رواية عريس الهنا
الفصل التاسع9
بقلم سحر سمير لطفي نصار
ابو سحر بصدمه : بابا
عم سعد : ايوا بابا ايه اللي انت بتعمله ده انت اتجننت
ابو سحر بحده : انتي ايه اللي جابك و انت مالك اصلا جاي بعد ايه بعد ما امي ماتت بحسرتها عليك رفضت تكتبني باسمك و حرمتني من حق اني اعيش في الدنيا دي جاي بعد ايه و تقولي اعمل ايه و معملش ايه
عم سعد بحده : صحيح انا غلطت ودا كان تهور مني كانت ايام الشقاوه وانا لسه شاب بس ندمت يا بني
قاطعه ابو سحر بحده : ندمت هههههه قال ندمت قال بعد ٤٥ سنه جاي تقولي ندمت على اللي فات ههههه امشي اطلع برا و ابعد عننا انت ملكشي مكان و سطنا
قاطعتهم سحر : ثانيه واحده ثانيه واحده انت يا خال مش انت قولت لي لما قابلتني عند التوته في الأرض من حوالي ٣ شهور انك متعرفش حد في البلد يومها انت جيت و قعدت و سطينا و وقتها ساعدتني اني القي شغل في المزرعه اللي جانبنا مش كدا
دلوقتي انت تعرف بابا منين
ابو سحر بعصبيه ل عم سعد : متقولها اتكلم رد
سحر : هو في ايه
عم سعد بارتباك : بصراحه انا ابقى ج جدك يا سحر جدك ابو ابوكي
سحر : هههههه لا بجد لا بطلوا هزار ودا من امتى ههههه
عم سعد : هو ايه اللي من امتى دي الحقيقه انا جدك وانتي حفيدتي
سحر بصدمه :لااااا لاااا ثانيه واحده لما انت تبقى جدي امال نينه تبقي مراتك مش كدا
عم سعد : انا جدك و نينه تب مراتي الأولى و ماتت من ٢٥ سنه الله يرحمها ويغفر لها ويسكنها فسيح جناته
سحر بحده : دا ازاي انتوا هتجننوني نينه عايشه معايا في بيتي في نفس الاوضه اللي انا فيها و مبتفارقنيش ازاي بتقول انها ماتت
عم سعد بحده : ايوا ماتت ايوا اااه ماتت ازي عايشه معاكي اذا كان انا واخذ عزاها بنفسي
سحر بصدمه : ايه لااا لااا انت كداب ايوا كداب نينه عايشه عايشه معايا ايوا لاااا
قاطعها خالد بلهفه : تب ممكن تهدي اهدي بس كدا و هنفهم منه كل حاجه
سحر بانهيار : اهدي ايه هو انتوا عايزين تجننوني نينه دا انا لسه شيفاها الصبح هو بيقول ايه
ابو سحر بلهفه : تب اهدي
قاطعته سحر بانهيار : ابعد عني انا هثبت لكم انها عايشه
و طلعت تجري
خالد بلهفه : استنى يا سحر تب بعد كتب الكتاب حتى
و طلع يجري و الكل وراه
عند سحر
طلعت اجري اجري و انا مش مصدقه دول اكيد مجانين ااه هما ازاي بيقولوا انها ماتت دي عايشه ايوا عايشه عايشه معايا في بيتي اكيد عايزين يجننوني ااه ايوا
وصلت للبيت و طلعت جري على الاوضه اللي هي فيها لقيتها قدامي نايمه
بصيت لها و الدموع في عيني : نينه اصحى يا نينه اصحى و قولي لهم انك عايشه انك موجوده
قاطعني عم سعد : دي مش ستك
رديت بحده : نعم
عم سعد : الحقيقه دي تبقي امك
رديت بصدمه : امي امي ازاي و فوزيه مش امي
عم سعد : لا فوزيه ام ابتسام يا سحر اما ذي ( و بيشور على ستها) دي امك يا سحر
قومت ووقفت بصدمه انا مش مصدقه ضربتين على الراس
بتوجع يا خلق يعني ايه امي حد يرد عليا امي ازاي هاااه نينه تبقي امي يعني بابا رمي ماما في الشارع لااا لاااا اكيد انا بحلم مستحيل
عم سعد : تب ممكن تهدي وانا هشرح ليك
رديت بانهيار : ابعدوا عني محدش ليه دعوه بيا تب و فاطمه و نوره اخواتي ولا دول راخر حاجه تانيه
ابو سحر : لا دول اخواتك
رديت بصدمه : تب ازاي
ابو سحر : من ام تانيه ايه اللي ازاي
عم سعد : فهمتي بقاا انا جدك يا سحر و انتي حفيدتي و احمد يبقى ابن عمك الا هو فين احمد
قاطعه خالد : بيتربي في الزريبه
اما عند سحر
قومت وانا مبقتش فاهمه حاجه دماغي بتلف و صداع جامد و دوخه مش عادتي انه يحصل لي كدا انا ايه مالي بقيت بحاول امسك نفسي انا قويه ولكن وقعت و مبقتش شايفه حاجه قدامي خالص ومدرتش ب اللي حواليا
بعد مرور وقت الله اعلم بيه
فوقت و فتحت عيني على الكل حواليا اااه هو ايه اللي حصل
لقيت احمد مسك ايدي بلهفه اول مره احس بيها : انتي كويسه يا سحر ايه اللي حصل
شديت ايدي منه : في ايه انت جيت ازاي و انا فين
أحمد بحب : انتي في المستشفى للأسف الغرز اتفكت و دماغك نزفت كل ده علشان قله الراحه يعني ينفع واحده واخده ٥ غرز في دماغها تطلع و تتنطط و تعمل كل دا في يوم واحد
رديت بحده : انت ايه اللي دخلك حياتي امشي وخد جدك معاك انا كنت عايشه انا و اخواتي و نينه مبسوطين
ابو سحر بحده : تاني هتقولي نينه و اقسم بالله العظيم دي امك اعملك ايه علشان تصدقي
عم سعد : اهدي عليها مينفعش كدا يا سحر افهمي بقاا
قاطعتهم سحر وهي بتقوم : تب اطلعوا براا يالااا
خالد بحب : وانا معاهم يا روحي
قاطعته سحر بحده : انت اولهم براااا
قاطعها احمد : اهدي الدكتور قال عايزه راحه كدا هتتعبي
سحر بحده : وانت قاعد ليه هاااه مستني دورك يا ابن الك*لب اطلع براا
أحمد وهو طالع : انا مقدر انك تعبانه اجي لك وقت تاني
سحر بحده : برااااا
و طلع برا
اااه يا دنيا ليه دايما مخبيه لنا أسرار ليه مش كل حاجه بتبان في وقتها ليه كل حاجه فيها لف ودوران
عشت ٢٤ سنه وانا مفكره أن نينه هي نينتي و فوزيه هي امي و ابتسام اختي و نوره و فاطمه ااه اخواتي
بس عمري ما اتخيلت ابدا ان نينه هي امي امي انا كبيره في السن كدا دا انا على كدا اتحرمت منك كتيرررر
اوي اااه مش مصدقه مش قادره أصدق او استوعب حتى دماغي و جعاني اوي انا مش عايزه اعرف حاجه اللي سمعته ولا كأنه اتقال نوره و فاطمه دول اخواتي و نينه تبقى ستي ايوا يقولوا اللي يقولوه و فوزيه هي امي اااه انا مستحيل أصدق كلامهم
قاطعها صوت على الباب
الصوت : ممكن ادخل
سحر بحده : محدش يدخل ملكوش دعوه بيا
قاطعها فتح الباب : حتى انا
سحر بصدمه :.............