رواية مشاغبه فى بيت الاكابر
بقلم بشري شريف
الفصل الرابع
اشهب بص ليهم و قال: مش فارق معايا الكلام دا و انا هتجوز سيلين و طلع و سابهم
الاب: شايفه ابنك
الام: لو هو بيحبها سيبه
الاب بغضب: لااااا طبعا
الجدى اللى جت من ورا و قال: انت تعرف انا كنت فقيره اوى كنت ساعت بنام من غير اكل من كتر الفقر و لما اتجوزت ابوك كنا فقرا بردوا بس ابوك فضل يشتغل و يشتغل لحد ما كبر و انت اتولدت ليت نفسك عايش فى عز عارف او ابوك كان مشتغلش كان زمانك مكان البنت اللى انت بتتريق عليها دى و اخر قرر عندى لو اشهب متمسك بالبنت دى انا هجوزهاله
عز الدين: انتى كدا ها تعصى الواد على يا امى
مريم: يا عز مش مهم المستوى المهم الاخلاق و طلما اشهب متمسك بيها كظا يبقى اخلاقها كويسه
عز: لااااا بعنى لاااااا
دخل اشهب و قال: تمام حاضر يا بابا
عز: انت كدا ابنى
اشهب: بس انا هسافر و مش ها تعرف ليا طريق
عز بغضب: بتهددنى يا ابن الكل*ب
اشهب: و لا عاش و لا كان انا بس بقول اللى ها يحصل
الجده سعاد: خلاص يا اشهب انا بكرا ها روح معاك اشوف البنت دى
اشهب قرب و باس راسه و يدها و قال: ربنا ما يحرمنى منك ابدا
عز بص بغضب و قام و مشى
سعاد: مريم قومى معاه
مريم: حاضر
سعاد: ها يا اشهب احكى عنها
اشهب سرح فى جمالها و طيباتها و قال: عارفه اول مره اكون متشتت كدا هى دكتورة اطفال و ملاك زيهم بضبط طيبه اوى شغاله معايا فى المستشفى من شهر فشهر دا انا حبيتها اوى او بمعنى اصح عشقتها دا غير انى برقبها قبل ما تيجى المستشفى اصلا
سعاد: ازاى يا بنى
فلاش باك
اشهب كان خرج من محل و لسه ها يركب عربيته لقه بنت بتعدى الطريق و مش واخده بالها من الع، بيه النقل اللر ها تخبطه و جرى عليها و شدها
سيلين بغضب: ازاى تعمل كدا
اشهب بغضب: انتى غبيه العربيه النقل كانت ها توسد
سيلين باحراج: احم احم مكنتش واخده بالى
اشهب: لا ابقى خدى بالك كويس بعد كدا
سيلين: شكرا و اسفه على طريقتى
اشهب: مافيش حاجه تحبى اوصلك
سيلين: لا معايا العربيه بتاعتى بعد ازنك و مشيت
اشهب بص عليها لحد ما ركبت العربيه و انطلقت و اشهب انطلق وراها اشهب فضل مراقبها فتره كبيره و هو اللى جبلها شغل المستشفى اصلا
باااااك
الجدى: متخافش يا اشهب طالما انت بتحبها اوى كدا يبقى ها تتجوزها بس احكى عنها اكتر
اشهب فضل يحكى عنها و بعد وقت الجده: يعنى هى بنت مليونير
اشهب: اه
الجده: طب ليه ما قولتش
اشهب: عمها يبقى صاحب بابا و انا مش ها قول لبابا اصلا غير لما اطامنا انه حب سيلين و هى فقيره معنى كظا انه ممكن يساعدنى انى اجيب حقها
الجده: تمام يا ابنى يلا اطلع نام
نروح عند عز و مريم
عز: لا يامريم
مريم: يا عز يا حبيبى هو شكله
عز بص ليه و سكت (احنا نمشى من هنا احسن كفايه عليكم كدا و اصلا عز دماغه جز،مه قديمه فا انسى يا مريم) عند سيلين كانت فى الاوضه بتاعتها و بتقرأ كتاب عيون الصقر لحبيبت قلبى اسراء هاشم و كانت لسه فى اولها
سيلين: ايوه يا عين يا جامده هو يستاهل القلم دا
سيلين: يا نهار ابيض اجرى عين الجرى الجدعنها كلها فى المواقف دى
سيلين: يعنى عليكى يا عين دا صقر ها يبهدلك و كل دا علشان قلم دا انت مفترى
تانى يوم سيلين كانت قعده فى المكتب بتاعها و بتقرا الروايه و دخل عليها اشهب و سعاد و هى مش واخده بالها
سيلين بحزن: صقر
سعاد: مين صقر
اشهب: ممكن يكون حد فى الروايه
سعاد: اااااه
اشهب: سيلين
سيلين بخضه: انت هنا من امتى
اشهب: من شويه
سيلين: طب عدى عليا فى وقت تانى عايزه اعرف ايه اللى ها يحصل
اشهب: نعم يختى
سيلين: يوه بقى عايز ايه
اشهب بغيظ: عايز اعرفك على جدتى
سيلين و هى بتبص حاوليها بتقول: اوكى بس هى فين
اشهب: انتى عاميه ما هى واقفه جنى اهى
سيلين: فين دى يا بنى
اشهب بص لقه جدتها واقفه و قال: ما اهى يا عميه
سيلين: *********
اشهب بصدمه: نعم يختى