رواية عيون قلبي
الفصل التاسع9
بقلم يارا عبدالعزيز
ادم بخوف وصدمة شديدة: فرح
ادم راح عندها وهو بيهز وشها: فرح فرح يحبيبتى ردى عليا
عين بخوف : ادم ايدها بتنز'ف
عين راحت على الدولاب وفتحته وطلعت منه اسكراف : احنا لازم نكتم النزيف دا
ادم بخوف شديد: انا هرن على الاسعاف
وبعد شويه الاسعاف جت واخدت فرح المستشفى
فى المستشفى
على بخوف : ادم فرح مالها
ادم مرديش يرد عليه وبصله بعصبية شديدة
محمود: عين هى مين فرح دى
عين : مش عارفه
على بصوت عالى: ما ترد عليا اختك مالها
عين بصدمة وبصوت منخفض: اخته
ادم بصله بعصبية : اسكت متخلنيش ارتك'ب جريمة
وكان هيقع
عين بقلق: آدم ادم انت كويس تعال اقعد
عين اخدته وقعدته على الكرسى
عين وهى بطبطب عليه: هتبقى كويسة باذن الله متخافش
ادم دخل جوا ح'ضنها وقعد يعيط: يا رب
عايدة وندى جهم
عايدة: على طمنى على فرح
على : لسه جوا
ندى بصت على آدم ولقيته فى حض'ن عين واضايقت جدا وراحت عندهم
ندى وهى بتمسك ايده : ادم انت كويس
عين وقتها اضايقت من حركتها جدا
محمود : الدكتور خرج
ادم جرى عليه: اختى كويسة صح
الدكتور: هو مين وقفلها النزيف
عين بخوف : انا يا دكتور
الدكتور: اهدى يا آدم بيه هى كويسة لولا انكم وقفتوا النزيف كان زمانها خسرت دم كتير ومكناش هنعرف نسيطر على الموقف
الدكتور وهو بيبص على عين بأعجاب: اتصرفتى صح على فكرة
ادم وقتها اضايق جدا وغار
ادم بعصبية: ممكن نشوفها
الدكتور وهو بيبص على عين : مش كلكوا عشان متزحموش الاوضة
ادم وهو بيمس'كه من البالطو : لا دا انت ذودتها اوى ابقى فكر بس تبصلها تانى
الدكتور بخوف : انا اسف يا آدم بيه عن اذنكوا
على كان داخل لفرح
ادم بصوت عالى وهو بيقف قدام الباب : انت رايح فين
على : داخل اشوف بنتى
ادم : هو انا اهب'ل عشان ارضى اخليك تشوفها خليك هنا وانا هدخل
ادم وهو بيبص على عين : تعالى معايا
عين : انا
ادم : ايوا انتى
ومسك ايدها: يلا
ادم دخل هو وعين
ادم وهو بيعقد قدام فرح على السرير: انتى كويسة يحبيبتى كدا يا فرح كدا عايزة توجعى قلب اخوكى عليكى
عين كانت واقفة على الباب
ادم : تعالى يا عين
عين راحت عنده
ادم : اقدملك عين مراتى
عين ببأتسامة: ازيك
عين بضحك: على عيني انو بيقول مراتى الصراحة اخوكى لا يطا'ق مش عارفه انا مين دبيسنى التدبيسة دى
فرح بصتلها وابتسمت
ادم بفرحة شديدة وهو بيحضنها : ايه دا انتى ابتسمتى
ادم وهو بيبص لعين : ابتسمت صح ولا انا بتخيل
عين بفرحة: صح
فى الڤيلا
عين : دادة سميحه
سميحه: نعم يا هانم
عين : لو سمحتى انقلى حاجات فرح الاوضة اللى جنب اوضة ادم
على : يعنى ايه انتى هتقعدى بنتى على مزاجك استنى يا سميحه
ادم : روحى يا سميحة نفذى اللى الهانم قالتلك عليه
عايدة: انت هتخليها تمشى كلمتها على ابوك
ادم ببرود : اخرجى منها انتى يا عمتى
عايدة: شوف ابنك يلا يا ندى
ندى بعصبية: تمام
عين : تعالى يحبيبتى نعقد فى الجنينة شوية ايه رأيك
فرح هزت راسها بمعنى ماشى وادم كان فرحان جدا
ادم : ممكن اقعد معاكوا
عين : ايه رأيك يا فرح نقعده
فرح لاقيت نفسها بتحضن عين وقعدت تعيط فى حضنها
عين طبطبت عليها
ادم : اهدى يا فرح
عين : سيبها تطلع كل اللى جواها
عين وهى بتحاول تلطف الجو : هو تقريبا كدا انا حضنى بقى مسكن العياط بتاع عيلة النويرى اخوكى الصبح وانتى دلوقتي
فرح ضحكت : عسل اوى يا عين
ادم جرى على فرح وحضنها: وحشنى صوتك اوى وفضلوا يعيطوا هم الاتنين
عين بضحك: دا ايه جو الدراما دا لا يجدعان كدا هعيط يرضيكوا اعيط يعنى
وقعدوا مع بعض وكان الجو مليان بهزار عين
فرح : طب عن اذنكوا بقى انا طالعة ارتاح شوية
عين : اجاى معاكى
فرح : لا خليكى انا هطلع
ادم قعد قدام عين على الارض ومسك أيدها : مفيش اى كلمة شكر توافى اللى انتى عملتيه انهاردة
عين وهى بتقومه: انت جوزى ودا كله من حقوقك عليا وحمد الله على سلامتها
ادم حض'نها وقب'لها
ادم وهو دا'فن رأسه فى رقبتها: انا بعشقك يا عين