رواية مشاغبه فى بيت الاكابر)
الفصل السابع7
بقلم بشري شريف
سيلين: مش هقدر اعمل حاجه دلوقتي
الدكتوره: لو فضلتى كدا ها تموتى حت ابدى العلاج مش لازم العمليه
سيلين: الاتنين لازم ماما ها تعرف و عايزين فلوس و انا مش معايا و مش ها عرف ماما
الدكتوره: ليه يا سيلين
سيلين: ماما ممكن تموت فيها
الدكتوره: انتى كدا اللى ها تموتى
سيلين: مش مهم انا المهم ماما ما يحصلش ليها حاجه
الدكتوره: فكرى يا سيلين
سيلين نزلت و هى حزينه قررت توافق علي اشهب اهو تعيش كام يوم سعيده و ترجع سيلين القديمه
و تانى يوم جت سعاد مع اشهب علشان يتقدموا
سعاد: بصى يا بنتى انتى اكيد عارفه انا جيه ليه انهارده
الام مريم: اه
سعاد: تمام انا جيه النهارده اطلب يد سيلين ل اشهب حفيدى
مريم: و انا مش عندى مانع بس هو فين اهله
سعاد: مش فاضين و ها يجوا فى الفرح
مريم بستغراب: تمام بس اهم حاجه رائ سيلين و كملت بصوت عالى سيلين: سيلين
سيليت خرجت و هى مكثوفه و قدمت ليهم العصير اما اشهب فا كان عينه عليها
مريم: ايه رايك يا سيلين
سيلين: اللى تشوفيه يا مامى
مريم بصت بصدمه: مش كثوف سيلين و من مامى اللى من ساعة ما مشيوا من الفيلا و هى مش سمعت الكلمه دى
مريم: تمام و احنا موافقين
اشهب: الفرح كمان اسبوع
سيلين و مريم و سعاد بصدمه: ايه
اشهب: ايوه طبعا بعد اذن حضرتك
مريم: بس احنا لسه
اشهب: انا مش عايز حاجه غير سيلين كل حاجه كامله
مريم ببتسامه: و انا موافقه
سيلين كانت ها تتكلم بس اشهب شاور لها علشان تسكت
و بعد كام يوم فى الفون
اشهب: انزلى بقى يلا ساعه بتلبسى
سيلين: حاضر الاه
و بعد خمس دقايق نزلت و ركبت جنبه
اشهب: ايه القمر دا
سيلين بكثوق: امشى يا اشهب
اشهب: يا بنتى خاليكى رومنسيه بقى
سيلين: اطلع يا اشهب
اشهب: حاضر طلعنا و بعد وقت سيلين كانت واقفه قدام فستان
اشهب بغضب: دا لا يا سيلين
سيلين: ليه بقى
اشهب: يده كلها باينه
سيلين: يووووه
اشهب: يلا يا سيلين فى دريسات كتيره حلوه
سيلين مشيت و هى زعلنه بس الزعل اختفه لما شافت فستان عحبها خالص
اشهب: اه دا ماشى محترم
و بعد يومين الميك اب: خلاص احنا خلصنا
مريم: الف الف مبروك يا قلب امك
سيلين: انا عايزه ارجع
سعاد: كان اشهب موتنا
و بعد وقت طلع اشهب وخد سيلين
فى القاعه اشهب كان فرحان اوى و سيلين
و فى رقصت السلو
اشهب: انا فرحان اوى بجد
رد سيلين كان مش متوقع سيلين اغم عليها