رواية طفلة العاصم
الفصل الرابع و عشرون
بقلم ندي احمد
ثريا : ندى انا عايزة تخليلى حور مش ب*نت و تعملى اى ختبار حمل يكون ايجابى
ندى : لاء يا ماما مستحيل اعمل كده
ثريا : لو عايزة مفضحكيش دلوقتى قدام اخوكى لازم تعملى كده
ندى نزلت راسها فى الأرض
ندى : يا ماما انا بنتك مش خايفة يتردلك فيا
ثريا : لسه هيترد انتى اصلا لولا كلام الناس و سمعه اخواتك كان زمانى متبرية منك
ندى بدموع : اتبرى منى مستنية ايه بس انا قولتك انى مظلومة و انتى مصدقتنيش
ثريا 😏😏😏😏
ندى : انا مش هعمل حاجة
ثريا : خلاص و انا هخلى عاصم يعرف شغله معاكى و فضحتك توصل لشغلك
ندى : انا مش مصدق يا ماما الغلبانه اللى جوه ديه عملتلك ايه
ثريا : انا ابنى عندى بالدنيا واللى يمس سمعه ابنى أكله بسنانى.. يلا نفذى اللى قولت عليه مش بقول كلامى مرتين
ندى 🤐🤐🤐
ثريا : انا هدخل شويه وتدخلى و ورايا وتشوفى شغلك فاهمه يابت انتى
ندى : حرام يا ماما مينفعش
ثريا : هنرجع تانى للكلام الاهبل ده انتى عارفه انا ممكن اعمل ايه كويس
عند حور اللى مش عارفه توقف عياط وعاصم بيحاول يهديها
عاصم : والله يا حور انا مش مصدق انا واثق فيكى أهدى بس
حور : مش قادره يا عاصم مش قادره استوعب عند ندى اللى وقفه بره منهارة وقررت انها تتخلص من حياتها وقالت لنفسها مفيش حاجه تعيش علشانها كل حاجه راحت من ايديها وحتى ولدتها بتهددها بالفضيحى
وجابت حبوب دواء كتير ولسة هتشربهم لقيت اللي بعد أيدها بقوة وشدها كان فهد
فهد: انتي اتجننتي عايزة تموتي كا*فرة انتي اي حرام عليكي اهلك
ندي بعدت ايديها: انت مالك بيا امو*ت ولا او*لع انا حرة
فهد: لامش حرة حياتك مش ملكك لوحدك
ندي بدموع: انا مبقاش عندي اختيار تاني غير دة
فهد: كل حاجة وليها حل لو كل الناس قالت زيك محدش كان هيفضل عايش ومكمل حياته
ندي: بس انا حياتي ادم*رت
فهد: اهدي واحمدي ربنا ان لحقتك قبل اللي كنتي هتعمليه دة
ندي بأبتسامة خفيفة :شكرا
فهد ركز في ملامحها بابتسامة:العفو علي اي احنا في الخدمه
فجأة لقوا صريخ حور عالي وعاصم بره في الاوضة وثريا وحور بساللي في الاوضة لوحدهم وثريا قافلة الباب من جوه