رواية زين القلوب
الفصل السادس6
والاخير بقلم ياسمين رضوان
زين قاعد جمب المأذون بالبدلة القمر اللى كان لابسهاا (هو اصلا كان قمر ❤) وكانت قلوب جمب الماذون من النحية التانية ومسكين ايد بعض وكان لسة المأذون هيبداء بس لقوا المكان فجاة اتملا بوليس وحازم داخل واراهم وعلى وشوا ابتسامة خبيثة
حازم بخبث: هو ده اللى اتهجم عليا وحاول يقتلنى يا حضرت الظابط
الظابط بحدة: انت زين الجارحى
زين وهو بيقف: ايوا انا
الظابط: اقبضوا عليه
قلوب بدموع وخوف: ممكن افهم بتقبض عليه ليه
الظابط: الاستاذ حازم نصر متهموا نوا حاول يقتلوا واتهجم عليه فى بيتوا
قلوب وزين بصدمة: فى بيتوا
زين: بس انا مروحتش بيتوا اصلاا ده كذب
الظابط ببرود: تقدر تقول كلامك ده فى القسم
قلوب بدموع: قسم اى حضرتك ده فرحنا انهارده
الظابط: انا اسف يا فندم بس لازم نخدوا معانا خودوا يبنى
زين بحنان: متقلقيش يا قلبى انا راجع تانى
وحازم قرب منهم وعلى وشوا ابتسامة خبيثة
حازم: مش قولتلك مش هسيبك والف مبروك (وضحك بستفزاز)
البوليس كان واخد زين وماشى وقولوب بتعيط بنهيار لحد ما لقيت منه داخلة جرى على القاعة
منه بسرعة: استنا يا حضرت الظابط
حازم بغضب: انتى اى اللى جابك هنا انا مش كنت سايبك فى البيت
منه: قصدك كنت حبسنى فى البيت
قلوب بستغراب: حبسك
منه بدموع: ايوا حبسنى عشان مواقفوش على اللى عاوز يعملوا يا حضرت الظابط استاذ زين محاولش يقتل حازم كل ده كذب والتقرير اللى معه مزاور
الظابط: مين حضرتك واى الدليل اللى يثبت كلامك
منه: انا مراتوا يا فندم وده الدليل على كلامى
وطلعت التليفون بتاعها وطلعت فيديو بين حازم والدكتور يثبت ان التقرير اللى معه مش حقيقى اتنهد براحة وانا لسة بعيط
الظابط: سيبوا يبنى واقبض على اللى واقف ده
حازم بغضب: يقبض على مين انت عارف انت بتكلم مين ده انا احبسكوا كلوكوا
الظابط ببرود: هنبقا نعرف الكلام ده فى القسم احنا اسفين يا استاذ زين والف مبروك
زين بابتسامة وهو بيسلم على الظابط: ولا يهمك يا حضرت الظابط وعقبالك
الظابط اخد حازم ومشى من القاعة وهو بيزعق
منه وهى بتقرب من قلوب وبتعيط: قلوب انا اسفة سمحينى انا عملت كده عشان كنت غيرانة منك عشان غيرانة من علاقتك انت وحازم عشان مكنتش لاقية حد يحبنى ذى ما حازم كان بيحبك حتى لما جيتلك البيت كنت عاوز اشوف احساسك بعد ما اللى بتحبيهم بعدوا عنك بس اللى اكتشفتوا بعدين ان ربنا كمان بيحبك اووى بيحبك عشان رحمك من حازم ده شخصية مريضة وانانى انا ولا يوم ارتحت معه من وانتى ربنا ريحيك وكرمك بزين ربنا يخليكوا لبعض ارجوكى يا قلوب سمحينى
(قالت اخر جملة وهى منهارة)
قلوب بدموع وهى بتقرب من منه: انا مسمحكى كفاية انك عرفتى غلطتك واتعلمتى منوا وانشاء الله ربنا يكرمك ويرضيكى
قولت كلامى وانا بحضنها بعد اللى هى عملتوا فيا لسة قلباى مش قادر يشيل منها هى فى يوم من الايام كانت احن قلب كانت ملجأى من الدنيا
زين بمزاح: طب اى هنفضل نعيط ومش هنكتب الكتاب ولا اى
منه وهى بتمسح دموع قلوب: كفاية عيط بقا الميكاب هيبوظ ويلا عشان زين باين عليه مستعجل اووى
مسكت ايد زين ورحنا عند المأذون وكنت حاسة نفسى طايرة من الفرحة
(بارك اللهم لكما وبارك عليكما وجمع بينكما فى خير)
اول ما الجملة خلصت محستش بنفسى غير وانا زين شايلنى وبيلف بيا وحضنى جامد كانوا مصدق انى بقيت على ذمتوا
زين بحب: انا بحبك اووى يا اعظم انتصراتى فى الدنيا♥
قلوب بخجل: وانا كمان بحبك اوووى 💖
بعد سنة
قلوب بصراخ: زززززين يا ززززين اصحا يا زززين
زين بفزع: اى فى اة البيت بيولع
قلوب يزعيق: ده انا اللى هولع فيك ثووم انا بولد
زين بنعس: انتى كل يوم تقولى هولد وفى الاخر بيطلع دلع
قلوب بعصبيه: دلع اى الله يخرب بيتك قوووم
زين بسرعة: حاضرر حاضر
وخدها وطلع على اقررب مستشفى وطبعا كعادت اى ست مصرية فى الحالات ديه اخد شتايم مخدهش من يوم ما اتولد وبعد مدة فى المستشفى كانت مامت قلوب ومنه وجوزها وزين واقفين بره متوترين وقطع التوتر ده صوت صراخ الطفل
الدكتور بابتسامة: مبروك جالك بنت ذى القمر
زين وكلهم فرحوا اووى
وفى اوضة قلوب
زين: حمدالله بالسلامه ياقلبي
قلوب بابتسامة: الله يسلمك يا حبيبى
منه بحماس: ها هتسموا البنت اى
قلوب بحب: هسميها على اسم مامت زين
زين بفرحة: بجد يا حبيبتى
قلوب: عشان اسمها يفضل فى الدنيا يا زين
زين حضنها بحب وكان الكل مبسوط لفرحتهم
تمت