الفصل العاشر10
بقلم نور ابراهيم
كريم : أدهم ممكن اتكلم معاك لو سمحت
أدهم بجمود : اطلعى
انتى يا عشق دلوقتى
كريم بخبث : لا ياريت عشق تكون موجودة عشان تسمع اللى هقوله
أدهم بغضب جحيمى وهو بيضرب بعصاه أرضا كى يتفقد مكان اخوه ولكن عشق اخذت بيده كى تهدئه
عشق : خلاص يا أدهم
ويلا عشان ترتاح عشان تاخد العلاج متنساش كلام الدكتورة اهم شى الراحة
أدهم بغضب : عشق انا قولت ليكى اطلعى فوق انتى ... ولكن قطع حديثه يد كريم الذى يضعها على كتفه وهو يقول
كريم بخبث: مالك يا أدهم بقيت عصبى كدا ليه انت مكنتش كدا ولا من ساعة م اللى حصل زمان وانت عصبيتك زادت خلاص يااا .....
ولم يكمل كلمته و وقع أرضا من أثر ضر*به تلقاها من أدهم
أدهم بصوت جهورى : انت كل مرة بتثبت ليا انك و*اطى
طلعت امينه وحاتم على صوت أدهم
حاتم : ايه اللى بيحصل دا
امينه بخضه وهى بتجرى على كريم
امينه: مالك يا كريم ايه اللى حصل
كريم بغضب : ابنك هو اللى عمل فيا كدا محدش بقى عارف يكلم أدهم بيه
امينه بغضب : لا انت زودتها يا أدهم كل دا عشان اى عشان ماضى انساه بقى وأبدأ من جديد وقولت ليك كريم زيه زيك فى البيت دا هو كمان ابن المنشاوى متنساش كدا اذا كنت سكت زمان لما طردته ف انا مش هسكت دلوقتى
حاتم : امينه خلاص مش عايز اسمع صوت انتى فاهمة وانتى يا عشق خدى ادهم واطلعى فوق وخليه ياخد علاجه
أدهم ببرود : عارف يا امى انه ابن المنشاوى والماضى اللى بتقولى عليه هو سبب دمارى و دمار مستقبلى وانتى جاية تتكلمى عنه كدا بكل بساطه وتقولى انسى قوليلى انسى ازاى
كريم بخبث : طايب وانت قولت بقى لمرات اخويا على ماضيك ولا قولت ليها سبب فقدان بصرك وازاى بقيت أعمى
أدهم بغضب جحيمى وكان عيونه تشتعل كالجمر وانقض عليه وكأنه أسد ينقض على فريسته
امينه : خلاص يا أدهم عشان خاطرى يا بنى سيبه بالله عليك دا اخوك الصغير
عشق وهى تمسك يده : أدهم عشان خاطرى وحياتى عندك كفاية هيموت فى ايدك سيبه يا أدهم وحياتى عندك
نهض أدهم ومسك ايد عشق و ترك كريم ينز*ف وصعد إلى الجناح الخاص به
دخلت عشق و أحضرت لذلك الادهم الملابس الخاصة به
عشق ببرود : اتفضل خد شاور على م احضر الاكل عشان تاخد العلاج وترتاح
أدهم : مالك يا عشق اول مرة متسأليش على حاجة ولا على سبب اللى حصل بينى وبين كريم
عشق : انت نسيت ولا اى انا هنا مجرد خدامه و واحدة رخيصة أنت اشتريتها ومليش الحق انك أسألك عن حاجة مش دا كلامك اللى امرتنى بيه بردو ولا انا غلطت ؟!
أدهم : خلاص يا عشق انسى مكنتش كلمه قولتها ساعة غضب انا مكنش قصدى اجرحك
عشق بسخرية : دى مش ساعة غضب الكلمه دى من ساعة م دخلت القصر دا وانا بسمعها انت متعرفش انا بحس ب أيه وانا بسمع كلمه رخيصة دى منك بحس انى ضعيفة ولوحدى محدش معايا يدافع عنى بحس انى غير مرغوبة من اى حد
أدهم بغضب من نفسه : انا اسف يا عشق انا بجد اسف انا مكنش قصدى اجرحك انتى متعرفيش انا مريت بظروف غيرتنى خالص خلتنى شخص عديم الاحساس بالناس اللى معايا مبقتش عارف افرق بين اللى بيحبنى وبين اللى بيكرهنى صدقينى اللى شوفته مكنش سهل انى اثق فى حد تانى
عشق : خلى بالك دايما من اللى بيحبوك عشان من تعاملك الجاف معاهم دا ممكن تخسرهم وساعتها الندم هو اللى هيطاردك
أدهم : انا اسف بجد انا مقدرش اشوفك زعلانه منى انتى الوحيدة اللى حاولتى ترجعينى تانى رغم كل الاذية اللى عملتها ليكى
عشق : طايب يلا عشان تاخد علاجك و الأهم نفسيتك تكون تمام عشان العملية تنجح
أدهم : تمام بس ليه حسيتك قلقتى من حاجة لما الدكتورة كلمتك
عشق : بصراحة يا أدهم انا هحكى ليك عشان نقدر نساعد بعض عشان العملية تنجح وتقدر ترجع زى الاول
أدهم : قولى يا عشق فى اى قلقتينى
عشق بتردد و حكت له ما دار بينها وبين الدكتورة
أدهم : خلاص يا عشق انا مش هعمل العملية دى
عشق وهى بتمسك ايده
: أدهم لازم يكون عندك امل و متيأسش انا هكون دايما معاك وهترجع احسن من الاول كمان بس لازم ناخد بالاسباب
**************
عند كريم ...
امينه وهى بتمسح الد*م من وش كريم
كريم بغضب : والله هندمه على اللى عمله دا والمرة دى هيتفتح له الجرح القديم و جر*ح جديد هيتفتح لازم ادمره
امينه : تؤتؤ اهدى كدا وخطط الاول عشان تقدر تصيب الهدف اللى انت عاوزه
كريم باستغراب : انتى بتتكلمى كدا ليه
انا بحسب هتتدايقى انى زعلت أدهم
امينه ضحكت بخبث : لا لا انت ابنى إنما هو
حاتم بغضب : اميييييييينه !!!!!