رواية انتقام الفهد
الفصل الرابع عشر14
بقلم بشري شريف
وجد خرجت و كانت عربية مهران مرقبها لحد ما بعده عن الفيلا و خطفوا وجد وراحوا بيها على المخزن
مهران: تمام كدا يا بوي
العم: عفارم عليك يا مهران
مهران بص على وجد بنظرات مق، رفه
العم: لا مش دلوقتي لما يجى المحروس علشان يشوف حبيبت القلب ها يحصل فيها ايه
مهران بشر: طب يلا اتصل عليه
العم: تمام و اتصل على فهد
عند فهد
فهد: الوو
العم: حبيبت القلب معانا لو عايزها تيجى دلوقتى لوحدك من غير ما تقول لحد المكان فى ***********
فهد: تمام
فهد قفل معاه و خرج ركب عربيته و بعدها اتصل على سليم
عند سليم
سليم بستخراب: دا فهد
مى: رد شوف عايز ايه
سليم: الوو
فهد: فين وجد
سليم: ليه
فهد بغضب: اخلص
سليم: خرجت تتمشى
فهد بغضب و هو بيصرب الدركسيون: اه يا ولاد الك، لب
سليم بغضب: فى ايه ما تلم نفسك
فهد بغضب: مش انت و بعدين ازاى تسبها تخرج لوحدها
سليم: هى طلبت انها تخرج تتمشى و بعدين انت مالك في ايه
فهد بغضب: مهران خطف وجد
سليم قام وقف بصدم و قال: ايه ازاى
مى بقلق: فى ايه
فهد: سليم هبعت ليكى تسجيل المكالمه و تروح البوليس و تيجي علي المكان اللى فى التسجيل
سليم: تمام بس انت ها تروح فين
فهد: انا فى الطريق يلا سلام
سليم طلع يجرى على السلم علشان يلبس و ينزل و مى ورا قلقانه عايزه تعرف فيه ايه
و فهد كان قرب يوصل
عند سليم فى الغرفه
مى بقلق: فى ايه
سليم: مافيش يا قلبى دا حوار كظا هشوفه و راجع
مى: مش ها تنزل غير لما اعرف فيه ايه
سليم قرب منها و خده فى حضنه و باس راسه و قال: مافيش حاجه يا ميوشتى فهد بس قال ليا حاجه فى الشغل و لازم اروح
مى بقلق: طب خالى بالك من نفسك
سليم: حاضر و انتى كمان
و خرج و مى خرجت ورا
سليم: مى روحى نامى مع وجد ما تنميش لوحدك
مى: هى وجد رجعت
سليم: لا انا بتكلم على وجد بنتنا و وجد ها جبها و انا راجع
مى: حاضر
سليم خرج و راح على القسم و دخل و سمع الضابط المكالمه و الضابط خد سليم و القوات و راح على المكان
فى المكان فهد دخل و هو بينادى و بيقول بغضب: مهرررراااان انا جيت اهو
خرج مهران و العم
مهران: اهلا بحبيب القلب
فهد: سيب وجد و خلينا راجل لراجل
مهران: حاضر بس مش دلوقتي
مهران شاور للراجله راحوا خدوا فهد و دخلوا الاوضه اللى وجد فيها اللى كانت بدات تفوق
فهد بقلق: وجد انتى كويسه
وجد بصت ليه بتسغراب و كانت خا تتكلم بس دخل مهران
فهد بغضب: سبها و خالينا راجل لراجل
مهران: حاضر ما تيتعجلش هلى رزقك
مهران قرب من وجد اللى لسه اثار المخدر فيها و نزل مستوها و قال: عارفه من اول ما شوفتك فى الفرح و انتى عجبانى و قرب منها و مسك وشها
وجد بعدت راسه
مهران بضحك: قطه شراسه و انا بحب كدا
فهد بغضب جحيمى: ابعد عنها و بدا يضرب الراجاله بس هو لوحده على 20 راجل كان ضعيف والرجاله مسكته تانى
مهران: عيب عليك يا فهودى
وجد بغضب: ابعد عنى يا حيو، ان
مهران: انا هعديها ليكى يا قطه علشان انتى عجبانى اوى
فهد بغضب: اه يا كل، ب ابعد عنها
مهران شاور لراجل من رجاته ضرب فهد بوكس
مهران شد الطرحه بتاعت وجد و شعرها نزل على ظهرها
وجد بعدت عنه بسرعن و هر عايزه تعيط و بتبص لفهد اللى كان عاجز و مش عارف يحمى حببته
وجد كانت بتحاول بتفك يدها و مش عارفه
مهران شد وجد عليه و هو بيقول: هقهرق يا فهد
وجد بتعافؤ معاه و قالت: ابعد عنى يا وس، خ
مهران ضربها قلم جامد لدرجة بوقها جاب دم
فهد من كتر الغضب نزل ضرب فى العشرين راجل
مهران خاف و شاور للراجاله اللى برا و دخل فوق الاربعين راجل
و فهد بدا يقومهم و مهران بيتهجم على وجد اللى بتحاول تدافع عن نفسها و بتصوت
فهد قرب و شد مهران
من على وجد و نزل فيه ضرب و الرجاله بتحاول تشيل فهد من على مهران
فهد طلع مس، دس وقرب من وجد و خابها ورا و قال: اى حد ها يقرب منا هموته و كان هنا وصل البوليس اللى كا لعدا
و معاه سليم و دخلوا قبضوه على العم اللى كان قاعد برا هو و الرجاله و دخل الضابط و هو سليم
الضابط: سيبه يا فهد بيه كل تحت السيتره
فهد فعلا سابه و العسكرى قبض عليه و هو خارج مهران شد
المس، دس بتاع العسكرى و ضرب نار على وجد اللى وقعت مغم عليها فى الحال
فهد بصدمه: وووووووووجد