رواية عيون قلبي
الفصل الثامن والعشرون28
بقلم يارا عبدالعزيز
عين بتعب شديد: اوقف اوقف بسرعة
ادم وقف وبخوف : مالك يحبيبتى
عين : مش عارفه دوخت مرة واحدة اوى
ادم وهو ييقعدها على الموتسكيل: طب اقعدى طيب حاولى تاخدى نفس
عين : انا كويسة متقلقش
ادم : يلا هنمشى وهنروح لى الدكتورة دلوقتي
عين : يا آدم عادى دى حاجات طبيعية متقلقش
ادم : لا برضوا نروح ونطمن
عين : زى ما انت عايز
فى نص الطريق
عين : ادم
ادم بخوف : نعم تعبانة ولا حاجه
عين : والله كويسة
ادم : اومال عايزة ايه يحبيبتى
عين : ابعت حد ياخد هدومى للڤيلا
ادم : تمام. وبعدها كمل بفرحة: بتتكلمى بجد
عين : لو غيرت رأيك خلاص
ادم : غيرت ايه دا انا ما صدقت
عين : حاولت ابعد ومعرفتش وفى الاخر قلبى هو اللى كسب
ادم وهو بيمسك أيدها وبي'بوسها : مش هخليكى تندمى على قرارك اوعدك
عين : وانا واثقة فيه
ادم ببأتسامة: بعشقك
عين : وانا كمان ركز فى الطريق بقى هنعمل حادثة
ادم : حاضر
وصلوا وادم اصر يروح عند الدكتورة الاول
الدكتورة بعد ما كشفت على عين : كل دى حاجات طبيعية في اول الحمل متقلقوش
عين : والله يا دكتورة بقوله كدا بس هو اللى مش مقتنع
الدكتورة: من الواضح انو بيحبك اوى يا مدام عين
ادم وهو بيبص على عين : فوق ما تتخيلى
الدكتورة: انا هكتبلها على شوية فيتامينات وناخد بالنا من صحتنا وخصوصاً اول شهور من الحمل لحد اما يثبت
ادم : تمام يا دكتور
ادم وعين روحوا البيت
فرح بفرحة شديدة جريت على عين وحضنتها وكان ادهم قاعد معاها
فرح : وحشتينى اوى اوى البيت نور والله
عين : منور بيكى يحبيبتى
فرح وهى بتحط ايدها على بطنها: وازيه ابن اخويا
ادم : لسه جاين من عند الدكتورة
فرح بخوف : ليه انتى كويسة
عين : شوية دوخة كدا بس الحمد لله كويسة دلوقتي
ادهم : حمد لله على سلامتك يا مدام عين
ادهم وهو بيمد ايده يسلم عليها: انا ادهم ابن خالة ادم
ادم وقف قدام عين وبغيرة: مبتسلمش على رجالة معلش
ادهم : اه انا اسف
عين ببأتسامة : ولا يهمك
ادم بغيرة : مش نطلع بقى عشان تترتاحى
عين : ماشى عن اذنكوا
فرح وادهم : اتفضلوا
فى اوضة عين وادم
ادم : بتضحكيله ليه بقى
عين بغيرة : يلهوى بقى دى كانت مجرد ابتسامه عادية
ادم: متضحكيش لحد تانى
عين : حاضر هاخد وضع العزا اما اجاى اتكلم مع اى حد
ادم وهو بيق'رب منها : لسانك طول اوى مش ملاحظة
عين : هرمونات حمل باين معلش
ادم : دا احنا لسه فى الاول شكلنا هنشوف ايام عنب
عين : ابنك اعمله ايه بقى
ادم : ابنى يعمل اللى هو عايزاه
عين : هههههه ماش
ادم : انا هروح الشركة شوية عايزة حاجة
عين بعصبية: قول بقى انك راجع عشان تشتغل مش عشان عايز تطمن عليا
ادم : لا والله بس هشوف بس ايه اللى حصل اما كنت غايب وكنت مدى لعمر وإيمان حاجات يظبطوها فهشوف عملوا ايه خلاص لو هتزعلى مش هروح
عين : خلاص يا آدم روح شوف شغلك
ادم : خلاص انا مش رايح فى حتة وهعقد معاكى خلاص بقى متزعليش
عين : مش زعلانة روح بجد وانا هنزل اقعد مع فرح
ادم : والله ما رايح وهعقد معاكى
عند عمر وإيمان
عمر : ايمان
ايمان: نعم
عمر : تحبى نقضى شهر عسلنا فينا
ايمان: هو احنا ممكن نروح دولتين
عمر : اللى انت عايزاه يا عمرى حابة نروح فين
ايمان: اول حاجه نروح نعمل عمرة فى السعودية وبعد كدا نروح لندن
عمر ببأتسامة: ماشى
عند رنا ومازن
مازن : ادخل
رنا : بشمهندس مازن ممكن تشوف التصميم دا كدا
مازن : تعالى يا رنا
مازن : برڤوا شكلك هتبقى مهندسة شاطرة وتنافسينى ولا ايه
رنا : بجد شكرا يبشمهندس
مازن : يا ريت بلاش بشمهندس مازن بتطلع احلى كتير
رنا : اوك
وفجأة الباب خبط
السكرتيرة: بشمهندس مازن فيه حد عايز حضرتك برا
مازن : دخليه
رنا بصدمة شديدة: كريم