رواية حبا كان مستحيلا
الفصل الاول والثاني
بقلم شهد مصطفي
بتجرى بسرعة وهو بيجرى وراها لحد ما فجأة حد
مسكها وكتم صوتها لحد ما الشاب التانى جه
ومسكوها وخدوها فى العربيه
شال أيده وهى لسه هتصر'خ غر'ز الإ'برة فى رقبتها وفقدت وعيها
الشاب:هنعمل ايه دلوقتي
الشاب التانى:هناخدها للزعيم وهو يقرر هنعمل فيها ايه هى والثانيه بس ك"تفها
الشاب ر"بط ايديها وغ"مى عينيها
بعد وقت قدام فيلا كبيرة نزل وشالها لحد اوضه واول ما فتح الباب كان
فيه بنت ايديها مربو"طه وقاعدة فى الارض دخل وهو شايل البنت
وحطها على الأرض وخرج
البنت:نور اصحى يا نور كان يوم اسود يوم مشفناهم وهما بيق"تلوا الراجل قومى بقى
بعد اكتر من ساعتين بتفتح عينيها وبتلاقيها قدمها
نور:سيلين ايه اللى جابك هنا
سيلين:اللى جابنى هو اللى جابك خطفو"نا ومش هيرحمونا أنا خا'يفة
نور:اوعى تبينى لحد انك خايفة فاهمه وفجأة الباب اتر'زع ودخل بهيبته وقال
كلكم حلوين بس صنف واحد و'سخ
نور بغضب:لم لسانك يا حيو"ان
طخخخخخخخ
قلم نزل على وشها خلى راسها خبطت فى الارض وقرب منها شدها من شعرها وهى صرخت من الو"جع
سيلين بصريخ:سيبها يا حيو"ان يا زبا"له
صهيب ساب شعر نور وقرب منها وضر"بها كف وطلع مسد"سه ووجه فى وشها
نور بصريخ:لا لا نزل المسد"س
سيلين غمضت عينيها لكن هو نزل مسد"سه
صهيب بصوت مخيف:رعد البنت ديه متشفش النور
رعد:اومرك يا زعيم
صهيب:والتانيه ديه أنت عارف تعمل معاها ايه وخرج وسابه
نور خافت هى وسيلين
دخل الشاب الثالث واخد نور برة الاوضه وسط صرا'خها
رعد قرب من سيلين و
Part2
رعد قرب من سيلين وشالها وهى بتصرخ وطلع
من الاوضه اللى كانت فيها ونزل اوضه ضلمه فيها سلا'سل
وسلا'ح وحاجات كتير فك ايديها حاولت تجرى وتضر'بة
بس كان أقوى منها شدها ور'بط ايديها الاتنين قوى فى الجديدة وخلع حز'امه وافتكر
فلاش باك
صهيب:كلهم اوسا"خ فاهم كل ما تنسى افتكر واوعى تشفق علي واحده
باك
رعد نزل بالحزا'م على جسمها بكل قوته وهى بتصر'خ وتعيط من الا"لم
برة الاوضه
نور:حر"ام عليكوا أنتوا ايه
مارد:اخر"سى بقى ما انتوا اللى جيبتوا لنفسكم
نور بصريخ:انتوا بتعملوا فيها ايه يا ولاد ال
فجأة حد كان ماسك شعرها فى ايده
نور بصريخ:اعااا اوعى بقى
صهيب بصوت مخيف:مش قالك اخر"سى
نور:حر"ام عليكوا سيلين فين
صهيب ببرود:تحبى تشوفيها ومستناش ردها
وشدها من شعرها وهى بتصرخ ونزل بيها لنفس الاوضه
نور شايفه رعد بيضر"ب سيلين وسيلين فاقدة وعيها
نور:سيبوها والنبى كفايه
صهيب رفع ايده لرعد بمعنى كفايه
رعد رمى الحزا'م وخرج
صهيب بصوت عالى:مارد
مارد فهم وقال:اوامر يا زعيم
صهيب خرج ومارد اخد نور لنفس الاوضه اللى
كانوا فيها ورجع فك سيلين وخدها وسابها على الأرض
نور بعياط:فكنى بالله عليك أشوفها والنبى
مارد بص لها بشف'قة وبعدين قرب منها وفكها وهى جريت علي سيلين
نور:سيلين فوقى بالله عليكى هات مياة اى حاجه افوقها
مارد خرج وسابها ومرجعش وهى بقت تخبط على الباب وتعيط وتصرخ
رعد قرب من الباب وبصوت عالى:اخر'سى بدل مخش امو'تها
نور رجعت وقعدت جنب سيلين
تانى يوم
سيلين بتصحى وبتبقى حاسه با'لم فى كل
جسمها ونور حض نها وفجأة دخل مارد ورعد ور"بطوهم
وخدوهم ل برة وسبوهم فى الارض
صهيب قعد وقال:عقا'ب اللى يفكر بس أنه يخون
عيله العيساوى يستحق المو"ت وطلع مسد"سه وطخخخخخ