رواية ليل مروان
الفصل الرابع عشر14
بقلم ويزو خالد الكاتبة الصغيرة
مروان:الو
......:ازيك
مروان:مين حضرتك
......:ايه نسيت صوتى
مروان:حضرتك مين مش هقدر كلامى تانى
......:أنا الى مش هخليك مبسوط تانى
مروان:حضرتك مجنونه
وقفل المكالمه
ليل:فى ايه يا حبيبى
مروان:ايه لا مفيش رقم غلط
ليل:طه رن يله وقولهم يجوووو
مروان: حاضر
مروان:الو يا احمد
ياسمين:ينفع ياسمين
مروان:ياسمين مش دا رقم احمد برضو والا ايه
ياسمين:اه هو بس هو فوق خد ياسين اهو يا خوى
ياسين:ايه اباشا
مروان:بقلك تعالو
ياسين:فى ايه مالك
مروان:مفيش عايز اقولكم على حاجه
ياسين:طب هنيجى اهو
مروان:هات ماما وبابا
ياسين:حاضر
وبعد ساعه
جرس الباب بيرن
مروان بيفتح وليل واقفه وراه
احمد:ايه دا ايه دااا
مروان: مفاجأة فهمت ولا لا
فلاش بااااك
ليل:استنى هحط مخده هنا عشان أما نفتح الباب يفهمو
بااااااك
ياسين:اكيد فهمنا مبروووك
نور:هبقى عمتو هاااااااا
ياسمين:وانا كمان هههه😂❤️
محمد:مبروك يا حبيبى مبروك يا حبيبتى
نورهان:مبروك يا ولاد
ليل:الله يبارك فيكى يا ماما
المهم قعدو مع بعض ومشو
وبعد 6شهور
ليل بطنها كبرت
مروان:اوعى
ليل:ليه
مروان:عايز اكلم البيبى
ليل:اهو
مروان:ازيك يا حبيب بابى
، أنا كويس
مروان:طب الحمدالله يله بقا تعالى عشان عايزه اقولك على حاجه
ياسين:ايه يا مروان الجنان دا
احمد:سيبو ياعم يكلم ابنو
محمد:عادى كلمو يا حبيبى
نورهان:البيبى ولد
ليل:لا مش عارفين احنا سببتها مفاجأة
نور:اههااا
ياسمين:نور بتفهم بعد سنه
ضحك الكل
وروحو
بعد اسبوع
ليل:الو يا مروان انت فين كدا هنتاخر
مروان:أنا آسف يا حبيبتى أنا داخل عمليه الوقتى
ليل:طب كنت قولى يا مروان بدل ما اتاخر كدا انك مش جاى خلاص بقا باى خليتى الحق اروح
مروان:مش تزعلى
ليل:مش زعلانه يا حبيبى باى
مروان: باى
وليل نزله تجرى