رواية تركت أثر
"الفصل الرابع"
انى أروح مصر وكمان مع سعيد فيشا، حاجة فى قمة العظمة، طبعا بتريق، هو فى حد عاقل يروح مصر مع سعيد، بس هنعمل ايه مفيش حل تانى، سعيد دا يبقى ابن خالتى ، هيموت ويجوزنى ودا طبعا لانه طمعان فى المحل، هو مقالش كدا بس الجواب بيبان من عنوانة، سعيد دا أكتر حد هبيد فى إسكندرية كلها، او العالم، مبيبطلش هبد ودايما بيفتى فى أى حاجة، سموه فيشا لأنه كهربائى بس طبعا فاشل فى صنعته زى مهو فاشل فى حياته، وصفر فى التعامل مع الناس مبيعرفش أبدا يتكلم، رغم ان اسكندرية كلها عارفة انه هبيد بس هو مبيعترفش مطلع عين خالتى، بس هتعمل ايه ابنها الكبير والحيلة، ساعات بتصعب عليا خالتى، بس أنا مش هكسب ثواب فى خالتى واتجوزه وأبقى ظلمت نفسى "
سعيد: منورين يا بنات جبتوا شنطكوا
أخلاق: ياسعيد الله يكرمك فوق من الى انت شاربة دا، شنط ايه بقولك هنرجع فى نفس اليوم
سعيد:*حس ان لغبط الدنيا* قصدى شنط الى حاطين فيها بطايقكوا وحجاتكوا
أيات: أومال ياسعيد، يعنى هنكون جاين بطولنا نشحت ولا إيه
منة: العربية وصلت أهى ياسعيد يلا علشان نلحق مكان قبل متحمل ومنلقيش مكان
سعيد: انت بتكلمى ليه انا بس الى أقول go
أيات: معلش يافيشا احنا غلطانين،اسكتى يامنة،*غمزت لمنة وقالتلها إن كان ليك عند الكلب حاجة* فهن goبقى ياسعيد ولا مش هن go
*أخلاق عمالة تنفخ وتقول فى سرها وبتقول منك لله يا أيات انتي صاحبة الفكرة*
سعيد:مش عارف ليه حاسس انك بتتريقى يا أيات بس على العموم يلا،بس قبل متمشوا، كلكوا تجيبوا ورقكوا وبطايقكوا واى حاجة علشان مصر مش أمان وأخاف تتسرقوا
أخلاق: متأكد يا سعيد، ولا هنتسرق ونتسوح كلنا،احنا منعرفش حد فى مصر
سعيد:عيب يا أخلاق، متقوليش كدا، سعيد فيشا مفيش حد يقدر يعلم عليه انت بتقولى ايه ويلا علشان نركب بقى والعربية متحملش ومنلقيش مكان
منة:شوف ياجدع وانا الى كنت بقول ايه
ايات: خلاص بقى،يلا اركبى
سعيد:على جنب ياسطا
منة:احنا نزلنا هنالية
سعيد:متسأليش كتير
منة: هو انت بتعملنا كدا ليه،ياعم انت هتزلنا
اخلاق:متهدى شويه ياعم فيشا،كل منكلم تشخط فينا،هو فى ايه، متقول احنا نزلنا هنا ليه،العربيه كملت ممشناش معاها ايه
سعيد: لا يا حلوة انت وهى نزلنا هنا علشان نبقى قريبين من الموقف، ونروخ العنوان دا أسرع
أيات:جدع يافيشا انت عظمة،بس يابت انت وهيا انتوا مش عارفين حاجة
سعيد: استنوا هنا على مااروح اسأل
*البنات فى نفس واحد، تسأل*
سعيد: مالكوا فى ايه،بقولكوا هسأل علشان منتوهش يعنى وكدا
*سعيد راح يسأل*
أخلاق: أما نشوف شورتكوا الهباب، أهو شكلة هيتوهنا
سعيد: احنا هنمشى شويه،علشان الموقف طلع قدام شويه
منة: يعنى لحد مالعربيه توقف
أخلاق: اومال عمال تتفزلك علينا وعامل فيها بورَم وانت فى البطاطس
أيات: منك لله يا فيشا وأنا الى عمالة أنفخ فيك،كسفتنى الله يكسفك،
سعيد: الموقف أهو يلا
منة: انا مش عاوزاك تتكلم خالص، وانتوا الى هتمشوا ورايا،
*منة راحت تسأل سواق الميكروباص على العنوان *
أيات:مالك يامنة وشك أصفر لية
منة: الأستاذ فيشا جبنا مكان غلط خالص،وهنظطر نلف ونرجع تانى
أخلاق: منك لله يافيشا دا احنا لو جينا لوحدينا كان هيبقى أرحم،وبعدين مش عارف قول مش عارف بطل الهبد الى فى دمك دا هتودينا فى داهيه،مش عاوزين نتأخر عاوزين نبات فى إسكندريه
أيات: خلاص ياجماااعة حصل خير، السواق قالك ايه يامنة
منة:قال انه ممكن يودينا العنوان، بس هياخد فلوس زيادة شويتين، لان هيعتبر العربيه كلها خاصة،علشان محدش بيركب المكان دا من هنا
أخلاق: ماشى يلا بس بسرعةعشان متتأخرش
سعيد: لا طبعا لازم نفاصل مع السواق انتي ازاى ترضى كدا من غير متقوليلى
منة :حد يسكت الفيشا دا بدل ماأشيل السلك العريان واحط فى الكهربا وأكهربك وتبقى فيشا
سعيد:انا غلطان انتوا حرين بقى
سواق المكيروباص: وصلنا يا جماعة
أخلاق: شكرا ياسطا،معلش هو ممكن رقمك بس علشان تودينا الموقف علشان نروح اسكندرية لما نخلص المشوار
سواق الميكروباص: الرقم أهو
أخلاق: معلش ثوانى بس الفلوس محشورة فى جراب التلفون ،اتفضل ياسطا
منة: هو دا العنوان الى معاكى،العمارة أهى
أيات: يلا اطلعى
أخلاق: هو أنا هطلع لوحدى، ولا ايه تعالوا معايا
سعيد: انا هاجى معاكى
منة: انت بالذات متكملش،انا مش قولتلك منسمعش صوتك لحد منوصل إسكندريه
أيات: مينفعش احنا كلنا نطلع، احسن يفتكرنا خايفين ولا حاجة، والولد دا لسانة طويل زى مبتقولى،واحنا لو طلعنا هنزقله من فوق
أخلاق: مينفعش أطلع لوحدى، انتوا بتكلموا فى ايه
منة: خلاص يا أيات كلنا هنطلع وأمرنا لله،
سعيد: لسانه طويل على نفسه
منة: انا مش قولتلك متكملش،انت بتكلم كتير ليه، يلا رنى الجرس يا خوخا
أخلاق: انا خايفة
أيات: ياست يلا إحنا معاكى
منة:هرن انا
*الباب فتح، فى بنت فتحت،*
سعيد: انت الخدامة روحى اندهى لسيدك من جوا
_عفوا بس انا مش خدامة انا ريم انتوا مين
منة: مش قولتلك متكلمش خالص
أخلاق: معلش اصلة مش من هنا ومبيعرفش يتكلم وكدا
أيات: احنا أسفين معلش بقى
ريم: انتوا مين
أخلاق: انا أخلاق *حكتلها قصةالمطعم*
ريم: أه وليد حكالى حاجة زى كدا،بس مفتكرش انه ممكن بجى بس على العموم هدخل أشوفة اتفضلوا جوا فى الصالون
*ريم دخلت جوا تنادى ل وليد*
أخلاق: منك لله ياسعيد بقى القمر دى خدامة،ما أنا هقول ايه واحد كل تعاملة مع المسامير والفيَش، هيقول ايه غير كدا
أيات: ولما دى تبقى خدامة،انت تبقى ايه ياسعيد عثمان البواب
سعيد: معرفش بقى انا بسمعهم بيقولوا كدا فى الأفلام
منة: هى اتأخرت كدا ايه
أخلاق: تلاقيه مش راضى يطلع
ريم: انا أسفة بس زى مقولتلك، مش هيرضى يجى،مع انى كنت أتمنى يخرج من إوضته ويجى معاكى على الأقل يشم هوا، انا أصلا فرحت لما عرفت انه نزل إسكندريةالأسبوع الى فات، بس معرفش ايه الى خلاه يرجع فى كلامة
أخلاق: ممكن أدخلة
ريم: ممكن بس انا برأى لا متدخليش، انا والله عملت كل الى فى جهدى و عارفة
وليد كويس، وأخاف يقولك حاجة تزعلك،وانت شكلك طيبة،
أخلاق: هجرب،يمكن لما أحكيله الحكاية يغير رأية
ريم: اتفضلى، وان شاء الله خير
*أخلاق خبطت على الأوضة،ومحدش راضى يفتح الباب فدخلت*
وليد مديها ضهره : مش قولتلك ياريم قوللها مش هيجى،انا مش هروح متضغطيش عليا
أخلاق: حتى لو حلفتك برحمة أمك
وليد لف وبصلها وقالها: أنا مش قولتلك مش جاى ليه مصره توجعى فى قلبك وقلبى
أخلاق: علشان حلمى وحلم أمى ممكن أعمل أى حاجه،
وليد: انا لما رحت اسكندرية أول مرة كنت فاكر انى بكدا هضيع حلم أبويا، ومخليهوش يفتح المطعم،بس طلع هو الى كسبان وعنده حق انا فعلا مقدرش أطلع برا الأوضة العالم الى برة دا مش بتاعى،روحى كملى حلمك انت وصحابك،وكل الى بيحبوكى،وسبينى هنا فى الأوضة دى، انا اصلا ندمان انى طلعت أول مرة،مش هكرر الندم تانى روحى
أخلاق: طب متقبل التحدى واطلع من أوضتك واثبتله انه غلطان وانك ممكن تقدر تعيش ونرجع لحياتك الطبيعية تانى
وليد: اسكتى انت متعرفيش حاجة، سبينى انا هنا مرتاح لا عاوز أقابل حد ولا حد يقابلنى
أخلاق: وانت فاكر ان قعدتك فى الأوضه معزول عن العالم الى برة كدا انت تبقى تمام، ومفيش أى مشاكل،المشكلة ياوليد فيك انت، مش فى
العالم،لوفاكر ان انت فيك الى مش فى حد تبقى غلطان،اطلع برة أوضتك وانت تلاقى، كل واحد ليه مشاكل وهم ، بس محدش بيحب يبين وكله بيمَشى يومه وسيبنها على الله، كل الناس الى بتضحك دى فيهم كل هموم الدنيا، بس مبيعملوش زيك،ويحبسوا نفسهم،لحد ما الإكتئاب والوحدة تموتهم، بالعكس بيضحكوا ويفرحوا،واهى الدنيا ماشية،احنا اصلا
مش عايشين فيها على طول فلازم قبل منموت نسيب أثر لكل الى حوالينا علشان نلاقى الى يترحم علينا، ولو مش عارفين نسعد نفسنا،أهو على الأقل نكون سبب فى سعادة ناس تانية،انا ماشية،ومش عاوزة منك حاجة،خليك لإكتائبك ووحدتك،
* أخلاق طالعة من الأوضةعينها مدمعة *
أيات: فى ايه ياخوخا اتكلمى، عمل ايه المتوحد الى جوا دا
منة: مالك ايه الى حصل
أخلاق: يلا علشان نلحق نوصل اسكندرية قبل اليل، واضح ان احنا غلطنا لما جينا
سعيد: يلا نركب من هنا ونروح رمييس وناخد عربيات اسكندرية على طول
أيات: يلا هوقف الميكروباص دا
أخلاق: متتصلى بسواق الميكروباص انت مش أخدتى الرقم
أخلاق: ماشى *أخلاق بتتصل * الرقم مقفول، تلاقيه فى مكان مفيهوش شبكة يلا ناخد اى حاجة تانية وخلاص
منة: يلا بقى علشان منتأخرش،علشان زين زمانة فاضح الدنيا
سعيد: رمسيس ياسطا
_اركبوا، ولموا الأجرة من بعضيكوا
أخلاق: ادفع ياسعيد علشان مبقاش معايا فلوس فى جراب الموب،وكل الفلوس معاك
سعيد: بيدور جنبه ملقاش الشنطة الى كانت معاه
أيات: ايه ياسعيد اتسرقت
سعيد: اه باين كدا الشنطة الى كانت معايا وكنت حاطط فيها كل حاجة مش لاقيها
أيات: والنعمة لو الموبايل مجاش لوريك، علشان قولتلك سيبه معيا قولتلى لا سبية ليتسرق، ،يابختم يا أخلاق موبايلك معاكى
منة: وعاملى فيها رأفت الهجان ومحدش ياخد الفلوس غيرى،وهاتوا الموبيلات،وفى الأخر هنروح اسكندرية ماشين
*سواق الميكروباص *
أناعاوز فلوسى انا عارفكوا،انتوا حرامية،والله لأطلع بيكوا على القسم.
أخلاق: ياسطا والله احنا مش وش قسم احنا كنا جاين فى مشوار واتسرقنا والله مافى حاجة من الى بتقول عليها دى، احنا أصلا مش من هنا.
سواق الميكروباص: ابدا انا عاوز فلوسى والبوليس الى هيعرف يجبهالى
*فى القسم*
الضابط: بطاقتك يابنى انت وهى
سعيد : احنا اتسرقنا ياباشا والله ومش معانا حاجة خالص
الظابط: وكمان معكوش بطاقة،اسمك ايه
أخلاق: يافندم انا قولتلك احنا مش مجرمين كل الحكاية ان احنا اول مرة ننزل مصر واتسرقنا
الظابط: انت هتحكلى قصة حياتك اسمك ايه
اخلاق: اسمى أخلاق
الظابط: أخلاق،هى فين بس الأخلاق، لما تركبوا مع الراجل كدا ومش عاوزين تدفعوا فلوس
أخلاق: انا قولت لسعادتك ان احنا مش من هنا واتسرقنا
الظابط: فى حد يضمنكوا، ويدفع الكفاله
أخلاق: طب ممكن بس خمس دقايق اعمل مكالمة
الظابط: مسموح بمكالمة واحدة بس
سعيد: اتصلى با امى قوللها تبعتلنا فلوس وجواز السفر بتاعى
اخلاق: أنت بالذات متكلمش ياسعيد علشان الى احنا فية بسببك
ايات: بتتصلى بمين ياخوخا
اخلاق: بحاول اتصل بمدثر بس مفيش حد بيرد باين كدا هتلاقيه فى الدرس ومش هيعرف يرد
الظابط: هات التليفون دا وحطهم فى الحجز يابنى
*سعيد دخل حجز الرجالة واخلاق ومنة وأيات دخلو الحجز بتاع الستات*
أخلاق: شوفتوا بقى شورتكوا الغبرة ودتنا فين، اهو لأول مرة فى التاريخ دخلنا الحجز
أيات: اناامى بعد المرة دى مش هتخرجنى تانى،دا لو خرجنا من هنا أصلا
منة: انا مش خايفه غير على زين ابنى مين هيربيه
اخلاق: هو انتوا بتتكلموا أكننا خدنا إعدام ليه
وبعد شوية الشويش جه ندا على أخلاق ومنة وأيات
الظابط: اتفضلى امضوا هنا وبطايقكوا اهى وحاجتكوا اهى،
سعيد: شكرا ياباشا بس انتوا مسكتوا الحرامى بالسرعة دى ازاى
الظابط: الراجل دا الى جاب الحاجة وفى واحد اسمة وليد دفع الكفالة ومشى
*بصوا وراهم لاقوه سواق الميكروباص الأولانى الى وصلهم وخدوا رقمة*
أخلاق: انت عرفت ان إحنا هنا إزاى وازاى لاقيت الحاجة دى
سواق الميكروباص: بعد موصلتكوا ورايح أسلم العربية، اول حاجةبعملها بطمن على الكراسى وعلى كل حاجة، فببص لاقيت الحاجات دى، فقولت اكيد بتاعتكوا، لان انتوا اخر ناس وصلتهم، ومش عارف أوصلك، فقولت هتلاقيكوا فى العنوان، الى وصلتكوا ليه، فرحت وحكيت للناس الى هناك، وبنبص لقينا رقم رن عليا الأستاذ الى هناك حط الرقم على الترو كولر وطلع بتاعك ، اتصلنا لقينا
الظابط بيرد وقالنا انكوا فى القسم ، فالأستاذ جة معايا ودفع الكفاله، ووصانى أوصلكوا لحد الموقف ودا كل الى حصل، وبعد كدا يابنتى ابقوا خدوا بالكوا من حاجتكوا
أيات: دا طلع شهم أهو أومال مِشى لية من غير مايقابلنا،
منة: والله جدع انا قولت هبات فى الحجز وكنت خايفة على اخر الزمن أبقى رد سجون
سعيد: يلا علشان منتأخرش
* وصلنا إسكندرية متأخر شويةبس الحمد لله مبتناش برا، مش عارفة ليه عمرى ماهغير رأى ان وليد دا فيه خير كتير بس فى حاجة حصلت هى الى مخلياه يبقى كدا *
*فى المطعم*
قعدة زى كل مرة سرحانة وبكتب لقيت صوت من ورايا بيقول
_على الأقل لو معرفناش نسعد نفسنا نكون سسب فى سعادة ناس تانية
فِرحت بالصوت وبصيت وقولت فى سرى كنت واثقة إنك هتجى وسعتها قولتله _هنبتدى الشغل من دلوقت يا أستاذ وليد