رواية عشقت القاسي)
الفصل الحادي عشر11
بقلم بشري شريف
ياسمين بصت و انصدمت و قالت بصدمه: مريم
ميار: فى اى يا ياسمين
ياسمين مش ردت و اتصلت على جون
جون: اى يا ياسو
ياسمين: فين مريم
جون: مش عارف انا فى المستشفى بس هى اكيد فى الفيلا
ياسمين: طب سلام
جون: فى اى
ياسمين: هقولك بس استنى و قفلت و اتصلت على خالد
خالد: ياسمينت قلبى عامله ايه
ياسمين: فين مريم
خالد: اكيد فى الفيلا مع ريم انا فى المستشفى من امبارح
ياسمين: طب سلام
خالد: فى اى
ياسمين: لما اتاكد بس عايزك تروح انت و جون على الفيلا و انا جيه
خالد: فى اى
ياسمين: لما اجى يا خالد
خالد: تمام
ياسمين قفلت و اتصلت على ريم
ريم: الوووو
ياسمين: انتى فين
ريم: مع معتز
ياسمين: فين
ريم: فى الشركه بشوف الاجهزه
ياسمين: و فين مريم
ريم: فى القصر
ياسمين: لوحدها
ريم: لا مع جون
ياسمين بغضب: كل واحد خرج و سبها و فاكر انها مع التانى و فى الاخر مريم اتخطفت
ريم بصدمه: اى
ياسمين:تكوني فى القصر دلوقتي و انا جى
و قفلت و قامت
قاسى: هاجي معاكي
ياسمين بصت عليه
قاسى: فى خطر عليكي لو خرجتى دلوقتى
ياسمين: تمام
ميار: هاجي معاكم
قاسى: يلا
اما فى الشركه
دخلت ريم المكتب و خدت الشنطه و هى بتقول: لازم امشي
معتز: لا ماينفعش
ريم: ينفع انا عندى ظروف
معتز: طب قولى
ريم: معتز انا بتكلم جد سيبك من الهزار اللى كنا بنعمله دا بس انا دلوقتي فى مصيبه
معتز بقلق: طب اهدي فى اى
ريم: خطيب ياسمين خطف مريم
معتز بصدمه: ايه ليه
ريم: علشان ترجع ليه
معتز: طب ها تعمل اى
ريم: انا هروح علشان اشوف اهو
معتز: هاجي معاكي
ريم: طب يلا
و فى العربيه عند قاسى
طول الطريق ياسمين سرحانه و بتفتكر ايامها مع مريم فى الملجا و بتفتكر اول لما جت حصل اى
فلاش باك
ياسمين و خالد و جون و ريم كانوا لسه فتحين الملجأ دا على روح مامتهم و دخلت ست و هى شايله طفله
الست: مش دا ملجأ
ريم: اه بس هو لسه مفتوح
الست: تمام ممكن تخدوا البنت دى
خالد: نعمل بيها اى
الست: تربوها
جون: هى دى مش بنتك
الست: لا البنت دى بنت اختي اللى ماتت هى وجوزها و انا مش هقدر اربيها
ياسمين كانت بصه على البنت اللى تخطف القلب و قربت شلتها و قالت: معاكى الاورق بتاعتها
الست: اه خدى
ياسمين خدت الاورق و قالت: تمام تقدرى تمشى
الست بفرحه انها خلصت منها: تمام شكرا و جريت
خالد: ازاى يا ياسمين
ريم: مش المفروض تنصحيها
ياسمين: اللى زى دول عمرهم ما ها يتنصحوا ها يضحكوا عليكم و ها تاخد البنت و تروح ملجأ تاني
جون: انتى حبتيها
ياسمين: اه البنت قمر و انا حبتها اوى
خالد: من عارف ليه حاسس بجنان
ياسمين: لا مافيش جنان
خالد: هتعملى اى
ياسمين: هخدها معايا
خالد: انا مش قولت
ياسمين: علشان خاطري البنت دى تدخل القلب و بص مش ها خليكم تحسوه بيها
جون: و كل حد ها يجى هتعملى معاه كدا
ياسمين: بس ياض انا بكلم خالد
جون: لا دا ظلم
ياسمين: ماشى انا ظالمه ها يخالد
خالد: ماشي يا ياسمين بس مش كل عيل تقولى كدا احنا فتحين الملجأ علشان انتى بتحبى الاطفال عايزين الملجأ هنا مش فى البيت
ياسمين: حاضر حاضر
اند باك
ياسمين كانت بتضحك كل لما تفتكر الموقف دا قاسى بص عليها بستغراب و سكت
بعد وقت فى القصر
دخلت ياسمين لقت الكل قاعد
جون: هى مريم اتخطفت صح
ياسمين: ماجد خطفها
ريم بغضب: هو دا اتجنن
معتز: ياسمين هو مش انتى كنتى مخطوبه لماجد ابن عمتى
ياسمين: ايوه يا معتز
ريم بغضب: انت تقرب للحيوان دا
ياسمين: ريم عيب و بعدين عمو سماح و معتز مالهمش علاقه بالزفت دا
خالد قام و قال بغضب: انا هروح اتصرف مع الحيوان دا
ياسمين:لا انا مش عايزه اى حاجه تخلى فى خطر على مريم
ريم: طيب انا هروح ليه
الكل بص بصدمه
ريم: هو مش كل دا بيحصل علشان انا رافضه انى اتجوزه
ياسمين: لا يا ريم الموضوع بقى بعيد عنك
جون: ازاى
ياسمين: ماجد عايزنى انا بيعند معايا انا. و على فكره ماجد عارف انك عايشه فا هو لو كان عاوزك كان خطفك مكان مريم غير هو عاوزنى انا
قاسى بغضب: ماشي يا ماجد
ياسمين: بلاش انت يا قاسى هو بيعمل كل دا بسبب كدا
ميار: بسبب اى
ياسمين: ان قاسى واقف ليه مع خالد و جون و انى قاعده معاه فا افتكر ان فى حاجه بينى و بين قاسى علشان كدا بيمسكنى من يدى اللى بيوجعنى
قاسى اتنهد بغضب لانها مش بتفكر فيه
معتز: طب ها تعملى اى
ياسمين: هروح ليه
الكل بص بصدمه
قاسى: و انا مش هسمح بكدا
ياسمين: لو سمحتوا انا هعرف اجيب بنتى و ها روح ليه
دخل ماجد و قال: و انا مش بحب اتعبك و جيت ليكي