رواية طفلة النمر)
الفصل الخامس الثلاثون35
بقلم بشري شريف
فى امريكا
كانت صافى قاعده على مكتب و دخل عليها شاب
صافى قامت واقفت و قالت: ادهم بيه
ادهم: ساره تعالي ورايا المكتب
ساره او صافى: حاضر
ادهم دخل و ساره ورا
ادهم: ساره خدى الورق دا ترجمى بس قبلها اقعدى عاوز اتكلم معاكي
ساره قاعدة و قالت: اتفضل يا ادهم بيه
ادهم: انتى ساكنه فين
ساره: فى
ادهم: كنتى ساكنه فين فى مصر مش هنا
ساره: ليه
ادهم: انا مش بشغل حد غير لما اسال عليه كويس انا سالت عليكي فى كليه و قالوا كلام خير بس مش عارف اوصل لبيتك
ساره: انا كنت كل شويه بروح بيت فا مافيش مكان معين
ادهم: كنتى ساكنه فين قبل ما تسافرى
ساره: اه بس انا كنت لسه رايحه فا محدش يعرفنى
ادهم: طب قولى العنوان
ساره: تمام
و قالت العنوان و قامت تكمل شغل
فى القصر هاجر دخلت المطبخ و قربت من سعاد و قالت: سعاد
سعاد بضيق: نعم
هاجر: بقولك ايه
سعاد بضيق اكبر: ايه
هاجر: عاوزكى بعد ما نخلص تيجى معايا مشوار
سعاد بضيق: مش هقدر
هاجر: معلش دا مشوار مهم و يخص اولادك
سعاد بصدمه: اولادى ايه انا عندي بنت واحده
هاجر: طب بعد ما نخلص هتعرفى كل حاجه
سعاد: تمام
فى القصر ماكنش فيه غير وصال و نمر علشان الباقى خرجوا حفله و نمر رفض يروح هو و وصال
وصال و هى خرجه من جناح بنوم و بتنادي على نمر: نمر نمر
نمر من المطبخ: تعالى يا وصالى
وصال دخلت و انصدمت و قالت: ايه دا
نمر: تعالى يا وصالى عامل ليكى حت اكل
وصال بصدمه: انت بهدلت المطبخ
نمر ضحك و قال: ماتخفيش مش انتى اللى هتغسلى كل دا
وصال براحه: الحمدلله
نمر ضحك و قال: يلا يا قمريتى روحى اغسلى وشك الجميل دا و تعالى هكون حطيت الاكل على السفره
وصال: حاضر و جريت تضبط نفسها و بعد وقت خرجت و نزلت و دخلت غرفة الطعام و كان نمر قاعد و الاكل قدامه شكله حلو وصال قربت و قعدت علي الكرسي و قالت: شكل الاكل حلو اوى تسلم يدك
نمر بس يدها و قال: بالهنا و الشفا
وصال ابتسمت له بخجل و بدات تاكل و ياريتها ما كلت الاكل كان طعامه وحش
نمر: ها ايه رايك يا قلبى
وصال ببتسامه: اه حلو اوى
نمر ابتسم ليها و قال: طب يلا كلى يا قلبى
وصال بنفس الابتسامه: حاضر و بدات تاكل و نمر فضل يبص ليها ببتسامه
وصال كانت هتموت و تقوله ياكل بس مش قادره
و بعد وقت نمر بدا ياكل و اول ما كل اول معلقه بعد الاكل من قدام وصال علشان مش تاكل منه و قال: انتى ازاى تاكلى منه كدا
وصال: ماله دا طعامه حلو
نمر قام و خد وصال و راحوا المطبخ علشان يجيبوا جبن و قال: كدا يا وصال تكلى من الاكل اللى يقرف دا
وصال: لا على فكره طعامه كان حلو
نمر: بس يا كدابه دا انتى كنتى ها يجي ليكي تلبك معوي
وصال ضحكت
نمر: اقولك حاجه
وصال ضحكت و قالت: قول
نمر: اطلعى البسى هنروح ناكل برا
وصال بفرحه: بجد
نمر بحب: بجد
وصال بفرحه حضنته و قالت: انت احلى نمر
نمر ابتسم ليها و قال: يلا بسرعه
وصال: طايره و طلعت جرى
نمر ابتسم عليها بحب و طلع يلبس و بعد وقت خدها وراحوا مطعم شيك و وصال كانت فرحانه
عند سعاد كانت دخلت المطبخ و انصدمت من منظره و خلت الخدم ينظفوا و بعد ما خلصت شغل هى و هاجر و خرجوا و هاجر خدت سعاد و راحت الشقه و دخلتها و قالت: بصى يا سعاد احنا عارفنا ان بناتك الاتنين عايشين
سعاد بصدمه و دموع: دا بجد
هاجر: اه
سعاد بالهفه: طب هما فين
هاجر: لا مش ها نقولك على مكانهم غير لما تنفذي اللى ها نطلبه منك و كملت بشر: اياكى اياكى حد يعرف عن اللى ها نقوله دا حاجه لانك سعتها ها تشوفى بناتك جث، ث
سعاد بخوف: لا مش ها قول لحد انتى عاوزه ايه
هاجر: تفرقى بين نمر و وصال
سعاد بصدمه: لا طبعا
هاجر: يا تعملى كدا ياما مش ها تشوفى عيالك
سعاد و هى بتقوم قالت: انا عيالى دول فيهم واحده مش شوفتها خالص و التانيه مش عاشت معايا بس وصال بنتى دى اللى انا ربتها و عاشت معايا مش هاخرب حياتها
هاجر بصت بشر و قالت: لو مش عملتى كدا همو، تلك وصال و بناتك الاتنين
سعاد بصت ليها بصدمه من كتر الشر اللى فى صوتها و عينيها و قالت: ايه كل الشر دا يا شيخه و ليه هى وصال عملت ليكي ايه
هاجر بشر: مالكيش دعوه
سعاد: و انا مش هدمر حياتها بيدى
هاجر بشر اكبر: يبقى اقرائى عليها الفاتحه
سعاد بصت عليها بغضب و شر و خرجت
فى امريكا و فى شركة الادهم
دخلت ساره وهى معاها الورق و قالت: اتفضل يا ادهم بيه دا الورق اللى حضرتك قولت ليا اخلصه
ادهم: تمام حطيه على المكتب
ساره حطت الورق و قالت: حضرتك عاوز حاجه تاني
ادهم: لا اتفصلى انتى
ساره: بعد اذنك و خرجت
و ادهم بص عليها و ابتسم
و عدى اليوم و كان احلي يوم علي نمر و وصال
و فى ايطالى
ملك و هى قاعده فى حضن سيف و بيتفرجوا على ال Tv قالت: سيفو
سيف بحب: قلبه
ملك: انت ممكن تكرهنى بعد الجواز
سيف: انتى هبله يا حبيبتي
ملك: الله ليه بقى
سيف: احنا متجوزين اصلا
ملك: اقصد يعني بعدين
سيف: اممممم مش عارف بس انا متاكد ان عمرى ما هكرهك بالعكس حبك ها يزيد فى قلبي
ملك طلعت من حضنه و بصت ليه بحب و قالت: وعد منى ها خليك اسعد بنى ادم
سيف شدها لحضنه و قال: انا كدا سعيد
ملك ضحكت و قالت: طب ما تجيب نكلم وصال
سيف: انتى يا بت فصيله اوى
ملك ضحكت و قالت: كفايه انت رومانسي
سيف بغيظ: طب مش ها تكلمى حد
ملك: يووووووووووه بقى
سيف: بس يا بت
ملك: انت رخمه
سيف ببرود: عارف
ملك بغيظ: و غلس
سيف ببرود اكبر: عارف
ملك: يا بارد
سيف: بارد بس بحبك
ملك: و انا بعشقك
سيف ضمها لحضنه اكتر و بس رسها و قال: خدى كلمى وصال
ملك قامت بفرحه و حضنته زى الطفله اللى فرحت بالعبه بتاعتها
سيف ضحك على الطفله دى
فى قصر نمر كانت وصال فى الجناح بتاعها بتجهز علشان تنزل تقعد مع سعاد علشان سعاد وحشتها و لقت الفون بيرن
وصال ردت و قالت: سيفو وحشني اوى
سيف بحب: انتى وحشتيني اكتر يا قلبي
وصال: لوكه عامله وحشاني البت دى اوى
ملك: انا الحمدلله ياقلبي انتى عامله ايه مع نمر
وصال: الحمدلله اسبوع اللى فات كنا فى اليخت و لسه راجعين
ملك: ايوه ياعم
وصال: بتنقى فى ايه انتى فى ايطالي يا بت
ملك بدات تخمس على موبايل و بتقول: مشاءالله ماشاء الله
وصال ضحكت و سيف كمان
وصال بضحك: بتخيلك دلوقتي و فضلت تضحك و سيف و ملك بيضحكوا على ضحكها
اما تحت فى المكتب بتاع نمر
نمر كان قاعد و معاه سعاد بعد ما حكت له كل حاجه
نمر بغضب: اه يا بنت ال كنت شاكك فيها
سعاد: نمر بيه خالى بالك من وصال هما مش ناويين على الخير
نمر بخبث: انا هوقعهم فى شر اعملهم
سعاد بستخراب: ازاي
نمر بخبث: هقولك
و بعد وقت
سعاد: تمام يا نمر بيه
نمر: يلا قومى دلوقتي
سعاد: حاضر بس هى وصال هتعرف
نمر: لا
سعاد: انا بقول نقول لها عشان تكون معانا وصال طيبه و المعامله اللى ها تعملها بيها هتتعب منها اوى
نمر: تمام يا سعاد هشوف
سعاد قامت و قالت: بعد اذنك
نمر: اتفضلى
سعاد خرجت و راحت المطبخ و قالت بضيق: هاجر
هاجر بصت ليها و قالت: ايه عقلتى
سعاد: اه
هاجر: تمام هقولك تعملي ايه
سعاد: لا انا اللى هفكر انتى ليكى النتيجة
هاجر: تمام
فى امريكا
كان اسر بيدرب بشده و هو بيقول: الله يرحمك يا بابا انت و ماما و كمل بشر: هجيب ليكم حقكم
و فى المخزن دخل نمر و قال بشر: اهلا يا سيد
سيد بتعب: انت عاوز ايه منى بقى
نمر بشر: كل خير وقرب نزل فيه ضرب و كان ها يمسك الجرب. اج بس افتكر كلام وصال و انه وعدها انه مش ها يعذب حد تانى فا بص عليها بقرف و خده و خرج و راح سلمه للشرطه
و فى غرقة سلمى و جمال
جمال: بقولك ايه
سلمي: ايه
جمال: تعالي اقولك حاجه
سلمي بصت عليه بشك و قالت: لا
جمال: يا بنتى اسمعى الكلام
سلمي: لا
جمال قام من على السرير و قرب من سلمى
سلمى صوتت و طلعت تجرى و جمال بيجرى وراها و هما بيضحكوا
فى شقه
هاجر للرجاله: لازم تعرفوا مكان البنت التانيه بسرعه
الرجاله: تحت امرك
عند عمر و مريم
عمر: مريومتى
مريم: نعم ياقلبي
عمر: مش عاوزه بيبى
مريم: عاوزه
عمر قرب وحضنها و قال: طب تعالى نجيب
مريم بفرحه و هى بتبصله: بجد
عمر بس خدها و قال: انتى تامرى
مريم: امتى ها ننزل نجبها
عمر: بكرا بس هنجبها بنت ناس علشان يكون ليها شهادة ميلاد
مريم بحب: اكيد طبعا
عمر: هناخد معانا قاسم و ملاك
مريم: اوكى بس قول لجمال الاول انك ها تخد ملاك
عمر: حاضر ياقلبي
مريم بفرحه: يلا ننام بقى
عمر بحب: يلا و خدها فى حضنه و بعد وقت مريم راحت فى النوم
عمر بص ليها بحب و قال: عمرى ما هسيب حاجه تكسرك و تحزنك و انا عارف انتى قد بتحبى الاطفال و نفسك تجيبى بيبى تانى علشان كدا هعمل اى حاجه تفرحك و افتكر لما عملوا الحدثه و مريم شالت الرحم فيها بس ما خلفت قاسم بسنتين
فى شقة هاجر دخلوا الرجاله و قالوا : عارفنا اسم البنت ايه
هاجر: ايه بسرعه
الرجاله: وصال سيد عبد الحميد
هاجر بصدمه: وصال هى بنت سعاد