حين تقع فى الحب
البارت الثامن والتاسع والعاشر
للكاتبه /ندى على حبيب
غسان شدد من مسكت ايدها ولقى الفون رن
غسان :الو
قاسم :ايه يا عم مش هتيجى ولا ايه احنا بقالنا اكتر من ساعتين مستنينك
غسان :مش جي النهارده وخلى بالك من الفريق وانا من بكرا الصبح هكون موجود فى الكتيبه
قاسم بستغراب:تمام بس فى حاجه ولا ايه
غسان بغضب:قاسم اعمل زى ما طلبت ومتقلقش مفيش حاجه
غسان بعد تعب وصل المشفى وهو يحمل نور
غسان بصوت عالى :نقاله بسرعه
الدكتور:فى ايه يا حضرت الرائد
غسان :اغماء وحطها على النقاله واتجه اللي الغرفه
الدكتور:اسف بس مينفعش تكون موجود
غسان وجد يد نور مشدده من المسكه بيده
غسان بحزن شال ايدها :متقلقيش انا عمرى ماهسيب حاجه ملكى واتجه بها اللي الغرفه
وظل غسان يجلب ينتظر خروج اي من الفريق الطبى
........................
اما فى الكتيبه
قاسم :اسمعوا كلكو دلوقتى الرائد غسان مش جي واحنا لازم نتحرك علشان مش عوزين اي شك فينا وانا هتولى المهمه لخد ما الرائد يكون موجود
الفريق :تمام يا فندم
قاسم اتجه الي عمرو:بقولك
عمرو:قول
قاسم :انا لازم اروح لغسان قلبى مش مطمن ليه عمره ما ساب الفريق غير للضرورى
عمرو:يلا وانت مستنى ايه روح
قاسم:الفريق امانه وركب سيارته واتجه الى الكتيبه
........................
فى منزل نور
نورهان بصويت ووجع:بطنى يا نسمه الحقينى
نسمه بعياط:الحقى يا سوسو نورهان بطنها وجعاها
سكينه بخوف وهى بتجرى من المطبخ للوضه:فى ايه يا بنتى مالك
نورهان :بطنى بتتقطع
سكينه :قومى البسى لما نروح المستشفى بسرعه
نسمه سعدت نورهان فى البس
سكينه :خلصتو يا بنات
نسمه بعياط:ايوا يلا بسرعه احسن يكون فيها حاجه
سكينه :انزلو وانا هقفل الشقه واجى وراكو
نسمه نزلت وهي سنده نورهان ووقفت تاكسى وراحت على المستشفى
.....................
عند قاسم
وصل الكتيبه وراح عند مكتب غسان
قاسم للعسكرى:حضرت الرائد جوا يابنى
العسكرى :لاء يا فندم اصل الملازم نور اغمى عليها وهو راح بيها المستشفى
قاسم بصدمه:نور مستشفي ايه
العسكري:مش عارف بس اكيد مستشفى المدينه الخاص
قاسم ركد بأقوي سرعه اللي المشفى
..........................
فى المستشفى عند غسان وجد بنت تصرخ بأعلى صوتها
سكينه :احنا لازم ندخل حالاً وانا هدفع الفتوره اول ما هي تطلع
الأمن:لاء مش هتدخل غير لما تدفعى الأول
غسان راح عندها :اهدى يا ماما ماتخفيش فى ايه
نسمه :الاستاذ مش راضى يدخل اختى جوا وهى بطنها بتوجعها وهتموت من الوجع
غسان بغضب مسك الراجل من الجاكت :انت ايه يا حيوان مفيش عندك حاجه اسمها رحمه انا الرائد غسان الالفي وبأمرك تدخل الحاله حالاً
الأمن :تمام يا فندم اتفضلو
سكينه:الهي يجبر بخاطرك يابنى ويحميك لشبابك
غسان :يا رب يا امى
والممرضين اخدو نورهان ودخلو العمليات
سكينه:تعرف ان عندى بنت برضو بتشتغل فى الجيش
غسان :بجد اسمها ايه طيب وانا اعمل الواجب معاها
سكينه:ن فجأة الدكتور طلع من عند نورهان
سكينه جريت عليه :مالها يا دكتور
الدكتور:الحمد الله متقلقوش دى كانت زايده وشلناها
نسمه بعياط:اختى كويسه دلوقتى
الدكتور:ايوا الحمد الله
غسان :تمام لو احتجتوا حاجه انا موجود والفتوره اندفعت خلاص يا ماما
سكينه:متشكرين يابنى كتر خيرك
غسان بندافع:وانا خلاص دفعتها وسبهم ومشو
نسمه :سوسو انا نزل اجيب اي حاجه ناكلها من الكننين اللي تحت
سكينه :ماشى يا حبة عينى بس متتأخريش
نسمه امؤت براسها ونزلت على تحت
......................
غسان كان وافق قدام الغرفه سرحان وايده فى جيبه
غسان بنفسه افتكر ان نور اعترفت بحبها :يمكن تكون فكرتنى حبيب القلب ولا حاجه مش ضرورى تكون قصدها عليا وغمض عينه وقال نور احمد الجندى اكبر متمرده فى الكون والدكتور طلع
غسان ببرود عكس اللي جواه:ايه الأخبار يا دكتور
الدكتور:عندها حسسيه شديده من التراب والظاهر انها شمت تراب زياده عن الازوم
غسان غمض عينه بحزن :هي كويسه
الدكتور:احسن من الأول
غسان :متشكر اكيد ينفع ادخل
الدكتور:طبعاً اتفضل
.........................
عند نسمه
قاسم بنهج:لو سمحتى فين قسم الطوارئ
نسمه كانت ضهرها ليه وبتبلع البسكوته ومش عرفه ترد
قاسم بغضب:انا مش بكلمك وخبطها على ضهرها
نسمه لفت بغضب وعطست فى وشه
قاسم غمض عينه بغضب :اختفي من قدامى حالالالاً
نسمه ببرود فضلت وقفه
قاسم وهو بيمسح وشه ومغمض:وحده غبيه ومتخلفه
نسمه بغضب:انت اللي غبى ومتخلف ونسبى كمان
قاسم :انا مش ناقص وحده حيوانه ذيك ولا عندى وقت ليكى ومشى من قدامها
نسمه بصوت عالي:يا قليل الذوق يا مختل ومتهور
......................
عند نورهان
سكينه مسكه ايدها:نورهان نونو قومى يا بنتى
نورهان:سوسو عوزه ميه
سكينه بسرعه جابت ميه ليها:خدى يا عمرى اشربى
نورهان شربت شويه ورجعتها:الخمد الله نسمه فين
سكينه:نزلت تجيب اكل
نورهان:اهم حاجه تجيب اكل يتاكل
نسمه وهي دخله من الباب :انتى فى ايه ولا فى ايه
نورهان:تعالى جبتى ايه
سكينه عدلتها على السرير
نورهان :ايه دا بسكوت وعصير وشوكلاته
نسمه:ايوا حلوين
نورهان:ايه اكل العينين درل انا فكرتك هتجيبى فراخه بادى ولا حاجه
سكينه:اطلعى انتى بس وانا اعملك احسن فرخه بلدى بلسان عصفور وشوبه هتكلي صوبعك وراها
نورهان:يلا نروح
ضحكوا سكينه ونسمه على هذه المشاغبه
..................
عند نور
نور :اممممممم
غسان كان وافق قلقان عليها :الف سلامه عليكى يا نور
نور بتعب:انا فين
غسان :فى المشفى
نور بدموع:علشان حضرتك حبستنى فى التراب صح
غسان :يعنى لسانك لو متكلمش يتعب
نور :لاء بس انا اللي هتعب
غسان :المهم انتى حسه بحاجه
نور:لاء بس ممكن طلب
غسان:انجزي
نور:اروح عند اهلى
غسان اتسمر فى مكانه معقول متمردته ستتركه
غسان:ومين هيحارب ويناغش معايا
نور :بس انا تعبانه وعوزه امي
غسان : انتى حره دا من حقك
نور :متشكره جداً
غسان :انتى دخلتى الشرطه ليه
نور بدموع :عادى
غسان بص فى عينها :ليه يا نور
نور :علشان انا ابويا كان من الصعيد ولما مات كان عندى 13 سنه وعمي عنده ابن ياسر عاوز يتجوزني وياخد ورثي اللي مش عرفين نصرف منه جنيه واحد ودى كانت وصية ابويا انى احمى نفسى بالجيش وانى ادخل شرطه
غسان بصدمه:ومين بيحميكى
نور مسحت دموعها بكفها:ربنا
غسان :وانا موجود فى اي وقت احتجتينى فيه هتلاقني
نور بفرحه حزينه:تسلم يا حضرت الرائد
غسان :انا هنزل ادفع الحساب واجي
نور:تمام وانا هلبس علشان امشى
غسان وهو طالع لقى سكينه
سكينه :انا متشكره ليك جداً يا حضرت الرائد
غسان:ولا اي حاجه يا امى
سكينه:لاء دا انا لازم ازور المريضه اللي تبعك بقى
غسان:طبعاً دا عي هتفرح اووى لما تشوفك الغرفه اللي اهر الممر
سكينه:ماشى يابنى وراحت على الغرفه وفتحت الباب
سكينه بصدمه:........
حين تقع فى الحب
البارت التاسع
للكاتبه /ندى على حبيب
سكينه بصدمه:الله مفيش حد امال راحت فين وطلعت برا ملقتش غسان
سكينه:يمكن تكون راحت الحمام لما اروح اشوف نورهان وطلعت من هنا ونور فتحت باب الحمام من هنا كانت لبسه بنطلون ضيق تلجىي وبلوزه نبيتى وشوز هاڤ بوت ابيض
نور بستغراب:ريحة البرفان دى انا عرفاه
غسان وهو داخل من الباب :يمكن رحتى وانتى لسه ملبستيش ليه
نور وهي بتبص علي هدومها:بس انا لبست وخلاص
غسان بيقرب منها:لبستى
نور بتوتر:ايوا وبعدين انت بتقرب ليه كدا
غسان بغضب:انا هعد تلاته وتكونى دخلتى غيرتي المسخره دى وتشيلى الزفت اللي فى وشك دا بسرعههه
نور ببرود فضلت وقفه:مش هغير
غسان بعصبيه: ليه انشاء الله ميشه مع صحبتك بتتمشوا فى شارع الهرم
نور :لاء مش مع صحبتى بس انت ملكاش حق
تقولى البسى ايه ومتلبسيش ايه ولا ايه يا حضرت الرائد
غسان :نور اسمعى انا عندى طاقه ولما بتخلص مبعملش خاطر لحد ادخلى اتزفتى من غير مشاكل يلا والا قسماً بالله هتشوفي حاجه مش هتعجبك
نور بعند:زى ايه يعنى
غسان بخبث قرب منها ورفعها بين ايده وقبلها قبلة عنف تبين غضبة وبعد وقت ابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بخبث:لو مغيرتيش هيكون دليل انك عوزاني ابوسك تانى وانا معنديش مانع
نور بتوهان:ها
غسان بخبث:ابوس
نور جريت على الحمام بخجل
غسان :اووووف التعامل معاها صعب راس عوزه تكسير ماشى يا نور انا هربيكى وهلغي العند من راسك خالص ماشى وطلع من الغرفه اتصدم من وجود قاسم
غسان بغضب:قاسم الفريق مع مين
قاسم:غسان نور مالها
غسان بعصبيه:الفريق مع مين اخلص
قاسم:متقلقش وانا حي فى الطريق اللواء امجد كلمنى ولغى المهمه واخدنا اجازه اسبوعين
غسان:اتلغت ازاى
قاسم:وتأجلت مش اتلغت واكيد مش هنتكلم فى مهمه اعضاء هنا
غسان :المهم يلا انا هروح نور بيتها وانت روح
قاسم:لاء انا جي معاك
غسان:تمام استنى لما اروح اجبها
..........................
عند نورهان خرجت من المشفى
سكينه:طب هدي المعلقه دى واقطعي من الفرخه وكلى يا بنتى
نورهان:يا سوسو انا معدتى اتملت استنى شويه وهاكل متخفيش
نسمه:يا سوسو متقلقيش نفسها مبتصدش وفجأة الباب خبط
سكينه:انا هفتح
نسمه:ارتاحى يا سوسو هفتح انا واتجهت اللي الباب
نسمه:مين
سالم :اهلاً يا عروسه امال فين امك سكينه
نسمه بصدمه:انا انا ولسه هتقفل الباب راح زقها لجوا
سكينه بغضب:خير يا سالم جي برجلتك تهجم علينا
ياسر:فين نور احنا جين علشان نخدها
سكينه بغضب:بنتى مش رايحه مع حد انت فاهم ولا لاء
سالم بضحك وكركره:ومين هيمنعنا اننا نخدها بقى يا مرت اخوي
غسان بجديه:انا همنعك
نظر الجميع اليه وهو وافق وممسك بيد نور والشر يتطاير من عينه وقاسم وراه
سالم:ومين انت بقى علشان تمنعنى
غسان بتوتر:انا انا
سكينه:جوز بنتى ياسالم
اتصدم الجميع مرة اخري ونظرت له نظره رجاء
غسان:اظن ان انا اقدر امنعك يا عمي العزيز انك تاخد مراتى منى ولا ايه يا عمرى وينظر اللي نور التى تحمدت فى مكانها
ياسر بغضب:فين جسمت الجواز
غسان ببرود:والله احنا لسه عرسان جداد والقسيمه لسه عند المؤذون مجبنهاش اه ولو سمحتو يلا برا بحترام
سالم طلع برا بغضب:اسمع يا
غسان:حضرت الرائد غسان
سالم بصدمه:اتشرفنا يا باشا
غسان:متشكر ها عاوز تقولي ايه بقى
سالم :انا مصدقتش الحوار ده ليكون فى العلم بس ونزل بخوف
غسان قفل الباب بغضب
.....................
جوا المنزل
كانت الصدمه تعم على الجميع نسمه وقاسم وغسان وسكينه ونور
غسان :انا عاوز افهم كل حاجه دلوقتى يا امى
سكينه:انت تعرف بنتى
نور الذى ارتمت فى حضن امها :وحشتينى اوى يا امى
سكينه:وانتى كنان يا روح قلبى
غسان:انا عوز افهم دا مين وعاوز ايه
سكينه:نور قومى اعملي قهوه لحضرت الرائد
نور:نونو يلا وغمزت ليها انها تقوم تعمل
غسان بضحك:بس انا عاوز من ايدك انتى
نور بغضب:ما نسمه هتعمل
غسان:راسك عوزه الكسر قومى اخلصى
نور قامت ونسمه وراها وقاسم مصدوم من اللي بيحصل
غسان :قوليلى بقى يا امى من ده
سكينه:انا اسفه يا ابنى ان انا قولت عليك جوز نور بس
غسان بمقاطعه:انا موافق اتجوز نور وتكون مراتى ومستنى موفقتك انتى
سكينه بفرحه:دا يوم السعد يا بنى بس انا مش عوزه اجوزها لواحد انه مجرد يحميها وكملت بخبث مش انه يحبها
غسان قرب منها :وانا مفيش حد فى الدنيا دخل قلبى وعقلى غير بتتك الهبله دى
سكينه بضحك:انا عرفه انها عنيده بس طيبه
غسان:ايوا هي عاوزه كسر راسها بس انا هعلمها الادب ها موافقه
سكينه :نور نور
نور من المطبخ :نعم يا ماما
سكينه:تعالى سيبى نسمه تعمل القهوه وتعالى عوزاكى
نور راحت ليها :نعم
سكينه:حضرت الرائد طالب ايدك وانا موافقه
نور بدموع:بس انا مش موافقه
غسان بصدمه:.........
حين تقع فى الحب
البارت العاشر
للكاتبه /ندى على حبيب
غسان بصدمه:ممكن تتكلم انا ونور لوحدنا شويه يا امى
سكينه:طبعاً يا ابنى قوضته فى اخر الطرقه راح
غسان على القوضه التى تقع فى هذا المنزل المتواضع الملئ بالحب الأسرى وخبط على الباب
نور بعياط:ماما انا عاوزه اعد لوحدى شويه
غسان دخل:بس انا هقعد وهتكلم معاكى
نور بعياط:شوف يا حضرة الرائد انا لما افكر اتجوز هتجوز واحد بيحبنى مش واحد بيحمينى اه وان كانت على كلمه امى انا اسفه وحقك عليا انا
غسان بغضب قرب منه ومسكها من راسها بخفه:انا بموت فيكى يا عنيده بحبك لأقصى حد من الحب
نور بتوهان:ها
غسان :موافقه ولا اخدك اكسر راسك وننهى الموضوع دا
نور بحب:موافقه يا خضرت الرائد
غسان بفرحه قرب من شفايها وقبله قبله عنف
وحب تبين مدي عشقه ليها وابتعد عنها لاحتياجها للهواء
غسان بحب:انا هاجي بكرا نكتب الكتاب
نور بخوف:بكرا علطول كدا
غسان بخبث قرب منها تانى ولسه هيبوسها
نور حطت ايدها على بؤه:والله بقى يا حضرت الرائد
انت هتستنى لحد ما نكتب الكتاب ويلا نطلع
احسن يفكرو حاجه غلط
غسان :ماشى يا اكبر عنيده بس بحبها وطلعوا
...............................
فى الصاله
نسمه:تشرب حاجه يا حضرت الظابط
قاسم:ياه اللي يشوفك هنا ميشفكيش امبارح
نسمه:على فكره انت اللي كنت قليل الذوق
قاسم :اه انا اللي عطست فى وشك مليته بسكويت صح
نسمه:انت اللي مدتنيش فرصه ابلع علشان اتكلم واقولك
غسان:نسوا*ن اخر زمن صحيح
نسمه بغضب:ايوا ما انتو عوزينا نغسل ونطبخ ونضف وبس
غسان:بصي انا مش عوزك تكلمينى خالص تمام علشان كلامك بعصبنى الصراحه
نسمه:لاء اصل انا هموت واكلمك وراحت على المطلخ
...........................
فى الصالون
غسان :يبقى هنيجى بكرا نكتب الكتاب يا امى انا واهلى
سكينه:تشرفونا ياحبيبى
غسان:تمام نستأذن احنا بقى
سكينه:خليكوا اتعشوا معانا النهارده
غسان :لاء لازم نروح اصل اتأخرنا النهارده يلا السلام عليكوا
نور :وعليكوا السلام
غسان وهو طالع غمز لنور ودا خلى وشها عباره عن فرواله
قاسم :يلا يا عم رميوا ونزلو
نور وقفه سرحانه
نسمه بصويت:عندنا فرح
نور بصويت :ايواا بنرقص
نورهان من الغرفه:يا كلاب انا هنا
نور :ايه اللي مقعدك يا القوضه
نسمه:عمله عملية الزيده
نور دخلت بسرعه وحضنتها:الف سلامه يا قلبى
نورهان:الف مبروك
نور بخجل:الله يبارك عقبالكوا يا بنات
نورهان:الأكل يا سوسو الله يسترك
......................
وصلو الشباب امام المنزل بعد وقت
غسان :وحشتنى الجمليه يلا
قاسم :ومين سمعك
كان منزل واسع وكبير فى الجمليه يتكون من ثلاث طوابق حيث يعمل والد غسان فى الغله والارز تاجر حبوب يوجد عنده مخزن كبير فى نهاية المنزل
غسان ركن عربيته ونزل ومعاه قاسم
الجح احمد وهو جارهم وصاحب القهوه :حمد الاه على سلامتكوا يا رجاله
غسان :الله يسلمك يا حج احمد
الحج متولى صاحب السوبر ماركت:حمدالله على سلامت ارجل اتنين فى الحاره
قاسم:لاء كدا يبقى اتفضلوا معانا على الغدا
......................
فى الطابق الأول من المنزل
اسر:جدو جدو عمو غثان وعمو قاثم ايجوا هيهي
انا فلاحان اووى
منير :ايوا يا حبيبى حم اهو يلا ننزل نستقبلهم
نفين بفرحه:غسان وقاسم ايجوا
منير:ايوا يا ست الكل وصلوا اهم الحمد الله انا نازل
اجبهم
نفين:ماشى يا خويا انزل
تفين بفرحه:بت يا احلام
احلام:نعم يا حجه نفين
نفين:اطبخي لحمه كتير النهارده عيد ولاد رجعولي
احلام بفرحه:سي غسان وسى قاسم رجعوا والف حمدالله على سلامتهم
.....................
امام المخزن
اسر :عمو عثان عمو
غسان فتح ايده لستقبال الطفل :حبيب عموا ونور عينه وحشتينى
اسر:مش تبعد تانى انا زحلان كدا منك
غسان وهو يحمل الصغير:ينهار انت زعلان دا انا اموت نفسى
اسر بضحك:خلاث مس سحلان
منير:حمد الله على سلامت الرجاله
غسان باس ايد ابوه:الله يسلمك يا حج
قاسم نفس شئ:تسلم يابا
منير حضن ولاده :يلا علشان تناموا شويه اكيد مهددين
غسان:لاء اصل انا عاوز اتكلم معاك فى موضوع كدا يابا
منير:خير يابنى تعالى لما نعد نتكلم فى المخزن
دخلوا
منير:خير يابنى
غسان:شوف يا حج انا بحب وحده وعاوز اتجوزها وانا طلبت ايدها وامها وفقت وابوها متوفي وقلت انتا هنروح نتكب الكتاب بكرا
منير غمز لقاسم:ايه الكلام دا رحت واتقدمت ولا كأن ليك اهل يا غسان مكنش عشمي فيك كدا
غسان:يا حج انا بحبها اكتر من نفسى وبصراحه معنديش امل ان انا اخسرها
منير قام وقف فى وش ابنه وحضنه:الف مبروك يا بنى انا عاوز ايه من الدنيا دى غير ان اشوفك سعيد
ضحك قاسم على شكل غسان:لاء بس ايه رايك يا حج شوف وشه قلب 9 تلوان فى بعض ازاى
منير:مش هتطلع تعرف الغاليا
غسان :ودا ينفع برضوا واتجه اللي الشقه تبع والده
اسر :جدو
منير:نعم يا اسر
اسر:انا عاوز قهوه من عند الحج احمد
قاسم وهو يحمله بين يده:تعالى يا قرد انت وانا اجبلك
اسر:بلاحه عليا يا قاسم انا لسه صغير برضو
......................
فى شقه ام غسان
غسان:اهلاً اهلاً باعز الحبايب اهلاً
نفين :يا نور عين امك تعالى ادخل
غسان وهو بيرمى نفسه على الكنبه :اه يا امى ضهري مكسر وانا اصلاً مدشدش
نفين:انا هفتان يا حبة عينى ازاى حبة عضم ايه مكنتش بتاكل حلو
غسان:الهم سيبك من الموضيع دى كلها انا بكرا رايح اكتب كتابى
نفين بفرحه:مين انت ومين العروسه
غسان:نور بنت بحبها ولو شفتيها هتحبيها كمان
نفين بدأت تزغرط:دا يوم الهنا ويوم السعد بس بكرا دا مش قريب اووى ومش هنلحق نجهز حاجه
غسان:زى ايه الشقه وجهزه من زمان وانا وجاهز وايه اللي لسه بقى
نفين:الفرح والشبكه والحجات دى
غسان:اسمعى يا امى نور ليها عم شرانى وشكله مش عاوز يجبها لبر وانا مش هعمل فرح بس للإحطياط ودا كان طلب امها
نفين :مش مشكله المهم البت حلوه
غسان عض على شفته اللي تحت :حلوه بس دى ملبن يا امى
نفين :تنفع يعنى
غسان:من الصبح يلا بقى خلينى انام دا انا عريس حتى
نفين :نام يا حبة عينى ولما تصحى ابقى تاكل فين قاسم
غسان:تحت مع اسر
نفين :ماشى
...............................
فى منزل نور
كانوا جالسين فى غرفه نور يجهزو الشنط بتاعتها
سكينه:نور هتخدى البجامه دى
نور:لاء صغرة اديها لنورهان
نسمه :وانا ماليش دعوه عوزه وحده
سكينه:البت دخله على جواز انا هجيب ليكم متخفوش
نسمه:ان كان كدا ماشى
نور:نسمه انا عوزه اطلب فستان فرح
نورهان:انا معايا رقم وحده بتبع فساتين تحفه
نور:خلاص ماشى اطلبى واحد على زوقك
نسمه:وانا اللي هعملك الميكب
نور:اشطا اتحلت
سكينه:كدا الشنط خلصت وكل حاجه
نور :انا دخله انام علشان مش قدره اتحرك من مكانى
سكينه:نامى يا حببتى واحنا هنطلع ننام احنا كمان
نور:ماشى يا ماما وطلعوا كل واحد راح على قوضه ينام منتظرين اليوم التي ستذهب فيه نور عروساً متزيناً بفستانها
نور كانت نيمه خايفه وبتفكر ولاكن كانت مبسوطه
نور بفرحه:يعنى هو بيحبنى وكان بيعمل فيا كل العمايل دى امال لو كان بكرهنى كان خلانى انام تخت التراب واطلع حيه مثلاً بس بحبه انا يمشى عليا المثل دا (احببت قائدي ) ونامت بفرحه وسعاده لأول مره فى حياتها