رواية عيون قلبي
الفصل الرابع عشر14
بقلم يارا عبدالعزيز
ادم بصوت عالى: مياااااار
ميار: فيه ايه يا آدم بتزعق كدا ليه
ادم راح عندها ومس'كها من شعرها
ادم بعصبية وصوت عالى: بقى انتى يا زبا'لة بتضحكى عليا أنا
عين وهى بتحاول تبعده عنها : خلاص يا آدم
ادم بمقاطعة وصوت عالى : ابعدى
ميار بخوف وعياط: أنا مش فاهمة حاجه
ادم ببرود: دا لسه عايزة تكمل فى الكدب لعبتى مع ادم النويرى يا شاطرة يبقى تستحملى بقى
ميار بعياط : والله عملت كدا عشان خايفة اخسرك بس اما عرفت انك اتجوزت عين
ادم : اسمها ميجيش على لسان واحدة زي'ك سميحه
سميحه: نعم يا فندم
ادم : اطلعى لملها هدومها بسرعة
بعد ربع ساعة
ادم وهو بيطر'دها برا البيت وبيرمى شنطتها وراها: لولا ان عين قالتلى مأذيكيش كان زمانك دلوقتي فى عدا'د الموتى وابقى ورينى وشك دا تانى
وقفل الباب فى وشها
ميار بشر : تمام يا عين انتى اللى بدأتى
فرح : الحمد لله ربنا خل'صنا منها
عين :مكنش فيه داعى انك تعمل اللى عملته دا كان ممكن تطلعها برا البيت من غير اى حاجه
ادم بصوت عالى وزعيق: هو فيه ايه يا عين انتى لولا أنك قولتلى متأذيهاش و رحمه امى كنت دف'نتها حية
عين بزعل : انت بتزعقلى ليه
ادم : ما انتى اللى بتقولى كلام يعصب
عين زعلت انو زعقلها قدام كل اللى موجودين وطلعت
فرح : هى ذنبها ايه يا آدم اطلع رواها وصالحها
ادم : ماشى
ادم طلع لاقى عين قاعدة بتعيط
ادم بحنية: انا اسف
مفيش رد
ادم : مخصمانى يعنى
عين بطفولة: اه
ادم اخدها فى حض'نه
عين ببراءة: بقولك مخاصمك
ادم وقتها قر'ب عليها جامد وقب'لها وعين تجاوبت معاه
ادم بحنية : من الواضح انك مخصمانى خالص
عين : اطلع برا يا آدم
ادم ضحك ضحكة عالية جدا سمعت كل اللى قاعدين تحت
عين وقتها تاهت فى ضحكته
عين بتوهان : ضحكتك جميلة اوى
ادم بحب: مش اجمل منك لسه زعلانة منى
عين : اه
ادم : طب ايه رأيك نروح نزور محمود و رنا
عين بفرحة: بجد
ادم : ايوا يلا
عين : اشطا
عند ميار
عايدة بعصبية: يعنى ايه عرف كل حاجه
ميار : الست عين هى اللى كشفتنى
ندى بزعيق : ما انتى هب'لة
ميار : بقولك ايه متغلطيش انا مردتيش اعترف عليكوا واقول أن انتوا اللى مخططين لكل دا عشان لازم يبقى فيه حد فينا معاهم احنا لازم نطلع البت اللى اسمها عين دى برا حياة ادم
عايدة بش'ر : احنا لازم نفكر كويس فى حاجة متعرفش تخرج منها
ادم وعين راحوا بيت عين
محمود هو اللى فتح الباب
عين وهى بتحضنه: وحشتنى اوى
ادم وقتها شدها و وقفها وراه
ادم: ازيك يا محمود
محمود: الله يسلمك
وخرجت نادية و رنا
نادية بضيق : اعملكوا ايه تشربوه
ادم : مفيش داعي عين انا عايز اشوف اوضتك ممكن
عين : ماشى تعال
فى أوضة عين
ادم قفل الباب
عين بتوتر: بتقفل الباب ليه
ادم وهو بيقر'ب منها : عادى اوضتك جميلة اوى على فكرة
عين بتوهان: اه
ادم وهو بيسند برأسه على راس'ها : ممكن بعد كدا متحض'نيش حد تانى
عين بتوهان: دا اخويا
ادم : حتى لو اخوكى عشان بعد كدا هتصرف تصرف مش هيعجبك خالص تمام
عين : تمام
عين : شكرا
ادم : على ايه
عين : على اللى انت عملته مع محمود انا عارفه ان دا كان سبب جوزاى منك اصلا هو انك تتكفل بمصاريف الكلية بتاعته بس شكراً لانك قولتله ان دى منحة عشان متحرجهوش
ادم : انتى ازاى بتفهمينى اوى كدا
عين كانت لسه هتتكلم بس الباب خبط
كانت نادية وكانت واقفة بتسمع كل كلامهم
ادم : ادخل
نادية: عين يا بنتى ايمان صاحبتك برا وعايزكى
ادم : طب انا هخرج برا اقعد مع محمود عشان تخدوا راحتكوا
عين ببأتسامة : ماشى
ايمان دخلت
نادية راحت عند عين وحضنتها جامد وبدموع : .............