مالك فتح عنيه وبعد عن وشها:انتى كويسه تعبا'نه فيه حاجه وجعا'كى اجيب دكتور طب
مريم مسكت أيده وقالت:اهدا يا.....يا حبيبى
مالك ابتسم وقال
:انتى روحى يا مريم
مريم با'لم:راسى يا مالك وفجاه غمضت عنيها
مالك:مريم لا فوقى ردى عليا يا مريم مريم
الدكتوره والممرضين دخلوا ومالك خرج
بعد شويه الدكتوره خرجت
مالك:مريم كويسه صح
الدكتوره:سبق وقلت لحضرتك أن لو معداش ٢٤ ساعه هتحصلها مضاعفات وده اللى حصل لمريم
مالك:يعنى ايه
الدكتوره:استاذ مالك مريم دخلت فى غيبوبه بس متقلقش موشراتها كويسه يعنى احتمال تفوق فى اى وقت وسابته ومشيت
مالك خرج من المستشفى وراح على فيلا عمر ودخل
عمر:اهلا يا وملحقش يكمل وكان مالك نزل فيه ضر"ب
مالك بزعيق:أنت اللى زيك وس"خ ويستاهل المو"ت مريم تعبا"نه بسببك أنت حيو"ان يا عمر وكل اللى بتفكر فيه ازاى تاخد وبس وعمرك ما حبيت وولا هتحب أنت اللى زيك مش هيحب
بالعكس حياته كلها هتبقى خرا"ب وضر"به وخرج
امه قربت منه وضر"بته بالقلم
لو كنت ضر"بتك من زمان مكنش ده بقى حالك مكنتش بقيت وس"خ كده وبتا"ذى كل اللى حواليك
عمر:وليه مكنتيش جنبى ليه محسستنيش بوجودك ولا بابا اللى رمانا من زمان جايه دلوقتى وتشيلينى كل حاجه لا يا ماما انتى كمان مذ"نبه انتى اللى مهتمتيش بيا كنتى رميانى ليه مكنتش بحس بوجودك
امه قربت منه وحضنته وعمر لاول مره يعيط وحضن امه
عند مالك
مامه مريم كانت موجوده ومالك بيروحها ويرجع يبات مع مريم لحد ما عدى اسبوع
مريم فتحت عنيها ومالك نايم على الكرسى اللى قصادها
مالك فاق ولقى سرير مريم فاضى خاف وبقى زى المجنون وبقى يدور عليها لحد ما
خسرت
مالك لف لقى مريم واقفه ومبتسمه قرب منها وحضنها:كده تخوفينى عليكى
مريم:كنت بلعب معاك
مالك:فيه لعب احلى
مريم زقته وقالت:خليهالك مبحبهاش
مالك:وانتى عرفتيها عشان تحبيها
مريم:مالك
مالك:نعم
مريم:بحبك💙
مالك:وانا بعشقك
الفصل الاخير
بعد خمس سنين
عمر:أنا آسف يا تولين
تولين:ايه اللى يخليك تبصلها
عمر:مهو طبيعى ابصلها السكرتيره واقفه قدامى مبصلهاش
تولين:لا متبصلهاش يا عمر يا رشيدى
عمر شد*ها ليه وقال:طب بزمتك حد يبقى عايش مع القمر ده ويبص بره
تولين ضحكت
عمر فى نفسه:يارب تسامحنى على كل اللى عملته
فى بيت هادى بجنينه
مريم قاعده مديقا
مالك:هلقيكى و. مسكتك وشال بنت صغيره من ورا الشجره وبقى يدغدغها
نور:كفايه يا بابى هههههههه الحقينى يا مامىىىىى
مريم نفخت بضيق ومالك بيضحك وقال:عايزك تستخبى جوه الفيلا
نور:حاضر
نور دخلت جوه ومالك قر*ب من مريم اللى قاعده على الأرض وفجاه بقى فو**قها
مريم بضيق:**ابعد يا مالك
مالك طلع سلسله رقيقه فيها قلبين صغيرين مرتبطين ببعض وقال:كل سنه وانتى معايا يا مريم
مريم:يعنى فاكر وبتس"تهبل
مالك:وانا اقدر انسى يوم جوازنا ده حتى كان يوم غير عادى انتى اتخ"طفتى وعمر المجنو"ن كان هياخدك منى يلا ربنا يهديه هو ومراته
مريم قعدت ومالك لبسها السلسله وهمس جنب ودنها:عشقى ليكى من نوع تانى
مريم:ازاى
مالك:الكل بيحبوا البنت عشان شخصيتها قويه أو جريئه أو عشان لبسها انا بقى حبيتك لا عشقتك بسبب طيبتك وكسوفك وكل ذره فيكى
مريم:أنا مش بحبك
مالك اتصدم من ردها
مريم بابتسامة:انا بعشقك وح*ضنته
نور بطفوله من ور*اهم:يعنى يا بابى بتدخلنى جوه استخبى وت*خضن مامى وانا لا
مالك شد نور ومريم وضحك:نفسى اعرف اسربك ساعه يا نور واستف*رد بمامى
نور ببراءه:يعنى ايه يا بابى
تمت
