رواية معذب قاصر
بقلم ندي أحمد
الفصل العاشر
ورد : فى ايه يا فارس
فارس بدا يحط مرهم على ضه*رها
ورد قعدت ساكتة
فارس : انتى فى سنة كام يا ورد
ورد : انا فى سنة تالتة اعدادى
فارس: طب شاطرة بقى فى الدراسة
ورد : ايوة طبعا
فارس قعد يتكلم مع ورد و يتعرف عليها اكتر
ورد : فارس انت ليه بتبين انك قا.سى مع انك طيب
فارس : يعنى انتى شايفانى طيب يا ورد
ورد هزت راسها : ايوة يا فارس
فارس : طب يلا علشان ناكل
و فارس ساعد ورد انها تاكل
فارس : احنا لازم نروح لمرات عمك يا ورد
ورد بخوف : خلاص يا فارس انا مسمحاها
فارس : لاء طبعا انتى صغيرة و مش فاهمة حاجة المفروض متسكتيش على حقك
ورد : بس
فارس: مبسش يا ورد
فارس اخد ورد و راح لبيت عمه
محمد : ايه اللى جابك يا فارس
فارس : اسأل مراتك هى اللى تعرف انا جاى ليه
محمد : فى ايه يا فارس
فارس : فى ان مراتك هى اللى اتبلت على ورد و هى اللى دبرت كل ده و لو مش مصدقنى اجبلك وداد الدكتورة تقولك فارس بص لسامية و كمل و اللى متعرفهوش ان وداد بعتلك و نطقت من اول قلم و كانت بتسجلك
و فارس شغل تسجيل كان بين سامية و وداد
ورد انصدمت انها كانت بتعتبر سامية ولدتها
محمد بص لسامية
سامية : ايوة انا اللى عملت كده انا بكر"ه ورد و مش بطيق اشوفها لأنها بتفكرني بان المفروض هى اللى تكون مي*تة بدل بنتى مريم ... مريم ما*تت بدالها هى ركبت مع أهلك يا ورد فى العربية و انتى ركبتى معانا و العربية انقلبت بيهم كان المفروض انتى اللى تكونى بدلها مش كفاية استحملت اربكى و اعيشك معايا فى بيت واحد انتى ايه مش بتحسى
ورد: انا يا ماما
سامية : انا مش امك ولا انتى بنتى اطلعى بره مش عايزة اشوفك
ورد جريت و فارس طلع ورها
ورد : انا مفيش حد عايزنى يا فارس ابكر"ه نفسى
فارس : اهدى يا ورد
فارس روح ورد
منى بصت و لقت فارس ماسك ايد ورد
منى بصت لورد : ادخلى يلا على المطبخ
فارس : منى ورد واحدة مننا و مينفعش تكلميها كده
منى : من امتى الكلام ده
فارس : من النهاردة و كلمتى تمشى
منى : بقى كده يا فارس بتنصرها عليا
فارس : مش بنصرها عليكى بس احترميها زى ما بتحترمك
منى بتوعد لورد : ماشى يا فارس حاضر هحترمها
ورد طلعت تنام شوية و افتكرت مواقف فارس معها و انها اول مرة تحس ان لها ضهر
ورد بليل كانت قاعدة فى الأوضة
فارس خبط الباب
ورد فتحتله
فارس : مساء الخير
ورد : مساء النور
فارس : انا كنت جاى اقولك انك من بكرة هتروحى المدرسة تانى علشان تبقى شاطرة و ترفعى راسى اخر السنة
ورد : بجد يا فارس هروح المدرسة تانى
فارس : ايوة و ده موبيل علشان ابقى اطمن عليكى
ورد : شكرا يا فارس بجد
فارس : انا اسف يا ورد على اللى عملتوا فيكى
ورد : خلاص انا سمحتك و كفاية اللى عملته ليا النهاردة
فارس : يلا اطلعى نامى علشان المدرسة الصبح
ورد بحماس : حاضر
فارس راح لمنى
منى : انا متوقعتش يا فارس انك هتفكر كده انك تقربها منك علشان متعملش حاجة فى نفسها لما تبقى حامل مش صح اومال ليه كنت محسسنى انك قلبك عليها
فارس : منى انا مش هقرب لورد
منى : انت بتقول ايه ده مكنش اتفقنا
فارس : و انا مكنتش موافق من الاول على كده و عمرى ما همل كده فى عيلة .
منى : يعنى ايه و بعدين انت نسيت انها ..
فارس بمقاطعة : ورد طلعت مظلومة يا منى و مفيش حاجة من اللى اتقالت عليها صح
منى : وانت مبسوط كده ليه
فارس : عادى المفروض ازعل يعنى
منى : لاء بس انت دلوقتى احسن حل انك تطلقها هى دلوقتى ملهاش لازمة
فارس : لاء يا منى انا مش هطلقها انا هخلى ورد تعيش معانا
منى : نعم .. قول ان البت بلفتك و اكلك بعقلك حلوة لاء يا فارس احنا كان اتفقنا انها تخلف و ترجع مطرح ما اخدتها
فارس : بس هى ملهاش مكان تانى غير هنا
منى : لاء حنين يا فارس بقولك ايه يا انا يا هى فى البيت ده
فارس : انتى مكبرة الموضوع يا منى
منى : هو كبير يا فارس
فارس : انا مش هطلق ورد يا منى
منى : وانا كن بكرة الصبح مش هتلاقينى فى البيت ده و هنشوف كلمة مين اللى هتمشى
ورد سمعت كل الكلام ده و قررت انها مش هتبقى حمل كبير على فارس و تسببله مشاكل فى حياته
قررت انها تمشى
فارس الصبح بيخبط على باب ورد و فتح الباب ملقهاش و كل هدومها فى الدولاب و كانت سايبة ورقة له على التسريحة
ورد : انا مبسوطة يا فارس انك جبت حقى من مرات عمى بس انا مش هسمح انى اكون السبب فى مشاكل بينك انت و ابلة منى و انت تستاهل كل خير مش هنساك يا فارس
فارس و مراد راح يدور عليها عند عمها و خالها و اى حد ممكن تكون رحتله و ملقهاش
مراد : يعنى هتكون هتروح فين انت السبب فى اللى حصل اكيد هربت من طريقة معملتك ليها
فارس : انا مش عايز اسمع منك اى كلمة
عند ورد فى القطر و هى مش عارفة هتروح فين ولا هتعمل ايه
ورد نزلت من القطر