرمين بزعيق : فههههد الحقنى
فهد لاقى نرمين ماسكة بطنها : فى ايه
نرمين : فهد الحقنى كنت بقول لندى انى اكل معاكم من الاكل اللى هتعمله *خب*طتنى فى بطنى كانت عايزة تس*قط البيبي
ندى : والله يا فهد ديه كد*ابة متصدقاش انا مجتش ناحيتها هى اللى دخلت و فضلت تقولى مش عايزة اكل ده و اعمليلى ده
فهد : ابتدانا كنتى داخلة عايزة ايه يا نرمين و قبل ما تتكلمي انا مش مصدق ان ندى ضرب*تك فبطلى كدب احسنلك
نرمين : انتم الاتنين متفقين عليا ولا ايه و فضلت تزعق و خرجت
فهد *حض*ن ندى من ضهرها : معلش فترة و هتعدى
فهد بتغير للموضوع : عمللنا اكل ايه النهاردة لانى هموت من الجوع
ندى : بعمل نجرسكو ربع ساعة و تجهز
فهد : ده انا بموت فيها تمام انا هطلع المكتب فوق ورايا شوية شغل اخلصهم عقبال ما الاكل يجهز
نرمين نزلت كانت بتفكر ازاى تخلص من ندى و بتدبر لها لحد ما جالتها فكرة