رواية مشاغبه فى بيت الاكابر
الفصل السادس6
بقلم بشري شريف
سيلين بصويت: حاسب و وقعت على الارض
السكيروتى اول لما شاف كدا و اتصل على اشهب اللى نزل جرى قلقان على مشاعبته
اما عند سيلين فا كانت واقعت من اله
خضه و قالت: اه يانا يابا كنتى ها تموتى يا سوسو كنتى ها تروحي فا ابو بلاش يختى ام يانى يعنى عليكى ياما كنتى ها تتيتمى بدرى
السكيروتى: قومي معايا يا دكتوره
سيلين: مش قادره يا خويا
الراجل اللى كان ها يخبطها قال بغضب: ما خلاص يا بت انتى و لا انتى بتعملى كدا علشان تخدى فلوس اه ما انا عارفكم
الكلمه دى وجعت سيلين و كانت بتدعى على عمها و كانت ها تتكلم بس لقت اللى بيقول بغضب: انت مين انت علشان تكلمها كدا
الراجل: و انت مين انت كمان
سيلين: خالص يا اشهب
الراجل: اه دا انتوا طبغنها مع بعض بقى
سيلين: لا بقى اقومنى كدا يا اشهب
اشهب اومها و هى قالت بردح: لا بقى دا انا سكته ليك احترما للعربيه غير كدا لا تعالى بقى و مسكت الچكت بتاعه و قالت: اتكلمت عليا سكت اتكلمت علي اشهب سكت غير انك تتكلم عن الاكل لا و الف لا دا اللى مش هسمح بيه ابدا
اشهب بص عليه بصدمه هو و السكيروتى و الراجل
الراجل: انتي مجنونه اوعى كدا
اشهب شده و قال: انتى كويسه
سيلين: لا لا يا اشهب و عايزه اعمل محضر
اشهب: من عينى بس هو انتى ايه اللى خالكى تعدى الطريق
سيلين: ايه دا هو بقى ممنوع و الله ما كنت اعرف
اشهب: لا يختي مش ممنوع بس فضول
سيلين: كنت رايحه اركب العربيه علشان اروح
اشهب: هى فين العربيه دى
السكيروتى: مافيش غيره اللى واقفه الكل بص اتجاه العربيه لقوها عربيه فخمه اوى
الراجل بسخريه: انتى صحبت العربيه دى
سيلين: اه و بعدين ايه انتي دى هو انت شايفنى زيك علشان تقولي انتى
الراجل: هو انتي تطولى اصلا
سيلين: الصراحه لا اصلى اطول من كدا بكتير و بعدين مين اللى ببتكلم عم صلاح بتاع الفول البايظ بس يا عم صلاح و بصت علي العربيه و قالت: انت ليه ياعم صلاح قلبت عربية الفول كان شكلها احلي و هى بتاعت فول و لا اوعي يا راجل تكون سرقها
راجل بغضب: هو الكلام دا ليا انا
سيلين: لا صلاح انت صلاح
الراجل بغضب: اه انا اسمى صلاح
اشهب و سكيروتى ضحكوا
سيلين: مشاءالله باين على وشك
صلاح: ان اسمي صلاح
سيلين: لا دا حت اللى اسمه صلاح احلى منك باين على وشك انك بتاع فول بايظ
راجل بص عليه بغضب
اشهب بضحك: تعالي يا سيلين نمشف اتفضل معانا يا صلاح علشان لو فى حاجه ها نعمل محضر
الراجل: تمام يلا طلعوا فوق و بعد وقت
اشهب بصدمه: يا نهار ابيض
(انا كنت هنهى البارت هنا بس علشان بحبكم هكمل)
سيلين بقلق: فى ايه
اشهب: دا لازن محضر
سيلين بصت ليه هي عارفه ان مش فيها حاجه و فهمت قصده ايه
سيلين: طب ايه اللي ها يحصل
اشهب: ها تتحول لقضيه و ممكن يخد اربع سنين سجن
الراجل بخوف: لا لا انتوا عايزين ايه لو عاوزه فلوس خدي بس سجن لا
سيلين: لا يا عم انا مش ارضه انك تتسجن بس عايزة طلب واحد
الراجل: اتفضلى عاوزه فلوس
سيلين: لا ياعم روح كفى نفسك انا عايزك تعتذر لبا و تمشى و انت بتقول انا مش قصير و ازعه انا طويل و اهبل
الراجل: ننننننعم
اشهب كتم ضحكه و قال: يبقى يلا على القسم
الراجل: لا لا خلاص انا اسف يا ستى
سيلين: يلا امشي
الراجل مشي و هو ساكت
سيلين: مش سامعه
الراجل بغيظ: انا مش قصير و ازعه انا طويل و اهبل
سيلين: مش سامعه
الراجل خرج و هو بيقول كدا و اول ما خرج سيلين و اشهب انفرجوا من الضحك
اشهب: ايه حوار العربيه دي
سيلين: العربيه دى بتاعت واحده صحبتي من الطفوله و انا اخذته علشان اصلحه و اهي اتصلحت و ها وديها ليها و ها روح
اشهب: تمام خالى بالك من نفسك
سيلين: حاضر سلام
اشهب: سلام و خرجت و راحت وصلت العربيه لصحبتها و روحت دخلت البيت و قالت: لولو
لمياء امه قالت: تعالى يا سيلين انا هنا
سيلين: بصى يا لولو يا قمر انا متقدم ليا عريس
لمياء بفرحه: احمدك يارب انتى موفقه دى صدمه و ياتر مين
سيلين: صاحب المستشفى
لمياء: لا
سيلين: ليه
لمياء: مش علشان نخرج من فقر تتجوزى رجل كبير
سيلين بضحك: لا هو اكبر منى بخمس سنين بس
لمياء بفرحه: بجد
سيلين: اه انهارده جدته جد ليا و طلبت معاد
لمياء: تمام بكرا بالليل
سيلين و هى بتقوم: تمام
لمياء: انتى رايحه فين
سيلين: نزله
لمياء: انتى ليه بتشتغلى على العربيه
سيلين: لا المرتب بيكفى
لمياء: امال هتروحي فين
سيلين: ها جيب روايات انا جبت روايات دنيا و اكتشف من شويه ان شهد منزله روايه جديده عمله ضجه فا روايه اجبها هى
و انا باقى الروايات و اقرأ كله مع بعضه بس روايتهم جامده و متشوقه اوى الرواية الجديده بتاعت شهدى سلام
لمياء و هى بتضرب كف على كف: سلام
بعد وقت عند الدكتوره
الدكتوره: سيلين ماينفعش كدا السرط، ان ها يتوزع فى جسمك كله لازم نبدا علاج