رواية ملاك اثر قلب الفهد
الفصل السابع والثلاثون37
بقلم الاء السيد
بعد ساعتين ...
قرر أنه يرجعلها ..
اول ما دخل.. اتصدم من ال شافه ..
ملاك واقعة فى الارض مغمى عليها ..
فهد : ملاك ..يا ملاك فوقى حبيبتى ..
راح جاب برفان وابتدا يفوقها ..
ملاك بصوت ضعيف : انت هنا يا فهد..
فهد : أيوة يا قلبى انا هنا ..
ملاك بدموع : انا .. انا اسفة مكنش اصدى اى حاجة من القولتها والله ..
انا بعشقك عمرى ما اكرهك عشان خاطرى سامحنى .. أن لما طلعت اعتذرلك لقيتك مشيت افتكرتك سبتنى ..
فهد : انا اسيب روحى بردوا .. عمرى ما اسيبك .. انا مشيت عشان
تهدى ومتتعصبيش اكتر ..
ملاك: يعنى مش زعلان منى ..
فهد : مقدرش ازعل منك ..
ملاك : بحبك ..
فهد : وانا بموت فيكى ..
ملاك : عايزة اروح ل روان ..
فهد : طب ترتاحى شوية ..
ملاك : عشان خاطرى نفسي اشوفها ..
فهد : حاضر يلا قومى ..
قاموا هما الاتنين من على الأرض ..
وركبوا العربية وطلعوا على بيت روان ...
...........
طلعت رنت الجرس وروان هى ال فتحت ..
ملاك بدموع : وحشتينى ..
روان بدموع وسط فرحتها راحت حضنتها : فهد .. انتى قدامى .. بجد..
ملاك : أيوة بجد. ...
روان : وحشتينى وحشتينى .. تعالى ادخلى ..
روان : كنتى فين
يا ملاك هنت عليكى تسبينى كل دة ..
ملاك : والله كان غصب عنى .. انا جيت دلوقتى عشان اقولك حاجتين .
.. لكن كل التفاصيل فى الجواب دة ..
اول حاجة يا روان اليوم ال اختفيت فيه انا كنت مخطوفة ..
روان : مخطوفة ..
ملاك : أيوة وخدى اقرى الورقة ديه ..
خدت روان الورقة ..
روان بصدمة : اتجوزتى يا ملاك .. امبارح يوم عيد ميلادك ..
ملاك. : أيوة .. انا رحت ل بابا وماما اديتهم الجواب دة والقسيمة ..
مستنية منكم انكم تقروا الورقة ديه وتسامحونى لو كنت فى يوم سبب فى زعلكم ..
انا يا روان فى فيلا فهد المنياوى جوزى .. ودة رقم تليفونى .
. نفسي ارجع اعيش حياتى معاكم تانى .. لو قرايتى الورقة وفهمتيها .. يا تتصلى بيا .. أو تعالى الفيلا .. هتوحشينى ..
ونزلت ...
روقيه وطارق اعدين مصدومين من القرأوه ..
معقول ملاك حصلها كل دة .. احنا لو فى فيلم مش هيحصل كدة ..
روقيه: هنعمل ايه يا فؤاد ..
فؤاد : مش عارف .. مش عارف .. بس ال اعرفه انى لازم اشوفه ..
عند روان ..
روان لنفسها : معقول ملاك اتجوزت .. ازاى .. انا مش مصدقة لغاية دلوقتى .. وكمان كل
التفاصيل ال فى ورقة ديه مش ممكن .. ديه حاجة فى الخيال ..
انا لغاية دلوقتى مش مصدقة ان ال ادامى كانت ملاك