رواية وردة يونس)
الفصل الحادي عشر11
بقلم رنا شريف
ورد ويونس طلعوا اوضتهم ويونس غير هدومه وكانت ورد بتلب"س الحجاب بتاعها و يونس جاتله رساله فتحها وبص فيها
بتركيز وبعدها بص ل ورد
يونس بصدمه: انتى لسه بنت' ؟
ورد بخوف وصدمه: ا..انت ..عرفت ازاى
يونس قرب منها : يعنى الكلام ده صح ؟
ورد بدأت ترتجف من الخوف واتكلمت برع*ب منه ودموعها بدأت تنزل
ورد : .. انا..ه..
يونس مسك ايديها وبدا يفرك فيها وهو بيقول بهدوء: ممكن تهدى خالص انا مش هعملك حاجه بس اهدى لان ايدك بارد'ه أوى
ورد بصتله بخوف : هتصدقنى صح
يونس وهو بيمسح دموعها بحنان: اكيد بس اهدى دلوقتي وكمل بضحك
ويلا ننزل عشان هنلاقى عامر بيصو'ت دلوقتي وهيكس'ر الباب ده
ورد بهدوء: حاضر
يونس وقف وحضنه'ا واتكلم بهمس: انا معاكى دايما ومحدش يقدر يقربل'ك طول م انا موجود
ورد شددت على ح*ضنه وهي بتدف'ن وشها فيه اكتر وفجأة سمعوا صوت عامر
عامر بصرا'خ : يا عالم جعان بقا انتوا مبتحس'وش
يونس وورد ضحكوا ونزلوا والكل اتجمع على الأكل
عمار: يعنى ايه؟
سعيد: شوف حد زى السكرتيرة بتاعته مثلاً
عمار: يونس مش بيشغل أى حد معاه والبنت اللى بتتكلم عنها دى معاه من اكتر من خمس سنين ف مستحيل تخو'نه
سعيد: اسمع المناقصة الجايه دى لو خسر'ها يبقى ابن الراوي انتهى
عمار: هشوف حد من الشركه واخليه تبعنا متقلقش
سعيد: زياد كان بيقول أنه عرف هننتق'م منه ازاى
عمار: ايوه كان بيقول على اخته
سعيد بخبث : كويس أوى احنا كده نقدر ننفذ
عمار : انا بقول بلاش اخته
سعيد: ليه ؟
عمار : دى لو حد قربل'ها مش بس يونس اللى هيمو'ته
سعيد باستغراب: ازاى
عمار: البنت دى تخص فهد وانت عارف
سعيد بابتسامة: مش كنت تقول كده ، دى فرصه عظيمه جدا انى انتق'م منهم الاتنين ب ضرب'ه واحده
عمار : بقلق: انا قلقان من الحكايه دى و ...
سعيد بملل: بس انا مش عايز رغ'ى ملوش لازمه وروح شوف شغلك.
عمار خرج و سعيد ابتسم بخبث وهو بيفكر هيعمل ايه مع يونس
( سعيد مناف'س ل يونس فى شغله وعد'وه وزياد انا ذكرته قبل كده وهو بيشتغل مع عمار وسعيد )
الكل كان متجمع على الاكل وفهد وصل وانضم ليهم
آمال: ماشى يا فهد مش كل يوم ببعتلك مع يونس مش بتيجى ليه
فهد : انا بروح مهدو'د حيلى والله وكمان ابنك مش بيقولى حاجه
يونس ببرود : اها بيتعب جدا وخصوصاً مع السكرتيرة بتاعته
ياسمين رفعت نظرها ل فهد بصدمه
فهد بارتباك: ي ..يقصد عشان جديده يعنى وفهمها بطئ شويه
عامر بضحك : فهمها بطئ ازاى يا فهد
فهد جز على اسنانه بغضب: اقصد الشغل لأنها اول مره تشتغل
ماجد بضحك: ربنا يعينك يا حبيبى
فهد بغيظ: انا عايزكم فى حاجة مهمه
نبيل: خير يابنى
فهد: انا عايز اتجوز ياسمين
ياسمين بدأت تكح جامد ويونس باصص ببرود ل فهد
آمال بابتسامه وهي بتدى ل ياسمين تشرب : اهدى يا حبيبتى
فهد : قولتوا ايه
ماجد: رأيك ايه يا بابا
نبيل بص ل ياسمين بتركيز: الرأى رأى العروسه
ماجد : رأيك ايه يا ياسمين عايزة وقت تفكرى
ياسمين بخجل: اللى جدى وحضرتك تشوفوه
نبيل : انا شايف مش هنلاقى احسن من فهد
عامر بغيرة: مش نسأل عنه الأول
ماجد : نسأل عن مين
عامر : فهد
فهد : انت بتهزر
ماجد : ده انا اللى مربيه
يونس: انا مش موافق
فهد بصله بصدمه: ليه ؟
يونس: عشان انا اكتر واحد عارف مصايبك
ياسمين بصت ل فهد بتوعد
ماجد : بس كفايه بقا واحنا مش هنلاقى احسن منك يا فهد
الكل اتفق على ميعاد الخطوبه وفهد مشى
نبيل: اخبارك ايه يا ورد
ورد : بخير يا جدى
نبيل: شدوا حيلكم بقا عايز اشوف ولادكم
يونس : *******
نبيل قام بغضب واتجه ناحية ورد و.........