رواية بيت_السلطان
الفصل الثامن_عشر
بقلمى منار مجدى
نادر قلع قميصه بخوف:حلا انتى كويسه.
حلا لسه بتصرخ جامد
اول ما حس بالباب بيتشد فتح دخلت حلا فى حضنه بخوف:نادر نادر الحق يا نادر.
نادر بيبص جوه الحمام:فى ايه فى ايه جوه.
حلا بعياط:برص عااااااا.
لحظات ونادر بيستوعب والبرص جيه يخرج مسكت حلا فيه واتشعلقت: اعا يا نادر ألحقنى.
نادر واقف مصدوم
حلا تابعت البرص لحد ما خرج بعينيها وبعدين نزلت بالراحه:مش عماله اقولك ألحقنى واقف زى اللطخ كده ليه.
نادر:كمان لطخ.
حلا:جبان.
جت تمشى سحبها من أيديها خبطت فى صدره:مش معنى انى ساكت انى هفضل اسكت كتير
حلا برفع حاجب:قدها الماسكه ديه.
نادر:لا ما انتى مش حلوه وقمر انا هضعف ومش هكلمك
حلا اتكسفت واحمرت وهى رافعه حواجبها الاتنين من غير ما تحس ابتسمت بعدين رجعت قلبت وشها جت تبعد شدها من وسطها ليه:دخول الحمام زى خروجه.
حلا:انت وعدتنى هتبعد عنى.
نادر:وانتى كمان وانتى إلى جيتيلى.
حلا:كنت بدور على ابنى.
نادر:وابنى انا كمان بقا يا ريت لما تتكلمى عنه تقولى ابننا.
حلا ابتسمت بسخرية:يا سلام ماشى ابننا اوعى بقا.
نادر وهو بيقرب لوشها:وان موعتش.
حلا:بسيطه خبطه واحده وهضيغ مستقبلك كله.
نادر:مفتريه.
حلا:معندكش فكره
نادر سابها:لا عندى بس افتكرى أنه بمزاجى انا سايبك بمزاجى.
سابها وخرج من البيت
حلا اتغاظت منه ودخلت تكمل لبس بدل البرنس إلى خرجت بيه.
بعد فتره خرجت لقيته قاعد بيبص حواليه
حلا:بس حلوه الجزيره مش كده.
نادر:فعلا مش بطاله.
حلا:بس لو كان البيت اكبر كانت هتبقا احلى
نادر:لا البيت الكبير بيضيع اما البيت الصغير بيجمع.
حلا:هو ايه إلى بيضيع وبيجمع احنا هنقيه (قعدت جمبه)امتى صحاب البيت يجو بقا.
نادر قام:انا هدخل اغير.
حلا:ادخل ادخل بس خلى بالك من بيج فود(ضحكت).
نادر:بايخه اوى.
حلا:عشان قولتها لواحد بايخ عارف لما قولتها لوليد قعد يومين يضحك ياااه كانت ايام كان بيطمرمط يا عينى.
نادر اتغاظ وراح مسكها من دراعها وقربها ليها:متتكلميش عن اى راجل تانى غيرى.
حلا:وانت فاكر انك الوحيد فى حياتى.
نادر:لازم ابقى الوحيد سامعه.
حلا:لا مش لازم يا نادر زى ما هو مش لازم اكون انا البنت الوحيده في حياتك.
نادر:بس انتى فعلا الوحيده في حياتى وزى ما انا بحترمك وبحترم مشاعرك ومش بتكلم عن روزى انتى كمان احترمينى واحترمى مشاعرى شويه.
حلا بتفكير وضيق: انا اسفه.
نادر ابتسم ليها وهى باصه فى الارض
رفعت حلا وشها ليه نادر رجع لوش الخشب تانى.
سابها ومشى.
حلا خبطت رجلها فى الارض بضيق:يوووه
اتمشيت للبحر وقعدت على صخره عشان تشوف اى سفينه أو مركب.
بعد فتره.
نادر:محدش هيعدى دلوقتى.
حلا بصيت بصدمه ولفت ليه:وانت ايه عرفك.
رجعت شعرها بضيق:نادر انت عامل مسرحيه
نادر قرب بابتسامه ثقه:لا بس مفيش حد بيشتغل بعد العصر بصى الشمس خلاص هتغرب.
حلا بتفكير:وجهه نظر برضو طب يالا عشان سقعت.
مشيت حلا ونادر وراها.
حلا سمعت صوت صفاره سفينه.
حلا لفت:سمعت.
نادر برق:قصدك صوت السفينه
حلا:ايوه
نادر:لا مسمعتش
حلا:اهو مش سامع اه صح مضروب على ودانك تعال.
شديته وراحت عند زى سور من الصخور كده حاولت تتسلقه وتنادى:يا ريس يا ريس.
نادر لنفسه:لا لسه الخطه منجحتش كده هتفشل من الاول.
نادر مشى ايديه على رجلها.
نادر:تعبانه ده.
حلا نطيت بخوف بقيت بين دراعه:ت ت تعبان.
نادر بضحك:تعبان فين التعبان اه قصدك إلى مشى على رجلك.
حلا هزيت راسها برعب.
نادر:اه ده ايدى عادى
حلا بصيتله بضيق ولفت وشها:لا لا مشيت.
رجعت بصيت لنادر
بس حلا كان وشها قريب جدا من وشه
معرفتش تثبت على موقفها.
حلا بتوتر:ن نادر نزلنى.
نادر هز رأسه وشدها لحضنه.
حلا:ن نادر لو س سمحت.
نادر نزلها بس قربها من وسطها ليه
حلا:ن ن نادر.
نادر لفها وبقا ضهرها للسور وايديه طلعت من ايديها لدراعها لرقبتها (وهى غمضت عيونها) لوشها وقرب لشفايفها و....
بعد فتره كبيره كانو بليل ونادر شايلها وراجع البيت
حلا:ن نادر انا بعرف امشى لوحدى.
نادر:عارف انا مرتاح كده.
حلا اتنهدت:عرفت ليه قولت حتى الكلام مينفعش نتكلم.
نادر:حلا نفسى تفهمى أن حبك مش بإيدي.
حلا:وانا بحبك بس فى نفس الوقت مش هستحمل واحده تانيه فى حياتك.
نادر:نفسى تفهمى أن مفيش غيرك فى حياتى
حلا:ولو حتى اسما مقبلش انك تكون متجوز عليا يا نادر افهمنى.
نادر:صدقينى انا كلى على بعضى ليكى نادر لحلا وحلا لنادر
حلا:انا تعبت من التفكير يا نادر مش عايزه اظلم حد فى النص.
نادر:مفيش ظلم لأى حد انتى بس جربى.
حلا:مش عارفه.
وصلو البيت
حلا:محدش جيه لسه.
نادر:الظاهر كده.
حلا نزلت:طب هنام فين.
نادر:هنا إلى خلانا ننام على الشط ننام هنا.
حلا احمرت:انت قليل الادب دماغك راحت فين.
نادر:انتى دماغك راحت فين انا برضو إلى قليل الادب انا قصدى ننام عادى.
حلا احمرت جامد:احم ه هشوف اى حاجه افرشها من الدولاب.
لقيت بتاع زى بتاع التخيم ده مش عارفه اسمه المهم فرشته.
حلا:لقيت ده.
نادر:طيب كويس.
حلا:بس مفيش غير واحد
نادر راح ونام
حلا:جينتل اوى.
نادر:حلا عايزك تفتكرى انك مراتى اصلا.
حلا:فاكره فاكره.
نادر:طيب تعالى نامى.
حلا:لا نام انت.
نادر:براحتك.
حلا لنفسها:عايزنى انام جمبه عشان اضعف زى من شويه لا مش هيحصل.
بصيت حواليها وراحت قعدت على الكرسى بس الليله ديه كانت سقعه جدا قام نادر على صوت الهوا يدور على حلا
نادر:حلا.
لقاها نايمه ومتكتكه على الكرسى.
راح صحاها حلا قومى نامى هناك خلاص هنام انا هنا
حلا وهى بتترعش:برد اوى.
نادر:طيب قومى يا حبيبتى قومى
قامت حلا ونادر سندها لحد ما نامت جيه يمشى مسكت أيده.
حلا:برد أوى خليك جمبى.
نادر نام جمبها واخدها فى حضنه وغطاها كويس وباس راسها.
حلا حضنته جامد: نادر.
نادر:هتتدفى يا حبيبتى هتتدفى
حلا ابتسمت: بحبك.
نامت خالص.
نادر ابتسم:وانا كمان.
تانى يوم صحى نادر كانت نايمه فى حضنه ابتسم وبص للسقف بفرحه كبيره بذات لما افتكر إلى حصل عند السور على الشط حس بيها بتتحرك وبتصحى غمض عينيه وعمل نفسه نايم
صحيت حلا وبصيت لنادر بابتسامه:الواحد سهل يتعود على كده بس مينفعش انت لحد تانى.
جت تقوم شدها نادر:انا مش لحد غير ليكى
حلا:انت متجوز غيرى يا نادر انت مستوعب.
نادر لف واعتلاها:هطلقها.
حلا بفرحه:ايه
نادر:هطلقها بس مش دلوقتي.
حلا:امال امتى يا نادر انت بتريحنى
نادر:لا والله يا حبى الوحيد يا ام ابنى
حلا:امال ايه يا نادر انا تعبت انت متعبتش.
نادر باسها من خدها:تعبت اوى اوى.
حلا اتنهدت:طب هتطلقها امتى.
نادر وهو بيبوسها:احنا بينا اتفاق انا وتيته اول ما جدو يقبلها انا هطلقها وبالمقابل تساعدنى ترجعيلى.
حلا ضحكت:وضحكت عليك.
نادر:لا خالص مانتى فى حضنى اهو
حلا أعادت تفكير لثوانى وهو بيبوسها.
نادر بضحك:بس ايه رأيك فيا انفع ممثل مش كده.
حلا بصدمه:يعنى يعنى.
نادر:وايه رأيك في البيت انا إلى صممته.
حلا قامت و ضحكت بسخريه:يا ولاد المضايقه.
نادر مسك دقتها بمشاكسه:تؤتؤ عيب اللفاظ ديه يا حبيبتى
حلا قامت:حبك برص وعشره خرص.
نادر قام بضحك: أهدى يا مجنونه.
حلا وهى بتمسك اى حاجه قدامها:انا فعلا مجنونه عشان صدقت كدبك قال ايه هجمو علينا قطاع طريق وضربوك لا ضربوك ايه دول طحنوك يعينى عشان بتنقذنى ويا مقرف ليه تقول حد رجع عليا.
نادر:كنتى هتلبسى الحاجات الحلوه إلى جبتهالك ازاى.
حلا احمرت وحدفته بتحفه صغيره بس هو تفداها.
نادر:ديه كانت هتيجى فى دماغى.
حلا:مانا قصدى اجيبها فى دماغك.
نادر:لا احنا بقينا بنخربش بقا.
حلا مسكت خشبه وحدفته بس ديه نادر معرفش يتفاداها وخربشت وشه.
حلا بخضه وصوت عالى:نادر.
جريت عليه ومسكت وشه وهى بتعيط:انا اسفه انا اسفه انا اسفه
نادر بوجع:انا كويس.
حلا:لا مش كويس اتعورت.
نادر:مجرد خربوش.
حلا وهى بتعيط شديته وقعدت على الكرسى
حلا جابت تلج:انا اسفه انا اسفه اوى انا واحده غبيه اوى.
حطيت التلجه على وشه: انا اسفه بجد انا اسفه.
نادر شدها على رجله.
حلا كانت بتعيط جامد وماسكه وشه وبتحطله تلج.
نادر:بيوجعنى
حلا:انا اسفه اوى.
نادر:بيوجعنى اكتر لما بتقولى كده
حلا:طب اعمل ايه دلوقتى.
نادر:بوسينى
حلا بصدمه:ايه.
نادر:ايه مسمعتيش اغنيه بوس الواوه خلى الواوه بح.
حلا ضحكت وسط دموعها:ده لو نادر الصغير
نادر:لا ومع نادر الكبير برضو انتى متعرفيش الطريقه ديه سحريه.
حلا ابتسمت وقربت لخده وباسته:انا اسفه ليك اوى عشان عورتك
نادر:شوفتى خفت ازاى
حلا:مش بتوجعك.
نادر:لا حبه صغيرين خالص.
حلا حطيت إيديها على شفايفه :امال لو بوستك هنا بقا هتخف خالص
نادر:لا ديه هترد فيا الروح من تانى.
حلا ابتسمت:يا راجل.
نادر:اه والله.
حلا ضحكت وجت تقوم شدها نادر:مش عيب برضو لما تضحكى عليا.
حلا:وانا ضحكت عليك.
نادر:ايوه قولتى هتبوسينى وطلعت بتكدبى.
حلا:لا مقولتش انا كنت بتريق.
نادر:لا مليش دعوه انا صدقتك
حلا:نادر اكبر.
نادر:مين ده إلى يكبر ده انا رجعت نونو تانى.
حلا ضحكت:اممم لا مش ببوس اطفال.
نادر شدها بحضنه:هتستعبطى.
حلا:ايه ده انت عرفت.
نادر:اه يالا بسرعه بقا عشان مش هسيبك.
حلا:مصمم.
نادر:جدا
حلا بضحك:امرى لله.
نادر غمض عينيه وحلا قربت وبعدين بعدت
حلا:لا لا عيب.
نادر شدها اكتر:انجزى
حلا بصدمه:ما تاخدلك قلمين احسن.
نادر:لا مش للدرجه دى انا طيوب.
حلا ابتسمت وباسته من خده:انت احلى واحد شوفته في حياتي.
نادر:كملى كملى.
حلا باسته الناحيه التانيه:وانت الشخصيه الوحيده إلى طلعت احسن من احلامى.
نادر:انتى ماشيه صح كملى.
حلا ضحكت وباست جبهته:انت جوزى وحبيبى وتاج راسى.
نادر:ييييحححح على الراحه النفسيه.
حلا بصيت فى عينيه:نادر.
نادر بهيام:اممممم.
حلا: بحبك.
باسته جامد ونادر شدها اكتر ولفها بقيت رجلها حوالين وسطه وهى حاضناه من رقبته.
شالها نادر ونزل على السجاده إلى بينامو عليها بتاعت التخييم واعتلاها.
بعدت حلا وهى بتنهج:خفيت.
نادر شد اللحاف:لسه شويه
بعد فتره كبيره
نادر:حلا انتى سامحتينى صح.
حلا:على ايه.
نادر:انى سيبتك يوم الفرح.
حلا اتنهدت:ده مكنش بإيدك واكيد سامحتك عليه من زمان عارف باين كده مش مكتوب ليا ألبس الفستان الابيض زى باقى البنات واكيد دلوقتى مش هينفع
نادر: لا ليه.
حلا:عشان اكيد مش هعمل فرح وابنى معايا
نادر:وفيها ايه يبقا اول ولد يحضر فرح أبوه وأمه
حلا ضحكت:طبعا طبعا
نادر:لسه النهار طويل تحبى نخرج نتمشى شويه.
حلا:تعال.
نادر:على فين ألبسى الاول هدومك واقلعى قميصى ده مش على قدك.
حلا:ليه يا نادر ده مريح اوى وبعدين مفيش حد على الجزيره غيرنا
نادر:ولو برضو البسى كويس.
حلا مديت شفايفها قدام بزعل: حاضر.
نادر باس خدها:حبيبى إلى بيسمع الكلام
ضحكت حلا وقامت تغير
نادر وهو بيحرك شعره بفرحه:شكل يا تيته حياتى هترجع تضحك تانى بسببك زى ما قفلت بسببك برضو.
لبست حلا هدوم رجالى زى نادر ورفعت شعرها كحكه.
نادر قام بضحك:ايه إلى لبستيه ديه
حلا:زيك.
نادر:عارف بس ليه.
حلا:عشان ابقى حلوه زيك.
نادر راح عندها:انتى حلوه من غير لبسى.
حلا:بلبسى احلى
نادر:لا من غير خالص.
حلا ضربته على كتفه:انت قليل الادب.
نادر ضحك:طيب خلاص.
حلا:استنى هدخل اغير
دخلت تانى ولبست فستان.
نادر:تصدقى كده حلوه برضو
حلا:طيب يالا ادخل البسى واستر عضلاتك شويه
ضحك نادر ودخل.
حلا خرجت ولفت ورا البيت لقيت ترابيزه وكراسى وفاكهه دخلت اخدت سكينه.
حلا:حبيبى انا ورا البيت
نادر بفرحه:حبيبى يا خلاثى تمام يا حياتى ياااى.
ضحكت حلا وخرجت.
لفت ومسكته السكينه وقعدت تقطع تفاح بس فجأة الهوا هب جامد طير شعرها على عينيها وشوش الرؤيه خلاها تعور ايديها
حلا:اى.
نادر جرى عليها.
حلا بقيت تنفخ في ايديها:اى اى بتوجع.
نادر قعدها ومسك ايديها وباسها:ها خفت.
حلا ابتسمت:اه كده تمام.
نادر ضحك:يبقا نكمل بقا عشان صحتنا.
حلا وقفته وهى بتضحك:ايه يا بابا ارحم شويه
نادر: اخص على الزوجات.
حلا:يعم تبا لى يالا بينا.
نادر:فين.
حلا:نتمشى تعال.
شديته ومشيو شويه
حلا وقفت تحت شجره مانجا وسندت عليها
حلا:عايزه مانجا.
نادر بص الشجره:عايزانى اجيبلك مانجا من الشجره.
حلا هزيت راسها بابتسامه
نادر:قولى بقا انك ناوياها من ساعه ما جينا الجزيره
حلا:فعلا حصل
نادر شمر:استعنا على الشقا بالله.
بقا حاضن الشجره وبيحاول يتسلق حقيقى كان منظره مسخره
حلا بضحك:ياااه لو تشوف شكلك.
نادر:كلمه كمان وهنزل وابقى هاتى انتى المانجا.
حلا:لا لا خلاص كملى يا حبيبى يا فرزه كبدى
نادر ضحك:بتثبتنى.
حلا:ايه ده باين اوى كده.
نادر وهو بيطلع:جدا.
طلع وجاب المانجا ونزل.
حلا:احلى زوج فى العالم.
نادر نزل ووقف قدامها:طب مفيش هديه لاحلى زوج.
حلا:ازاى هديك تاكل معايا مانجا.
نادر بصيلها كده😑😑
حلا ضحكت وبصيتله:عايز ايه
نادر:بوسه.
حلا باسته بوسه سريعه فى خده:كده خلاص.
نادر:عارفه اكتشفت انك مش بتعرفى تبوسى صح
حلا:نعم هو بقا فى طريقه للبوس.
نادر:اه طبعا.
حلا:الدنيا اطورت طيب يعم قولى بيتباس خدك ازاى.
نادر:مش هعرف اشرحلك نظرى فهوريكى عملى.
نادر قرب خده لخدها وباسها غمضت هى عينيها وتفاعلت معاه
نادر بعد عنها بابتسامه ورفع حاجبه بثقه:عرفتى ازاى البوس.
حلا ضحكت:عرفت وبعدين انت ليه محسسنى أنه فن ومهم اوى كده.
نادر:عشان هو مهم عارفه فى معلومه بتقول أن الإنسان محتاج ٣٥ بوسه و١٤ حضن فى اليوم
حلا:ده مين إلى مخترع المعلومه ديه.
نادر:انا العالم نادر السلطان.
حلا ضحكت:كفته السلطان جربها طعمها حلو.
نادر:مجربتيش مرات السلطان بقا قمر.
حلا ابتسمت وكملو مشى لحد الشط
قعدت حلا وقعد نادر جمبها.
حلا:وحشنى نادر اوى عارف هو بيحب المانجا اوى
نادر:هو شبهك.
حلا:العكس لما يشوفها قدامى بحس نسخه مصغره عنك.
نادر بغناء:هيبقااااا شبهى وشبهك هيبقاااااا روحى وروحك.
حلا:صوتك وحش بس النيه حلوه
نادر:تصدقى انا غلطان انتى مينفعش معاكى الرومانسيه لا.
حلا:امال ينفع ايه يا روميو.
نادر:ارقى من كده انتى ارقى من كده.
حلا:يسلام.
نادر:مش مصدقه.
حلا: امممم لا.
نادر قام وشدها:طيب قومى.
حلا قامت بإستغراب.
نادر طلع جهاز مسجل صغير وشغل اغنيه(اختارو انتو الاغنيه)
مسك أيدين حلا وبقا يرقص معاها سلو لمين وشمال ويدوخها وفى الاخر رفعها من وسطها وبقا يدوخ بيها وهى بتضحك من قلبها حقيقى كانو مبسوطين جدا جايز هو ده العوض على سنتين ضاعو من عمرهم.
نادر نزلها وايديه على وسطها سند رأسه على رأسها والأتنين بيضحكو رفع أيده على وشها وهو بيضمها ليه وهى مبسوطه وماسكه ايديه قعدو على الشط ونادر بيلعب في شعرها ونفسه بيضرب فى وشها وهى مغمضه ونبضات قلبها بتعلى وتزيد
نادر قرب وهى بترجع بضهرها لورا نادر حضنها جامد ووقع فوقيها على الشط
ضحكو حلا ونادر جامد.
بعد فتره كبيره.
نادر:نفسى نفضل كده على طول لوحدنا عايشين في هدوء وسعاده وحب.
حلا:بس يكون نادر معانا
نادر:اكيد عارفه هنبقا عيله صغيره لطيفه.
حلا: عارف انا عندى فكره تخلى حدك يتقبل روزى
نادر:بجد ايه هى.
حلا:هتعملها.
نادر:انا بخاف من افكارك.
#بيت_السلطان
#البارت_التاسع_عشر
بقلمى منار مجدى
حلا:لا والله ده انا افكارى عنب.
نادر:انتى هتقوليلى.
حلا:هتسمع وله لا.
نادر:اشجينى.
حلا:احنا لما نرجع هنمثل اننا بنتخانق وهنتطلق بسبب روزى وانت مش هطلقها بسبب جدو وانا مش هتقبلها وهنفضل نتخانق قدامه لحد ما يحس بتأنيب ضمير ويقرر أنه يتقبل روزى.
نادر:دراما كوين تفتكرى هتنجح وله هنتخانق بجد.
حلا:طول مانت شطور مش هتخانق معاك لكن هتتعوج هعدلك برضو عادى.
نادر:ايه تعدلينى ده متلمى نفسك.
حلا:شايفنى متبعتره.
نادر:لا شايفك حلوه وبتغرينى تعالى بقا نرجع.
شالها ورجعو البيت.
عدى الاسبوع هوا.
نادر بزعل وهو واقف مع حلا على الشط:المركب جت
حلا:انت زعلان ليه ده انا وحشنى نادر اوى
نادر:وانا مش هوحشك خلى بالك انتى بقيتى بتحبى نادر الصغير اكتر منى.
حلا:طبيعى ابنى يا نادر طبيعى أحبه بس ده مش معناه بفضل واحد فيكم عن التانى انتو الاتنين بحبكم اوى مقدرش اعيش من غيركم.
نادر حضنها من وسطها:احلفى.
حلا: والله
نادر وهى بيقرب منها:مش مصدقك.
حلا:نادر نادر لا المركبى الله يخربيتك.
نادر:ليه ليه تخربيه ده انا لما صدقت اتعدل
حلا ضحكت
المركبى:ايه يا ريس الف لفه وارجعلك.
نادر:تصدقى فكره برضو اه لف لفه يا ريس.
حلا:ايه لف لفه ديه هو سوق يالا يا نادر يالا يا حبيبى خلصنا
مسكت أيديه وطلعو المركب واتحركو
نادر فضل ماسك ايديها وحاضنها عايز يشبع منها عشان الفتره الجايه هتبعد شويه ميعرفش هيعرف يمسك ايديها تانى امتى.
المركبى:وصلنا المرسى يا استاذ.
نادر:بالسرعه ديه.
حلا مسكت ايديه:يالا.
نزلو من المركب.
حلا: دلوقتى هنبدأ خطتنا.
نادر بزعل وهو باصص لإيديهم:طيب.
حلا سابت أيديه ومسكت رأسه:حبيبى احنا هنمثل مش اكتر إنما احنا تمام بس انت متعملش حاجه تضايقنى .
نادر:مش هعمل حاجه.
حلا ابتسمت :انا واثقه فيك
سابته ومشيت خطوتين تلاته كده ووقفت ونادر واقف وعينيه عليها لفت حلا ليه:نادر
نادر بصيلها جريت عليه ومسكت وشه وطبعت شفايفها على شفايفه جامد حضنها نادر من وسطها جامد وشالها.
حلا بعدت:نادر
نادر:يا ريس انا هأجر اليخت ده كام ساعه.
الريس:تمام اليخت ليك انا رايح مشوار وراجع بليل .
نادر:تمام اوى
مشى المركبى وساب يخته لنادر
نادر وهو شايل حلا دخلت اوضه فى اليخت من تحت
حلا:انت اكيد بتهزر
نادر:طالما هتبعدى فتره يبقا لازم اشبع منك كويس احسن افطس
حلا:مش هبعد كتير.
نادر قلع قميصه:مش مهم انا دلوقتي خلاص مش مستحمل يعنى ابقى متجوز القمر ده واسكت يرضيكى
حلا بضحك:لا طبعا.
نادر:شوفتى
بعد فتره كبيره.
حلا:نادر سيبنى بقا المركبى زمانه جاى
نادر:ما يجى
حلا: نادر يعنى مستفاد ايه وانت مكتفنى كده
نادر:انا مبسوط كده.
حلا بضحك:يا نادر يا حبيبى مش هطير صدقنى.
نادر حضنها جامد:لا لا.
حلا:اكتشفت أن ابنك طالع شبهك فى كل تصرفاتك حتى.
نادر:ابنى بقا.
حلا:اسكت ربنا يستر ما ابقاش حامل احسن لو حملت ونادر لسه صغير هيتعب جامد عشان متعلق بيا.
نادر:لا متقلقيش انا بقيت موجود.
حلا:لا برضو مش دلوقتي انت السبب اصلا لو كنت قولتلى كنت عملت حسابى بوسيله وله حاجه.
نادر:مش وقته الكلام ده دلوقتي يا حلا انا حاسس انك هتوحشينى اوى (دفن رأسه في رقبتها جامد).
حلا:متقوليش انك.
نادر مسك أيديها الاتنين:مش هقول عملى يا حبيبى.
حلا:ناد....(طبع شفايفه على شفايفها جامد)
بليل اوى كانت حلا بتلبس الصندل ونادر بيلبس قميصه.
حلا عدلت السرير.
نادر:ناسين حاجه.
حلا:لا يالا بقا
نادر:حاسس انك زهقانه منى
حلا:لا خالص بس نادر وحشنى اوى.
نادر:طب يالا.
مشيو لبيت السلطان عشان نادر هناك.
حلا:نادر
نادر جرى عليها براحه برجليه الصغيره وهو بيعيط شالته حلا وباسته وحضنته.
نادر بعياط:مامى.
حلا:انا اسفه انا اسفه انا اسفه حقك عليا والله.
نادر:شيتى.
حلا:بس جيت اهو مش همشى واسيبك تانى وعد.
نادر رفع صوباعه الصغير لحلا زى ما عودته:اد.
حلا مسكت صوباعه بصوباعها:وعد.
حامد نزل.
كريمه بزعيق:انتى ام مهمله وحفيدى مش هيروح معاكى فى حتى
حلا:انتى فاكره انى هسمع كلامك واقولك حاضر يا ست هانم لا يا ماما نادر ابنى انا وانا الواصيه عليه
نادر:باااس بقا (مسك دراع حل ا)انتى مراتى سامعه ونادر ابنى برضو وانتى وهو ملكوش خروج من البيت ده غير لما تبقى مش على زمتى فاهمه.
حلا بزعيق:يعنى ايه.
نادر سابها ونادى البواب:عم أشرف
اشرف:أوامرك يا نادر بيه.
نادر:لا حلا ولا نادر الصغير ليهم خروج من البيت ده من غير اذنى انت فاهم لو فى يوم ملقتهمش يبقا تلم هدومك وامشى معاهم.
حلا بزعيق:ايه ده يعنى عشان الراجل غلبان تيجى عليه افرد هربت وده الى هيحصل ايه ذنبه الراجل يخسر شغله.
نادر بابتسامه:عارف انك مش هتمشى مش عشان عايزه تقعدى بس عشان عم أشرف ميمشيش انا قولت إلى عندى
جيه يمشى مسكته حلا من دراعه جامد:اقف انا لسه مخلصتش كلامى.
نادر حط أيده فى جيبه:نعم.
حلا: طلقنى طلقنى يا نادر.
نادر:لا.
جيه يمشى مسكته تانى:يبقا تطلقها هى(شاورت على روزى)طلقها وانا هعيش معاك انا وابنى ونبقا عيله واحده
نادر بص لروزى وكريمه وحامد ورجع بصيلها:مش هينفع
حلا بدموع:يبقا بتحبها.
سابت نادر ودخلت البيت .
روزى:طلقنى يا نادر انت بتحبها هى.
كريمه:معاها حق يا بنى مبقاش فى فائده خلاص (بصيت لحامد)
نادر:مستحيل اتخلى عنك يا روزى انتى بنت عمتى.
حامد:طلقها بدل ما تعذب نفسك كده.
نادر:لو طلقتها حضرتك هتطردها.
حامد:مش هطردها
نادر:هتقبلها حفيده ليك زي انا وياسين.
حامد بعصبية:ده مش هيحصل .
نادر بعصبية:يبقا مش هطلقها يا جدو.
سابه ومشى
طلع لحلا الأوضه.
حلا اول ما قفل الباب جريت عليه حضنته.
نادر بصوت واطى:بحبك
حلا بنفس مستوى الصوت:وانا بموت فيك.
سمعو صوت الكرسى بتاع حامد
حلا علت صوتها:انت ايه مش بتفهم بقولك طلقنى انا مش هقبل بضره وله حتى هقبل بمرات اب لأبنى الوحيد سامع .
نادر بزعيق:انسى ها انسى ده يحصل مش هطلقك عشان انا بحبك وهموت لو سيبتينى لو سيبتينى هموت نفسى عشان ارتاح
حلا بزعيق:متقولش كده تانى مش هسمحلك تموت يا نادر مش هسمح بده لانى هموت وراك لانى انا كمان بحبك بس مش هقبل ولا هتنازل انت عارف كويس مش انا إلى بتنازل أو بقدم تضحيات سامع انا عايزه ابنى يتربى فى أجواء هاديه.
نادر:يعنى إلى بتعمليه ده أجواء هاديه.
حلا باسته من خده:اه انا بعمل الصح طلقنى بقا ها(باسته تانى)طلقنى.
نادر بهيام:ها.
حلا ابتسمت:بقولك طلقنى يا نادر.
نادر شاط الترابيزه برجله وقعت اتكسرت وهو رافع حلا من وسطها سندها على الباب وطبع شفايفه على شفايفها جامد.
الباب بقا بيخبط
نادر: امممم.
حامد:افتح يا بنى وبطل عصبيه انت مش كده يا بنى متعملش حاجه تندم عليها افتح يا بنى متقطعش قلبى عليك.
نادر كان بيشد اكتر على حلا من كتر ما هو حاسس انها هتبعد.
حلا بقيت تتوجع بقيت تزقه لحد ما بعد حسيت بدم على شفايفها
حلا:ده دم.
حامد:دم ايه يا نادر افتح انت عملت ايه ربنا يهديك يا بنى افتح
نادر مسح بقه بابتسامه وباسها من خدها ونزلها.
حلا بصوت عالى:طلقنى يا نادر.
نادر فتح الباب بعصبيه:مش هيحصل
خرج نادر ومشى حامد بص للاوضه إلى مليانه ازاز متكسر من الترابيزه وبص على حلا لقا فى وشها دم.
حامد وهو بيحرك الكرسى بتوتر:يا نادر يا نادر.
نادر لف ومسك كرسى جده ودخلو أوضته.
روزى دخلت لحلا:ايه حصل هنا.
حلا اخدت منها نادر الصغير:لا متأخديش بالك.
روزى:ايه الدم ده هو نادر ضربك بجد.
حلا:حبيبى مستحيل يرفع ايديه عليا.
روزى:امال ايه ده.
حلا: لما تحبى راجل رومانسى زى نادر هتعرفى ايه ده
روزى خبت وشها بكسوف:يع لا خلاص مش عايزه اعرف يع.
مشيت وسابت حلا مع نادر الصغير
عند حامد
حامد:نادر يا بنى بلاش تغلط الغلطه ديه انت كده بتكرهها فيك اكتر.
نادر:مش سامع يا جدو دماغها ناشفه جدا انا مش هعرف اعيش لحظه واحده تانيه من غيرها انا بحبها يا جدو بحبها اوي.
حامد:عارف يا بنى هى كمان بتحبك والى طلبته منك شئ طبيعى اى ست مش بتحب تشارك جوزها مع حد بالذات لى بتحبه يا نادر.
نادر:مقدرش اطلق بنت عمتى يا جدو وارميها فى الشارع.
حامد:بغصب:متقولش عن بنت الحرام ديه بنت عمتى.
نادر:مش ذنبها يا جدو مش ذنبها أن أهلها غلطو ديه مش غلطتها وانت عارف ده كويس.
حامد لف بالكرسى وادا لنادر ضهره بالكرسى:وانا مستحيل اقبلها يا نادر.
نادر:ماشى يا جدو وانا مش هطلقها غير لو قبلتها يبقا مش هطلقها وهفضل كده بعيد عن مراتى وابنى وبتعذب وبموت وانت فى ايديك علاجى بس مستكتره عليا.
خرج نادر وسابه يفكر وضميره يأنبه شويه.
خرج حامد وراه كان نادر رايح لحلا بس شاف ظله
نادر:روزى فينك.
روزى خرجت من عند حلا :نعم
نادر:قدامى يالا عشان ننام
مشيت روزى ورا نادر.
حلا بصوت عالى:ماشى يا نادر يا سلطان.قفلت الباب جامد
حامد اتنفض من ديه الباب:وبعدين بقا.
لف ودخل اوضته.
بعد ساعه بالظبط البيت كله كان هس هس
خرج نادر يتسحب لأوضه حلا ودخل وقفل الباب وراه براحه.
لف لقاها نايمه وواخده نادر الصغير فى حضنها.
راح جمبها وسحبها براحه من وسطها لحضنه
لفت حلا وحضنته جامد وباسته من شفايفه براحه: حبيبى.
نادر سحبها تحته وباسها فى كل حته فى جسمها.
حلا بصوت واطى:نادر هيصحى
نادر بصوت واطى:ششش مش هيصحى.
حلا: لا.
نادر الصغير بقا بيزمزء: م مامى.
حلا:شوفت اوعى.
نادر حضنها ونام
حلا رجعت دراعها لنادر الكبير عشان تقربه.
قرب نادر وحضنها من ضهرها ونامو.
صحيت حلا لقيت نادر الصغير بيبص لنادر الكبير بإستغراب.
حلا:ايه ده فى ايه
هزيت نادر الكبير عشان يصحى.
نادر: اممم فى ايه .
حلا:احم مالك يا نادر.
نادر:رير.
حلا ضحكت:لا مش شرير.
نادر:لا مامى زعق.
حلا:بيزعق بس طيب والله
نادر:انا مش فاهم.
حلا:اصبر هحاول أفهمه نادر زكى جدا.
نادر:لا مامى رير.
بقا يزق نادر الكبير عشان يبعد عن حلا.
حلا ضحكت:لا يا نادر مش شرير اسمع ده يبقا بابا نادر.
نادر بصيلها إلى هو ايه بابا ده
حلا:شوف بابا نادر حلو ازاى مش حلو
نادر:لا رير.
نادر:والله مفيش شرير غيرك انت.
حلا:لا يا نادر عيب ده بابى اسمه ايه بابى
نادر اول مره ينطقها:با بى.
نادر ابتسم وقام وشده على رجله:قوله تانى وحياه ابوك قولها تانى
نادر ضحك:با بى
حلا:نادر شاطر.
نادر حضنه بحب: شكرا يا نادر على الكلمه الجميله ديه.
نادر طبطب على ضهره.
حلا:وانا مليش حضن .
نادر فتح دراعه وضمها هى كمان.
قد ايه العيله جميله ربنا يرزقنا كلنا الزوج الصالح إلى يحبنا بجد من غير اى تكاليف عشان النتيجه فى الاخر انك انت تعيش مبسوط ومرتاح البال.
الباب خبط جامد
روزى:يا نادر يا نادر جدو صحى مش عارفه اعمل ايه بيسأل عليك.
نادر بص لحلا ونادر بزعل.
حلا باسته من خده وناظر لما شافها عملت كده عمل زيها وخلاص
ابتسم نادر ليهم وقام
فتح لروزى
روزى دخلت:وبعدين هنعمل ايه شكل خطتك مش هتنجح.
حلا:عيب والله انا موجوده.
نادر ضحك:اه طالما حلا معايا الدنيا تمام.
روزى:يع بجد يع
حلا ضحكت:طب يالا روح معاها واتخانقو شويه كده عقبال ما اجى.
نادر: قدامى يالا بسرعه عشان نتخانق.
روزى:بتقولى زى ما تكون بتقول يالا هنلعب جيم بلايستيشن وله حاجه صبرنى يا رب.
ضحكت حلا
ونادر وروزى خرجو.
حلا بصيت لنادر الصغير على السرير بيلعب وراحت حضنته جامد
بعد فتره كانو على السفره
قعدت حلا وكان نادر على رجلها بتأكله
مريم:هاتى نادر شويه
اخدته مريم وقعدت تلعب معاه وصل نادر وروزى قعد جمب حلا ومسك ايديها من تحت الترابيزه وروزى قعدت جمبه.
حلا ابتسمت بس لما سمعت صوت حامد حاولت تشد ايديها بس نادر ابتسم ومسبهاش.
حامد راح مكانه: صباح الخير
الكل:صباح النور.
حامد:عامله ايه يا حلا
حلا:كويسه.
حامد ابتسم بس بعد فتره لاحظ أن حلا مش بتاكل وبتبص على نادر الصغير ومريم بتأكله وبتلعبه.
حامد:مش هتاكلى يا حلا.
حلا كانت بتحاول تشد ايديها بس مش عارفه:لا شبعانه مش جعانه انا .
حامد: الاكل مش عجبك.
حلا:انا مدقتهوش عشان اعرف وبعدين انا مش جعانه
حامد اتنهد: على كيفك.
حلا بصوت واطى:سيب إيدى بقا.
نادر بقا بياكل وساكت و بيبتسم.
حلا اتعصبت جدا بقيت تبص ليهم وهما بياكلو ومضايقه مش عارفه تاكل واضطرت تقول انها مش جعانه (قلبى معاكى يا حلا والله)
بعد فتره الكل خلص وقام.
فضل نادر وحلا.
روزى رجعتلهم:جدو راح يتدرب يا نادر لمده ساعه عشان العلاج بتاع حلا
نادر: تمام.
مشيت روزى
حلا:سيب إيدى بقا بجد جعانه اوى.
نادر:بجد جعانه
حلا ببرأه بصيتله وحركت راسها:اه جامد.
نادر:يا نهار ابيض يبقا انا هأكلك بإيديا.
حلا ابتسمت وبصيتله:طب يالا بسرعه.
نادر ضحك وبقا يأكلها
حلا ابتسمت:خلاص شبعت ينهار ابيض اكلت زى الديناصور.
نادر ضحك:مش اوى بعدين فى حاجه على شفايفك هنا
حلا عضيت على شفايفها:ها وكده
نادر:من فوق.
حلا حاولت تعض عليها بس مطلتش برضو.
نادر ضحك ومسك وشها وحرك أيديه على شفايفها عشان يمسحها بس بعدين مش مسحهم وطبع شفايفه على شفايفها جامد برقت حلا بصدمه
بعد عنها بعد فتره وشالها
حلا:لا لا نادر لا كده هتبوظ هتبوظ نزلنى
نادر نزلها بضيق:وبعدين بقا انا تعبت.
حلا ابتسمت:تعبت من ايه يعم اعتبرنا مش بنتكلم بجد.
نادر:لا طبعا مش هقدر انا لما صدقت
حلا شديته من خده:يبقا تلتزم بالخطه يا حلو
مشيت وسابته و هى ماشيه لفت وشها وغمزته وخرجت.
بعد فتره
مريم صرخت:حلااااااا تعااااالى بسررررررعه.
حلا:فى ايه.