رواية يا فرحه ما تمت
الفصل السادس عشر والاخير
بقلم اسماء محمود
الدكتوره بحزن:للاسف ...وانا بصراحه مش عارفه اقول لحضرتك ايه ..وبصراحه حالتها صعبه اوى
رائد بخوف:يعنى اى يا دكتوره
الدكتوره:هى عندها مشاكل فى جدار الرحم وللأسف ده ممكن يقصر على حياتها وعلى حياه البيبى اثناه الولاده
رائد حاسس انو روحو بتسحب منو:طب الجنين ممكن ينزل وتبقا كويسه
الدكتوره:لا دا كدا هيبقا خطر اكبر عليها
رائد:طب والحل اى يا دكتوره قالها هو حاسس بضيق فصدره
الدكتوره:واللهى دى الادويه لى كتابتها وتاخذها فى معادها بظبط . ويريت متعرفش كدا عشان النفسيه ليها دور مهم ..ومتعملش اى مجهود خالص
رائد:ماشى يا دكتوره وخرج وهو مضايق وباين عليه انو مخنوق
قمر بقلق:مالك يا رائد .....واكملت هو الدكتوره قالت حاجه
رائد بتسأمه عشان يطمنهأ: لا يقلبى مقلتش حاجه واكمل بمرح...بس اى القمر ده انتى عامله تحلوى كده لييه
قمر بكسوف:رااائد
رائد بمرح:قلب رائد وعينو ورحو
#ما ترحو تحبو فى بيتكم وخولنا نعدى فى ام اليوم ده
شخص اخر: جرا اى يا استاذ ما تاخذها وتمشى الطريق كلو عطلان عليكو
شخص اخر:حصل خير يا جماعه. اتفضل حضرتك يا استاذ عشان الطريق زحمه وحضرتك واقف بالعربيه فى نص الطريق
كل ده طبعا تحت كسوف قمر إلِ وشها بقا عباره عن كتله حمراء من الكسوف وخبت وشها تحت الازاز العربيه وقالت بصوت منخفض:اجرى يا اسطا اتفضحنا اتفضحنا عااا
رائد بضحك ومشى:هههه عيب عليكى هو انا شاقطك ده انتى مراتى
.........................//////////////////////.......................
قمر:قوم يا رائد شوف مين بيخبط على الباب
رائد بحب:حاضر يقلبى ................ده ياسين ومراتو وابنهم يقمرى
امل بضحك(مرات ياسين):عايزين نشوف المدام قمر ونتعرف عليها ..
قمر حست انها سمعت الصوت ده قبل كدا وخرجت واول ما شفتها اتسمرت مكانها:امل
امل بفرحه:قمر
قمر بفرحه اكبر :امل عاا وحضنو بعض طبعا كل ده تحت دهشه رائد وياسين
قمر راحت عند ابنهم ادهم
قمر برقه:اسمك اي يا عسل
ادهم بخوف:اهم عااااا مام مام وبيص لِ امو
راحت امل شايله وطبطت عليه ونام فى ساعتها قامت حطتو ع الكنبه وخرجت برا
رائد :انتو تعرفو بعض
قمر وامل:اهه ده احنا الثُنائى المرح فى الجامعه ههههه
ياسين بتذكر:هى دى قمر لى كُنتى بتحكيلى عليها
امل بضحك:اهه يلا يلا اطلعو برا عايزه اقعد مع صحبتى وعشره عمرى
رائد بضحك:ههه ماشى ..بتطرد من بيتى سبحانه
ياسين بمرح هو الاخر:وانا واحد مراتو بتطردو..يلا يا صحبى خلاص ده زمن الستات ههههه وطلعو قعدو برا
امل بفرحه:عامله ايه يا قلبى واحشتنى اوي .انا كنت كل يوم احكى عليكى لياسين
امل بتسأمه:الحمد الله يقلبى..
امل بغمزه: بس ايه الحلوه دى يا قمر
قمر بضحك:ههههه باركيلى يختى اختك حامل هههه
امل بفرحه:الف مبروك يقلبى ..احكيلي بقا اتجوزتى امته وحبيتو بعض امته واحكى عايزه اسمعك ..واحشنى اوى يا بت يا قمر
قمر بضحك:اهدى يا بنتى على نفسك..وبعدين انتى متجوزه قبلى ومعاكى ادهم ماشاء الله قمرر ههههه
امل بحمأس:ده أنا يا بنتى اتجوزت ع طول بعد ما عزلت...و بقالى سنتين متجوزه..حتى رائد لما حب يجوز يقوم يتجوز واحنا مسافرين..المهم احكيلى عنك انتِ بقا ..
قمر: انا يا ستى اتجوزت رائد.. ويوم الفرح قالى انو مبيحبيش وانو ..............وقصت عليها ما حدث
امل:يا رائد الكلب واللهى لى اقوم اوريه
قمر بضحك:خدى تعالى هنا يا هبله .بس احنا دلوقتى بنحب بعض وخلاص المشاكل انتهت..
امل بحب:خلاص يقلبى. ربنا يدمكو لبعض يا روحى ...
بعد شهور..قمر كل يوم تتعب اكتر من لِ قبلو وطبعا ده كان بيان عليها... و رائد معاها فى كل حاجه واقصى مجهود بتعملو انها تروح للدكتوره.........
وطبعا كل يوم رائد يبقا مكسور وحزين اكتر
وفى آخر الشهر السابع
قمر كانت قاعده على الكنبه ورائد وخذها فحضنو
قمر بدموع:رائد
رائد:قلب رائد
قمر بدموع وهى فحضنو :اوعدينى انك تهتم بِ بنتى وتحبها اكتر منى يا رائد
رائد بحزن:ليه بتقولى كده يا قمر....واكمل كلامو و بعدين انتى لى هتخلى بالك منى ومن بنتنا صح ولا ايه
قمر:حاسه انى خلاص يا رائد
رائد بدموع وحس بقبضه فقلبو:متقوليش كده تانى يا قمر وهتقومى بسلامه وهتعيش بنتنا وسط حضنى وحضنك
قمر بدموع ومسكت وشو بيدها:. انا حاسه انى خلاص هموت فا ارجوك خالى بالك من بنتنا واهتم بيها ومتخلهاش تحس انى مش موجوده وخليها على طول فاكرنى واكلمت بعياط ارجوك متخلهاش تنسانى ارروجووك
رائد حضن قمر زى العيل لى بيحضن امو وقال بعياط قمر انا مقدرش اعيش من غيرك يا قمر واللهى ماهقدر انتى النفس واللهى العظيم من غيرك ما هعرف اعيش وانهار فى العياط وقمر بتعيط معاه وقالت. متخلهاش تزعل منى يا رائد وقوللها على طول انى جنبها واكملت بصوت منبوح وقالت والدموع تلمع فعينها عايزها تبقا محترمه ومودبه يا رائد..
قمر بدموع:انا عارفه يا رائد انى هموت بسبب الولاده وانى مش هعرف اجبلها فساتين ولا اسرحلها شعرها ولا هوديها الحضانه وعارفه ان بنتى هتبقى يتيمه اول ما تولد ومش هتحس بحنان الام وعارفه انها مش هتلقى حد تقولى يا ماما
رائد دقات قلبو عاليه وايدو بترجف وعمال يحضن قمر كأنها هتروح منو وبيقول:لا لا لا يا قمر انتى هتعشي صدقينى انا مش هستمحمل. انتى عايزه تروحى وتسيبنى لوحدى يا قمر .عايزه
تروحى وتسيبى .وبعدين انتى جبتى الكلام ده منين..ومسك وشها بين ايدو واكمل بدمعه تلو الأخرى:انا مش هقدر اعيش من غيرك مش هعرف اكمل حياتى من غيرك انتى وعدتينى انك عمرك ما هتسيبنى يا قمر .ازاى عايزه تسيبنى ااااه قالها بصرااخ واكمل بصوت ضعيف قمر
قمر بعياط:نعم يا حبيبى
رائد والدموع تنزل من عينو:انتى هتعيشى انا مش هقدر اكمل حياتى من غيرك صدقينى مش هقدر وحضنها مجددا
قمر بدموع:قدر ربنا يا حبيبى.ربنا كتابلنا منكملش مع بعض
رائد هز راسو بنفئ لا لا انتى هتعيشى ربنا عارف انى مش هستمحمل عارف واكيد مش هيخدك منى.....اكيد.....اكيد وراحو فى ثبات عميق
ويعدى الوقت وقمر تبقى فى الشهر التاسع بدأ حالها يسوء خلاص. وامل كانت على طول جبنها وياسين كذلك...
وفى يوم شديد السواد لم تظهر نجوم السماء من شده سوداها
رائد بخضه:م مالك يا قمر .
قمر بوجع:الحقينى يا رائد شكلى هولد
رائد :ط طب ثوانى وقام بسرعه وشالها ونزل بيها ورن على ياسين وقالو يجى بسرعه
رائد وأمل وياسين واقفين قصاد غرفه العمليات
رائد بدموع وقعد على الركبتو:ياارب انت عارف انى مش هقدر اعيش من غيرها ياارب قومها بسلامه..انا واللهى يارب مش هعرف اعيش من غيرها ..يارب عاقبنى فى اى حاجه الا هيا يارب الا هيا انا مش هتسحمل. مش هستحمل انى اخسرهاا مش هقدر اعيش من غيرها ومن غير حضنها ونبى ياارب وانهار فى بكاء مريب
ياسين بحزن على حال رائد:ان شاء الله هتقوم بسلامه يا صحابى
اما عن امل فهى كانت قاعده شارده مش مصدقه ان قمر ممكن تروح مننا ازاى هتسبها وتروح وقعدت تتفتكر ايام ما كانو فى الجامعه وكل حاجه سعيده وحزينه قعدت تفتكرها وفضلت تدعى انها تقوم بسلامه
عدى ثلاث ساعات ومفيش اى حاجه بدأ القلق والجسم رائد بقا كلو يرجف وقاعد يدعى انها تقوم بخير وترجع لحضنو تانى..
فجاه باب الاوضه العمليات فتح وخرجت ممرضه ومعاها بنتوته زى القمر كانت شبه قمر اوى
رائد قام بلهفه: ق قمر كويسه
الدكتوره بحزن:الأسف.رائد مستناش يسمعها دخل بسرعه زى المجنون على اوضه العمليات شاف قمر نايمه وعينها مفتحه حاجه بسيطه
رائد جرئ عليها بلهفه:انتى كويسه ي قمر
قمر بهدوء:عايزه اشوف بنتى
رائد طلع بسرعه جاب بنتو ..اول ما قمر شافتها عينها دمعت وبصتلها وقالت:انتى هتبقى احلى بنت فى العالم كلو بحبك اوى يا بنتى وبصت لرائد
لى كان وشو كلو دموع وقالت تخلى بالك منها يا رائد وخليك حنين عايها واحضنها لما تبكى واحكاليها قد اى انا بحبها ومتخلهاش حاسه بغيابى خليها فاكرانى على طول بنتى أمانه فى رقبتك يا رائد..
دخلت امل
وقالت بصعوبه:امل خالى بالك منها و و عمليها زى ادهم بظبط ومتخلهاش تحس بيغابى وخليها تقولك يا ماما .هى دلوقتى بقيت بنتك
امل بعياط:لاء يا قمر متقوليش كدا لاء
قمر بصت لرائد وقالت:انا بحبك اوي يا رائد
رائد بصلها والدموع فى عينه وقال:وانا بموت فيكى يا قلب رائد ....واكمل بصوت ضعيف هتسيبى لوحدى
قمر:هفضل جبنك بروحى. بحبك اوى.
راائد بدمزع :متروحيش ونبى يا قمرى انا مش هقدر اعيش من غيرك .مش هعرف اكمل من بعدك .
قمر بدموع:قدر ربنا يا حبيبى وهمست بحبك اوى وهفصل احبك حضنها رائد بقوه وقمر حضنتو بضعف وهمست بحبككك وكانت كلمتها الاخيره .رائد احس بتقل عليه وقال بعدم تصديق وصراااخ:لااااااء..قومى يا قمر لا ونبى يااارب لااا متمشيش يا قمر عشان خاطرى قومى انتى وعدتنى مش هتسيبنى واكمل بصراااخ انتى وعدتينى...قمررررر قووومى عشان خاطرى طب لو مش عشان خاطرى يبقا عشان خاطر بيتنا ..دخل الممرضين والدكتوره تحت صرااخ رائد لاااء يا قمر متمشيش انا مش هقدر اكمل من بعدك مش هقدر وصرخ صرخه هزت اركان المستشفى
الدكتوره بحزن:اتفضل بعد اذنك(كل ده تحت صرااخ رائد )
بعد يوم تم إجراءات الدفن وخذ رائد بنتو وراح على بيتو واول ما دخل شم ريحه قمر فى كل مكان وشايف طريتقها وهى قاعده على باب لما كانو جايبن من برا ولا وهو بتجرى رايحه تحضر الاكل ..وهى بتعيط وكل ذاكريتهم سواا
ودخل حطت الطفله على الكنبه واول ما شاف حس بقمر قاعده وهو حضنها
دخلت الاوضه بتاعتهم قعد على الكرسى فى حاله لا يحسد عليها قعد تذكز كلمات قمر....روح لى ست رقيه....انا بكرهكك...الله جميله اوى يا رائد...جوزى حبيبى...مفيش كراامه...هتبقا
بابا....بحبك ....قدر ربنا.....رائد ......اتفضل المياه.....عايزه حواوشى.......انا حاامل.....الحقينى بولد...هقوم اجرى....بتحبينى..رائد ...احسن راجل فى الدينا...بحبك.......انا مصدقه جوزى........انا بحبك من صغيرى ...... بدأت حصونه تنهار ودموعه تلو ودمعه تحرق خدو من شده سخنوتها.. راح شال بنتو لى قرر يسمها فرح لان قمر كانت بتحب الاسم ده...وحضن بنتو وقال:انا هخليكى احسن بنت فى الدينا عشان ماما تبقا مبسوطه منى
ومنك عارفه يا فرح ماما بتحبك اوى اوى وحضنها وعيط جااامد وقال مجددا .ماما مشيت من وسبتنا يا فرح طب مين دلوقتى هيشجعينى مين .. (عديت سنين وفى عيد ميلاد فرح ال 20 ..وفرح و رائد كانو كل يوم يروحو عند قبر قمر وقعدو يحكو ويتكلمو معاها)
فرح بسعاده:عارفه يا ماما انا بحبك اوي اوي وكمان بابا على طول يقولى ماما بتحبك وانها هتفضل جمبك بس تعرفى بقا ان انا بحبك اوييي وكمان عندى ليكى مفاجتين .الاوله انى بحب الواد ادهم اوي والثانيه ان بقيت اشطر وامهر رسامه فى الوطن العربى..والثالثه بقا ان النهارده فرحى انا وادهم يا ماما
اسماء(اخت ادهم الصغيره):يلا يا بنتى يدوب نلحق الكوافيرا..
فرح وبتمسح دمعتها وبتقول:كان نفسى تبقى موجوده معايا ....واكملت بس انا عارفه انك معايا فى كل حاجه صح ....همشى بقا للأحسن اسماء هتشلوحيينى وبتبص لابوها وبتقول هسيبك بقا مع موزتك وأنهت كلامها بغمزه وطلعت تجرى
اسماء بدموع وبتقول فى نفسها:عارفه يا طنط قمر انا عُمرى ما شوفتك بس بحبك اوي وعارفه انا بقيت بكتب روايات وكتبت قصتك انتِ وعمو رائد
رائد بدموع:بنتنا كبرت يا قمر واكيد انتى مش زعلانه منى صح انا خليتها احلى بنت واشطر بنت..بس عارفه نفسى احضنك اوى وااحشتنيي اوى يا قمرى بس خلاص انا قربت اجيلك اهو ومسح دموعتو وقال:بحبك وهفضل احبك يا قمرى
تمت