#زين_المافيا
#البارت_السادس
بقلمى منار مجدى
مهران:فى ايه.
زياد:زينه يا جدو اتأخرت عليا وكمان عملتنى هى وزيدان بطريقه وحشه وعليت صوتها عليا وكمان زلتنى عشان راكب عربيتها.
زينه سمعته لسه هتتكلم لقيت مهران اداله قلم البيت كله سمعه.
مهران:اسمه زين انت سامع زين ولو سمعتك بتقول عليه زينه تانى هدفنك مكانك.
زياد حط أيده على خده:بتضربنى يا جدو.
مهران:وادفنك كمان لو سمعتك قولتله يا زينه تانى دلوقتى غور من وشى.
خرج زياد وقبل ما يخرج بس لزينه بصه بتوعد زينه مدهوش اهتمام ودخلت.
مهران:ايه إلى سمعته ده يا زين انت عملت كده مع ابن عمك. زينه:ينفع ادافع عن نفسى.
مهران:اتفضل.
زينه حاكتله إلى حصل من اول ما خرج قالتله على البنت وعلى أنه كان عايز يحضنها وعلى أنه اتخانق مع زيدان على المكان زى العيال.
مهران:عيل تافه سيبك منه اطلع ارتاح انت وجهز نفسك عشان الحفله بليل.
طلعت زينه شافت زياد داخل لزيدان
دخلت وراه.
زينه:بتعمل ايه هنا.
زياد:عايز ألعب مع ابن عمى الصغير.
زينه:هو عايز يرتاح اليوم كان طويل عليه سيبه دلوقتى وأخرج وقرب عليها بإيده يحطها على وشها زينه مسكت أيده لويتها.
زينه:ده بس تحذير لو اتكررت هخلعلك إيدك فاهم وأحمد ربنا اننا قرايب غير كده كنت قتلتك.
سابته وهو خرج وهو بيبصلها بتوعد برضو.
زينه خافت على زيدان كتبت رساله ليه وحطتها على الكمودينو وخرجت وقفلت الباب عليه بالمفتاح واخدت المفتاح ودخلت اوضتها.
دخلت اخدت دش ولبست وقعدت قدام اللاب تشتغل وبعد فتره قامت اخدت دش تانى ولبست الفستان إلى جدها جابه كان اسود وبيلمع ومجسم وليه ديل كان الفستان توب وساده لبسته ولقيت هيلز فضى لبسته ومسكت شنطتها الفضى وحطيت روج فوشيا وعدلت شعرها بإيديها ونزلت زى الاميرات كان زياد واقف فاتح بقه وبعدين صفر زى الصيع ما بيصفرو للبنات.
بصيتله زينه بقرف
دخلت لجدها كان لأول مره فرحان بشكلها هى فرحت لما شافته مبسوط.
مهران:انهارده انتى زينه. قربت زينه
جدها حط ايه على شعرها وطلع توكه مرسعه ألماس ولمليها قصتها على الجنب وكانت شكلها تحفه ورقيق.
زينه:امشى دلوقتى وله لا يا جدو.
مهران:تقدرى تمشى جمال مستنيكى بره.
خرجت زينه قابلت محمد.
محمد:انتى كنتى كده عند جدك.
زينه: اه.
محمد:قالك حاجه.
زينه:قالى انى انهارده زينه.
محمد: انهارده بس.
زينه:اه.
محمد:اشمعنا يعنى.
زينه:مش عارفه لو عرفت يا بابا قولى عشان انا قلقانه.
محمد:متقلقيش هعرف واقولك.
زينه:هسيبك الموضوع ده سلام.
محمد فنفسه:بنتى كبرت وبقيت عروسه خلاص
عند زينه خرجت لجمال.
جمال بأستغراب:مهران باشا إلى اتصل عليا.
زينه بضحك: اه هو لو على الفستان هو إلى قالى ألبسه.
جمال بفرحه:بجد.
زينه: اه هو إلى جاب كل دول ليا حتى التوكه.
جمال: حاجه جميله بس تخوف.
زينه:متخوفنيش يا جمال اكتر انا خايفه لوحدى.
جمال:خلاص متفكريش كتير.
زينه:الرجاله جاهزه.
جمال:اه ووصلوا هناك مستنين حضرتك.
زينه:طيب فكرنى لما نوصل عايزاك تصورنى صوره حلوه كتذكار. جمال: يشرفني.
زينه:احنا دلوقتى مش بنتكلم عن الشغل فاتكلم معايا عادى لأما هزعل.
جمال:وانا ميردنيش زعلك.
زينه: عارف يا جمال انت بالنسبالى زى بابا انت عارف بعزك قد ايه.
جمال:عارف وانتى كمان زى بنتى بالنسبالى.
زينه:وصلنا خلاص.
جمال:اه .
زينه:طيب يالا قبل ما انسى صورنى.
وقفت قدام العربيه بجنب وبصيت لجمال لقيته بيبتسم.
زينه:شكلى تافه اوى صح.
جمال من غير ما يركز:صح انتى صح .
زينه لقيته مش مركز ضحكت عليه جامد وحطيت إيديها على بوقها وهى بتبصله وتضحك لقط الصوره وكانت حلوه اوى.
جمال:ايه الحلاوه ديه. لقا زينه لسه بتضحك.
جمال:انا خلصت.
زينه:انا عارفه انا بضحك عليك بقولك شكلى تافه تقولى صح
جمال:انا قولت كده.
زينه:ايوآ.
وضحكو سوا بعدين الرجاله شافوها.
زينه:لازم ادخل تحب نستنا هنا وله تدخل معايا.
جمال:لا ندخل مع الحرس.
زينه:ماشى يالا.
دخلت زينه ووراها الحرس.
خطفت الانظار بشكلها.
قرب عليه شخص.
شاورت للحرس يهدو.
حمزه:انا حمزه صاحب الحفله وحضرتك.
زينه:أسمى زينه محمد مهران الدسوقى.
حمزه:انتى بقا حفيده مهران الدسوقى.
زينه بتريقه:تصور.
حمزه ضحك:شكل دمك خفيف.
ابتسمت زينه غصب عنها ليه عشان جدها.
حمزه:تقبلى تبقى شريكتى انهارده فى الحفله.
زينه بتردد:اه اقبل.
قربلها دراعه مسكت فيه وهى جزء من قلبها بيقولها بلاش بس هى مسمعتش منه.
حمزه أخدها وعرفها على كل الضيوف وبعدين قالها.
حمزه:ترقصى.
زينه بكذب:اسفه بس انا مش بعرف ارقص.
حمزه:متقلقيش هعلمك.
وشدها على المسرح.
حط أيده على وسطها وشدها وهى كان نفسها تضربه عشان لمسها ومسك ايديها وحطها على كتفه ومسك ايديها التانيه وبدأو يرقصو وسرعان ما لفتو الأنظار برقصهم.
حمزه:انتى بتعرفى ترقصى اهو.
زينه:كنت باخد دروس بس وانا صغيره بس أبتديت افتكر الحركات.
حمزه:انا مش هسيبك لو نسيتى متخافيش.
زينه:انا مش بخاف من حاجه.
حمزه:امممم.
فضلو يرقصو فى الاخر قرب عليها عشان يبوسها.
زينه: بتعمل ايه.
حمزه:ده جزء من الرقصه.
زينه:انا مش عايزه اكمل.
حمزه:متخافيش ده جزء من الرقصه بجد حتى بصى.
بصيت زينه على إلى حواليها لقيت كل اتنين بيبوسو بعض والناس بيصقفلهم.
زينه:انا مش عايزه اكمل.
حمزه: خلاص مش هكملها.
زينه: شكرا.
وقف جنبها والناس عماله تقول:بوسها بوسها
زينه جت تمشى الناس وقفو قدامها وهما بيرددو كلمه بوسها بوسها.
حمزه:مش هيسبوكى غير لما ابوسك.
زينه:طيب خلاص ماشى.
حمزه:بجد مش مضايقه.
زينه:خلاص بس بسرعه.
حمزه قرب عليها مسك وشها ورفعه بس هى رفعت أيديها على بوقها وهو باس على ايديها.
الناس:غش غش غش تانى تانى بوسها بوسها.
زينه:خلاص بقا سبونى وبصيت لجمال جيه وخرجها من المسرح ونزلت وقفت تأفف.
جمال: متضايقش نفسك.
زينه:انت شوفت خلاص الناس مبقاش عندها حياء.
جمال:هو العالم ده كده.
زينه:فعلا معاك حق طالما دخلت العالم ده مش هعرف اخرج منه أبدآ لازم اتعلم ابقا زيهم بس للأسف مش هعرف حتى لو كنت عايزه.
جمال:أخلاقك مش هتسمحلك.
زينه: بالظبط دلوقتى انا اتخنقت يالا نمشى.
وقفها على الباب حمزه.
حمزه:انتى رايحه فين الحفله لسه بدأه.
زينه:معلش اصلى اتخنقت شويه لازم امشى.
حمزه: طيب عشان خاطرى خليكى ساعه كمان واوعدك مفيش حاجه هتخنقك تانى.
زينه بتفكير:مش عارفه اقولك ايه.
حمزه:قولى موافقه.
زينه قالت لنفسها لو مشيت دلوقتى ممكن جدها يقتلها بس هى خايفه منهم هنا.
زينه:خلاص ماشى بس ساعه واحده.
حمزه:مش هتندمى.
زينه شاورت لجمال يجى وراها.
مشيو لحد باب الفيلا بتاعته لأن الحفله كانت فى البسين فى الفيلا بتاعت حمزه.
حمزه:اسف بس انا مش بدخل حرس.
زينه:خلاص خليك يا جمال انا هشوف استاذ حمزه عايز ايه وهخرجلك.
جمال:امرك يا هانم.
دخلت مع حمزه المكتب وهى خايفه.
حمزه قعد وهى قعدت فى حته بعيده.
حمزه:لا تعالى هنا عشان تركزى معايا وشاور على الكنبه جمبه.
زينه قعدت وهى خايفه بس مبينتش.
حمزه:مصدرى قالتلى انكو تجار سلاح.
زينه:اكيد سمعت عن اسلحه الدسوقى عن دقتها وسرعتها وصوتها.
حمزه: طبعا سمعت كمان سمعت أن ممكن تضرب من مسافه كبيره ومن غير ما تطلع صوت صغير.
زينه:اسلحتنا مش بتهزر ومش اى حد بيعرف يستخدمها.
حمزه:اه هو باين انها خطيره جدآ.
زينه لقيته بقرب قامت وهى بتشرحله عن الاسلحه بس هو مش عايز يسمع هو عايز حاجه واحده قام وقرب منها لحد ما وصلت للحيطه.
زينه:أستاذ حمزه انت بتتعدى حدودك.
حمزه:عارف
زينه:انا بتحول على الى بيتجاوزو الحدود معايا.
حمزه:بجد انا عايز اجرب اشوفك وانتى بتتحولى.
زينه زقيته:انا ماشيه هبقا اجتمع مع حضرتك فى وقت تانى تكون فايق عشان انت دلوقتى سكران.
حمزه:طيب ما احنا فيها نجتمع دلوقتى.
زينه بابتسامه تخوف: انت عايز كده.
حمزه:اه عايز كده اوى.
وقرب عليها ضربته زينه فى بطنه وجت تمشى مسكها من إيدها وقال:هتندمى.
شديت إيديه ولفيته وقعته لأرض.
زينه:تؤتؤتؤتؤ يحرام
جت تمشى هجم عليها ولزقها فى الحيطه.
اديته شالوط فى بطنه جامد خاليته وقع فى الارض بوجع.
وخرجت عند الرجاله حمزه جيه يشدها من ورا الرجاله رفعوا عليه السلاح زينه مشيت للعربيه وسابته.
ركبت العربيه مع جمال.
وحمزه مش شايف حاجه من العصبيه وهو خارج وراها قابلته واحده لفيت إيديها حوالين رقبته قالت:ايه يا حموز رايح فين وسايبنى.
حمزه نسى اصلا وشالها ودخل الفيلا.
عند زينه.
طلعت العربيه وهى متعصبه.
جمال: خلاص حاولى تهدى.
زينه:أهدى ازاى بس ياريت عارفه أهدى .
جمال:تحبى تقعدى على النيل.
زينه:يا ريت يا جمال.
نزلها جمال لمليها طوب صغير من الأرض وزينه من العصبيه تاخدهم وترميهم فى النيل بعصبيه كأنها بتنتقم منه بعدين هديت بعد تلاتين طوبه
زينه قعدت تبص للنيل.
وجمال صعبانه عليه أوى.
زينه: ليه انا ليه ما زياد اهو مدالهوش هو الشغل ده ليه اشمعنا اختارنى انا.
جمال:انتى اكبر أحفاده العقلين اه زياد اكبر منك بسنه بس هو من عمك الصغير غير كده هو مش عاقل وطايش.
زينه:طيب انا ذنبى ايه ليه يحصل معايا كده.
جمال بمزاح:عشان انتى قمر ومفيش زيك.
زينه ابتسمت:بجد كل ده عشان جميله كنت قولتلى يا جمال كنت شوهت وشى عشان يبعدو عنى.
جمال: بعد الشر عليكى انشالله عدوينك.
زينه ابتسمت وبصيت للنيل:اسفه عشان طلعت عصبيتى عليك بس ماليش غيرك بقا استحمل
جمال:النيل مبسوط انه بيريحك.
زينه:بيريحنى اوى يالا نمشى بقا.
جمال:يالا.
ركبت وروحت.
كانت طالعه على السلم .
مهران:زين تعال عايزك.
نزلت زينه وراه ودخلت المكتب.
مهران: ايه حصل سمعت انك رقصتى مع حمزه قالك حاجه. زينه:قصد حضرتك عمل حاجه.
مهران:هو لحق ده طلع شقى اوى.
زينه: افندم.
مهران:المهم عمل ايه.
زينه:مديتهوش فرصه ووقفته عند حده.
مهران:عملت ايه يا زين متقوليش انك ضربته.
زينه:هو كان يستاهل يا جدو انت مشوفتهوش انا حاولت امسك نفسى كتير بس هو كان مصمم فإضطريت.
مهران:انت غبى كده عمرنا ما هنشتغل معاه.
زينه بتعب:جدو انا تعبان نتكلم بكره.
سابته وطلعت الاوضه ودخلت الحمام اخدت دش وكانت متضايقه من جدها إلى كل هامه الشغل مش هامه حفيدته الى كان ممكن تضيع انهارده بسببه.
خلصت لبست وخرجت قفلت الانوار كلها وقعدت على مكتبها وشغلت الضوء بتاع المكتب ومسكت مسدسها بغضب وعمرته وهى بتحاول تهدى نفسها فجأه لقيت زياد داخل وهو لابس شورت وبيقفل الباب براحه وراه وبيتسحب للسرير.
زينه صقفت النور اتفتح.
زينه:زى العاده جيت فى الوقت الغلط.
زياد بيقرب منها:زينه انا اسف عشان ضايقتك.
زينه:عايز تفهمنى انك جيت عشان تعتذر.
زياد:اه.
زينه:جاى كده وكمان على السرير.
زياد ابتسم وقربلها اكتر زينه بسرعه ضربت على رجله بالنار.
زياد وقع على الأرض وقعد يصوت وزينه متهزتش وله اتحركت من مكانها دخل محمد ومهران الاوضه لقوها قاعده على المكتب ولفه ضهرها وماسكه المسدس وبتلفه وزياد قاعد فى الارض بيعيط ورجله متصاوبه .
زياد:شوفت يا عمى شوفت يا جدى زين عمل فيا ايه وانا إلى كنت جاى اعتذر.
لفت زينه بعصبيه وضربت على المكتب بعصبيه.
زينه:وله شغل النسوان ده يتعمل بعيد عنى قال جاى يعتذر بالشورت وعلى السرير احسنلك تقوم حالا وتخرج ومتورنيش وشك سامع غور.