رواية عذاب_القاسم
الفصل الاول
بقلم ندى احمد
قاسم : انا طالب ايد حور
محمود : ايه انت عايز تتجوز اخت مراتك
قاسم : يا عمى مهواش عيب و لا حرام حبيبة الله يرحمها و بقالها فوق الست شهور و الاولاد محتاجين لام و انا شايف ان حور انسب واحدة
محمود: بس انا مش موافق ولو على الاولاد يعيشوا مع جدتهم
قاسم: طب بص يا عمى انا بعرض عليك فى الاول بالرضى بس شكله منفعش انا ولادى هيعشوا معايا و لو موافقتش على طلبى هاخد الاولاد و اسافر و استقر بره بس ساعتها مش هطولوا ولاد حبيبة تانى
محمود : يعنى ايه انت متقدرش تحرمنا منهم
قاسم : لاء اقدر و حضرتك عارف كويس انى اقدر فبلاش احسن
محمود : طب اشمعنى حور ديه اختها
قاسم : مش عايز اجيب واحدة تعمل مرات اب على ولادى
محمود : طب لو حور رفضت
قاسم : بركة فيك انت و حماتى تقنعوها
محمود مشى و راح البيت و قال اللى حصل مع قاسم لمراته فايزة و بنته حور
حور : ايه انا عمرى ما هوافق على حاجة زى ديه و ازاى يقولك كده ديه حبيبة لسه ميتة ازاى وا"طي للدرجة ديه
فايزة : طب ولاد حبيبة ديه الحاجة اللى باقية منها لاء انا عايزة ولادها فى حضنى لاء
حور : هو اكيد مش هيعمل كده هو بيعمل كده ليه اصلا
فايزة : لاء يا حور هتتجوزى قاسم انا عايزة ولاد حبيبة
حور : ايه اللى بتقوليه يا ماما حرام عليكى و انا
فايزة : انتى ايه ما انتى كنتى بترفضى العرسان علشانه ولا انتى فكرانى مش فاهمة و انتى خلاص خلصتى جامعتك و مفيش حاجة و انا مش هسمح ان ولاد حبيبة يتربوا بعيد عنى
حور : انتى بتقولى ايه يا ماما الموضوع ده انا نسيته و مش عايزة افتحه تانى و انا عمرى ماهتجوز جوز اختى
فايزة : لو متجوزتيش قاسم و حافظتى على ولاد اختك لانتى بنتى ولا اعرفك
حور : ماما .. بابا حرام عليكم
فايزة : حرمت عليكى عيشتك ... محمود هو قال هكلمك تانى امتى
محمود : قال انى اكلمه و هيجيب المأذون و يجى فى ساعتها
حور دخلت اوضتها تعيط
و تفتكر ايام مكانت هى و قاسم بيحبوا بعض و بعض كده حصلت مشكلة (هنعرفها فى باقى الأحداث ) و أتقدم لحبيبة ساعتها و اتجوزوا
حور : انا بكر"هك يا قاسم
محمود اتصل بقاسم و جابوا المأذون و كتبوا الكتاب و قاسم ساب الاولاد عند فايزة يومين
قاسم اخد حور
قاسم : حور انا ..
حور بمقاطعة : انا مش عايزة اسمع منك حاجة
قاسم كمل سواقة و روحوا البيت
حور دخلت البيت و طلعت الأوضة
قاسم : حور انا عايز اتكلم معاكى
حور : تتكلم فى ايه اظن وقت الكلام عدى من زمان اوى ... بعد اذنك انا تعبانة و عايزة انام
قاسم : انتى هتنامى ليه فى أوضة الولاد المفروض تنامى معايا فى الأوضة
حور : نعم لاء طبعا انت شكلك مش فاهم انا رضيت اتجوز علشان ولاد حبيبة بس لكن غير كده لاء و انا هنا علشانهم هما بس
قاسم راح قرب منها : يعنى انتى موافقتيش علشان حاجة تانية مثلا اننا كنا بنحب بعض
حور : ابعد عنى يا قاسم ... انا نسيت كل حاجة انت جوز اختى و انا عمرى ما هخون اختى
قاسم : بس انا دلوقتى جوزك و ليا حق عليكى
حور : انت ايه ديه حبيبة ميتة من ست شهور ديه كأنها مكنتش مراتك و ام ولادك
قاسم: الله يرحمها بس انتى عارفة ليه انا اتجوزت حبيبة و حبيبة ام كويسة بس انا عمرى ماحبتها
حور : اطلع بره يا قاسم انا مش عايزة اسمع منك ولا كلمة
قاسم طلع و نام فى اوضته
و حور قعدت تعيط و نامت اخيرا
حور جت تتقلب الصبح لاقت قاسم حضنها و قا'لع التيشرت بتاعه
حور بخضة : يالهوووووى انت ايه اللى جابك هنا
قاسم راح حضنها اكتر و همس فى اذنها : صباح الخير يا حورى
حور : ابعد عنى يا حيو"ان
قاسم فجأة
اعرفكم
قاسم : شاب ٢٧ سنة رجل اعمال طويل شعره اسود و عنيه رمادى شخص غيور صعب التفاهم معه عنيد كان بيحب حور بس حصل حاجة (فى الأحداث هنعرف ) قرر انه يتنقم منها و يتجوز اختها حبيبة و خلف مريم و سيف
حور : فتاة عندها ٢٤ سنة شعرها اشقر غامق و عنيها زرقة قصيرة القامة و اخت حبيبة الصغيرة كانت بتحب بتحب قاسم و هو كان اخوه صحبتها نهى و ديه هنعرفها فى الأحداث
بقلم ندا احمد
قاسم راح حضنها اكتر و همس فى اذنها : صباح الخير يا حورى
حور : ابعد عنى يا حيو"ان
قاسم فجأة راح قام بغضب : هو مين اللى حيوا*ن لاء انا مش
هصبر عليكى كتير و انا مفيش واحدة ست تعلى صوتها عليا فاهمة و خرج
حور لبست و خرجة
قاسم : هتروحى فين ان شاء الله كده
حور : انا رايحة لماما اخد الولاد من عندها
قاسم : متنزليش انا هخلى السواق يعدى ياخدهم
حور : طب انا نزلة هروح لماما عايزة اقعد معاها
قاسم : انتى عايزة تنزلى و خلاص مفيش نزول قولت
حور دخلت و لبست إسدال وقعدت تفطر
قاسم: حور انا عايز نتكلم
حور ببرود : خير
قاسم : حور انا عايز افهمك انا عملت كده ليه يا حور نهى اختى هى اللى كانت السبب فكل ده انا اسف يا حور
حور : خلصت و لا لسه فى حاجة تانية و شالت الطبق و دخلت المطبخ
قاسم دخل وراها : انا بحبك يا حور و احنا اهو اتجوزنا زى ما كنا بنحلم زمان
حور : اديك قولتها زمان يا قاسم زمان دلوقتى كل حاجة اتغيرت
قاسم : مفيش حاجة اتغيرت يا حور احنا لسه بنحب بعض
حور : لاء يا قاسم انا مش بحبك و اكتشفت انى عمرى ما حبيتك
قاسم : اومال ليه كنتى بترفضى انك تتجوزى لو مش بتحبينى و ليه وفقتى ترجعيلى
حور : لانى مش عايزة اتجوز انا حرة و لو مكنش فى ولاد حبيبة انا عمرى ما كنت هوافق
قاسم : على فكرة بقى انتى مغفلة يا حور علشان حبيبة اللى بدفعى
عنها ديه كانت أول حد باعك و بالرخيص اوى كمان
حور : اخرس متجبش سيرة حبيبة بحاجة وحشة عايز توقعنى
فى اختى كمان كفاية بقى انا بسببك بقيت بخسر كل حاجة حلوة فى حياتى
قاسم : لاء يا حور انا مش بكدب حبيبة اختك هى اللى اتفقت مع نهى اختك هى اللى اخدت تلفونك ساعتها
و هما اللى كلموا شباب كتير من عندك و بعتوا صورك ليهم علشان هما مش بيحبوكى
حور : انت ازاى تتهم حبيبة كده حرام عليك انت ايه معندكش قلب
قاسم : والله انا بقولك الحقيقة يا حور
حور : انا عمرى ما هشك فى اختى يا قاسم و
بلاش تخيلنى استحقر*ك اكتر من كده
قاسم : يا حور طب انتى ليه مش عايزة تصدقينى
حور : اصدقك ازاى و لو انت صحيح بتتكلم صح انا عمرى ما هسمحك
علشان انت روحت عملت ايه اتجوزت اختى علشان تو*جع قلبى انا عمرى ما هك"ره حد ادك
قاسم نزل و جاب
الولاد و خرج طول اليوم
قاسم دخل بليل و كان فى ايده واحدة (سارة )
حور اتصدمت
من انه داخل و هى مكلبشة فى ايده
حور : مين ديه يا قاسم
قاسم : سارة مراتى
حور : ايه
قاسم: فى ايه انتى مش قولتى انك هنا علشان الاولاد بس سارة بقى مراتى و انهاردة كان فرحنا عن اذنك بقى
و قاسم طلع الأوضة مع سارة
و حور قلبها بيغلى من الغيرة