رواية نجمة احتلت عرش قلبي الجزء الثاني2
الفصل الثاني2
بقلم يارا عبد العزيز
نجمة بدموع : يحبيبى وحشتينى اوى اوى
مروان وهو بيحضنها: وانتى كمان يحبيبتى
فهد بغيرة : ما خلاص مكنوش اسبوعين اللى غابهم دول
مروان ببأتسامة وهو بيحضن فهد : انت لسه فيك عادة الغيرة دى حد يفهمه انى ابنها يجدعان
فهد ببأتسامة وهو بيطبطب عليه: بس ياااض والله وحشانى جدا
مروان: انت اكتر والله كلكم وحشانى
نجمة : انت كويس صح يحبيبى حصلك اى حاجه
مروان: انا كويس قدامك أهو يست الكل
فرحة : ما هو كويس قدامك أهو يا نجمة يعنى هو أول مرة يطلع مؤموراية برا البلد
مروان: حبيبتى والله خدى بو'سة
ياسين وهو بيمسكه من لايقة قميصه: ما تتعدل يااض
مروان: بتحبوا بطريقة اوڤر
يوسف وهو بيبص لى جميلة وبتوهان فيها : بكرة تحب وتعرف
جودى بتصفير : يا سلام عليك يا حاجوج يا رومانسى وكملت وهى بترفع ايدها يا رب حد يبصلى نفس بصات ابويا لى امى يا رب
جميلة بخجل : بس يا لمضة
نجمة : يلا يحبيبى تعال اقعد معانا أفطر اكيد تعبان من السفر
مروان: حاضر
راح قعد جنب شروق لان دا الكرسي اللى كان فاضى وكان لسه بيجيب كوبايه المياه
شروق بحب : اتفضل
مروان : شكراً يا شروق عاملة ايه فى دراستك يا دكتور
شروق مكنتش مركزة معاه على اد ما كانت مركزة فى ملامحه
جودى وهى بتخبطها خبطة صغيرة فى أيدها : بيقولك عاملة ايه فى دراستك يخربيتك هتودينا فى داهية
شروق : اااه الحمد لله اهى ماشية
مروان: ربنا معاكي
شروق بتوهان: ومعاك
جودى بهمس : قوليله بحبك قوليله مفضلش غير كدا
شروق : انا مفضوحة اوى كدا
جودى : اوى
سيليا وهى بتحضن مروان: ابيه انت جيت وحشتنى اوى
مروان: وانتى كمان يرووحى عاملة ايه
سيليا: بخير الحمد لله
مريم : اقعدوا كلوا الاول
سندس: مش هينفع يطنط متأخرين هنبقى نجيب حاجه ناكلها بعد الدرس
عز : حمزة
حمزة : نعم يا بابا
عز : وصل سيليا وسندس السنتر
سندس: خلاص يا عمو احنا هنروح مع السواق
عز : انا كدا كدا ماشى عندى المحاضرة الاولى فى الكلية هوصلكوا فى طريقى يلا
سيليا: ماشى يلا
فى الجنينة
سندس بصوت منخفض عشان عز ميسمعهاش: سيليا اقعدى انتى قدام جنب ابيه عز وانا هعقد ورا
سيليا: تمام
احمد كان خارج و واقف قدام عربيته واسيل كانت جوا عربيتها: يواه دا وقتك تعطلى انتى كمان
اسيل بصوت عالى: ابيه احمد
احمد : نعم
اسيل : ممكن توصلنى الكلية عربيتى عطلت
احمد : تمام اركبى
فى عربية حمزة كان طول الطريق بيبص على سندس فى المراية وهى كانت واخدة بالها وكانت بتحاول متبصش عليه
سيليا: وصلنا
سيليا خرجت وسندس كانت لسه جاية تخرج
عز : استنى شعرك باين ظبطيه وانزلى
سندس: فين دا مش باين حاجه
عز وهو بيديها المراية وبعصبية: هتظبطيه ولا اظبطه انا
سيليا: يلا يا سندس هنتأخر
سندس بعصبية: بذمتك يا سيليا انا شعرى باين
سيليا وهى بدخلهلها: حاجه بسيطة بس يلا بقى
سندس بهمس وهى خارجة: بارد
حمزة : بتقولى حاجه يا صغنن
سندس بضيق : بكح
حمزة ببأتسامة: اااه بحسب
فى عربية احمد
اسيل بتوتر: امم
احمد : عايزة تقولى حاجة
اسيل : هى هى البت اللى اسمها سارة دى كانت واقفة معاك المحاضرة اللى فاتت بتعمل ايه
احمد : كانت بتسأل على حاجه بس
اسيل : اااه طب خد بالك منها بقى
احمد : ليه
اسيل بتوتر وغيرة : عينها منك
احمد ببأتسامة: هى الصراحة قمر
اسيل بدموع: عاجبك هتتجوزها
احمد : اتجوز ايه يا اسيل انتى بتاخدى الكلام بجدية كدا ليه انا كدا عايش ملك لا عايز احب ولا اتحب
اسيل بزعل : ماشى
فى كلية الطب البشرى
كانوا واقفين فى المعمل وكريم كان بيشرحلهم حاجه
جودى كانت واقفة وفجأة جاتلها مسدچ على الفون بتاعها اتوترت وقفلت الفون
كريم بعصبية وهو بيروح عندها: هاتى التلفيون
جودى : لا
كريم بصوت عالى تحت نظرات كل الطلاب: بقولك هاتيه
جودى بخوف ادته الفون
كريم فتح الفون واتصدم من المسدچ اللى مبعوتة
( قمر اوى بحبك )
يتبع
توضيح بقى لولاد العايدى اللى اتلخبطوا فيهم دول
(فهد جاب مروان وسيليا
عز جاب حمزة وأحمد
ادهم جاب شروق وامير
يوسف جاب جودى
عمر جاب سندس )