رواية طفلة العاصم
الفصل التاسع والعشرون 29
بقلم ندى احمد
ندى مروحة من المستشفى
لقت فهد واقف مستنيها
فهد : ندى
ندى : حضرتك عايز ايه بعد اللى عرفته
فهد : انا هجبلك حقك منها
ندى : هى ملهاش ذنب
فهد : لاء حور ليها ذنب فى كل اللى بيحصلك
كان المفروض تكون مكانك هى ليه بعتتك لأحمد اول مرة
ندى : لاء هى متعرفش باللى حصل و اظن ان ديه مشكلتى انا و شكرا لحضرتك
فهد : لما تروحى بدالها كانت المفروض هى اللى تكون مكانك
ندى : الموضوع مش زى ما انت فاهم حور
مكنتش تعرف بأن الموضوع يوصل لكده انا
قولت هروح استلم من صاحبتها ورق و ملازم و
مكنتش تعرف ان صاحبتها متفقة مع احمد و انا كمان مكنتش اعرف انه
كمين لحور و انا اللى روحت بدالها و انا بحاول اقنع ماما بكده بس
هى مش راضية تقتنع و تقولى انها المفروض تكون بدالك و هى اللى يحصلها كده
فهد : انا مش فاهم ازاى ساكتة و ازاى اخوكى ميعرفش انتى هبلة يا بت انتى
ندى : لو سمحت ابعد عنى انا مش عايزة حاجة من حد كفاية اللى بيحصلى
فهد : انتى ليه مقولتيش لحد
ندى: علشان ثريا هانم بتخاف من الفضيحة و سمعة و سيرة عاصم
ابنها وسط الناس و تقول ازاى للعائلة و تفضل راسها مرفوعة هى اتبرت منى خلاص
فهد : اهدى بس تسمحيلى اوصلك دلوقتى و
بكرة اعزمك على الفطار محتاج نتكلم
ندى : لاء شكرا و مشيت
عند عاصم فى الصباح
لأول مرة يستيقظ عاصم يجد حور تضمه لها و تعنقه
عاصم سرح فيها و هى نايمة و مرر اصابعه بين خصلات شعرها الحرير
و هى نائمة مثل الملاك
حور بدأت تصحى
حور تقبله فى خدخ : صباح الخير يا قلبى
عاصم فجأة سحبها و بقت هى بين يديه
عاصم : الصباح مش كده و سحبها فى قبلة مسكرة سرقت انفاسها
حور اتكسفت و دارت وشها بالغطا
عاصم : ديه احلى مرة اصحى فيها بجد
حور: عاصم بطل بقى
عاصم : و ابطل ليه ده انا صابر و مش قادر
حور : طب يلا قوم نروح علشان نكشف و نطمن عليك
و راح حور و عاصم للدكتور
و التحاليل أكدت ان حور ممكن تتبرع لعاصم بفص من الكبد
عاصم خرج من المستشفى بعد الكشف
حور : استنى يا عاصم
عاصم : حور قولتلك لاء مش هخليكى تتبرعى
حور : انا عايزك كويس دايما يا عاصم و مش هسمح يحصلك حاجة بسببى انا عايزة تفضل جمبى ارجوك وافق
عاصم : قولت لاء
روحوا البيت و شوية و الباب خبط كانت ثريا
ثريا دخلت علطول بدون اى مقدمات
ثريا : بقى تتعب يا عاصم و معرفش غير من
الغريب و كمان حور رافضة تتبرعلك ديه اخرتها بعد ما رضيت بيها
و انها ملهاش اهل و فضحتها و ده يكون رد الجميل
عاصم : ماما انتى مين قالك اصلا و اظن ان
قولت لحضرتك مش عايز تدخلى فى حياتى تانى مش عايزك تخسريني اكتر
ثريا : بقى تقولى كده يا ابن بطنى كل ده علشان حتة عيلة لا راحت
ولا جت هى السبب فى كل حاجة وحشة بتحصل لنا
عاصم : هى كمان اللى قالت على نفسها مش بنت و حامل ولا حضرتك
ثريا : انت مين قالك كده
عاصم : بعد كده لما تتفقى مع حد و تدفعيله فلوس اتاكدى انه ثقة و مش هيبيعك
و طلع تسجيل بصوتها و هى بتتفق مع الدكتورة على حور
ثريا : انت عارف انا عملت كده ليه علشان هى السبب فى ان اختك ندى حامل دلوقتى
عاصم : انتى بتقولى ايه
ثريا : زي ما سمعت حور بعتت ندى للز*فت اللى اسمه احمد و اعت*دى على اختك
عاصم بص لحور
عاصم : الكلام ده صح
حور : والله ما اعرف حاجة من ديه
ثريا : انا معايا شات ليها مع احمد و هى متفقة معه تقبله و راحت بعتت اختك الغلبانة بدلها انتى يا حور شيطانة
حور ببكاء من اتهام ثريا : الكلام ده مش صح يا عاصم والله
ثريا : بص بنفسك يا عاصم على شات المحروسة مع البيه
عاصم شاف الشات
عاصم : .........