رواية عشقت القاسي)
الفصل الثامن8
بقلم بشري شريف
خالد و جون و سامح و قاسى و ميار فى صوت واحد: ياااااااااااسمين
جون شال ياسمين و حطها على السرير و خالد و معتز نزلوا خدوا مريم و راحوا المستشفى و معاهم سامح و فى القصر ريم و قاسى و ميار و جون خالد كشف على مريم و لقه ان مافيش حاجه غير، ان راسها اتفتحت و حصل نزيف شديد خيط ليها الجرح و رجع القصر تانى و كانت ياسمين لسه مش فاقت دخل خالد و هو شايل مريم وراسها ملفوفه
جون: ايه
خالد: هى كويسه بس راسها اتفتحت
جون: الحمدلله
خالد: هى البلوه دى لسه مش صحيت
جون: اه
ريم: هى ليه اغم عليها
جون: و الله يا بنتى مش عارفين
معتز: هى بتخاف من الدم
ميار: لا طبعا دى دكتوره
بعد وقت صغير فاقت ياسمين و بصت حوليها و لقت الكل جنبها و لقت مريم نايمه جنبها ياسمين حضنتها و قالت: حصل اى يا خالد
خالد: مش ها قول غير لما تقولى حصل ليكي انتى اى
ياسمين: طيب مع انى مش بتهدت بس تمام
خالد: معلش اعتبرنى اخوكى الكبير
ياسمين: امممم حاضر
خالد: شكرا شكرا يختى
ياسمين: عيب يا سيد دا احنا اخوات
خالد: اخلصى يا بت
قاسى: لا انجزى علشان نمشى
ياسمين: نعم نمشى فين
ميار: مش ها تيجي القصر
ياسمين: لا اجي فين تؤتؤ انا اقعد هنا
قاسى بغضب: لا مافيش الكلام دا
ياسمين: لا فى
خالد: طب ممكن نهدى و انا اتكلم
قاسى: اتكلم
خالد: اولا كدا احكى حصل ليكى اى و بعدين نشوف الحوار
ياسمين: انا مش نكت من يومين دا غير انى كنت مش باكل و لما شوفت منظر مريم تعبت و اغم عليا
معتز: انت بتخفى من دم
ريم: ما قولنا لا
معتز بص عليها بغيظ
ياسمين: بس يا ريم بص يا استاذ معتز مع ان مش ليك انك تعرف
معتز: ايه العيله دى و بص ياسمين و قال: معلش فضول
قاسى: لا اخلصوا
ياسمين: مريم انا اللى مربيها و بحبها اوى و اكيد لما اشوف منظر زى دا مش هقدر
معتز: لا عادي يعنى
ريم بغيظ: معلش اهى جت كدا و هى اغم عليها
جون: بس بقى
ياسمين: قول بقى ي خالد حصل اى
خالد: راسها اتفتحت و نقصت دم كتير و انا خيط ليها الجرح
ياسمين: الحمدلله
جون: عارفين انا ايه اللي استفدته من الموضوع ده
ميار: ايه
جون: ان عرفت ان مريم عندها دم
ياسمين: امشى يلا من هنا
قاسى: ممكن يلا
ياسمين: على فين
قاسى بغضب: تانى
ياسمين: لا بص لما اقولك اه انا مش زى البنات اللى انت تعرفهم اللى هما رقاق وكده لا انا عكس كل البنات و مش بخاف من الصوت العالى و اه هتعلى صوتك انا كمان هعلى صوتى فا اهدى كدا بقى
خالد: اهدوا بقى ياسمين احنا اتفقنا على اى
ياسمين: لا ي خالد انا مش هرجع انا عايزه اقعد مع جون و ريم و مريم و انت
جون: ايوه
خالد بص عليه بغيظ و قال: هو انت طفل و كمل لياسمين و قال: بصى يا ياسو هى كلها كام شهر و ترجعى هنا تانى و كمان مش انتى عمرك ما تخلفى وعدك انتى يعتبر وعده قاسى و ميار انك ها تخدى بالك من مامتها لحد ما تقوم بسلامه ان شاءلله و انتى علشان شاطره ها تعرفي تعلجيها بسرعه
ياسمين: يوووووووه طيب
سماح: انا مش فاهمه حاجه
خالد: هبقى افهم حضرتك
قاسى: يلا
ياسمين: لا بكرا اكون اطمنت على مريم
قاسى: هاجي بكرا تانى
ياسمين: مين اصلا قالك تيجى انا هبقى اجى لوحدك
ميار: لا طبعا احنا ها نيجى نخدك
ياسمين: امممم على راحتكم
معتز: طب و الشغل مين اللى ها يشوفه معايا
جون: انا و ريم
معتز: البارده دى ها تشوفه معايا
ريم: اولا انا مش رخمه يا غتت ثانيا اه عندك مانع
خالد: انا حاسس انى قاعد مع اطفال
قاسى: انا همشى و بكرا هاجى اخدك يارب ما يحصلش حاجه و اه ياريت تكونى جهزه
ياسمين: لا مش هاكون جهزه
قاسى: هو عند يعنى
ياسمين: اه
قاسى بص بغيظ و خرج و ميار خرجت و هى بتضحك
سامح: يلا يا معتز
معتز: تمام و ان شاءلله هاجى بكرا علشان ننتفق
ريم: و لا مش تيجى
معتز: امشى يا ازعه
ريم: مين دى اللى ازعه يا فاشل
سماح بضحك: خلاص يا ولاد
مشى سامح و عدى اليوم و تانى يوم جيه قاسى و خد ياسمين
و بعد شهر الساعه 3 الفجر
ياسمين صحيت و كانت عطشانه و قامت تجيب ميه و بعد ما شربت و هى طلعه لقت اللى بيشدها الغرفه بتاعته
ياسمين بتبص بعصبيه للعمل كدا و بتقول: انت بتعمل اى يا قاسى
قاسى من غير كلام شدها دخلها للغرفه و قفل البابا بالمفتاح