رواية عيون قلبي
الفصل الثاني والعشرون22
بقلم يارا عبدالعزيز
صلى على النبى بس الاول واذكر الله 🤎
ادم مسك ايدها جامد وشدها وراه
ادم بعصبية: تعالى
عين بعصبية: سيب ايدى وجعتنى
ادم بيقرب وهى بتبعد لحد اما لازقت فى الحيطة
ادم بعصبية: ايه دا
عين : ايه
ادم بعصبية: اللى على شفايفك دا ايه
عين : روچ عا
ادم قاطعها بق'بلة عن' يفة جدا وكأنه بيطلع كل وجعه منها عليها وعين وقتها مكنتش قادرة تاخد نفسها
ادم بعد عنها
ادم بعصبية: ابقى اخرجى بيه تانى وشوفى ايه اللى هيحصلك
عين بعصبية: وانت مالك بيا اصلا روح شوف
خطبتك لابسة فستان قصير اهى ومتكلمتش معاها
ادم بوجع ودموع : انتى عملتى فيا كدا ليه انا محبتش حد ادك ليه يا عين ليه
عين وقتها عيطت
ادم : لو مخبية عليا اى حاجه قوليلى
ادم وهو بيشاور على قلبه : لحد دلوقتي دا مش قادر يصدق انك كدا والحب اللى فى عيونك دا معقول كل دا كذب قوليلى يا عين انك بتكذبى عليا وانك معملتيش كدا
عين بدموع حاولت تخبيها: طلقنى يا ادم
ادم وهو بيم' سك أيدها جامد وبعصبية: ليه عشان تتجوزيه مش هطلقك يا عين وهسيبك كدا وكان لسه هيمشى ورجع تانى
ادم : ادخلى امسحى الباقى
وسابها ومشى
فرح شافتهم واقفين مع بعض وراحت عند عين
فرح : ازيك يا عين
عين : الحمد لله
فرح : انا استحالة اصدق انك عملتى كدا
عين : لا انا
فرح بمقاطعة: متحاوليش يا عين لأنى عمرى ما هقتنع انك كدا
عين حكت لفرح كل حاجه
عين : لو سمحتى يا فرح متقوليش لى ادم اى حاجه ادم لو عرف احتمال يأ'ذى كريم و وقتها كريم هيأ'ذى رنا
فرح : طب وابنك لازم ادم يعرف بحملك
عين : وهيفيد بى ايه ربنا يسعده مع ندى
فرح : بس هو مبيحبش ندى يا عين انا عارفة اخويا فيه حاجه غلط فى الموضوع بتاع ندى دا انا متأكدة
فرح وقتها افتكرت ندى اما كانت بتتكلم فى الفون
فرح بتفكير: عين هو انتى عرفتى بحملك امتى
عين : اول انبارح
فرح : كانت الساعة كام كدا
عين : كانا قربنا على العصر بس ليه بتسألى
فرح : فيه حاجه انا شاكة فيها بس لازم اتأكد الاول وهقولك
عين ببراءة: تمام
فرح : بس ايه القمر دا
عين : مش عاجب اخوكى يختى
فرح : ليه
عين : اوبس فكرتينى اروح امسح الروچ بدل ما اتعلق
فرح بضحك : انتوا الاتنين مجا'نين
عند ايمان وعمر
ايمان بصدمة: ايه دا هو ايه جاب المأذون مش دى خطوبه بس ولا فيه ايه
عمر : الاتنين والناس كلها جاية على اساس كدا نكتب الكتاب ولا الناس تتكلم وتقول رفضت العريس
ايمان: بتغفلنى يعنى وتحطينى قدام الأمر الواقع
عمر ببأتسامة وحب : بالظبط
ايمان وهى بتبص على عين : وانتى كنتى عارفه
عين ببأتسامة ادم تاه فيها : الصراحة اه
ايمان: ماشى حسابك معايا بعدين
عمر : ادم
مفيش رد
عمر بصوت عالى: يبنى
ادم بتوهان فى عين : نعم
عمر : يلا عشان تشهد على الجواز
ادم : تمام
المأذون: بارك الله لكما وبارك عليكما وجمع بينكما في خير
عمر بحب : مبروك يرووحى
ايمان بحب : الله يبارك فيك
رنا كانت واقفة لوحدها
مازن بحب : جميلة اوى يا رنا اللهم بارك
رنا : شكرا يا مازن
مازن : مش ناوية تحنى عليا بقى يا رنا
رنا: مازن احنا اتكلمنا فى الموضوع دا قبل ما تسافر وقولتلك انت زى اخويا
مازن : طب ما تيجى نجرب هطلب ايدك من طنط ومحمود دلوقتي
رنا بعصبية: يواه يا مازن قولتلك مش بحبك هتتجوز واحدة مبتحبكش عن اذنك
مازن بتحدى : هفضل وراكى لحد اما تحبينى يا اول واخر حب فى حياتى بعشقك
عند ندى وعايدة
ندى بضيق: ماشلش عينه من عليها من ساعة ما شافها مش عارفه عجبه على ايه دى
عايدة: قريب اوى هن'محيها من على وش الدنيا
ندى : اما نشوف
ندى قامت راحت عند ادم وبا' سته من خده
ودا كله تحت نظرات عين اللى كانت ه'تموت من غيراتها عليه
ندى بدلع : ما تيجى تعقد معايا يحبيبى
ادم وهو بيبعد : مش هينفع فيه حاجات بظبطها فى القاعة مع الشباب
ندى : ماشى اساعدك فى حاجة
ادم : لا شكراً روحى اقعدى
ندى بدلع : اوك
ايمان مسكت ايد عين اللى كانت مضايقة وطبطبت عليها
عين : انا هروح الحمام
ايمان: ماش
عين وهى فى الحمام وندى دخلت
ندى ببرود : شوفى وصلنا لى ايه انا بقيت فين وانتى بقيتى فين
عين ببرود عكس اللى جواها: مبروك عليكى يا قمر
وسابتها ومشيت
بعد مرور نصف ساعة فى القاعة فجأة نور القاعة قطع ورجع بعد ربع ساعة
ايمان: طنط اوماال عين فين
نادية:كانت هنا دلوقتي مش عارفه راحت فين
ايمان: طب ممكن تشوفيهلى عايزاها
نادية: حاضر يحبيبتى
نادية دورت عليها وملاقتهاش وقلبوا القاعة كلها عليها ورنوا عليها برضوا ومبتردش
محمود بخوف : تليفونها خارج نطاق التغطيه يا ترى راحت فين
ادم وقتها لاحظ ان فيه حاجه غريبه وكمان مش شايف عين قدامه خالص
ادم بخوف : فيه ايه يا محمود
محمود : عين مش لاقينها خالص