الفصل الخامس عشر
بعد وقت وصال بدات تفوق بس لقت نفسها فى حضن حد بصت و هى فاكره نمر بس اتخضت لما شافت هشام و بعدت و قالت بخوف: انا فين
هشام قرب منها بخبث و قال: اهى بس
وصال بخوف: انا عايزه بابا
هشام بستغراب: بابا ايه انتى مش عايشه مع نمر
وصال بخوف: انا عايزه بابا نمر
هشام بخبث: هو انتى بتقولى له بابا
وصال بخوف: اه
هشام قرب منها بس وصال كانت بترجع بخوف
هشام بطيبه مزيفه: مالك بس دا انا طيب
وصال بخوف: لا انا عايزه بابا يا بابااااااا
هشام: بابا هو اللى جابك ليا علشان هو مش عايزك
وصال بعيط: لا بابا بيحبنى و عمره ما يعمل كدا
هشام بخبث: لا هو اللى جابك و مش ها يجى يخدك
وصال بعيط: لا ها يجى
هشام: طب نستنى ساعه لو مجاش يبقى هو مش عايزك
وصال: ماشى
هشام قرب منها و فضل يطبطب عليها او هى فاكره كدا لانك هو كان بيمشى يده على جسمها وصال بعدت لاخر السرير و قالت: عيب
هشام: لا مش عيب مين قالك كدا
وصال: ماما قالت ليا انه عيب و ماينفعش بابا بس هو اللى يعمل كدا
هشام: طب مش انل زى بابا
وصال بخوف: لا مافيش غير بابا نمر
هشام: و نمر بيعمل كدا
وصال: لا
هشام لنفسه: طول عمرك غبى يا نمر
هشام قام خرج عبال لما الساعه تخلص
اما عند نمر و سلمى
سيف: هو احنا ها نوصل امتى تيتا وحشتني
نمر: الطريق زحمه اوى يعنى ممكن نوصل فى ساعه او ساعه ونص
سيف: يووووه طيب
و بعد ساعه دخل هشام و قال: شوفتى محدش جيه اهو
وصال كانت بتعيط بس
هشام قرب منها بخبث و حضنه و بس خدها بس لقه قلم نزل على وشه و هو مش وجعه لان يد وصال صغيره بس انصدم من اللى عملته
هشام بص عليها بشر و قرب منها بس وصال بعدت بخوف
هشام قام و خرج
نروح فى الفيلا
نمر و سلمى و سيف و عمر دخلوا بس لقوا البيت الهدوا و الكل قاعد قلقان
نمر بستغراب: ايه الهدوا دا امال فين دوشت البيت نايمه و لا ايه
الكل بص لبعضه علشان حد يتكلم
نمر بقلق: وصال فين اكيد مش نايمه هى مش بتنام غير لما ارجع
فاطمه بقلق: و و و وصال
نمر بقلق: فى ايه يا امى فين وصال
فاطمه: الصراحه بقى وصال مش لقينها قالت كدا بسرعه كبيره
نمر بصدمه: ايه ازاى
سعاد بخوف: و الله مش عارفه ازاى
نمر بغضب: اخلصى
سعاد: احنا كنا فى الحمام بعد مالبست و خلاص خرجين وصال قالت ان هى مش عجبها الطقم دا و صممت
انها هتخرج تجيب هى اللبس و لما رفضت قالت انه ها تقول ليكى انى بخايها تعيط فا وافقت و خرجت بس اتاخرت لما خرجت اشوف مش لقته فضلنا نضاور عليها مش لقينها
نمر بص لعمر و قال: انت السبب
عمر: لا يا صاحبي مش لدرجة دى
نمر بعد عنهم و ورا عمر
عمر: انت مش بتقول ان فى جي بي اس
نمر و هو بيطلع الفون: اه
عمر: طب يلا
نمر: يلا
نمر و عمر خرجوا من القصر و راكبوا العربيه و مشيوا ورا الجى بى اس
ام فى المخزن من جوه
هشام دخل لوصال اللى كانت لسه بتعيط و خايفه هشام قرب منها و قال: انتى خايفه
وصال بعيط: ابعد انتى شرير بابا ها يجى يخدنى
هشام: انتى لسه مصدقه انه ها يجى
وصال: اه
هشام: طب ها قول ليكى سر نمر كان جيبك هنا علشان اموتك و يخلص منك بس انا علشان طيب مش ها موتك
و ها جيبك تعيشى معايا
وصال بعيط: لا انت كداب
هشام و هو بيقوم: على راحتك بس لو فضلتى كدا كتير نمر مش ها يجى و هموتك و سبها و خرج
وصاب بعيط: انت اكيد ها تيجى يا بابا و فضل كدا لحد ما عده نص ساعه بس على وصال ساعات و دا اللى كانت وصال فاكره ان هو عدى ساعات و نمر مش عايز يجى
هشام دخل لوصال و قال: ها ايه رايك تيجى و لا اتصل بنمر قول ليه ان هو يجى يموتك بنفسه
وصال بخوف: هسمع الكلام
هنا دخل راجل من الراجل و قال لهشام فى ودنه ان نمر برا
هشام ابتسم بخبث و قال لوصال: الحقى نمر جيه علشان يموتك
وصال بفرحه: بابا
هشام: دا مش جى يخدك دا جى يموتك
وصال: انت كداب
هشام: طب ها تشوفى ها يدخل و هو شايل المس، دس
و بعد بعد دقيقه دخل نمر
نمر بغضب: اه يا كل، ب و بص لوصال و قال بحب و طيبه تعالى يا وصالى و كان بيقرب عليها
وصال و بعدت عنه بخوف نمر بص عليها بصدمه